0112-KDIL1-2.4012.382.2017.2.JO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2017 r. (data wpływu 17 sierpnia 2017 r.) uzupełniony pismem z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 26 września 2017 r.) oraz pismem z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 24 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych. Wniosek uzupełniono w dniu 26 września 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz w dniu 24 października 2017 r. o sprostowanie pomyłki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1998 r. rodzice przepisali Wnioskodawcy gospodarstwo rolne. W 2005 r. oprócz prowadzenia działalności rolniczej Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zajmuje się produkcją oraz montażem ogrodzeń z siatki i płotów ozdobnych. W 2008 r. Wnioskodawca podzielił 2,3 ha na działkę budowalną. Z czego zostały wytyczone działki budowlane. Z 19 działek, Wnioskodawca dwie z nich zapisał bratu, jedną przejęła gmina na rzecz drogi oraz dwie Wnioskodawca sprzedał na rzecz zapłacenia opłaty adiacenckiej. Działki te objęte są decyzją o warunkach zabudowy. W 2010 r. Wnioskodawca poszerzył działalność o sprzedaż węgla. Wnioskodawca jest płatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) oraz ubezpieczony jest w KRUS-ie.

Gospodarstwo rolne Wnioskodawcy skupione jest na produkcji roślinnej. Cała powierzchnia gospodarstwa wynosi 10,6361 ha fizycznego. Działki Wnioskodawcy nie są uzbrojone, a do dnia dzisiejszego są uprawiane pod produkcję roślinną. W związku z tym są to grunty rolno-orne objęte decyzją o warunkach zabudowy.

W uzupełnieniu z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 26 września 2017 r.) Wnioskodawca wskazał, że:

Gospodarstwa rolnego otrzymanego od rodziców Wnioskodawca nigdy nie miał zamiaru sprzedać i nie zamierza tego zrobić. Przy przepisaniu przez rodziców gospodarstwa rolnego nie wystąpił podatek od towarów i usług. Gospodarstwo rolne Wnioskodawcy nie jest objęte podatkiem VAT i Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie produkcji oraz montażu ogrodzeń z siatki i płotów ozdobnych, a także sprzedaży węgla. W działalności gospodarczej sprzedaży węgla i produkcji ogrodzeń Wnioskodawca nie wykorzystuje gospodarstwa rolnego. Tylko zabudowania gospodarcze, w których stoją urządzenia i maszyny potrzebne do ww. działalności gospodarczej.

Produkty rolne otrzymywane z gospodarstwa Wnioskodawca przeznaczał na potrzeby własne. Przedmiotem sprzedaży będą działki budowlane. Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać pozostałej części gospodarstwa rolnego. Działki podlegają decyzji o warunkach zabudowy i obejmuje tylko te działki. Pozostałej części gospodarstwa rolnego nie obejmuje decyzja o warunkach zabudowy. Decyzją tą objęto 2,3248 ha. Wnioskodawca nie zamierza występować o decyzję o warunkach zabudowy na pozostałą część gospodarstwa rolnego. Decyzja o warunkach zabudowy została uchwalona z inicjatywy Wnioskodawcy i obejmuje tylko działki budowlane. Obecna powierzchnia działek Wnioskodawcy wynosi 1,5757 ha.

Wnioskodawca podzielił tylko tą cześć gospodarstwa rolnego, ponieważ szukał środków na podreperowanie sytuacji finansowej gospodarstwa rolnego. Pozostała część gospodarstwa rolnego służy Wnioskodawcy do produkcji rolnej. Działki budowalne wykorzystywane są do produkcji rolnej (działki są uprawiane i obsiewane). Pozostała część gospodarstwa rolnego, która nie została podzielona nadal jest i będzie wykorzystywana w prowadzonym gospodarstwie rolnym.

Wnioskodawca nie zamierza ponosić żadnych dodatkowych nakładów związanych z uzbrojeniem czy ogrodzeniem terenu. Wnioskodawca nie ogłasza się w związku ze sprzedażą, ponieważ nie zależy mu na komercyjnej sprzedaży tych gruntów. W obecnym stanie rzeczy Wnioskodawca nie przewiduje udostępniania posiadanego gospodarstwa rolnego osobom trzecim. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek budowlanych Wnioskodawca zamierza wykorzystać na modernizację oraz zakup maszyn rolniczych.

Działki budowalne były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Natomiast w uzupełnieniu z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 24 października 2017 r.) Wnioskodawca wskazał, że:

W związku z odpowiedzią na pytanie nr 16 wezwania z dnia 19 października 2017 r. Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi „Działki budowlane były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług” wobec powyższej odpowiedzi Wnioskodawca informuje, że popełnił błąd, ponieważ przedmiotowe działki budowlane nie były wykorzystywane w jakiejkolwiek działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Na przedmiotowych działkach budowlanych nie występuje żadna zabudowa gospodarcza. Zabudowania gospodarcze występują tylko na działce nr 141/2 wraz z budynkiem mieszkalnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia – brak daty sporządzenia, data wpływu 26 września 2017 r.)

Czy do sprzedaży którejkolwiek działki budowalnej Wnioskodawca będzie musiał doliczać podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, działki, o których mowa we wniosku nie powinny podlegać podatkowi od towarów i usług, gdyż działki te nie są przedmiotem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, lecz stanowią majątek odziedziczony po rodzicach. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży ww. działek mają pomóc w modernizacji gospodarstwa rolnego (wymiana dachów i bram w budynkach gospodarczych). Wnioskodawca nie zamierza również sprzedawać wszystkich działek budowlanych, ponieważ mają być ewentualnym zabezpieczeniem finansowym gospodarstwa rolnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że w 1998 r. rodzice przepisali Wnioskodawcy gospodarstwo rolne. Gospodarstwa rolnego otrzymanego od rodziców Wnioskodawca nigdy nie miał zamiaru sprzedać i nie zamierza tego zrobić. Przy przepisaniu przez rodziców gospodarstwa rolnego nie wystąpił podatek od towarów i usług. Gospodarstwo rolne Wnioskodawcy nie jest objęte podatkiem VAT i Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym. Gospodarstwo rolne Wnioskodawcy skupione jest na produkcji roślinnej.

W 2008 r. Wnioskodawca podzielił 2,3 ha na działkę budowalną. Z czego zostały wytyczone działki budowlane. Z 19 działek, Wnioskodawca dwie z nich zapisał bratu, jedną przejęła gmina na rzecz drogi oraz dwie Wnioskodawca sprzedał na rzecz zapłacenia opłaty adiacenckiej. Działki Wnioskodawcy nie są uzbrojone, a do dnia dzisiejszego są uprawiane pod produkcję roślinną.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie produkcji oraz montażu ogrodzeń z siatki i płotów ozdobnych, a także sprzedaży węgla. W działalności gospodarczej sprzedaży węgla i produkcji ogrodzeń Wnioskodawca nie wykorzystuje gospodarstwa rolnego.

Produkty rolne otrzymywane z gospodarstwa Wnioskodawca przeznaczał na potrzeby własne. Przedmiotem sprzedaży będą działki budowlane. Na przedmiotowych działkach budowlanych nie występuje żadna zabudowa gospodarcza. Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać pozostałej części gospodarstwa rolnego. Decyzja o warunkach zabudowy została uchwalona z inicjatywy Wnioskodawcy i obejmuje tylko działki budowlane. Obecna powierzchnia działek Wnioskodawcy wynosi 1,5757 ha. Wnioskodawca podzielił tylko tą cześć gospodarstwa rolnego, ponieważ szukał środków na podreperowanie sytuacji finansowej gospodarstwa rolnego. Działki budowalne wykorzystywane są do produkcji rolnej (działki są uprawiane i obsiewane).

Wnioskodawca nie zamierza ponosić żadnych dodatkowych nakładów związanych z uzbrojeniem czy ogrodzeniem terenu. Wnioskodawca nie ogłasza się w związku ze sprzedażą, ponieważ nie zależy mu na komercyjnej sprzedaży tych gruntów. W obecnym stanie rzeczy Wnioskodawca nie przewiduje udostępniania posiadanego gospodarstwa rolnego osobom trzecim. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek budowlanych Wnioskodawca zamierza wykorzystać na modernizację oraz zakup maszyn rolniczych.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy do sprzedaży którejkolwiek działki budowalnej powinien doliczać podatek od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto, działki budowlane nie były wykorzystywane przez Zainteresowanego w działalności gospodarczej oraz nie były udostępniane osobom trzecim, co mogłoby wskazywać na ekonomiczne wykorzystanie gruntu.

Zatem w analizowanej sprawie w celu dokonania sprzedaży działek budowlanych, Wnioskodawca nie będzie angażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie będzie wykazywał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku nieruchomości porównywalnych do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy oraz przepisy prawne mające w tym zakresie zastosowanie należy stwierdzić, że sprzedaż dziełek budowlanych nie będzie mieścić się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym przyszła sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany, w związku z tą dostawą będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania prywatnym majątkiem, co oznacza, że nie będzie wypełniał przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, do sprzedaży którejkolwiek działki budowalnej Wnioskodawca nie będzie doliczać podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.