0115-KDIT1-2.4012.694.2017.1.AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2017 r. (data wpływu 26 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „A.” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „A.”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 29 grudnia 2010 r. Gmina zawarła umowę o dofinansowanie projektu „A.”, nr (…), w ramach (…). Projekt polegał na wykreowaniu produktu regionalnego w postaci „…” i jego promocji z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi marketingowych. Projekt zainaugurowała impreza, której uczestnicy, w tym przedsiębiorcy z branży produktów regionalnych, poznali główne produkty projektu. Wskutek realizacji projektu został wykreowany produkt regionalny pod nazwą „A.”. Jest to wybór tekstów literackich adresowanych dla najmłodszych czytelników przedmiotowo lub podmiotowo związanych z W.. Dobór tekstów uwzględnił możliwości percepcyjne dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Wydanie książkowe otrzymało bogatą szatę graficzną, a dodatkowo zostało wyposażone w kolorowanki w formie wkładki. Książka ukazała się w nakładzie 5.000 egzemplarzy. Została bezpłatnie rozesłana do bibliotek wojewódzkich na terenie kraju. Książka była nagrodą w konkursach organizowanych w czasie trwania projektu. „A.” ukazała się w wersji audio tzw. e-book, w nakładzie 35.000 egzemplarzy, 30.000 rozdystrybuowane zostało za pośrednictwem mediów drukowanych na terenie 2 województw, a 5.000 zostało dystrybuowane tymi samymi kanałami co książka drukowana. E-book został przekazany w formie bezpłatnej. Kolejną formą „A.” był film animowany (DVD), który nawiązywał do treści „A.”. Dystrybucja filmu odbyła się w taki sam sposób, jak w przypadku książki. Nakład filmu ustalono na 5.000 sztuk. W ramach projektu O. Teatr Lalek zrealizował spektakl dla dzieci w oparciu o wybraną baśń z „A.”. Spektakl był głównym punktem spotkań teatralnych organizowanych w bibliotekach publicznych w czasie trwania projektu. W czasie trwania projektu zorganizowano 16 bezpłatnych spotkań teatralnych. W filiach M. przez cały czas trwania projektu organizowano dla dzieci zajęcia warsztatowe popularyzujące wiedzę o W. Zajęcia bezpłatne były prowadzone w formie warsztatów plastycznych, literackich, teatralnych, muzycznych i komiksowych. Zorganizowano 24 spotkania warsztatowe. Na serwerze M. powstała strona internetowa projektu, na której znalazły się informacje o projekcie oraz produkty powstałe w czasie jego trwania. Umieszczono tam „A.” w wersji cyfrowej i audio oraz film animowany. Na zakończenie projektu zorganizowano dwudniową ogólnopolską konferencję poświęconą omówieniu działań i rezultatów projektu. Uczestnikami konferencji byli bibliotekarze z bibliotek publicznych z całego kraju, bibliotekarze szkolni i nauczyciele przedszkoli z miejscowości O. i województwa (…). Każdy uczestnik konferencji otrzymał teksty referatów, produkty powstałe w czasie trwania projektu oraz materiały dydaktyczne wykorzystywane podczas zajęć warsztatowych w bibliotekach.

Powyższe przedsięwzięcie jest realizowane w ramach zadań własnych Gminy, wynikających z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016r., poz. 446 z późn. zm.) w zakresie promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 18). Produktem projektu jest liczba zorganizowanych konferencji, spotkań i seminariów, nie jest to typ produktów majątkowych, w związku z tym nie zostaną przekazane żadnej innej jednostce gminnej w zarząd. Zrealizowany projekt nie będzie wykorzystywany przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość prawną odzyskania podatku VAT (podatek od towarów i usług) w związku z realizacją ww. projektu na zasadach określonych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie następujących, obowiązujących przepisów nie ma prawnych możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu:

• art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), zgodnie z którym gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność,
• art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów,
• art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, które obejmują w szczególności promocję gminy,
• art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zgodnie z którym nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych,
• art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Powyższy przepis do dnia 31 grudnia 2013 r. miał brzmienie:

„Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług – z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.”.

Z powyższego wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Przepisy rozdziału 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686), regulują przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia określono katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. powyższa kwestia w sposób tożsamy była uregulowana w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.).

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. tożsama regulacja obowiązywała na podstawie rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.).

Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. powyższa kwestia była w ten sam sposób uregulowana w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.).

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że Gminie w związku z realizacją przedmiotowego projektu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ - jak wskazuje treść złożonego wniosku – nabyte w ramach tego projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Gminie nie przysługuje również prawo do otrzymania zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanych rozporządzeniach.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.