0112-KDIL1-2.4012.71.2018.1.ISN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2018 r. (data wpływu 2 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących czynności związane z „Budową zintegrowanych węzłów przesiadkowych wraz z budową dróg rowerowych na terenie gmin powiatu (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących czynności związane z „Budową zintegrowanych węzłów przesiadkowych wraz z budową dróg rowerowych na terenie gmin powiatu (…)”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej Gmina lub Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego, która jako wspólnota samorządowa na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm. – dalej UOSG) obejmuje swoim zakresem działania, wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów (art. 6 UOSG). Gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 1 i 2 UOSG). Gmina realizuje zadania własne polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty oraz zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, jak również z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzania wyborów powszechnych oraz referendów (art. 7 i 8 UOSG).

Gmina od dnia 1 marca 2010 r. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej VAT) i posiada własny nr NIP.

W latach 2017 r. do 2019 r. Gmina będzie realizowała inwestycję – projekt pn. „Budowa zintegrowanych węzłów przesiadkowych wraz z budową dróg rowerowych na terenie gmin powiatu (…)”.

Na realizację tego projektu Gmina podpisała umowę z Urzędem Marszałkowskim o dofinansowanie ze środków UE w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Osi priorytetowej IV. Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna dla działania 4.5 Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie dla poddziałania 4.5.1 Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie – ZIT.

Środki z RPO są środkami, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1870, z późn. zm.).

Gmina w ramach realizacji projektu, wypełni swoje zadania ustawowe, wynikające z art. 2 ust. 1 UOSG, który stanowi, że gminy wykonują zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gmin należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 UOSG, sprawy ochrony środowiska i przyrody oraz zgodnie z art. 7 ust. 2 sprawy w zakresie dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego należą do zadań własnych gmin.

Planowana inwestycja obejmuje głównie budowę i przebudowę dróg rowerowych i ciągów pieszo -rowerowych, a także budowę punktu przesiadkowego i jego wyposażenie. Planowana do wykonania inwestycja obejmuje łącznie 5,85 km drogi rowerowej o nawierzchni bitumicznej i częściowo (istniejące chodniki) z betonowej kostki brukowej. Przedmiotowe przedsięwzięcie znajduje się w obrębie drogi krajowej. Przewiduje się również budowę 2 zadaszonych miejsc postojowych na 10 rowerów każde, ustawienie ławek dla oczekujących na połączenie komunikacyjne, zagospodarowanie terenu w elementy małej architektury, zieleń, oświetlenie LED. W trakcie realizacji zadania Gmina wyłoniła wykonawcę, do którego będzie należało przygotowanie projektów, uzyskanie zgód od właścicieli gruntów na przekazanie terenu pod inwestycję oraz wybudowanie drogi pieszo-rowerowej wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Po wykonaniu inwestycji wytworzony środek trwały zostanie przyjęty na majątek Gminy. Realizacja tej inwestycji pozwoli podnieść atrakcyjność transportu publicznego dla pasażerów, przełoży się także na zwiększenie bezpieczeństwa mieszkańców dojeżdżających do centrum przesiadkowego na rowerach, ale także zwiększy komfort podróży poprzez wygodną formę wyboru środka lokomocji oraz przyczyni się do zwiększenia atrakcyjności turystycznej gminy.

Gmina zakłada, że po zakończeniu projektu powstała infrastruktura będzie stanowić własność Beneficjenta (w okresie trwałości projektu), będzie służyć do celów nieodpłatnych, niekomercyjnych, wszyscy będą mogli swobodnie z niej korzystać. Powstała infrastruktura drogowa nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących czynności związane z „Budową zintegrowanych węzłów przesiadkowych wraz z budową dróg rowerowych na terenie gmin powiatu (…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on mieć prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących czynności związane z „Budową zintegrowanych węzłów przesiadkowych wraz z budową dróg rowerowych na terenie gmin powiatu (…)”.

Gmina realizując projekt pn. „Budowa zintegrowanych węzłów przesiadkowych wraz z budową dróg rowerowych na terenie gmin powiatu (…)” wykonuje swoje zadanie ustawowe wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 UOSG, jakim jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie ładu przestrzennego, gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego a także kultury fizycznej i turystyki. Jest to zadanie własne gminy.

Wytworzone obiekty w postaci dróg rowerowych oraz infrastruktura towarzysząca (wiaty na rowery, zadaszenia, ławki) nie będą wykorzystywane dla celów działalności gospodarczej, nie będzie przy ich wykorzystaniu prowadzona działalność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Korzystanie z wytworzonej infrastruktury drogowej będzie nieodpłatne.

Realizując ten projekt Gmina nie działa w charakterze podatnika podatku VAT (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT), ale w charakterze organu władzy publicznej realizującego zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z ww. przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Realizowana inwestycja, polegająca na „Budowie zintegrowanych węzłów przesiadkowych wraz z budową dróg rowerowych na terenie gmin powiatu (…)”, nie będzie służyła do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Tak więc nie zostaną spełnione warunki dające prawo Gminie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ podatek należny nie będzie generowany. Zatem Gminie nie będzie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących czynności objęte zakresem rzeczowym realizowanej inwestycji. Gmina przystępując do realizacji przedmiotowej inwestycji działa jako organ władzy publicznej realizując cel publiczny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy); sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina w latach 2017 r. do 2019 r. będzie realizowała projekt pn. „Budowa zintegrowanych węzłów przesiadkowych wraz z budową dróg rowerowych na terenie gmin powiatu (…)”. Na realizację tego projektu Gmina podpisała umowę z Urzędem Marszałkowskim o dofinansowanie ze środków UE w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Gmina w ramach realizacji projektu, wypełni swoje zadania ustawowe, wynikające z art. 2 ust. 1, art. 6 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Planowana inwestycja obejmuje głównie budowę i przebudowę dróg rowerowych i ciągów pieszo-rowerowych, a także budowę punktu przesiadkowego i jego wyposażenie. Po wykonaniu inwestycji wytworzony środek trwały zostanie przyjęty na majątek Gminy. Realizacja tej inwestycji pozwoli podnieść atrakcyjność transportu publicznego dla pasażerów, przełoży się także na zwiększenie bezpieczeństwa mieszkańców dojeżdżających do centrum przesiadkowego na rowerach, ale także zwiększy komfort podróży poprzez wygodną formę wyboru środka lokomocji oraz przyczyni się do zwiększenia atrakcyjności turystycznej gminy. Gmina zakłada, że po zakończeniu projektu powstała infrastruktura będzie stanowić własność Beneficjenta (w okresie trwałości projektu), będzie służyć do celów nieodpłatnych, niekomercyjnych, wszyscy będą mogli swobodnie z niej korzystać. Powstała infrastruktura drogowa nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące tego, czy ma prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację projektu pn. „Budowa zintegrowanych węzłów przesiadkowych wraz z budową dróg rowerowych na terenie gmin powiatu (…)”.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina nie będzie miała możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją planowanego projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Reasumując, Gmina, nie będzie miała prawa do doliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących czynności związane z „Budową zintegrowanych węzłów przesiadkowych wraz z budową dróg rowerowych na terenie gmin powiatu (…)”. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.