Spółka prowadzi portal internetowy, na którym organizuje regularne konkursy, do udziału w których wymagane jest wniesienie wpisowego. Całkowita suma wpłat wpisowego tworzy pulę, z której część przeznaczana jest na nagrody, a pozostała na koszty utrzymania portalu. Spółka rozlicza podatek VAT od łącznej kwoty wpłat wpisowego, stosując metodę "w stu", co zostało uznane przez organ podatkowy za prawidłowe. Jednakże organ stwierdził, że podstawą opodatkowania VAT powinna być pełna kwota opłaty wpisowej, a nie kwota pomniejszona o prowizję pobieraną przez serwis internetowy, z którym Spółka współpracuje w zakresie obsługi wpłat. W tej kwestii stanowisko Spółki uznano za nieprawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 stycznia 2018 r. (data wpływu 5 lutego 2018 r.) uzupełnionym pismem z 23 marca 2018 r. (data wpływu 28 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
UZASADNIENIE
W dniu 5 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania od łącznej kwoty wpłaconej przez uczestników konkursów oraz dla opłaty wpisowej. Wniosek uzupełniono 28 marca 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytań i własnego stanowiska w sprawie, uiszczenie wymaganej opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku z 23 marca 2018 r.).
Podstawową działalnością Spółki jest działalność portali internetowych. W sierpniu 2017 r. Spółka stworzyła dział badawczo-rozwojowy (B+R), do którego zatrudniła i oddelegowała programistów, którzy zajmują się tworzeniem autorskiej, wymyślonej przez Spółkę, aplikacji webowej obsługującej portal internetowy. W grudniu 2017 r. portal został opublikowany w ogólnodostępnej sieci w wersji v.1.0.0. W dalszym ciągu trwają prace nad kolejnymi wersjami portalu, który będzie systematycznie rozbudowywany poprzez dodawanie nowych funkcjonalności.
Główną zasadą funkcjonowania portalu jest regularne (codzienne) organizowanie otwartych konkursów, w których udział wymaga dokonania wpłaty wpisowego (w formie mikropłatności) i zastosowania się do warunków konkursowych przedstawionych w regulaminie danego konkursu. Suma kwot wpisowego wpłaconych przez uczestników każdego konkursu tworzy pulę, z której część przeznaczona jest na koszty utrzymania portalu, a pozostała część na nagrody pieniężne dla zwycięzców konkursu. Wyboru zwycięskich prac w każdym konkursie, poprzez głosowanie na jedną pracę, dokonują sami uczestnicy biorący w nim udział. Różnorodność tematyki konkursów ma zapewnić szeroki wachlarz użytkowników. Każdemu uczestnikowi który dokonał wpłaty wpisowego, przez co zgłosił swój udział w danym konkursie, przysługuje prawo do złożenia swojej pracy w rywalizacji konkursowej oraz prawo do oddania jednego głosu na dowolną (poza własną) pracę konkursową.
Obecnie zasady organizowania oraz księgowania konkursów są następujące: za uczestnictwo w konkursie i dostęp do portalu, zainteresowani wpłacają kwoty brutto, wyznaczone w regulaminie konkursu, regulamin konkursu określa zasady konkursu, sposób wyłonienia zwycięzcy konkursu i kwotę przeznaczoną na nagrodę dla zwycięzcy konkursu. Nagroda wypłacana jest ze środków Spółki.
Wpłaty uczestników są dokonywane wyłącznie na konto bankowe Spółki poprzez serwis internetowy „X”, z którym Spółka nawiązała stałą współpracę. Całością rozliczenia wpłat zajmuje się serwis „X”, a na konto Spółki co jakiś, określony czas wpływają zbiorcze wpłaty. Od wykonanych transakcji serwis „X” pobiera prowizję. Serwis „X”, obsługując wpłaty, udostępnia wydruk wpłat za dowolny okres. Spółka sporządza wydruk miesięcznych wpłat i od łącznej kwoty oblicza VAT (podatek od towarów i usług) należny w wysokości 23% rachunkiem w stu (liczenie VAT należnego od wielu pojedynczych kwot nie wykazałoby wartości VAT z uwagi na niskie pojedyncze wpłaty). Do rejestru sprzedaży VAT też wprowadza się łączną kwotę netto i VAT wyliczony rachunkiem w stu i kontrahenta ogólnego dla wszystkich transakcji. Załącznikiem do rejestru sprzedaży VAT jest wydruk dokonanych transakcji. Wpłaty uczestników Spółka księguje na przychody firmy po odjęciu wartości VAT należnego. Wypłacone nagrody Spółka zalicza w koszty działalności Spółki. Od kwoty przekraczającej próg zwolniony od opodatkowania, Spółka wypłaca zwycięzcy nagrodę po potrąceniu podatku ryczałtowego w wysokości 10% i jest płatnikiem tego podatku sporządzając odpowiednie deklaracje PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) w imieniu nagrodzonego. Z uwagi na to, że wszystkie wpłaty dokonywane są na rachunek bankowy, Spółka nie ewidencjonuje tych przychodów w kasie fiskalnej.
W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 23 marca 2018 r.).
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. l.
Właściwe jest naliczenie VAT należnego od łącznej – sumarycznej miesięcznej wpłaty.
Ad. 2
Spółka uważa, że koszty przelewów pobierane przez serwis X, z każdej opłaty wpisowej, pomniejszają część wpłat, od których należny jest podatek VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.
O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można zatem mówić w sytuacji, gdy:
W świetle art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.
Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy – podstawa opodatkowania obejmuje:
W myśl art. 29a ust. 7 ustawy – podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.
Należy wskazać, że z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).
Art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1830) stanowi, że cena oznacza wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.
W myśl art. 3 ust. 2 wskazanej wyżej ustawy – w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową.
Należy wskazać, że przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii, czy wynagrodzenie wypłacone w zamian za wyświadczoną usługę uwzględnia podatek od towarów i usług, i stanowi kwotę brutto, czy nie uwzględnia podatku od towarów i usług i stanowi kwotę netto.
W tym miejscu należy przypomnieć, jak wynika z cytowanego wyżej art. 29a ust. 1 i ust. 6 pkt 1 ustawy, podstawą opodatkowania, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.
Wysokości kwoty należnej od nabywcy, czyli ceny sprzedaży, powyższy przepis, ani inne przepisy prawa podatkowego nie regulują. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, które regulują konsekwencje publicznoprawne dokonania sprzedaży towaru lub wyświadczenia usługi – nie mogą mieć wpływu na wysokość ceny ustalonej przez strony umowy cywilnej lub określonej w drodze decyzji. Regulują bowiem, co stanowi podstawę opodatkowania, ale nie mają i nie mogą mieć wpływu na sposób jej ustalenia.
W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności, ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji, co do sposobu określenia należności (ceny – tj. czy powinna być ona uzgodniona w zawartej pomiędzy kontrahentami umowie jako wartość bez podatku VAT, tzw. cena netto, czy też wartość z podatkiem VAT, tzw. cena brutto) za sprzedawany towar lub wyświadczoną usługę, a wszelkie spory pomiędzy stronami transakcji w tym zakresie są rozstrzygane na gruncie prawa cywilnego, a nie podatkowego.
W przedmiotowej sprawie wątpliwości Spółki dotyczą prawidłowości naliczania podatku VAT od łącznej kwoty wpłacanej przez uczestników konkursu rachunkiem „w stu” (pytanie nr 1).
Odnosząc się do powyższego zacząć należy od tego, że mając na uwadze treść cyt. wyżej art. 29a ust. 1 i 6 ustawy, uznać należy, że podstawa opodatkowania musi być kwotą niezawierającą podatku. Skoro bowiem podstawa opodatkowania jest kwotą, od jakiej oblicza się podatek, to sama nie może zawierać podatku. Tę cechę podstawy opodatkowania wyraża przepis art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy. Wynika z niego, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwoty podatku (należnego od danych czynności). To znaczy, że zapłata, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, jest kwotą brutto i stanowi podstawę opodatkowania dopiero po pomniejszeniu jej o należny podatek.
Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania w niniejszej sprawie – zgodnie z art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy – jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzymał od uczestników konkursu, pomniejszone o kwotę podatku VAT.
Ponadto, stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.
Zatem, jeżeli wpłacana przez uczestników konkursu kwota jest kwotą należną, którą Wnioskodawca winien otrzymać z tytułu realizowanego świadczenia, to należy uznać, że jest to kwota z tytułu sprzedaży, czyli kwota obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy, którą dla ustalenia podstawy opodatkowania należy traktować jako kwotę brutto zawierającą podatek VAT.
Tym samym podatek z tytułu tych czynności Wnioskodawca winien liczyć od sumy ich wartości, tj. metodą kalkulacji „w stu”, za miesiąc rozliczeniowy.
W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Wątpliwości Spółki dotyczą również kwestii, czy koszty przelewów pobierane przez serwis „X”, w wysokości ok 2% z każdej opłaty wpisowej, pomniejszają część wpłat, od których należny jest VAT (pytanie nr 2).
Odnoszą się do powyższego ponownie należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
W myśl natomiast art. 29a ust. 6 ustawy – podstawa opodatkowania obejmuje:
Należy wskazać, że powołany art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi. Pojęcie zapłaty użyte przez ustawodawcę powinno być rozumiane jako należność za daną czynność opodatkowaną, jako kwota bądź wartość, na którą strony się umówiły, czyli kwota, którą podatnik efektywnie ma otrzymać od nabywcy towarów/usług lub osób trzecich.
Natomiast przepis art. 29a ust. 6 ustawy wskazuje, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia stanowiącego podstawę opodatkowania, przy czym nie precyzuje w sposób szczegółowy jakie są to elementy i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą usługą, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany ze świadczoną usługą, którym usługodawca obciążył usługobiorcę, powinien być włączony do podstawy opodatkowania.
Zatem w przypadku świadczenia usług za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego pobieranego od usługobiorcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez usługodawcę wartość (cenę) usługi, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. usługi).
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w przypadku należnej Wnioskodawcy opłaty wpisowej podstawą opodatkowania jest cała kwota zapłaty jaką Spółka winna otrzymać od uczestnika konkursu za pośrednictwem serwisu internetowego „X”. Nie ma tutaj znaczenia, że na zasadzie potrącenia, serwis internetowy „X”, od każdej wpłaconej opłaty wpisowej pobiera kwotę w wysokości ok 2% wpłaconej kwoty.
Reasumując, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi dla Spółki całkowita kwota opłaty wpisowej, którą uiszcza uczestnik konkursu przelewem na konto bankowe Spółki poprzez serwis internetowy „X”.
W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.
Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Jednocześnie podkreślić należy, że tut. organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę oraz jest odpowiedzią na konkretne pytania będące przedmiotem wniosku. Tut. organ nie ma uprawnień ani nawet możliwości badania prawidłowości faktów, czy stwierdzeń podanych przez Wnioskodawcę, jak również dokonania oceny, czy badania legalnych aspektów działalności Wnioskodawcy. Tut. organ bowiem nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.
W związku z faktem, że interpretacja indywidualna jest wydawana w trybie przepisów rozdziału 1a Działu II-go ustawy Ordynacja podatkowa, to rozstrzyga ona kwestie objęte pytaniem wyłącznie w zakresie prawa podatkowego Tym samym wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej.
Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa – składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej – przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Tut. organ informuje, że wniosek dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy proponowane przez Spółkę rozwiązanie opisane jako zdarzenie przyszłe jest zgodne z przepisami ustawy o podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2), jak również w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (część pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1) będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych został rozpatrzony wydaną w dniu 20 kwietnia 2018 r. interpretacją indywidualną znak 0112-KDIL3-3.4011.52.2018.4.WS.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili