0114-KDIP1-2.4012.178.2018.1.IG
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca, Spółdzielnia Mieszkaniowa, planuje sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej, na której znajduje się altana śmietnikowa, na rzecz Sp. z o.o. Dla tej nieruchomości nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano decyzji o warunkach zabudowy. Zgodnie z Uchwałą Rady Miasta, działka znajduje się w strefie A, w obszarze oznaczonym symbolem S - centralny obszar wielofunkcyjny. Organ podatkowy uznał, że sprzedaż tej nieruchomości gruntowej niezabudowanej będzie objęta zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ponieważ teren ten nie jest uznawany za budowlany w rozumieniu przepisów ustawy.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2018 r. (data wpływu 26 stycznia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 12 marca 2018 r. (data wpływu 16 marca 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 5 marca 2018 r. - otrzymane przez Wnioskodawcę w dniu 6 marca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26 stycznia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony dniu 12 marca 2018 r. (data wpływu 16 marca 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 5 marca 2018 r. - otrzymane przez Wnioskodawcę w dniu 6 marca 2018 r.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Spółdzielnia Mieszkaniowa (dalej zwana: Wnioskodawcą) prowadzi swoją działalność statutową w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych członków Spółdzielni, na terytorium Polski. Realizując działalność statutową, Spółdzielnia wykonuje zarówno czynności zwolnione, jak i podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT (podatek od towarów i usług).
Wnioskodawca, po uzyskaniu wymaganych zgód od organów statutowych, zamierza zbyć na rzecz Sp. z o.o. dwie nieruchomości. Przedmiotem zbycia ma być nieruchomość gruntowa niezabudowana, z posadowionym obiektem nietrwale z gruntem związanym - altaną śmietnikową, powstałą w 2005 r., wykorzystywaną przez mieszkańców osiedla. Ta nieruchomość oznaczona jest w ewidencji gruntów jako BI (inne tereny zabudowane) o powierzchni 0,0101 ha.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 marca 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że dla działki niezabudowanej nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Do chwili obecnej dla działki nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zgodnie z obowiązującym Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta przyjętym Uchwałą Rady Miasta z dnia 26 marca 2013 r. działka ta położona jest w strefie A na terenie oznaczonym symbolem S (centralny obszar wielofunkcyjny spełniający funkcję: mieszkalną, usługową, rekreacyjną, przestrzeni publicznych i innych funkcji towarzyszących - z dopuszczeniem lokalizacji obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej i komunikacyjnej).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy przedmiotowa transakcja sprzedaży ww. nieruchomości na rzecz Sp. z o.o. powinna podlegać obowiązkowemu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT w stawce 23%, czy też korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 (działka z altaną śmietnikową)?
Zdaniem Wnioskodawcy
W przypadku sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej (z posadowioną altaną śmietnikową) nie można skorzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 i transakcja podlegać będzie opodatkowaniu wg stawki 23%.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.
Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (`(...)`).
Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy – ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332 z późn. zm.), przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.
Zgodnie z art. 3 pkt 2 tej ustawy, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
Stosownie zaś do art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
W myśl natomiast art. 3 pkt 9 ww. ustawy, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zbyć nieruchomość gruntową niezabudowaną, z posadowionym obiektem nietrwale z gruntem związanym - altaną śmietnikową, powstałą w 2005 r., wykorzystywaną przez mieszkańców osiedla. Dla przedmiotowej działki niezabudowanej nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Do chwili obecnej dla przedmiotowej działki nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy transakcja sprzedaży przedmiotowej nieruchomości powinna podlegać obowiązkowemu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT w stawce 23%, czy też korzystać będzie ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy uznać, że w odniesieniu do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Przedmiotowa nieruchomość nie stanowi nieruchomości zabudowanej budynkiem bądź budowlą. Jak wskazał Wnioskodawca na nieruchomości znajduje się jedynie obiekt nietrwale z gruntem związany, tj. altana śmietnikowa.
Jednocześnie przedmiotowa nieruchomość niezabudowana nie spełnia warunków, o których mowa w cytowanym art. 2 pkt 33 ustawy, tj. nie jest terenem budowlanym w rozumieniu tego przepisu. Dla wskazanej nieruchomości nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Natomiast istniejące Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta przyjęte Uchwałą Rady Miasta z dnia 26 marca 2013 r., zgodnie z którym działka ta położona jest w strefie A na terenie oznaczonym symbolem S - centralny obszar wielofunkcyjny spełniający funkcję: mieszkalną, usługową, rekreacyjną, przestrzeni publicznych i innych funkcji towarzyszących - z dopuszczeniem lokalizacji obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej i komunikacyjnej nie decyduje o uznaniu danego gruntu za teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.
Zatem sprzedaż nieruchomości będzie stanowiła dostawę terenu niezabudowanego innego niż teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji przedmiotowa transakcja sprzedaży będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.
W zakresie sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem garażowym, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili