Wnioskodawca wraz z żoną prowadzi gospodarstwo sadownicze i od 2013 r. jest czynnym podatnikiem VAT. W związku z przejściem na emeryturę rolniczą w 2018 r., planują przekazać całe gospodarstwo synowi, który również będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT. W latach 2013-2016 Wnioskodawca nabył szereg maszyn i urządzeń rolniczych, odliczając podatek naliczony. Zapytał, czy będzie zobowiązany do zwrotu części tego podatku, biorąc pod uwagę, że do momentu przekazania gospodarstwa nie upłynie pełny okres amortyzacji tych środków. Organ podatkowy uznał, że w związku z przekazaniem gospodarstwa synowi, to on będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego od tych środków trwałych, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT. Stanowisko Wnioskodawcy zostało zatem uznane za prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2017 r. (data wpływu 7 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku skorygowania odliczonego podatku naliczonego od nabycia maszyn rolniczych w związku z darowizną gospodarstwa rolnego – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku skorygowania odliczonego podatku naliczonego od nabycia maszyn rolniczych w związku z darowizną gospodarstwa rolnego.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Od wielu lat Wnioskodawca prowadzi z żoną gospodarstwo sadownicze o pow. 16,84 ha. Główne nasadzenia to jabłonie ( pow. 11,45 ha) grusze (pow. 1,05 ha), śliwy (pow. 0,24 ha), wiśnie (pow. 0,04 ha), szkółka drzewek owocowych (pow. 0,29 ha). Powierzchnia 2,31 ha jest przygotowywana pod nowe nasadzenia, a 1,46 ha jest pod zabudowaniami. Wnioskodawca posiada zabudowania w postaci budynku murowanego gospodarczego krytego blachą (35 x 6 rok bud. 1965), budynku gospodarczego murowanego krytego blachą (20 x 10 rok bud. 1968), budynku gospodarczego murowanego krytego eternitem (26 x 10 r. bud. 1982), budynku gospodarczego murowanego krytego eternitem (14 x 6 r. bud. 1961), chłodni owoców murowanej krytej blachą (20 x 20 r. bud. 1985). Gospodarstwo zabezpieczone jest w sprzęty i urządzenia w postaci:
i inne mniej wartościowe narzędzia i maszyny ( piły spalinowe, rozrzutnik nawozów, sprężarki, przyczepki do ciągników itp.)
Od 1 marca 2013 r. Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia z podatku VAT (podatek od towarów i usług) i dokonał zgłoszenia VAT -R w zakresie podatku od towarów VAT ( gospodarstwo jest wspólne z żoną, ale tylko jedno mogło być podatnikiem VAT). W związku z przyznaniem Wnioskodawcy środków z programów pomocowych ARiMR Zainteresowany rozpoczął kolejne inwestycje w gospodarstwo.
Wnioskodawca nabył:
W 2018 roku Wnioskodawca zamierza przejść (żona także nabędzie takie prawo) na emeryturę rolniczą w związku z tym gospodarstwo Wnioskodawca wraz z żoną przekażą następcy tj. synowi wspólnie zamieszkałemu. Przedmiotem przekazania będzie całe gospodarstwo wraz z budynkami i sprzętami zarówno tymi nabytymi wcześniej jak i tymi nabytymi w okresie bycia przez Wnioskodawcę jako podatnika VAT. Zarówno grunty rolne jak i maszyny i urządzenia nie zmienią miejsca położenia jak sposobu użytkowania. Będą nadal służyły do prowadzenia gospodarstwa sadowniczego, tym bardziej, że syn też będzie z chwilą przejęcia gospodarstwa zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca będzie miał obowiązek zwrotu części podatku VAT otrzymanego od zakupionych maszyn i urządzeń rolniczych jako, że od dnia zakupu do dnia przekazania gospodarstwa nie upłynie pełny okres amortyzacji tych środków (tj. 7 lat).
Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on miał obowiązku zwrotu części podatku VAT od wartości niezamortyzowanej zakupionych w ostatnich latach środków trwałych dlatego, że Wnioskodawca nie będzie podatnikiem VAT, albowiem wszystkie środki trwałe przekazane zostaną następcy gospodarstwa i będą służyły temu samemu celowi tj. będą wykorzystywane w tym samym gospodarstwie dla poprawy wydajności i usprawnienia prac gospodarczych. Bez znaczenia jest zdaniem Wnioskodawcy fakt, iż właścicielem gospodarstwa wraz z urządzeniami będzie teraz syn, a nie Wnioskodawca. Tym bardziej, iż on także będzie prowadził gospodarstwo jako czynny podatnik VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.
Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Powyższy przepis wprowadza możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.
Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Zgodnie z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
W myśl art. 552 ustawy Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.
W art. 553 Kodeksu cywilnego gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Zgodnie z tym artykułem, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.
W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego części zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.
Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi z żoną zabudowane budynkami gospodarstwo sadownicze. Od 1 marca 2013 r. Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia z podatku VAT i dokonał zgłoszenia VAT -R w zakresie podatku od towarów VAT. W związku z przyznaniem Wnioskodawcy środków z programów pomocowych ARiMR Zainteresowany rozpoczął inwestycje w gospodarstwo nabywając maszyny i urządzenia rolnicze. W 2018 roku Wnioskodawca zamierza przejść na emeryturę rolniczą w związku z tym gospodarstwo Wnioskodawca wraz z żoną przekażą synowi. Przedmiotem przekazania będzie całe gospodarstwo wraz z budynkami i sprzętami zarówno tymi nabytymi wcześniej jak i tymi nabytymi w okresie bycia przez Wnioskodawcę podatnikiem VAT czynnym. Zarówno grunty rolne jak i maszyny i urządzenia nie zmienią miejsca położenia jak i sposobu użytkowania. Będą nadal służyły do prowadzenia gospodarstwa sadowniczego. Syn Wnioskodawcy będzie z chwilą przejęcia gospodarstwa zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
Zatem okoliczności sprawy wskazują, że przedmiotem przekazania będzie całe gospodarstwo sadownicze spełniające przesłanki do uznania go za przedsiębiorstwo w świetle art. 551 K.c.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy będzie On miał obowiązek zwrotu części podatku VAT odliczonego w związku z zakupem wymienionych we wniosku maszyn i urządzeń .
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do brzmienia art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
W ust. 2 tego artykułu przewidziano, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Jak stanowi ust. 9 tego artykułu, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady to podatnik, który dokonał nabycia towarów zaliczonych u niego do środków trwałych dokonuje korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy. Jednakże cytowany powyżej art. 91 ust. 9 ustawy wskazuje, że w przypadku zbycia przedsiębiorstwa, jak to ma miejsce w analizowanej sprawie podmiotem zobowiązanym do dokonania korekty podatku naliczonego jest nabywca przedsiębiorstwa.
Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że po przekazaniu gospodarstwa sadowniczego na rzecz syna, to syn, a nie Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty nabytych przez Wnioskodawcę urządzeń rolniczych, na zasadach określonych w art. 91 ust. 2 i nast. Podstawą takiego postępowania jest art. 91 ust. 9 ustawy.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili