Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie na utworzenie placów zabaw w dwóch miejscowościach. Zgodnie z interpretacją, Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur związanych z realizacją tego projektu. Powodem jest fakt, że Gmina nie będzie wykorzystywać placów zabaw do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Inwestycja ta jest realizowana w ramach zadań własnych Gminy, która nie działa jako podatnik VAT w tym zakresie. W związku z tym nie będą spełnione warunki do odliczenia podatku naliczonego.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 października 2017 r. (data wpływu 11 października 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn. „`(...)`” – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn. „Utworzenie placów zabaw w miejscowościach (…)”.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie zadania pn. „`(...)`” w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
Zakres dofinansowanego zadania obejmuje:
Plac zabaw w D. wyposażony zostanie w zestaw gimnastyczno-sprawnościowy Segment, (1 szt.), huśtawkę wagową (1 szt.), huśtawkę wahadłową podwójną (1 szt.), zestaw Oliwia z palmą (1 szt.), bujak (1 szt.), tablicę regulaminową (1 szt.), ławkę (2 szt.), kosz na śmieci (1 szt.).
Plac zabaw w (…) wyposażony zostanie w zestaw gimnastyczno-sprawnościowy Segment (1 szt.), huśtawkę wagową (1szt), huśtawkę wahadłową podwójną (1 szt.), zestaw Oliwia z palmą (1 szt.), bujak (1 szt.), tablicę regulaminową (1 szt.), ławkę (2 szt.), kosz na śmieci (1 szt.).
Umiejscowienie placów zabaw planowane jest na terenie szkół podstawowych. Teren ten jest ogólnodostępny dla wszystkich mieszkańców wsi, jest ogrodzony bezpiecznym ogrodzeniem. Budynki szkół są położone w centralnych punktach każdej z miejscowości. Z utworzonych placów zabaw korzystać będą dzieci nie tylko podczas przebywania w szkole, ale także dzieci, które nie uczęszczają do szkoły oraz przyjezdni turyści. W wyniku pozytywnej oceny wniosku Urząd Marszałkowski przyznał Gminie dofinansowanie dla ww. zadania. Umowa o dofinansowanie została podpisana dnia 1 września 2017 r. Aktualnie planowane jest ogłoszenie zapytania ofertowego na Wykonawcę zadania.
Inwestycja będzie realizowana w ramach zadań własnych gminy. Przedmiotowe place zabaw będą umiejscowione na działkach ewidencyjnych będących własnością gminy. Wybrany w przetargu wykonawca wykona prace budowlane i wystawi fakturę VAT (podatek od towarów i usług) na Gminę, która to dokona zapłaty za usługę.
Planowane zakończenie robót budowlanych ustalono na 15 listopada 2017 r. Wydatki ponoszone na realizacje niniejszej inwestycji nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną.
Przedmiotowe place zabaw nie będą wykorzystywane przez Gminę do jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Nie planuje Gmina poboru opłat za korzystanie z placów zabaw. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT, lecz wykonując zadania własne w myśl art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług VAT (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) nie występuje w charakterze podatnika VAT przy realizacji ww. zadania. Gmina figuruje w ewidencji płatników podatku VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w związku z zaistniałym stanem faktycznym Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupu VAT dokumentujących wydatki w ramach realizacji projektu pn. „Utworzenie placów zabaw w miejscowościach (…)”?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Przedmiotowa interpretacja jest niezbędna do złożenia wniosku o płatność i uznania podatku VAT za koszt kwalifikowalny bądź niekwalifikowalny. Zgodnie z art. 15 ust. 6 oraz art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług VAT (t.j. Dz.U. z 2017 r.
poz. 1221 z późn. zm.) Gmina nie jest podatnikiem podatku VAT w zakresie kosztów objętych umową o dofinansowanie tj. wykonanie podłoża na placach zabaw, zamontowanie urządzeń na placach zabaw wraz z małą z architekturą tj. ławki do siedzenia, kosze na śmieci, tablica informacyjna.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.) inwestycja ta realizowana jest w ramach zadań własnych gminy. Wydatki inwestycyjne opisane powyżej nie będą wykorzystywane do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych.
Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji. Wobec powyższego Gmina stoi na stanowisku, że nie przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur VAT zapłaconych w ramach całego zadania inwestycyjnego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 z późń. zm.), dalej ustawa lub ustawa o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.
W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego, na gruncie podatku od towarów i usług, występować mogą w dwoistym charakterze:
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
(Dz. U. z 2017 r., poz. 1875) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności, zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy).
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie zadania
pn. „Utworzenie placów zabaw w miejscowościach (…)”. Wnioskodawca wskazał, że plac zabaw w D. wyposażony zostanie w zestaw gimnastyczno-sprawnościowy Segment, (1 szt.), huśtawkę wagową (1 szt.), huśtawkę wahadłową podwójną (1 szt.), zestaw Oliwia z palmą (1 szt.), bujak (1 szt.), tablicę regulaminową (1 szt.), ławkę (2 szt.), kosz na śmieci (1 szt.). Plac zabaw w (…) wyposażony zostanie w zestaw gimnastyczno-sprawnościowy Segment (1 szt.), huśtawkę wagową (1szt), huśtawkę wahadłową podwójną (1 szt.), zestaw Oliwia z palmą
(1 szt.), bujak (1 szt.), tablicę regulaminową (1 szt.), ławkę (2 szt.), kosz na śmieci (1 szt.). Umiejscowienie placów zabaw planowane jest na terenie szkół podstawowych. Teren ten jest ogólnodostępny dla wszystkich mieszkańców wsi, jest ogrodzony bezpiecznym ogrodzeniem. Budynki szkół są położone w centralnych punktach każdej z miejscowości. Z utworzonych placów zabaw korzystać będą dzieci nie tylko podczas przebywania w szkole, ale także dzieci, które nie uczęszczają do szkoły oraz przyjezdni turyści. Inwestycja będzie realizowana w ramach zadań własnych gminy. Przedmiotowe place zabaw będą umiejscowione na działkach ewidencyjnych będących własnością gminy. Wybrany w przetargu wykonawca wykona prace budowlane i wystawi fakturę VAT na Gminę, która to dokona zapłaty za usługę. Planowane zakończenie robót budowlanych ustalono na 15 listopada 2017 r. Wydatki ponoszone na realizacje niniejszej inwestycji nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną. Przedmiotowe place zabaw nie będą wykorzystywane przez Gminę do jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nie planuje Gmina poboru opłat za korzystanie z placów zabaw. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT, lecz wykonując zadania własne w myśl art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług VAT nie występuje w charakterze podatnika VAT przy realizacji ww. zadania.
Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupu VAT dokumentujących wydatki w ramach realizacji projektu pn. „Utworzenie placów zabaw w miejscowościach (…)”.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi, bowiem jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowe place zabaw nie będą wykorzystywane przez Gminę do jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosić wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.
W konsekwencji mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Utworzenie placów zabaw w miejscowościach (….)”. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją przedsięwzięcia nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili