0114-KDIP1-2.4012.576.2017.1.PC

📋 Podsumowanie interpretacji

Firma Handlowa prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży stali oraz energii elektrycznej generowanej przez dwie elektrownie wiatrowe, które są jej własnością. W celu dystrybucji energii elektrycznej z tych elektrowni, Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę ze spółką mającą siedzibę w Szwajcarii. Spółka ta działa na rynku energii od wielu lat, specjalizując się w innowacyjnych produktach energetycznych oraz kompleksowych usługach dla klientów biznesowych, producentów energii odnawialnej i innych firm zajmujących się obrotem energią. Posiada szwajcarski numer identyfikacji dla celów VAT. Projekt umowy określa warunki współpracy, w ramach której firma Wnioskodawcy będzie sprzedawać energię elektryczną na rzecz wspomnianej spółki, która z kolei będzie świadczyć na rzecz Wnioskodawcy usługi bilansowania oraz planowania. Wnioskodawca pyta, czy miejsce opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej generowanej przez elektrownie wiatrowe, sprzedanej spółce mającej siedzibę w Szwajcarii, będzie ustalone na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

1. Czy miejsce opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej generowanej przez elektrownie wiatrowe sprzedanej Spółce mającej siedzibę w Szwajcarii będzie ustalone na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko urzędu

1. Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym do podmiotu będącego podatnikiem, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy, którego głównym celem nabywania energii elektrycznej jest odsprzedaż tych towarów w takich systemach lub sieciach dystrybucji i u którego własne zużycie takich towarów jest nieznaczne - miejscem opodatkowania jest miejsce, gdzie podmiot taki posiada siedzibę działalności gospodarczej. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka ze Szwajcarii, która będzie nabywać energię elektryczną od Wnioskodawcy, prowadzi działalność gospodarczą na rynku energii, specjalizuje się w innowacyjnych produktach energetycznych i kompleksowych usługach dla klientów biznesowych, producentów energii odnawialnej i innych spółek obrotu energią, posiada szwajcarski numer identyfikacji dla celów VAT. Jednocześnie głównym celem nabywania energii przez Spółkę jest dalsza odsprzedaż w systemie elektroenergetycznym, a zużycie energii przez Spółkę będzie nieznaczne. Zatem w przypadku, gdy energia elektryczna nie jest dostarczana do stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej firmy ze Szwajcarii znajdującego się w Polsce, a firma ze Szwajcarii nabywa energię w celu dalszej odsprzedaży w systemie elektroenergetycznym, a własne zużycie energii przez firmę ze Szwajcarii będzie nieznaczne, to sprzedaż energii przez Wnioskodawcę na rzecz firmy ze Szwajcarii na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2017 r. (data wpływu 30 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Firma Handlowa prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży stali oraz sprzedaży energii elektrycznej generowanej przez dwie elektrownie wiatrowe będące własnością firmy. W celu dystrybucji energii elektrycznej generowanej przez elektrownie wiatrowe Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę ze spółką mającą siedzibę w Szwajcarii. Spółka ta funkcjonuje na rynku energii od wielu lat i specjalizuje się w innowacyjnych produktach energetycznych i kompleksowych usługach dla klientów biznesowych, producentów energii odnawialnej i innych spółek obrotu energią. Posiada szwajcarski numer identyfikacji dla celów VAT (podatek od towarów i usług). W projekcie umowy spółka podała numer, pod którym została zarejestrowana w Szwajcarskim rejestrze handlowym. Projekt umowy przewiduje warunki współpracy w ramach której firma Wnioskodawcy będzie sprzedawać na rzecz ww. Spółki energię elektryczną. Spółka z kolei będzie jednocześnie świadczyć na rzecz Wnioskodawcy usługi bilansowania oraz usługi planowania. Przez pojęcie energii elektrycznej należy rozumieć: czynną moc wygenerowaną przez elektrownie wiatrowe i dostarczoną do sieci dystrybucyjnej. Przez usługi bilansowania rozumie się proces rozliczeń z operatorem systemu przesyłowego (tj. podmiotem zajmującym się przesłaniem energii elektrycznej, odpowiedzialnym za ruch sieciowy w elektroenergetycznym systemie przesyłowym) z tytułu różnić pomiędzy energią zaplanowaną a dostarczoną do sieci dystrybucyjnej w punkcie dostawy. Z kolei usługa planowania oznacza w odniesieniu do energii elektrycznej dostarczenie oczekiwanej godzinowej produkcji na jeden dzień naprzód (lub w innym terminie wskazanym przez operatora przesyłowego lub operatora systemu dystrybucyjnego) do operatora systemu przesyłowego lub operatora systemu dystrybucyjnego zgodnie z ustalonymi przez nich regułami lub regułami ustalonymi przez właściwe organy.

W zakresie usług bilansowania i planowania ustalono w projekcie umowy, że firma wskazuje Spółkę jako podmiot odpowiedzialny za bilansowanie handlowe. Zgodnie z ustawą Prawo Energetyczne podmiot odpowiedzialny za bilansowanie handlowe oznacza osobę fizyczną lub prawna uczestniczącą w centralnym mechanizmie bilansowania handlowego na podstawie umowy z operatorem systemu przesyłowego, zajmującą się bilansowaniem handlowym użytkowników systemu. Wynagrodzenie z tytułu miesięcznej opłaty za energię będzie dokumentowane fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki w PLN.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy miejscem opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej generowanej przez elektrownie wiatrowe sprzedanej Spółce mającej siedzibę w Szwajcarii będzie ustalone na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, definicja towarów obejmuje rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii. W rozumieniu ustawy o VAT dostawa energii elektrycznej stanowi dostawę towarów.

W art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT wskazano, że miejscem dostawy towarów jest w przypadku dostawy gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej do podmiotu będącego podatnikiem, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalność, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności z uwzględnieniem art. 15 ust 6 ustawy o VAT, którego głównym celem nabywania gazu, energii elektrycznej, energii cieplnej lub chłodniczej jest odsprzedaż tych towarów w takich systemach lub sieciach dystrybucji i u którego własne zużycie takich towarów jest nieznaczne - miejsce, gdzie podmiot taki posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w przypadku posiadania miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, do którego dostarczane są te towary - miejsce, gdzie podmiot ten posiada stale miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, a w przypadku braku siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - miejsce w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że miejscem opodatkowania dostawy energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym jest miejsce, gdzie nabywca posiada siedzibę działalności gospodarczej Natomiast w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, do którego dostarczana jest energia - miejsce, gdzie nabywca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Warunkiem zastosowania przedmiotowego rozwiązania jest dokonanie dostawy na rzecz podmiotów spełniających następujące warunki:

  1. są podatnikami wykonującymi samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy, lub
  2. są podatnikami, którzy wykonują działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, oraz
  3. głównym celem nabywania gazu, energii elektrycznej, energii cieplnej lub chłodniczej jest odsprzedaż tych towarów w takich systemach - ponadto u takiego podatnika własne zużycie takich towarów jest nieznaczne.

Biorąc pod uwagę art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy przyjąć, że w przypadku sprzedaży energii elektrycznej przez firmę na rzecz Spółki mającej siedzibę w Szwajcarii zostały spełnione przesłanki art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT tj:

  1. nabywca jest podatnikiem, który wykonuje działalność gospodarczą odpowiadającą działalności określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, bez względu na cel i rezultat takiej działalności;
  2. głównym celem nabywania energii przez Spółkę jest dalsza odsprzedaż w systemie elektroenergetycznym;
  3. zużycie nabywanej energii przez Spółkę będzie nieznaczne.

Mając na uwadze powyższe regulacje, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisów ustawy o VAT, miejsce opodatkowania dostawy energii elektrycznej na rzecz Spółki będzie miejsce, gdzie Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej tj. Szwajcaria. W konsekwencji przedmiotowa transakcja pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT w Polsce, a firma nie będzie zobowiązana do naliczenia VAT na wystawianych fakturach na sprzedaż energii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W konsekwencji w rozumieniu ustawy VAT, dostawa energii stanowi dostawę towarów.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży stali oraz sprzedaży energii elektrycznej generowanej przez dwie elektrownie wiatrowe będące własnością firmy. W celu dystrybucji energii elektrycznej generowanej przez elektrownie wiatrowe Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę ze spółką mającą siedzibę w Szwajcarii. Spółka ta funkcjonuje na rynku energii od wielu lat i specjalizuje się w innowacyjnych produktach energetycznych i kompleksowych usługach dla klientów biznesowych, producentów energii odnawialnej i innych spółek obrotu energią. Posiada szwajcarski numer identyfikacji dla celów VAT. Projekt umowy przewiduje warunki współpracy w ramach której firma Wnioskodawcy będzie sprzedawać na rzecz ww. Spółki energię elektryczną. Spółka z kolei będzie jednocześnie świadczyć na rzecz Wnioskodawcy usługi bilansowania oraz usługi planowania. Przez usługi bilansowania rozumie się proces rozliczeń z operatorem systemu przesyłowego (tj. podmiotem zajmującym się przesłaniem energii elektrycznej, odpowiedzialnym za ruch sieciowy w elektroenergetycznym systemie przesyłowym) z tytułu różnić pomiędzy energią zaplanowaną a dostarczoną do sieci dystrybucyjnej w punkcie dostawy. Z kolei usługa planowania oznacza w odniesieniu do energii elektrycznej dostarczenie oczekiwanej godzinowej produkcji na jeden dzień naprzód (lub w innym terminie wskazanym przez operatora przesyłowego lub operatora systemu dystrybucyjnego) do operatora systemu przesyłowego lub operatora systemu dystrybucyjnego zgodnie z ustalonymi przez nich regułami lub regułami ustalonymi) przez właściwe organy.

W zakresie usług bilansowania i planowania ustalono w projekcie umowy, że Wnioskodawca wskazuje Spółkę jako podmiot odpowiedzialny za bilansowanie handlowe. Zgodnie z ustawą Prawo Energetyczne podmiot odpowiedzialny za bilansowanie handlowe oznacza osobę fizyczną lub prawną uczestniczącą w centralnym mechanizmie bilansowania handlowego na podstawie umowy z operatorem systemu przesyłowego, zajmującą się bilansowaniem handlowym użytkowników systemu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia miejsca opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy zauważyć należy, że zasadnicze znaczenie dla opodatkowania przedmiotowej transakcji ma ustalenie miejsca dostawy towarów.

I tak zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy w przypadku dostawy gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej do podmiotu będącego podatnikiem, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6, którego głównym celem nabywania gazu, energii elektrycznej, energii cieplnej lub chłodniczej jest odprzedaż tych towarów w takich systemach lub sieciach dystrybucji i u którego własne zużycie takich towarów jest nieznaczne - miejsce, gdzie podmiot taki posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, do którego dostarczane są te towary - miejsce, gdzie podmiot ten posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, a w przypadku braku siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Norma wskazana w art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy ustanawia zatem miejsce dostawy dla sytuacji gdy nabywca jest podatnikiem który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel czy rezultat działalności z wyjątkiem podmiotu działającego jako organ władzy publicznej. Dla zastosowania tej reguły ustalania miejsca świadczenia konieczne jest ponadto, aby ten podatnik występował w charakterze pośrednika lub „handlowca”, tzn. podmiotu, który nabywa energię nie po to, aby ją zużyć na własne potrzeby (poza marginalnym zużyciem), lecz w celu odsprzedania za pośrednictwem stosownych systemów.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy, miejsce dostawy energii elektrycznej jest ustalane na podstawie siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej nabywcy. Jest to niezależne zarówno od tego gdzie podmiot pośredniczący (nabywający i odsprzedający energię) nabędzie energię oraz od tego gdzie odsprzeda tę energię tj. niezależnie z którego kraju będzie pochodził podatnik nabywający energię. I tak, miejscem opodatkowania dostawy energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym jest miejsce, gdzie nabywca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Natomiast w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, do którego dostarczana jest energia - miejsce, gdzie nabywca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że skoro energia elektryczna nie jest dostarczana do stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej firmy ze Szwajcarii znajdującego się w innym państwie niż Szwajcaria, opisana przez Wnioskodawcę sprzedaż energii elektrycznej, będzie podlegała opodatkowaniu w kraju gdzie nabywca posiada siedzibę działalności gospodarczej tj. w Szwajcarii. Z wniosku wynika bowiem, że nabywcą jest Spółka prowadząca działalność gospodarczą na rynku energii i specjalizująca się w innowacyjnych produktach energetycznych i kompleksowych usługach dla klientów biznesowych, producentów energii odnawialnej i innych spółek obrotu energią, posiadająca szwajcarski numer identyfikacji dla celów VAT. Jednocześnie z wniosku wynika, że głównym celem nabywania energii przez Spółkę jest dalsza odsprzedaż w systemie elektroenergetycznym, a zużycie energii przez Spółkę będzie nieznaczne.

Zatem w przypadku, gdy energia elektryczna nie jest dostarczana do stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej firmy ze Szwajcarii znajdującego się w Polsce, firma ze Szwajcarii nabywa energię w celu dalszej odsprzedaży w systemie elektroenergetycznym a własne zużycie energii przez firmę ze Szwajcarii będzie nieznaczne, to sprzedaż energii przez Wnioskodawcę na rzecz firmy ze Szwajcarii na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili