Gmina posiada kilka nieruchomości gruntowych zabudowanych garażami, które zostały oddane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym na okres 99 lat. Użytkownicy wieczyści zwrócili się do Gminy z wnioskiem o nabycie prawa własności tych nieruchomości. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, cena nieruchomości ustalana jest na podstawie jej wartości, przy czym na poczet tej ceny zalicza się wartość prawa użytkowania wieczystego. Różnica między tymi wartościami stanowi kwotę, którą użytkownik wieczysty jest zobowiązany uiścić na rzecz Gminy. Gmina zapytała, czy kwoty należne za sprzedaż prawa własności tych nieruchomości podlegają opodatkowaniu VAT. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko Gminy jest prawidłowe - kwoty te podlegają opodatkowaniu VAT, ponieważ oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste po 1 maja 2004 r. było objęte opodatkowaniem VAT, a sprzedaż prawa własności stanowi kontynuację tej transakcji.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2018 r. (data wpływu 15 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania zbycia prawa własności nieruchomości na rzecz ich użytkowników wieczystych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 stycznia 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania zbycia prawa własności nieruchomości na rzecz ich użytkowników wieczystych.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Gmina Miasto … (dalej jako „Gmina”) jest właścicielem następujących nieruchomości:
Ww. wymienione nieruchomości zabudowane są garażami zgodnie z przeznaczeniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla jednostki strukturalnej A-…, tj. na terenie oznaczonym symbolem 44KS – zespół boksów garażowych dla samochodów osobowych.
Nieruchomość gruntowa, składająca się z działek gruntu numer 222/15 o pow. 0,0021 ha i 222/16 o pow. 0,0021 ha została oddana w użytkowanie wieczyste na rzecz osoby fizycznej na okres 99 lat umową notarialną z dnia … 2016 r.
Nieruchomość gruntowa, składająca się z działek gruntu numer 222/17 o pow. 0,0021 ha i 222/18 o pow. 0,0021 ha, została oddana w użytkowanie na rzecz osoby fizycznej na okres 99 lat umową notarialną z dnia … 2016 r.
Nieruchomość gruntowa, składająca się z działek gruntu numer 222/21 o pow. 0,0021 ha, 222/22 o pow. 0,0021 ha i 222/23 o pow. 0,0021 ha, została oddana w użytkowanie wieczyste na rzecz osoby fizycznej na okres 99 lat umową notarialną z dnia … 2015 r.
Nieruchomość gruntowa oznaczona jako działka numer 222/12 o pow. 0,0021 ha, została oddana w użytkowanie wieczyste na rzecz osoby fizycznej na okres 99 lat umową notarialną z dnia … 2015 r.
Na mocy ww. umów, każdy z użytkowników wieczystych zobowiązany został do uiszczenia na rzecz właściciela, tj. Gminy, pierwszej opłaty rocznej za oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości w wysokości 15% ceny wylicytowanej po doliczeniu 23% VAT (podatek od towarów i usług) oraz uiszczania do dnia 31 marca każdego roku z góry za dany rok, opłaty rocznej wraz z 23% VAT.
Użytkownicy wieczyści powyższych nieruchomości wystąpili z wnioskami do Gminy o nabycie prawa własności nieruchomości na mocy przepisów art. 32 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
Na podstawie art. 67 ust. 1 oraz art. 69 powyższej ustawy, cenę nieruchomości ustala się na podstawie jej wartości, a na poczet ceny zalicza się kwotę wartości prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości, co oznacza, że różnica między tymi wartościami stanowi kwotę, jaką użytkownik wieczysty zobowiązany jest do uiszczenia na rzecz właściciela, tj. Gminy.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późń. zm.) kwoty należne za sprzedaż prawa własności wyżej wymienionych nieruchomości (stanowiące różnicę między ceną nieruchomości a wartością prawa użytkowania wieczystego) podlegają opodatkowaniu VAT według stawki określonej w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 powyższej ustawy?
Zdaniem Gminy:
Zgodnie z art. 32 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu. Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości wygasa, z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego.
Na podstawie art. 67 ust. 1 oraz art. 69 powyższej ustawy, cenę nieruchomości ustala się na podstawie jej wartości, a na poczet ceny nieruchomości gruntowej sprzedawanej jej użytkownikowi wieczystemu zalicza się kwotę równą wartości prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości, określoną według stanu na dzień sprzedaży.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlega odpłatna dostawa towarów (`(...)`).
Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie tego prawa.
Zgodnie zaś z art. 29a ust.1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy (`(...)`).
Mając na uwadze powyższy stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów Gmina wskazała, że przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotowymi nieruchomościami jak właściciel nastąpiło w chwili ustanowienia prawa użytkowania wieczystego tych nieruchomości na rzecz ich użytkowników wieczystych, a sprzedaż tych nieruchomości na rzecz użytkowników wieczystych, stanowić będzie jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości, natomiast nie wpływa na „władztwo rzeczy”, które użytkownicy wieczyści już uzyskali. Czynność taka nie może być traktowana jako ponowna dostawa tej samej nieruchomości, bowiem do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel i powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu doszło w chwili oddania tych nieruchomości w użytkowanie wieczyste.
Wprawdzie czynność zbycia przez Gminę nieruchomości gruntowych, będących wcześniej przedmiotami użytkowania wieczystego, dla których prawo to ustanowiono odpowiednio w dniu … 2016 r., … 2016 r., … 2015 r. i … 2015 r., nie podlega opodatkowaniu jako ponowna dostawa towaru, to jednak kwota należna za sprzedaż prawa własności działek będzie podlegała opodatkowaniu jako element ceny za dostawę tych działek.
Skoro oddanie przedmiotowych nieruchomości gruntowych w użytkowanie wieczyste podlegało opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 23%, to na tych samych zasadach musi być opodatkowana kwota za sprzedaż prawa własności działek.
Ponadto, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w swoim wyroku z dnia 21 grudnia 2015 r., VIII SA/Wa 285/15, obowiązek podatkowy z tytułu VAT po stronie Gminy powstaje, jeżeli oddanie w użytkowanie wieczyste nastąpiło po 1 maja 2004 r. Wówczas kwotę należną od wieczystego użytkownika jako nabywcy gruntu, uiszczoną z tytułu sprzedaży gruntu, należy traktować na potrzeby opodatkowania VAT jako pozostałą do zapłaty kwotę należną związaną z dostawą, która miała miejsce w momencie ustanowienia prawa użytkowania wieczystego.
Powyższe stanowisko Gmina oparła również na innych orzeczeniach sądowych (patrz: wyrok WSA w Szczecinie z dnia 24 maja 2016 r., I SA/Sz 393/16) oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 lutego 2017 r., nr 2461-IBPP1.4512.869.2016.2.ES.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Oznacza to, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili