0112-KDIL2-2.1012.13.2018.1.EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2018 r. (data wpływu 12 stycznia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2018 r. (data wpływu 24 stycznia 2018 r.) oraz pismem z dnia 25 stycznia 2018 r. (data wpływu 29 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT (podatek od towarów i usług) od wydatków związanych z realizacją projektu „Zagospodarowanie terenu rekreacyjnego (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu „Zagospodarowanie terenu rekreacyjnego (…)”. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 stycznia 2018 r. (data wpływu 24 stycznia 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz pismem z dnia 25 stycznia 2018 r. (data wpływu 29 stycznia 2018 r.) o wskazanie adresu do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – Stowarzyszenie – aplikuje o dofinansowanie projektu „Zagospodarowanie terenu rekreacyjnego (…)” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Do wniosku o płatność należy dostarczyć interpretację indywidualną – interpretację przepisów prawa podatkowego, ponieważ Wnioskodawca do wniosku o przyznanie pomocy przedłożył oświadczenie o kwalifikowalności VAT, w którym informuje, że nie jest podatnikiem podatku VAT, nie figuruje w ewidencji podatników podatku VAT i realizując powyższą operację nie może odzyskać uiszczonego podatku VAT zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2017.1221).

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 23 stycznia 2018 r. Zainteresowany wskazał, że:

1. Celem projektu jest poprawa jakości życia mieszkańców obszarów wiejskich. Pozwoli to zaspokoić potrzeby społeczne i rekreacyjne mieszkańców wsi N. Ponadto istotnym elementem operacji będzie wzrost mobilności społeczności i pobudzenie aktywności do podejmowania wspólnych przedsięwzięć na rzecz poprawy warunków i jakości życia mieszkańców. W ramach projektu „Zagospodarowanie terenu rekreacyjnego (…)” zostały wykonane:
   1. budowa nawierzchni z kostki brukowej bezfazowej (300 m2) i montaż urządzeń skateparku (rampa – 2 sztuki, rampa most – 1 sztuka, poręcz prosta ślizg – 1 sztuka,),
   2. montaż urządzeń do ćwiczeń na wolnym powietrzu (system modułowy z 10 przyrządami do ćwiczeń),
   3. montaż urządzeń zabawowych na placu zabaw:
      • zestaw zabawowy w kształcie samolotu,
      • kiwak dwuosobowy,
      • stolik z liczydłami,
      • ławka dziecięca w kształcie wozu strażackiego,
      • piaskownica kwadratowa dwupoziomowa,
      • huśtawka podwójna z jednym siedziskiem typu deseczka z łańcuchami i jednym siedziskiem typu koszyczek z łańcuchami,
      • zestaw zabawowy (2 wieże bez dachu z podestem, drabinka wejściowa, zjeżdżalnia, wieża z dachem dwuspadowym i podestem, rura strażacka ze spiralą, drabinka wejściowa, przelotnia pionowa, linarum),
      • karuzela tarczowa,
   4. montaż elementów małej architektury (ławka żeliwna – 7 sztuk, regulamin – 3 sztuki, kosz na śmieci – 6 sztuk),
   5. posadzenie 20 sztuk roślin – Kasztanowiec czerwony (Aesculus x carnea) o wysokości drzewka 150 cm.
2. Plac zabaw, skatepark oraz urządzenia do ćwiczeń na wolnym powietrzu wykonane w ramach operacji „Zagospodarowanie terenu rekreacyjnego (…)” są ogólnodostępne i używane przez mieszkańców bezpłatnie i nie przewiduje się odpłatnego udostępniania w przyszłości.
3. Urządzenia zabawowe i urządzenia do ćwiczeń zakupione w związku z realizacją ww. projektu nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Urządzenia są ogólnodostępne i używane przez mieszkańców bezpłatnie.
4. Faktura dokumentująca zakup towarów i usług w ramach operacji została wystawiona na Stowarzyszenie (Wnioskodawcę).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podatek od towarów i usług VAT zapłacony przez Wnioskodawcę przy realizacji przedmiotowej inwestycji jest możliwy do odzyskania przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, w żaden sposób nie może on odzyskać podatku VAT poniesionego w związku z realizacją operacji „Zagospodarowanie terenu rekreacyjnego (…)” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2017.1212 z dnia 2017.06.24).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2017 r., poz. 210) stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności (art. 2 ust. 2 ustawy Prawo o stowarzyszeniach).

Na podstawie art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Zaznaczyć należy, że działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk, czyli nie jest to działalność gospodarcza, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Stowarzyszenie) aplikuje o dofinansowanie projektu „Zagospodarowanie terenu rekreacyjnego (…)” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Do wniosku o płatność należy dostarczyć indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego, ponieważ Wnioskodawca do wniosku o przyznanie pomocy przedłożył oświadczenie o kwalifikowalności VAT, w którym informuje, że nie jest podatnikiem podatku VAT, nie figuruje w ewidencji podatników podatku VAT i realizując powyższą operację nie może odzyskać uiszczonego podatku VAT zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Celem projektu jest poprawa jakości życia mieszkańców obszarów wiejskich. Pozwoli to zaspokoić potrzeby społeczne i rekreacyjne mieszkańców wsi N. Ponadto istotnym elementem operacji będzie wzrost mobilności społeczności i pobudzenie aktywności do podejmowania wspólnych przedsięwzięć na rzecz poprawy warunków i jakości życia mieszkańców. W ramach ww. projektu zostały wykonane:

• budowa nawierzchni z kostki brukowej bezfazowej (300 m2) i montaż urządzeń skateparku (rampa – 2 sztuki, rampa most – 1 sztuka, poręcz prosta ślizg – 1 sztuka,),
• montaż urządzeń do ćwiczeń na wolnym powietrzu (system modułowy z 10 przyrządami do ćwiczeń),
• montaż urządzeń zabawowych na placu zabaw: zestaw zabawowy w kształcie samolotu, kiwak dwuosobowy, stolik z liczydłami, ławka dziecięca w kształcie wozu strażackiego, piaskownica kwadratowa dwupoziomowa, huśtawka podwójna z jednym siedziskiem typu deseczka z łańcuchami i jednym siedziskiem typu koszyczek z łańcuchami, zestaw zabawowy (2 wieże bez dachu z podestem, drabinka wejściowa, zjeżdżalnia, wieża z dachem dwuspadowym i podestem, rura strażacka ze spiralą, drabinka wejściowa, przelotnia pionowa, linarum), karuzela tarczowa,
• montaż elementów małej architektury (ławka żeliwna – 7 sztuk, regulamin – 3 sztuki, kosz na śmieci – 6 sztuk),
• posadzenie 20 sztuk roślin – Kasztanowiec czerwony (Aesculus x carnea) o wysokości drzewka 150 cm.

Plac zabaw, skatepark oraz urządzenia do ćwiczeń na wolnym powietrzu wykonane w ramach przedmiotowej operacji są ogólnodostępne i używane przez mieszkańców bezpłatnie i nie przewiduje się odpłatnego udostępniania w przyszłości. Urządzenia zabawowe i urządzenia do ćwiczeń zakupione w związku z realizacją ww. projektu nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Urządzenia są ogólnodostępne i używane przez mieszkańców bezpłatnie. Faktura dokumentująca zakup towarów i usług w ramach operacji została wystawiona na Wnioskodawcę (Stowarzyszenie).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy podatek od towarów i usług wynikający z faktury dokumentującej zakup towarów i usług w związku z realizacją ww. inwestycji jest możliwy do odzyskania przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi w związku z realizacją projektu nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia, m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy wskazać należy, że Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego VAT od wydatków związanych z realizacją projektu „Zagospodarowanie terenu rekreacyjnego (…)”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto tut. Organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.