0112-KDIL1-2.4012.626.2017.2.PG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2017 r. (data wpływu 23 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 stycznia 2018 r. (data wpływu 24 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na inwestycję budowy infrastruktury turystyczno rekreacyjnej na terenie miejscowości A. oraz od wydatków poniesionych na planowaną inwestycję w miejscowości L. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na inwestycję budowy infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na terenie miejscowości A. oraz od wydatków poniesionych na planowaną inwestycję w miejscowości L. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 stycznia 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenia przyszłe.

Gmina (zwana dalej jako: „Wnioskodawca”) jest jednostką samorządu terytorialnego (dalej: „JST (jednostka samorządu terytorialnego)”). Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina sporządza miesięczne deklaracje VAT (podatek od towarów i usług)-7. Gmina, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm., dalej zwana: „USG”), jest organem wykonującym zadania publiczne własne i zlecone z zakresu administracji rządowej nałożone ustawami. Ponadto, w ramach struktury Gminy funkcjonują jednostki budżetowe, które nie posiadają osobowości prawnej i są powołane przez Gminę na podstawie odrębnych przepisów, w celu realizacji zadań własnych Gminy. Są to placówki oświatowe, Ośrodek Pomocy Społecznej oraz Gminny Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół.

Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT ze swoimi jednostkami organizacyjnymi – jednostkami budżetowymi. Gmina wraz z jednostkami działa zarówno w charakterze organu władzy publicznej, jak i na podstawie stosunków o charakterze cywilnoprawnym, stanowiących co do zasady działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm., dalej zwana: „UPTU”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 oraz 10 USG, Gmina odpowiada za zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty m.in. w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

W ramach prowadzonej działalności Gmina planuje przeprowadzić inwestycję związaną z rozbudową infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej pn. „Budowa … ”, która współfinansowana będzie ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (dalej zwany „PROW”) w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” oraz ze środków własnych Gminy. W ramach inwestycji planuje się zadania inwestycyjne:

1. Budowa ścieżki edukacyjno-rekreacyjnej w miejscowości A. na terenie Ośrodka Wypoczynkowego. Zadanie to polegać będzie na wykonaniu robót rozbiórkowych istniejącej nawierzchni, robót ziemnych, podbudowie oraz nawierzchni z kostki betonowej na ciągu ścieżki, zagospodarowaniu terenu zielenią, w tym ułożeniu trawy, wykonaniu siłowni zewnętrznej, wykonaniu elementów małej architektury, w tym tablic edukacyjnych (bogactwo przyrodnicze „C”) z katalogu infrastruktury dla „C”. Zadanie inwestycyjne będzie zlokalizowane na terenie Ośrodka Wypoczynkowego w miejscowości A. Na terenie Ośrodka wykonywane są tylko czynności opodatkowane podatkiem VAT. Za korzystanie z infrastruktury pobierane są opłaty wstępu, które opodatkowane są podatkiem VAT.
2. Budowa wolnostojącej wiaty rowerowej oraz rozbudowa budynku o pomieszczenia wypożyczalni rowerów w miejscowości L. W ramach zadania przewiduje się wykonanie wiaty wolnostojącej, robót rozbiórkowych, wiaty dobudowanej do istniejącego budynku, wymiany pokrycia dachu budynku, utwardzenia terenu kostką oraz roboty elektryczne. Za korzystanie z wypożyczanych rowerów pobierane będą opłaty. Wysokość partycypowania w kosztach planowanej inwestycji wynosić będzie: 63,63% kosztów kwalifikowalnych – dofinansowanie PROW 2014-2020, 36,37% kosztów kwalifikowalnych – wkład własny Gminy. Podatek od towarów i usług od wydatków poniesionych w ramach inwestycji jako koszt niekwalifikowany w całości pokrywa Gmina z własnych środków.

W piśmie z dnia 18 stycznia 2018 r., Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony we wniosku opis sprawy o następujące informacje:

• W odpowiedzi na pytanie: „Czy Ośrodek, o którym mowa we wniosku należy do zasobu Gminy, czy też właścicielem jest inny podmiot posiadający odrębną od Gminy osobowość prawną?” – Wnioskodawca wskazał, że „Gmina jest właścicielem Ośrodka Wypoczynkowego w miejscowości A., zatem należy on do zasobu Gminy”.
• W odpowiedzi na pytanie: „Jeśli właścicielem przedmiotowego Ośrodka jest inny podmiot, to czy po zrealizowaniu inwestycji, o której mowa we wniosku, Gmina przekaże nowopowstałą infrastrukturę w administrowanie temu podmiotowi? Należy wskazać, czy będzie to czynność odpłatna, czy też nieodpłatna?” – Wnioskodawca wskazał, że: „Jak wspomniano w odpowiedzi na pytanie nr 1, właścicielem Ośrodka Wypoczynkowego jest Gmina”.
• W odpowiedzi na pytanie: „Czy towary i usługi nabyte w ramach realizacji inwestycji związanej z rozbudową infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej pn. ((Budowa …)) (tj. zarówno w odniesieniu do zadania inwestycyjnego nr 1 polegającego na budowie ścieżki edukacyjno-rekreacyjnej w miejscowości A. na terenie Ośrodka Wypoczynkowego, jak i zadania inwestycyjnego nr 2 polegającego na budowie wolnostojącej wiaty rowerowej oraz rozbudowie budynku o pomieszczenia wypożyczalni rowerów w miejscowości L.) służą/będą służyć wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług?” – Wnioskodawca wskazał, że: „Tak, jak wspomniano we wniosku o interpretację, towary i usługi nabyte w ramach realizacji inwestycji związanej z rozbudową infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej pn. ((Budowa …)) (tj. zarówno w odniesieniu do zadania inwestycyjnego nr 1 polegającego na budowie ścieżki edukacyjno rekreacyjnej w miejscowości A. na terenie Ośrodka Wypoczynkowego, jak i zadania inwestycyjnego nr 2 polegającego na budowie wolnostojącej wiaty rowerowej oraz rozbudowie budynku o pomieszczenia wypożyczalni rowerów w miejscowości L.) służyć będą wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług”.
• W odpowiedzi na pytanie: „Czy ponoszone w ramach realizacji ww. inwestycji wydatki będą dokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę?” – Wnioskodawca wskazał, że: „Tak, wszystkie wydatki dokumentowane fakturami związane z realizacją inwestycji pn. ((Budowa …)) będą wystawiane na Gminę”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Gmina będzie miała pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na inwestycję budowy infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na terenie miejscowości A.?
2. Czy Gmina będzie miała pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na planowaną inwestycję w miejscowości L.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Gmina jest zdania, że przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na inwestycję budowy infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na terenie Ośrodka Wypoczynkowego w miejscowości A., ponieważ wydatki te służą w całości do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ad 2.

Zdaniem Gminy, przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na inwestycję budowy wolnostojącej wiaty rowerowej w miejscowości L., ponieważ wydatki te służą w całości do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ad 1. i 2.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 UPTU, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 UPTU, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 USG, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 USG). W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 oraz 10 cyt. ustawy, obejmują sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 UPTU, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Podkreślić należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, czynnością jaką Gmina dokona w ramach planowanej inwestycji będzie zadanie nr 1 – budowa infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na terenie Ośrodka Wypoczynkowego w miejscowości A. Efekty realizowanej inwestycji służyć będą do świadczenia usług wstępu na teren Ośrodka. Natomiast w ramach zadania inwestycyjnego nr 2 planuje się budowę wolnostojącej wiaty rowerowej oraz rozbudowy budynku o pomieszczenia wypożyczalni rowerów w miejscowości L. Zadanie to służyć będzie czynnościom opodatkowanym, tj. sprzedaży usług wypożyczania rowerów. Usługi te traktowane będą jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Za skorzystanie bowiem z nowopowstałej infrastruktury użytkownicy będą uiszczać opłaty wstępu. Z powyższego wynika więc, że wpłacone kwoty będą stanowić wynagrodzenie, w związku z otrzymaniem którego po stronie Gminy powstanie obowiązek podatkowy. Zatem dokonywane nabycia towarów będą bezpośrednio związane ze sprzedażą generującą podatek należny.

W tym kontekście, należy stwierdzić, że opłaty uiszczane przez użytkowników będą pozostawały w bezpośrednim związku z ww. świadczeniem usług, które będą realizowane na rzecz tychże użytkowników. Wpłaty wnoszone przez korzystających nie będą pozostawały „w oderwaniu” od czynności, które zostaną wykonane przez Gminę – będzie zachodził bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami, a zobowiązaniem się Wnioskodawcy do wykonania określonych czynności.

Wobec powyższego, skoro Gmina będzie nabywała towary i usługi jako podatnik VAT do działalności gospodarczej celem wykonywania czynności opodatkowanych, to należy uznać, że w przedmiotowej sprawie będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące pełne prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z wydatkami ponoszonymi na realizację przedmiotowej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności Gmina planuje przeprowadzić inwestycję związaną z rozbudową infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej pn. „Budowa … ”, która współfinansowana będzie ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (dalej zwany „PRO”) w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” oraz ze środków własnych Gminy. W ramach inwestycji planuje się zadania inwestycyjne:

1. Budowa ścieżki edukacyjno-rekreacyjnej w miejscowości A. na terenie Ośrodka Wypoczynkowego. Zadanie to polegać będzie na wykonaniu robót rozbiórkowych istniejącej nawierzchni, robót ziemnych, podbudowie oraz nawierzchni z kostki betonowej na ciągu ścieżki, zagospodarowaniu terenu zielenią, w tym ułożeniu trawy, wykonaniu siłowni zewnętrznej, wykonaniu elementów małej architektury, w tym tablic edukacyjnych (bogactwo przyrodnicze „C”) z katalogu infrastruktury dla „C”. Zadanie inwestycyjne będzie zlokalizowane na terenie Ośrodka Wypoczynkowego w miejscowości A. Na terenie Ośrodka wykonywane są tylko czynności opodatkowane podatkiem VAT. Za korzystanie z infrastruktury pobierane są opłaty wstępu, które opodatkowane są podatkiem VAT.
2. Budowa wolnostojącej wiaty rowerowej oraz rozbudowa budynku o pomieszczenia wypożyczalni rowerów w miejscowości L. W ramach zadania przewiduje się wykonanie wiaty wolnostojącej, robót rozbiórkowych, wiaty dobudowanej do istniejącego budynku, wymiany pokrycia dachu budynku, utwardzenia terenu kostką oraz roboty elektryczne. Za korzystanie z wypożyczanych rowerów pobierane będą opłaty. Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że towary i usługi nabyte w ramach realizacji inwestycji związanej z rozbudową infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej pn. „Budowa … ” (tj. zarówno w odniesieniu do zadania inwestycyjnego nr 1 polegającego na budowie ścieżki edukacyjno rekreacyjnej w miejscowości A. na terenie Ośrodka Wypoczynkowego, jak i zadania inwestycyjnego nr 2 polegającego na budowie wolnostojącej wiaty rowerowej oraz rozbudowie budynku o pomieszczenia wypożyczalni rowerów w miejscowości L.) służyć będą wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie wszystkie wydatki dokumentowane fakturami związane z realizacją inwestycji pn. „Budowa … ” będą wystawiane na Gminę.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. „Budowa … ”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ Gmina – w związku z wykonywaniem czynności, którym będzie służyć zrealizowana inwestycja – prowadzi działalność gospodarczą, a tym samym działa/będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca – towary i usługi nabyte w ramach realizacji ww. inwestycji służą/będą służyć wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina ma/będzie miała możliwość odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizację przedmiotowej inwestycji. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca będzie działać jako podatnik VAT a wydatki związane z realizacją inwestycji służą/będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

1. zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
2. zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.