Gmina realizuje projekt budowy sieci kanalizacji sanitarnej, mający na celu podłączenie 23 budynków mieszkalnych do istniejącej infrastruktury. Nowo wybudowana sieć będzie wyłączną własnością Gminy i zostanie wykorzystana przez Zakład Usług Komunalnych do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie odprowadzania ścieków, która podlega opodatkowaniu VAT. Wszystkie wydatki związane z budową sieci będą dotyczyć wyłącznie czynności opodatkowanych. W związku z tym Gmina ma prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego na fakturach zakupowych związanych z tą inwestycją, bez konieczności stosowania prewspółczynnika.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2017 r. (data wpływu 21 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) w 100% lub zastosowania prewspółczynnika zakładu budżetowego bądź Urzędu Gminy – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT w 100% lub zastosowania prewspółczynnika zakładu budżetowego bądź Urzędu Gminy.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Gmina w ramach zadań własnych realizuje zadanie pn. „Budowa sieci kanalizacji sanitarnej …”. W tym celu złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji tego projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014 - 2020. Przedmiotem inwestycji jest wybudowanie i podłączenie do sieci kanalizacji sanitarnej gospodarstw domowych jeszcze nie podłączonych w Gminie, w rejonie ulic A i B. Całość zanieczyszczeń odprowadzona zostanie do już istniejącej kanalizacji sanitarnej przy ulicy A. Przedsięwzięcie obejmuje podłączenie 23 domostw, w sumie 92 mieszkańców. Łączna długość wybudowanej sieci kanalizacji sanitarnej wyniesie 1994,5 mb.
Realizacja inwestycji przyczyni się do uporządkowania gospodarki ściekowej na terenie Gminy oraz likwidacji zbiorników bezodpływowych, co wpłynie na zmniejszenie wprowadzania ładunku zanieczyszczeń do gleb i wód. Wnioskodawcą dla projektu jest Gmina - jednostka samorządu terytorialnego, posiadająca osobowość prawną, działająca na podstawie Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, z późniejszymi zmianami. Organami Wnioskodawcy są Rada Gminy (jako organ stanowiący i kontrolny) i Wójt Gminy (jako organ wykonawczy, realizujący właściwe dla niego zadania przy pomocy Urzędu Gminy - jednostki organizacyjnej Gminy). Zasadniczy cel działania Urzędu to służba społeczności lokalnej Gminy oraz zaspakajanie potrzeb wspólnoty jej mieszkańców. Wdrażając niniejszy projekt Gmina zrealizuje takie cele i zadania własne, jak: ochrona środowiska naturalnego, czy tworzenie korzystnych warunków zamieszkiwania i prowadzenia działalności gospodarczej na jej terenie. Wójtowi bezpośrednio podlegli są Skarbnik Gminy (pełniący funkcję Głównego Księgowego Budżetu) oraz Sekretarz Gminy (zapewniający sprawne funkcjonowanie Urzędu i właściwą organizację pracy tej instytucji). Projekt jest przedsięwzięciem przygotowanym do realizacji. Gminie przysługuje prawo do dysponowania działkami, przewidzianymi do umiejscowienia w ich obrębie produktów przedsięwzięcia. Opracowano także kompletną dokumentację projektową przedsięwzięcia - projekt budowlano-wykonawczy.
Właścicielem majątku, uzyskanego w drodze realizacji omawianego projektu inwestycyjnego będzie po jego zakończeniu Gmina. Wybudowana infrastruktura wykorzystywana będzie przez Gminę (za pośrednictwem Zakładu Usług Komunalnych zwanym dalej ZUK) wyłącznie w celach, związanych z prowadzeniem gospodarki wodno-ściekowej. Produkty, uzyskane w drodze realizacji niniejszej inwestycji (sieć kanalizacji sanitarnej wraz z sięgaczami) nie zostaną w okresie 5-ciu lat po jej zakończeniu przez Gminę sprzedane, wydzierżawione, ani w żaden inny sposób przekazane jakimkolwiek podmiotom. Będą one stanowić wyłączną własność Gminy, w nieodpłatnym użytkowaniu Zakładu Usług Komunalnych.
W związku centralizacją rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług jest możliwość odzyskania podatku VAT przez Gminę. Gmina, po zakończeniu inwestycji, przekaże do nieodpłatnego użytkowania powstałe w ramach opisanej inwestycji elementy infrastruktury kanalizacyjnej na rzecz Zakładu Usług Komunalnych. Wytworzona w ramach projektu infrastruktura w całości będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zakład Usług Komunalnych, jako podmiot wykonujący usługi w zakresie odprowadzania ścieków, występować będzie jako strona zawieranych z mieszkańcami umów. Zakład budżetowy prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT na rzecz mieszkańców i niepodlegającą opodatkowaniu na rzecz jednostek Gminy tj. Urzędu, GOPS-u i jednostek oświatowych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gmina w przypadku odliczenia podatku VAT z faktur zakupowych dotyczących budowy sieci może odliczyć podatek VAT w 100% (ponieważ w ramach tego projektu będą same budynki mieszkalne przyłączone do kanalizacji - całe zakupy można przyporządkować do sprzedaży opodatkowanej) czy powinna zastosować do odliczenia VAT prewspółczynnik zakładu budżetowego (54%), czy może prewspółczynnik Urzędu Gminy, który wynosi 1,8%?
Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowy projekt polega na budowie nowych odcinków sieci kanalizacji sanitarnej na terenie Gminy - jego rezultatem będzie podłączenie do sieci kanalizacji sanitarnej, znajdującej się już na terenie sołectwa 23 budynków mieszkalnych z obszaru. W ramach zakresu rzeczowego projektu przewidziano budowę 1772,5 m kolektora głównego, o średnicy 200 mm, 189 m sięgaczy o średnicy 160 mm i 33,0 m rurociągu tłocznego, o średnicy 63 mm. Właścicielem majątku, uzyskanego w drodze realizacji omawianego projektu inwestycyjnego będzie po jego zakończeniu Gmina. Wybudowana infrastruktura wykorzystywana będzie przez Gminę (za pośrednictwem Zakładu Usług Komunalnych zwanym dalej ZUK) wyłącznie w celach, związanych z prowadzeniem gospodarki wodno-ściekowej. Produkty, uzyskane w drodze realizacji niniejszej inwestycji (sieć kanalizacji sanitarnej wraz z sięgaczami) nie zostaną w okresie 5-ciu lat po jej zakończeniu przez Gminę sprzedane, wydzierżawione, ani w żaden inny sposób przekazane jakimkolwiek podmiotom. Będą one stanowić wyłączną własność Gminy, w nieodpłatnym użytkowaniu Zakładu Usług Komunalnych.
W związku centralizacją rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług jest możliwość odzyskania podatku VAT przez Gminę. Gmina, po zakończeniu inwestycji, przekaże do nieodpłatnego użytkowania powstałe w ramach opisanej inwestycji elementy infrastruktury kanalizacyjnej na rzecz Zakładu Usług Komunalnych. Wytworzona w ramach projektu infrastruktura w całości będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zakład, jako podmiot wykonujący usługi w zakresie odprowadzania ścieków, występować będzie jako strona zawieranych z mieszkańcami umów. Zakład budżetowy prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT na rzecz mieszkańców i niepodlegającą opodatkowaniu na rzecz jednostek Gminy tj. Urzędu, GOPS-u i jednostek oświatowych.
Wszystkie wydatki poniesione w ramach tego projektu będą związane wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi, ponieważ będą przyłączone do kanalizacji same budynki mieszkalne. Wszystkie zakupy dotyczące budowy sieci można przyporządkować do sprzedaży opodatkowanej. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy Gmina może odliczyć z faktur zakupowych VAT w 100%.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r, poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług generalną zasadą uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.
Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.
Na podstawie ww. delegacji ustawowej, wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193). Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia). Należy zauważyć, że wśród wymienionych w ww. rozporządzeniu podmiotów Minister Finansów wskazał m.in. urzędy obsługujące jednostki samorządu terytorialnego i zakłady budżetowe.
Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.
Dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego Rozporządzenie w § 3 ust. 2 przewiduje sposób określenia proporcji według wzoru:
X = A x 100/Dujst
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
Rozporządzenie wskazuje także sposób określenia proporcji przez samorządowe zakłady budżetowe.
W myśl § 3 ust. 4 rozporządzenia, jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku zakładu budżetowego sposób ustalony według wzoru:
X = A x 100/P
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).
Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 z późn.zm.) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).
Z dniem 1 października 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454, z późn. zm.).
Jak wynika z art. 3 ww. ustawy, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.
Ponadto, na mocy art. 4 powołanej ustawy, jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.
Zgodnie z art. 2 pkt 1 cyt. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o jednostce organizacyjnej – rozumie się przez to:
Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina będzie realizować projekt, polegający na wybudowaniu i podłączeniu do sieci kanalizacji sanitarnej gospodarstw domowych jeszcze nie podłączonych w Gminie, w rejonie ulic A i B. Całość zanieczyszczeń odprowadzona zostanie do już istniejącej kanalizacji sanitarnej przy ulicy A. Przedsięwzięcie obejmuje podłączenie 23 domostw, w sumie 92 mieszkańców. Łączna długość wybudowanej sieci kanalizacji sanitarnej wyniesie 1994,5 mb. Realizacja inwestycji przyczyni się do uporządkowania gospodarki ściekowej na terenie Gminy oraz likwidacji zbiorników bezodpływowych, co wpłynie na zmniejszenie wprowadzania ładunku zanieczyszczeń do gleb i wód. Wybudowana infrastruktura wykorzystywana będzie przez Gminę (za pośrednictwem Zakładu Usług Komunalnych zwanym dalej ZUK) wyłącznie w celach, związanych z prowadzeniem gospodarki wodno-ściekowej. Produkty, uzyskane w drodze realizacji niniejszej inwestycji (sieć kanalizacji sanitarnej wraz z sięgaczami) nie zostaną w okresie 5-ciu lat po jej zakończeniu przez Gminę sprzedane, wydzierżawione, ani w żaden inny sposób przekazane jakimkolwiek podmiotom. Będą one stanowić wyłączną własność Gminy, w nieodpłatnym użytkowaniu Zakładu Usług Komunalnych.
W związku centralizacją rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług jest możliwość odzyskania podatku VAT przez Gminę. Gmina, po zakończeniu inwestycji, przekaże do nieodpłatnego użytkowania powstałe w ramach opisanej inwestycji elementy infrastruktury kanalizacyjnej na rzecz Zakładu Usług Komunalnych. Wytworzona w ramach projektu infrastruktura w całości będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zakład, jako podmiot wykonujący usługi w zakresie odprowadzania ścieków, występować będzie jako strona zawieranych z mieszkańcami umów. Zakład budżetowy prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT na rzecz mieszkańców i niepodlegającą opodatkowaniu na rzecz jednostek Gminy tj. Urzędu, GOPS-u i jednostek oświatowych.
Ponadto z treści wniosku wynika, że wszystkie wydatki poniesione w ramach tego projektu będą związane wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi, ponieważ będą przyłączone do kanalizacji same budynki mieszkalne. Wszystkie zakupy dotyczące budowy sieci można przyporządkować do sprzedaży opodatkowanej. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy Gmina może odliczyć z faktur zakupowych VAT w 100%.
Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe i powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w okolicznościach analizowanej sprawy – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – Gmina będzie miała prawo do odliczenia całości podatku VAT wykazanego w fakturach zakupowych dotyczących budowy sieci kanalizacji sanitarnej w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji. Zostaną bowiem spełnione przesłanki o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego, bowiem Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabywane towary i usługi będą wykorzystywane w całości do opodatkowanej działalności gospodarczej.
Reasumując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w 100% z faktur zakupowych dotyczących realizacji zadania pn. „Budowa sieci kanalizacji sanitarnej …”. W konsekwencji powyższego Gmina nie będzie zobowiązana do stosowania prewspółczynnika zakładu budżetowego bądź urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, bowiem w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest prawidłowe.
Zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnymi błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (opis zdarzenia przyszłego) pokrywać się będą z podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili