0115-KDIT1-3.4012.694.2017.1.PR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2017 r. (data wpływu 11 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z projektem pn.: „T.” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z projektem pn. „T.”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług wyłącznie w związku z czynnościami wykonywanymi na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Gmina jest podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług) z tytułu m. in. opłat z tytułu dostaw wody, odprowadzania ścieków, opłat z tytułu najmu i dzierżawy mienia komunalnego. Gmina wystąpiła z wnioskiem do Urzędu Marszałkowskiego Województwa o dofinansowanie projektu pn. „T.” w ramach RPO Województwa na lata 2014-2020, działanie: RPKP.03.03.00 – Efektywność energetyczna w sektorze publicznym i mieszkaniowym.

Budynek szkoły jest obiektem dwukondygnacyjnym, wyposażonym w instalację elektryczną, wodociągową i kanalizacyjną. Stan techniczny budynku pozwala na dłuższe użytkowanie, jednak budynek wymaga remontu. Gmina ponosi duże koszty związane ze zużyciem energii do ogrzania budynku i przygotowania ciepłej wody w budynku Szkoły Podstawowej w miejscowości C. W celu poprawienia efektywności energetycznej budynku Gmina planuje zrealizować inwestycję pn. „T.”.

Przedmiotowa nieruchomość, zarówno istniejący budynek jak i grunt są własnością Gminy. Wykonanie remontu i ocieplenia ma na celu poprawienie stanu technicznego ścian zewnętrznych, dostosowanie izolacyjności do wymagań obowiązujących i przyszłych norm, znaczne poprawienie mikroklimatu pomieszczeń, oszczędność energii cieplnej zużywanej do ogrzania pomieszczeń, produkcji CWU oraz oświetlenia i związane z tym oszczędności finansowe.

W ramach prac zaplanowano następujące działania:

1. roboty budowlane ścian fundamentowych,
2. wykonanie ocieplenia elewacji,
3. remont pokrycia dachu,
4. wykonanie instalacji piorunochronnej i uziemiającej,
5. wymiana stolarki okiennej i drzwiowej,
6. montaż instalacji C.O.,
7. roboty towarzyszące pracom instalacyjnym,
8. roboty instalacyjne CWU i ZW.

Planowana inwestycja zostanie wykonana w zakresie realizacji zadań własnych. Do zadań własnych gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m. in. edukacji publicznej.

W związku z ww. inwestycją Gmina nie będzie prowadziła żadnej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia zysku. Powstałe mienie nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności, które generowałyby podatek należny, tak więc towary i usługi jakie będą nabywane w związku z realizacją projektu w żaden sposób nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Dofinansowanie z RPO w ramach realizacji ww. zadania przewiduje pokrycie podatku od towarów i usług i jest on uznany jako koszt kwalifikowany. Gmina nie będzie również wykonywała czynności opodatkowanych związanych z infrastrukturą i sprzętem finansowanym w ramach projektu takich jak wynajem, dzierżawa, odpłatne udostępnienie powierzchni i sprzętu związanego z realizowanym projektem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy realizacji powyższej inwestycji Gmina ma możliwość odliczenia podatku VAT biorąc pod uwagę fakt, że zakup towarów i usług związanych z powyższą inwestycją nie wiąże się z czynnościami opodatkowanymi Gminy?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miał możliwości odliczenia VAT. Realizacja projektu należy do zadań własnych Gminy – co w związku z brzmieniem art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego. Gmina jest bowiem podatnikiem tego podatku wyłącznie w związku z czynnościami wykonywanymi na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Gmina jest podatnikiem podatku VAT z tytułu m. in. opłat z tytułu dostaw wody, odprowadzania ścieków, opłat z tytułu najmu i dzierżawy mienia komunalnego. Ponadto zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Efektem planowanego przedsięwzięcia będzie zmniejszenie zapotrzebowania na energię cieplną, zwiększenie sprawności systemu c.o. i c.w.u. i związane z tym oszczędności finansowe. Powstałe mienie nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności, które generowałyby podatek należny, tak więc towary i usługi jakie będą nabywane w związku z realizacją projektu w żaden sposób nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu, Gmina nie ma możliwości odzyskania w żaden sposób poniesionego kosztu podatku od towarów i usług, którego wysokość została określona we wniosku o dofinansowanie projektu, ponieważ jest „płatnikiem” podatku od towarów i usług tylko od umów cywilnoprawnych – art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a zrealizowana inwestycja nie będzie wykorzystywana na cele związane z czynnościami opodatkowanymi – art. 86 ust. 1 ustawy. W związku z powyższym – realizując ten projekt – nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zauważyć należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, gdyż kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.