0114-KDIP1-3.4012.316.2017.2.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2017 r. (data wpływu 1 września 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2017 r. (data wpływu 2 października 2017 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 18 września 2017 r. (doręczone w dniu 21 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego w związku z realizacją projektu „Reforma Wspólnej Polityki Rolnej po 2020 roku” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu „Reforma Wspólnej Polityki Rolnej po 2020 roku”.

Wniosek uzupełniono w dniu 27 września 2017 r. (data wpływu 2 października 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 18 września 2017 r. (doręczone w dniu 21 września 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca świadczy nieodpłatnie usługi wyłącznie statutowe:

1. reprezentowanie izb rolniczych przed organami Państwa oraz ogólnokrajowymi organizacjami i instytucjami działającymi na rzecz i w otoczeniu rolnictwa,
2. opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących rozwoju wsi rolnictwa i gospodarki żywnościowej oraz założeń programów polityki rolnej, w szczególności projektów ustaw rozporządzeń i uchwał Rady Ministrów,
3. przedstawianie właściwym organom administracji państwowej oraz organom samorządu terytorialnego wniosków w sprawie sytuacji w rolnictwie oraz inicjatyw w zakresie regulacji prawnych,
4. udzielanie izbom rolniczym pomocy w zakresie ich zadań.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, jest powołany zgodnie z ustawą z dnia 14 grudnia 1995 r. Nie jest spełniona definicja prowadzenia działalności gospodarczej art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, w związku z tym przepisy ustawy o VAT nie mają zastosowania. W związku z powyższym Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

W przyszłości Wnioskodawca będzie chciał zrealizować umowę w ramach planu działania Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 konferencje „Reforma Wspólnej Polityki Rolnej po 2020 roku” z Fundacją Programów Pomocy dla Rolnictwa FAPA. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7. Tym samym może zaliczyć poniesione wydatki brutto jako koszt kwalifikowany, który w całości podlega zwrotowi w ramach wniosku o płatność. Brak stosownej interpretacji z Izby Skarbowej uniemożliwi zaliczenie poniesionych wydatków brutto jako koszty kwalifikowane.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w ramach projektu realizacja operacji cyklu 4 Konferencji „Reforma Wspólnej Polityki Rolnej po 2020” będą realizowane zakupy usług, polegających na:

1. wynajęciu sali dla 100-120 uczestników, przy czym sala musi być wyposażona w krzesła, stół prezydialny, rzutnik multimedialny, projektor, komputer, mikrofon,
2. zapewnieniu obiadu jednodaniowego - drugiego dania, składającego się z potrawy mięsnej lub ryby z dodatkami (np. ziemniak, surówka), soku lub wody mineralnej, dla max. 120 uczestników oraz 3 wykładowców,
3. zapewnieniu dwóch przerw kawowych wraz z bufetem, składającym się z: wody, kawy, herbaty, mleko, cukier, soków, ciastek itp.) dla max. 120 uczestników oraz 3 wykładowców,
4. opracowanie broszury, druk 500 szt. (skład i korekta) i dystrybucja broszury.

Wnioskodawca został powołany i działa na podstawie przepisów ustawy oraz statutu. Wnioskodawca zgodnie z przepisami ww. ustawy nie może prowadzić działalności gospodarczej, dlatego przy realizacji ww. projektu nie ma możliwości odliczenia podatku VAT. VAT naliczony zawarty w fakturach jest kosztem projektu. Projekt realizacja operacji cyklu 4 Konferencji „Reforma Wspólnej Polityki Rolnej po 2020” będzie służyć wnioskodawca do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ramach realizowanego projektu realizacja operacji cyklu 4 Konferencji „Reforma Wspólnej Polityki Rolnej po 2020” Wnioskodawca będzie wykonywał czynności nieodpłatne. Wnioskodawca posiada Numer NIP, zgodnie ze statutem podmiot nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca ma możliwość odliczyć VAT zawarty w zakupionych usługach i materiałach w ramach projektu realizacja operacji cyklu 4 Konferencji „Reforma Wspólnej Polityki Rolnej po 2020”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT w związku z tym przepisy ustawy o VAT nie mają zastosowania. Wnioskodawca nie może odliczyć podatku naliczonego lub uzyskać zwrotu podatku VAT. W związku z realizacją projektu w ramach planu Działania Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, VAT zawarty w fakturach projektu: konferencje „Reforma Wspólnej Polityki rolnej po 2020 roku” jest w całości kosztem kwalifikowanym. Otrzymanie powyższej interpretacji podatkowej jest niezbędne w celu złożenia wniosku do Fundacji Programów Pomocy dla Rolnictwa.

Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku VAT zawartego w zakupionych usługach i materiałach w ramach realizowanego w przyszłości projektu realizacja operacji cyklu 4 Konferencji „Reforma Wspólnej Polityki Rolnej po 2020”. Zdaniem Wnioskodawcy, oczywiste jest, że podmiot nieprowadzący działalności gospodarczej, nie ma możliwości odzyskania w żaden sposób podatku VAT art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT w związku z tym przepisy ustawy o VAT nie maja zastosowania. Podatek VAT w zakupionym usługach i materiałach przedstawionej sytuacji jest poniesiony przez wnioskodawcę. Nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o te różnice kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z okoliczności sprawy wynika, że w przyszłości Wnioskodawca w przyszłości będzie chciał zrealizować umowę w ramach planu działania Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 konferencje „Reforma Wspólnej Polityki Rolnej po 2020 roku” z Fundacją Programów Pomocy dla Rolnictwa FAPA. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7. Tym samym może zaliczyć poniesione wydatki brutto jako koszt kwalifikowany, który w całości podlega zwrotowi w ramach wniosku o płatność.

Wnioskodawca wskazał także, że w ramach projektu realizacja operacji cyklu 4 Konferencji „Reforma Wspólnej Polityki Rolnej po 2020” będą realizowane zakupy usług, polegających na:

1. wynajęciu sali dla 100-120 uczestników, przy czym sala musi być wyposażona w krzesła, stół prezydialny, rzutnik multimedialny, projektor, komputer, mikrofon,
2. zapewnieniu obiadu jednodaniowego - drugiego dania, składającego się z potrawy mięsnej lub ryby z dodatkami (np. ziemniak, surówka), soku lub wody mineralnej, dla max. 120 uczestników oraz 3 wykładowców,
3. zapewnieniu dwóch przerw kawowych wraz z bufetem, składającym się z: wody, kawy, herbaty, mleko, cukier, soków, ciastek itp.) dla max. 120 uczestników oraz 3 wykładowców,
4. opracowanie broszury, druk 500 szt. (skład i korekta) i dystrybucja broszury.

Wnioskodawca zgodnie z przepisami ww. ustawy nie może prowadzić działalności gospodarczej, dlatego przy realizacji ww. projektu nie ma możliwości odliczenia podatku VAT. VAT naliczony zawarty w fakturach jest kosztem projektu. Projekt realizacja operacji cyklu 4 Konferencji „Reforma Wspólnej Polityki Rolnej po 2020” będzie służyć do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ramach realizowanego projektu realizacja operacji cyklu 4 Konferencji „Reforma Wspólnej Polityki Rolnej po 2020” Wnioskodawca będzie wykonywała czynności nieodpłatne.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w stosunku do podmiotów niebędących zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi. W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie są spełnione, ponieważ - jak wynika z wniosku - poniesione wydatki w ramach realizowanego Projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia uiszczonego podatku VAT.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania uiszczonego podatku VAT w związku z ponoszeniem wydatków związanych z realizacją Projektu, ponieważ wydatki poniesione w związku z realizacją Projektu nie są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.