0114-KDIP1-1.4012.50.2018.2.DG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2018 r. (data wpływu 22 stycznia 2018 r.) uzupełnionym pismem Strony z dnia 7 marca 2018 r. (data wpływu 7 marca 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 28 lutego 2018 r. znak sprawy 0114‑KDIP1‑1.4012.50.2018.1.DG (skutecznie doręczone 1 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od wydatków poniesionych na budowę i wyposażenie przedszkola z oddziałem żłobkowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony pismem Strony z dnia 7 marca 2018 r. (data wpływu 7 marca 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 28 lutego 2018 r. znak sprawy 0114‑KDIP1‑1.4012.50.2018.1.DG (skutecznie doręczone 1 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od wydatków poniesionych na budowę i wyposażenie przedszkola przedszkola z oddziałem żłobkowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

A. SPÓŁKA AKCYJNA (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji oraz sprzedaży mebli. Spółka posiada zakłady produkcyjne. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) wykonującym czynności z prawem do odliczenia VAT.

W miejscu siedziby, tj. w A. Spółka wybudowała przedszkole z oddziałem żłobkowym (dalej „przedszkole”). Zarządzanie przedszkolem Spółka powierzyła, na podstawie umowy o zarządzanie, wyspecjalizowanemu podmiotowi zewnętrznemu profesjonalnie wykonującemu tego rodzaju usługi (dalej „Operator”). Operator jest dla przedszkola organem założycielskim. Przedszkole, jako wyodrębniony podmiot świadczy usługi na rzecz pracowników Spółki oraz pracowników spółek z nią powiązanych.

Czesne miesięczne za uczęszczanie dziecka/dzieci pracowników Spółki do placówki pokrywane jest w części przez samych pracowników, a w części przez Spółkę, w formie dopłaty, środkami z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych Spółki (dalej „ZFŚS”). Przy czym finansowanie środkami z ZFŚS dotyczy wyłącznie pracowników Spółki. W związku z przyjętym modelem finansowania Operator wystawia dla Spółki miesięcznie dwie faktury: jedna za zarządzanie przedszkolem, opiewająca na stałą kwotę, określoną w umowie, oraz drugą, której kwota jest zmienna, determinowana ponoszonymi kosztami, związanymi z prowadzeniem przedszkola.

Czesne za uczęszczanie dziecka/dzieci pracowników spółek powiązanych ze Spółką w części pokrywanej jest przez rodziców dzieci - pracowników spółek powiązanych, a w części przez spółki powiązane, w których zatrudnieni są ci pracownicy. W związku z przyjętym modelem rozliczania miesięcznych kosztów korzystania z przedszkola przez dzieci pracowników spółek powiązanych ze Spółką, dokonywane jest ustalenie kwoty finansowania poszczególnych spółek powiązanych poprzez przyporządkowanie kwoty kosztów do jednego dziecka dokonanego na podstawie obu faktur wystawianych przez Operatora. Iloczyn tak ustalonej kwoty kosztów przypadającej na jedno dziecko oraz ilości dzieci pracowników danej spółki powiązanej ze Spółką wyznacza kwotę, jaką dana spółka jest obciążana miesięcznie przez Spółkę. Ze względu na to, że Spółka nie świadczy usług przedszkolnych, w innej formie opieki nad dziećmi ani usług o podobnych charakterze, świadczenie usług tego rodzaju nie jest przedmiotem jej działalności, nie jest placówką, o której mowa w przepisach o systemie oświaty, odsprzedaż świadczeń przez Spółkę nie jest objęta zwolnieniem. Odsprzedaż takich świadczeń opodatkowana jest VAT przy zastosowaniu stawki 23%. Tym samym, kwoty wynikające z miesięcznych faktur wystawianych przez Operatora, w części dotyczącej dzieci pracowników spółek powiązanych ze Spółką, regulowane są przez Spółkę środkami własnymi (obrotowymi), a następnie usługi w nich wykazane, w częściach wyznaczanych tak jak to zostało wskazane powyżej, odsprzedawane są przez Spółkę poszczególnym spółkom powiązanym. Dokonując odsprzedaży Spółka stosuje stawkę VAT 23%. Podkreślić należy, że budowa oraz wyposażenie przedszkola Spółka sfinansowała w całości ze środków własnych (obrotowych).

Obecnie Spółka buduje kolejne przedszkole w B., którego zasady budowy i działania będą dokładnie takie same jak w przypadku przedszkola w A..

Zarówno w przypadku przedszkola w A. jak i w B., Spółka nie zamierza świadczyć usług w innym zakresie niż zostało to przedstawione w niniejszym opisie.

Zaznaczyć należy, że w przypadku przedszkola w A., Spółka wystąpiła w przeszłości z wnioskiem o interpretację indywidualną dotyczącą prawa do odliczenia VAT od zakupów związanych z budową i wyposażeniem przedszkola i uzyskała negatywną wykładnię w tym zakresie (IPPP2/4512-649/15-6/MAO). W niniejszej sprawie toczy się postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Zaznaczyć jednak należy, że ówczesny wniosek dotyczył zdarzenia przyszłego, w przypadku którego zakładany był znacząco inny stan faktyczny, gdyż nie przewidywał odsprzedaży usług nabywanych przez Spółkę od Operatora z zastosowaniem stawki VAT 23%. Co za tym idzie niniejszy wniosek, jako dotyczący innego stanu faktycznego, może być skutecznie złożony.

W nadesłanym uzupełnieniu z dnia 7 marca 2018 r. (data wpływu 7 marca 2018 r.) Wnioskodawca wskazał:

1. Z opieki w przedszkolu w A. korzystają dzieci pracowników Spółki oraz pracowników Spółek zależnych:
   • oddział żłobkowy w wieku od 1 roku do 2,5 lat;
   • oddział przedszkolny w wieku od 2,5 lat do 6 lat.

Takie same zasady obowiązywały będą w przedszkolu w B..

Obecnie, opieką w przedszkolu w A. objęta jest grupa 125 dzieci, z czego 100 dzieci w przedszkolu, a 25 w żłobku.

Przewidywane (planowane) grupy w przedszkolu w B. to odpowiednio 100 dzieci w oddziale przedszkolnym i 50 dzieci w oddziale żłobkowym.

Odnośnie świadczeń realizowanych na rzecz dzieci przebywających w przedszkolu z oddziałem żłobkowym Wnioskodawca wskazał, co następuje:

• Tak jak zostało wskazane we wniosku o interpretację, zarządzanie przedszkolem Spółka powierzyła, na podstawie umowy o zarządzanie, wyspecjalizowanemu podmiotowi zewnętrznemu, profesjonalnie wykonującemu tego rodzaju usługi („Operator”). Do obowiązków Operatora należy prowadzenie przedszkola z oddziałem żłobkowym zgodnie z zasadami właściwymi dla tego rodzaju placówek. To oznacza, że w czasie przebywania w placówce dzieci mają zapewnioną stałą opiekę profesjonalnego, wykwalifikowanego, personelu posiadającego odpowiednie dla takiej placówki przygotowanie zawodowe.

• Operator zobowiązany jest do prowadzenia placówki zgodnie z przepisami i zasadami właściwymi dla jej charakteru. To oznacza m.in., że Operator zobligowany jest zapewnić dzieciom wyżywienie odpowiednie dla ich wieku, zatem stwierdzić trzeba, że dzieci korzystają z wyżywienia odpowiedniego dla danej grupy wiekowej.

W placówce, zarówno w oddziale przedszkolnym jak i w żłobku prowadzone są (zapewniane dzieciom) zajęcia dydaktyczne wg podstawy programowej, zajęcia językowe w oparciu o autorski program nauczania, zajęcia kulinarne, ekologiczne, rytmika taniec, karate, gimnastykę, mini piłka, zajęcia profilaktyczne i terapeutyczne z logopedą i psychologiem, a także wiele zabaw z wykorzystaniem różnych metod pracy i.in. planu daltońskiego, animacji z chustą Klanza, metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborn, globalnego czytania i wielu innych dobieranych do potrzeb zajęć. Proponowane dzieciom zajęcia edukacyjne i aktywności w czasie wolnym są konstruowane wokół tematu określonego zgodnie z programem.

To oznacza, że w placówce prowadzone są zajęcia zabawowe z elementami edukacji oraz opiekuńczo wychowawcze i edukacyjne oraz inne, wskazane powyżej.

Powyższe stosowane jest w placówce w A. i na identycznych zasadach będzie funkcjonowała placówka w B. (przedszkole z oddziałem żłobkowym będzie prowadzone przez tego samego Operatora).

Odnośnie wpisu placówki do odpowiednich rejestrów Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z tym co zostało wskazane we wniosku o interpretację, organem założycielskim dla przedszkola z oddziałem żłobkowym jest Operator. W przypadku placówki w A. Operator dokonał zgłoszenia przedszkola z oddziałem żłobkowym i uzyskał wpisy do ewidencji placówek.

Uzyskane przez Operatora wpisy do odpowiedniego rejestru prowadzonego przez Burmistrza dla placówki w A. to:

• Niepubliczny Dwujęzyczny Żłobek. Zaświadczenie o wpisie do rejestru żłobków i klubów dziecięcych z dnia 31 sierpnia 2015 r.,

• Niepubliczne Dwujęzyczne Przedszkole z dnia 31 sierpnia 2015 r.

Takie same działania zostaną podjęte po ukończeniu placówki w B. - zostaną one zgłoszone przez Operatora.

Wnioskodawca nie dokonał zgłoszenia przedszkola z oddziałem żłobkowym i nie uzyskał wpisu do ewidencji placówek. Tak jak zostało wskazane powyżej, wszystkie obowiązki w tym zakresie realizuje Operator.

Ponadto Wnioskodawca potwierdził, że przedszkole z oddziałem żłobkowym prowadzone jest przez Operatora (zarówno faktycznie jak i formalnie). Również w przypadku placówki w B. działalność w zakresie przedszkola z oddziałem żłobkowym prowadził będzie Operator.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony w fakturach VAT z tytułu nabycia świadczeń na potrzeby budowy i wyposażanie przedszkola?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony w fakturach VAT z tytułu nabycia świadczeń na potrzeby budowy i wyposażenie przedszkola.

Każdy podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany jako czynny ma prawo do rozliczania VAT naliczonego zawartego w cenie nabywanych towarów i usług w takim zakresie, w jakim są one wykorzystywane na potrzeby czynności opodatkowanych a nie zwolnionych od VAT (por. wyrok TSUE w sprawie C-126/14 Sveda UAB). Podkreślić trzeba, że uprawnienie takie jest podstawowym i najważniejszym prawem czynnego podatnika VAT a zostało ono zapisane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Ze względu na to, że w odniesieniu do zakupów dokonywanych przez Spółkę na potrzeby budowy i wyposażenia przedszkola spełnione są powyższe warunki, Spółka ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony w fakturach VAT z tytułu nabycia takich świadczeń.

W szczególności podkreślić trzeba, że obiekt przedszkola, a co za tym idzie świadczenia nabywane na potrzeby jego budowy i wyposażenia, służy Spółce do sprzedaży usług opodatkowanych VAT według stawki 23% (odsprzedaż usług spółkom powiązanym). Jednocześnie Spółka nie świadczy usług zwolnionych od VAT, czy niepodlegających opodatkowaniu, ani nie wykonuje dostaw zwolnionych/niepolegających VAT, do których byłby wykorzystywany obiekt przedszkola. Oprócz bezpośredniego związku zakupów, których dotyczy niniejszy wniosek ze sprzedażą opodatkowaną (co ma decydujące znaczenie), służy on również pośrednio działalności gospodarczej Spółki, gdyż korzystają z niego pracownicy zatrudnieni przez Spółkę na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, opodatkowanej i nie zwolnionej od VAT.

Wobec powyższego, a ze względu na brak przesłanek wyłączających prawo do odliczenia podatku naliczonego przewidzianych w odrębnych przepisach ustawy o VAT (w szczególności art. 88 ustawy o VAT), należy stwierdzić, że Spółka ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony w fakturach VAT z tytułu nabycia świadczeń na potrzeby budowy i wyposażenie przedszkola.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Należy wskazać, że czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. W istocie okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu świadczenia, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako „transakcji odpłatnej” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż to ostatnie pojęcie wymaga wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług, a świadczeniem wzajemnym (wynagrodzeniem) rzeczywiście otrzymanym przez podatnika.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Jak wynika z art. 8 ust. 2 ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie o podatku od towarów i usług zakres opodatkowania tym podatkiem wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi,z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższe wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji oraz sprzedaży mebli. Spółka posiada 4 zakłady produkcyjne.

Spółka w miejscu siedziby wybudowała przedszkole z oddziałem żłobkowym, którym na podstawie umowy o zarządzanie, zarządza wyspecjalizowany podmiot zewnętrzny (tzw. Operator). Operator jest dla przedszkola organem założycielskim. Przedszkole, jako wyodrębniony podmiot świadczy usługi na rzecz pracowników Spółki oraz pracowników spółek z nią powiązanych.

Z opieki w przedszkolu korzystają dzieci w:

• oddziale żłobkowym w wieku od 1 roku do 2,5 lat (25 dzieci);

• oddziale przedszkolnym w wieku od 2,5 lat do 6 lat (100 dzieci).

Takie same zasady obowiązywały będą w przedszkolu w B., które buduje obecnie Spółka. Przewidywane grupy w przedszkolu w B. to 100 dzieci w oddziale przedszkolnym i 50 dzieci w oddziale żłobkowym.

Operator zobowiązany jest do prowadzenia placówki zgodnie z obowiązującymi przepisami i zapewnia dzieciom wyżywienie odpowiednie dla ich wieku. W placówce, zarówno w oddziale przedszkolnym jak i w żłobku prowadzone są dla dzieci zajęcia dydaktyczne wg podstawy programowej, zajęcia językowe w oparciu o autorski program nauczania, zajęcia kulinarne, ekologiczne, rytmika taniec, karate, gimnastykę, mini piłka, zajęcia profilaktyczne i terapeutyczne z logopedą i psychologiem, a także wiele zabaw z wykorzystaniem różnych metod pracy.

Operator uzyskał wpisy do odpowiedniego rejestru prowadzonego przez Burmistrza dla placówki w A. to:

• Niepubliczny Dwujęzyczny Żłobek. Zaświadczenie o wpisie do rejestru żłobków i klubów dziecięcych z dnia 31 sierpnia 2015 r.,

• Niepubliczne Dwujęzyczne Przedszkole nr E-5.4430.1.2015 z dnia 31sierpnia 2015 r.

Czesne miesięczne za uczęszczanie dziecka/dzieci pracowników Spółki do placówki pokrywane jest w części przez samych pracowników, a w części przez Spółkę, w formie dopłaty, środkami z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych Spółki (ZFŚS); finansowanie środkami z ZFŚS dotyczy wyłącznie pracowników Spółki. Operator wystawia dla Spółki miesięcznie dwie faktury: jedną za zarządzanie przedszkolem na stałą kwotę, określoną w umowie, oraz drugą, której kwota jest zmienna, determinowana ponoszonymi kosztami, związanymi z prowadzeniem przedszkola.

Czesne za uczęszczanie dziecka/dzieci pracowników spółek powiązanych ze Spółką w części pokrywane jest przez rodziców dzieci - pracowników spółek powiązanych, a w części przez spółki powiązane, w których zatrudnieni są ci pracownicy. Wnioskodawca na podstawie faktur wystawionych przez Operatora dokonuje rozliczenia tych kosztów na spółki powiązane odpowiednio do ilości dzieci pracowników tych spółek korzystających z przedszkola.

Ze względu na to, że Spółka nie świadczy usług przedszkolnych, w innej formie opieki nad dziećmi ani usług o podobnych charakterze, świadczenie usług tego rodzaju nie jest przedmiotem jej działalności, nie jest placówką, o której mowa w przepisach o systemie oświaty, odsprzedaż świadczeń przez Spółkę nie jest objęta zwolnieniem, lecz jest opodatkowana VAT wg stawki 23%. Kwoty wynikające z miesięcznych faktur wystawianych przez Operatora, w części dotyczącej dzieci pracowników spółek powiązanych ze Spółką, regulowane są przez Spółkę środkami własnymi (obrotowymi), a następnie usługi w nich wykazane, w odpowiednich częściach odsprzedawane są przez Spółkę poszczególnym spółkom powiązanym. Dokonując odsprzedaży Spółka stosuje stawkę VAT 23%. Budowa oraz wyposażenie przedszkola Spółka sfinansowała w całości ze środków własnych (obrotowych).

Obecnie Spółka buduje kolejne przedszkole w B., którego zasady budowy i działania będą dokładnie takie same jak w przypadku przedszkola w A..

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony w fakturach VAT z tytułu nabycia świadczeń na potrzeby budowy i wyposażenie przedszkola.

W celu ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę i wyposażanie przedszkola należy w pierwszej kolejności ustalić, czy przenoszone przez Wnioskodawcę koszty obsługi przedszkola na Spółki zależne będą korzystać ze zwolnienia od podatku czy też będą podlegać opodatkowaniu właściwą dla tych usług stawką podatku VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 59 i 949),
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

− oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie art. 43 ust. 17 ww. ustawy stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Z uregulowań zawartych w cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w tym przepisie, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

Na mocy art. 1 pkt 1 – obowiązującej od dnia 1 września 2017 r. – ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 59, z późn. zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wiekui osiągniętego rozwoju.

Przepis art. 2 pkt 1 ustawy Prawo oświatowe wskazuje, że system oświaty obejmuje (m.in.) przedszkola, w tym z oddziałami integracyjnymi lub specjalnymi, przedszkola integracyjnei specjalne oraz inne formy wychowania przedszkolnego;

Zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy Prawo oświatowe, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o szkole – należy przez to rozumieć także przedszkole.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

W myśl art. 168 ust. 1 ww. ustawy osoby prawne i osoby fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Jak wynika z powołanych przepisów, nie ma formalnych przeszkód, aby przedszkole utworzyła osoba prawna prowadząca działalność gospodarczą.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że podmiot, który zakłada przedszkole/szkołę niepubliczną powinien dokonać wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Dokonanie takiego wpisu powoduje, że zostanie spełniony jeden z warunków wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a) oraz w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a), a dotyczący prowadzenia takiej placówki zgodnie z przepisami o systemie oświaty.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. b) ze zwolnienia z podatku VAT korzystają usługi w zakresie opieki nad dziećmi oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, realizowane przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Wnioskodawca w opisie sprawy poinformował, że Spółka wybudowała przedszkole z oddziałem żłobkowym.

W miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2016 r., poz. 157, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce mogą tworzyć i prowadzić:

1. jednostki samorządu terytorialnego oraz instytucje publiczne;
2. osoby fizyczne;
3. osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, żłobkiem lub klubem dziecięcym jest każda jednostka organizacyjna, która niezależnie od jej nazwy wykonuje zadania określone w art. 10.

Stosownie do art. 10 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 – do zadań żłobka i klubu dziecięcego należy w szczególności:

1. zapewnienie dziecku opieki w warunkach bytowych zbliżonych do warunków domowych;
2. zagwarantowanie dziecku właściwej opieki pielęgnacyjnej oraz edukacyjnej, przez prowadzenie zajęć zabawowych z elementami edukacji, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb dziecka;
3. prowadzenie zajęć opiekuńczo-wychowawczych i edukacyjnych, uwzględniających rozwój psychomotoryczny dziecka, właściwych do wieku dziecka.

Żłobek i klub dziecięcy zapewniają przebywającym w nim dzieciom wyżywienie zgodne z wymaganiami dla danej grupy wiekowej wynikającymi z aktualnych norm żywienia dla populacji polskiej, opracowywanych przez Instytut Żywności i Żywienia im. prof. dra med. Aleksandra Szczygła w Warszawie (art. 22 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3).

Zgodnie z art. 26 ww. ustawy, prowadzenie żłobka lub klubu dziecięcego jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r., poz. 2168, z późn. zm.) i wymaga wpisu do rejestru żłobków i klubów dziecięcych, zwanego dalej „rejestrem”.

Jak stanowi art. 27 ust. 1 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, rejestr prowadzi wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na miejsce prowadzenia żłobka lub klubu dziecięcego przy użyciu systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 62a.

Tak więc prowadzenie żłobka jest uzależnione od spełnienia szeregu warunków wskazanychw powołanych wyżej przepisach.

Jak przedstawił Wnioskodawca w opisie sprawy, Spółka nie świadczy usług opieki nad dziećmi ani usług o podobnym charakterze, świadczenie usług tego rodzaju nie jest przedmiotem jej działalności. Ponadto Wnioskodawca nie dokonał wpisu przedszkola z oddziałem żłobkowym do stosownego rejestru zgodnie z przepisami o systemie oświaty, więc nie jest placówką, o której mowa w tych przepisach.

W rozpatrywanej sprawie Operator jako organ założycielski prowadzi działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu przedszkola z oddziałem żłobkowym w budynku wybudowanym przez Wnioskodawcę. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że świadczone przez ten podmiot usługi w zakresie opieki nad dziećmi spełniają kryteria wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, a w zakresie kształcenia i wychowania – wymogi zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 26.

Zatem Wnioskodawca przenosząc koszty usług opieki nad dziećmi w części przypadającej na spółki zależne a dotyczące dzieci pracowników tych spółek, stosuje stawkę podatku VAT w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy. Tym samym u Wnioskodawcy w związku z prowadzonym przez Operatora przedszkolem z oddziałem żłobkiem wystąpi sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT stawką podstawową.

W tym miejscu należy wskazać, że obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 2017 r. poz. 2191 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej „Funduszem”, i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

Przez działalność socjalną, stosownie do treści art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS, rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo--rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Na mocy art. 2 pkt 5 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Z powyższych regulacji wynika zatem, że przepisy ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych określają odbiorców zakładowej działalności socjalnej i rodzaje świadczeń pracodawcy na rzecz pracownika, które mogą być finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Stosownie do art. 12 ustawy o ZFŚS środki Funduszu są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym. Zgodnie natomiast z art. 10 ZFŚS Środkami Funduszu administruje pracodawca.

Z okoliczności rozpatrywanej sprawy wynika, że Wnioskodawca wybudował i wyposażył przedszkole z oddziałem żłobkowym dla potrzeb pracowników i była to decyzja dobrowolna. Wybudowany obiekt w części dotyczącej pracowników Wnioskodawcy nie służy celom prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, tj. produkcji i sprzedaży mebli. Zakupy towarów i usług dokonane podczas budowy, wyposażenia i utrzymania przyzakładowego przedszkola będą w tym zakresie służyły zaspokojeniu socjalnych potrzeb pracowników Spółki. Nie będą miały zatem związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Z przywołanych wyżej przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Z dniem 1 stycznia 2016 r. w ustawie o podatku od towarów i usług wprowadzono przepisy regulujące kwestie odliczania podatku związanego z nabywaniem towarów i usług służących do czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu, tj. będących poza zakresem prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 –w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

W myśl art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Przepis art. 86 ust. 2d ustawy stanowi, że w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

W myśl art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W tym miejscu należy zauważyć, że w świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast w przypadku wykorzystywania nabywanych towarów i usług do działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej.

Podatnik jest zobowiązany w pierwszej kolejności do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika (proporcji) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości w odniesieniu do nabywanych towarów i usług wykorzystywanych do celów mieszanych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

W rozpatrywanej sprawie wybudowane przez Wnioskodawcę przedszkole z oddziałem żłobkowym wykorzystywane jest do czynności opodatkowanych – w zakresie dotyczącym fakturowanych na spółki zależne kosztów zarządzania i kosztów opieki nad dziećmi pracowników tych spółek oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu – tj. dotyczących ww. kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku z korzystaniem z przedszkola przez dzieci pracowników Wnioskodawcy. Wnioskodawca pokrywając koszty odnoszące się do dzieci Jego pracowników w ramach wynikającego z ustawy o ZFŚS obowiązku administrowania środkami Funduszu przeznaczonymi na sfinansowanie świadczeń socjalnych ponosi wydatki związane z zaspokojeniem socjalnych potrzeb pracowników Spółki, które nie będą miały związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a Wnioskodawca z tego tytułu nie będzie podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą, jak stanowi przepis art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę opisanego we wniosku przedszkola w zakresie, w jakim ten obiekt służy do czynności podlegających opodatkowaniu – tj. usługom świadczącym przez Wnioskodawcę na rzecz spółek zależnych.

Tym samym Spółce nie będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na budowę i wyposażenie przedszkola z oddziałem żłobkowym, gdyż wybudowane przedszkole nie generuje w części dotyczącej pracowników Wnioskodawcy finansowanej ze środków ZFŚS przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W kontekście przedstawionych wyjaśnień Wnioskodawca analogicznie nie będzie miał pełnego prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych obecnie na budowę przedszkola z oddziałem żłobkowym w B., gdyż jak wskazał Wnioskodawca w przypadku tego przedszkola będą stosowane tożsame zasady działania jak przedszkola w A..

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, że przysługuje Mu pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od budowy i wyposażenia przedszkola z oddziałem żłobkowym należy uznać za nieprawidłowe.

Ponadto, tut. Organ wskazuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.