INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2017 r. (data wpływu 3 lipca 2017 r.), uzupełnionego pismami z dnia 17 lipca 2017 r. (data wpływu 24 lipca 2017 r.) oraz z dnia 21 września 2017 r. (data wpływu 25 września 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Budowa systemu wentylacji wraz z odzyskaniem ciepła (rekuperacja) w budynku krytej pływalni ” oraz zastosowania współczynnika i prewspółczynnika jednostki organizacyjnej, której dotyczy przedmiotowa inwestycja – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Budowa systemu wentylacji wraz z odzyskaniem ciepła (rekuperacja) w budynku krytej pływalni” oraz zastosowania współczynnika i prewspółczynnika jednostki organizacyjnej, której dotyczy przedmiotowa inwestycja. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 lipca 2017 r. (data wpływu 24 lipca 2017 r.) w kwestii przesłania interpretacji oraz pismem z dnia 21 września 2017 r. (data wpływu 25 września 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz adres ePUAP oraz w dniu 3 października 2017 r. o dowód wpłaty za wydanie interpretacji indywidualnej.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 Gmina przystąpi do realizacji projektu pn. „Budowa systemu wentylacji wraz z odzyskaniem ciepła (rekuperacja) w budynku krytej pływalni”. Inwestycja będzie prowadzona na rzecz Gminy przez jednostkę organizacyjną – Urząd Gminy. Po zrealizowaniu inwestycji nakłady majątkowe zostaną przekazane jednostce organizacyjnej – Gminnemu Ośrodkowi Sportu, którego budynku przedmiotowa inwestycja dotyczy. Ponadto należy nadmienić, że każda jednostka organizacyjna podległa Gminie posiada swój własny wyliczony współczynnik i prewspółczynnik. Zakres projektu pod względem termomodernizacyjnym przewiduje:
- roboty rozbiórkowe,
- termomodernizację budynku w zakresie elewacji, dachu oraz podłogi na gruncie,
- wymianę stolarki okiennej i drzwiowej,
- remont schodów zewnętrznych z wykonaniem nowych okładzin i balustrad,
- modernizację kotłowni gazowej,
- wykonanie wentylacji mechanicznej,
- modernizację instalacji grzewczej i elektrycznej.
Projekt przewiduje też przebudowę wnętrza oraz wykonanie robót remontowych niezwiązanych z termomodernizacją, jednak koniecznych dla prawidłowej realizacji projektu.
Głównym celem niniejszego projektu jest poprawa efektywności energetycznej w sektorze publicznym, poprzez kompleksową termomodernizację w budynku krytej pływalni. Ww. obiektem zarządza jednostka organizacyjna Gminy, tj. Gminny Ośrodek Sportu, bowiem budynek krytej pływalni został oddany tejże jednostce w trwały zarząd. Obiekt służy zarówno działalności statutowej, jak i gospodarczej, gdyż GOS wykorzystuje przedmiotowy budynek do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) (np. bilety wstępu na basen, udostępnienie sauny, fotela do masażu, najem pomieszczeń).
W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:
- Objęte projektem pn. „Budowa systemu wentylacji wraz z odzyskaniem ciepła (rekuperacja) w budynku krytej pływalni” zadania należą do zadań własnych Gminy. Wynika to z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.).
- Zgodnie ze statutem Gminnego Ośrodka Sportu jednostka realizuje zadania w dziedzinie kultury fizycznej, sportu, rekreacji i szeroko rozumianej turystyki oraz administruje obiektami przekazanymi Gminnemu Ośrodkowi Sportu. Do podstawowych zadań GOS-u zgodnie ze statutem należy w szczególności:
- upowszechnianie kultury fizycznej i turystyki,
- organizowanie imprez sportowych, rekreacyjnych i turystycznych różnego rodzaju,
- organizowanie, koordynowanie i prowadzenie międzyszkolnych rozgrywek sportowych,
- współpraca z klubami sportowymi działającymi na terenie Gminy,
- prowadzenie sekcji sportowych,
- utrzymywanie urządzeń i obiektów kultury fizycznej,
- wynajem obiektów sportowych.Do pozostałych zadań należy gospodarowanie i administrowanie mieniem będącym w posiadaniu Gminnego Ośrodka Sportu. Działalność statutową można więc uznać za działalność niepodlegającą podatkowi od towarów i usług. Kryta pływalnia prowadzi natomiast działalność opodatkowaną podatkiem 8% (usługi basenowe, korzystanie z sauny), jak również 23% (najem powierzchni) oraz działalność pomiędzy jednostkami budżetowymi Gminy objętymi centralizacją (placówki oświatowe) – czyli działalność niepodlegającą podatkowi od towarów i usług.
- Nabyte w związku z wykonywaniem zadań w zakresie ww. projektu towary i usługi, Wnioskodawca nie będzie w stanie bezpośrednio, w całości przypisać do celów wykonywanej działalności gospodarczej, gdyż budynek krytej pływalni wykorzystywany jest zarówno do działalności statutowej (m.in. korzystanie z basenu przez uczniów placówek oświatowych należących do Gminy), jak i działalności opodatkowanej (sprzedaż biletów, wynajem powierzchni).
- Ponoszone w ramach realizacji ww. projektu wydatki będą dokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę, czyli Gminę.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy w związku z realizacją projektu pn. „Budowa systemu wentylacji wraz z odzyskaniem ciepła (rekuperacja) w budynku krytej pływalni” Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupu związanych z realizacją projektu?
- Czy w przypadku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, należy zastosować współczynnik i prewspółczynnik jednostki organizacyjnej realizującej inwestycję – Urzędu Gminy, czy też jednostki organizacyjnej, której dotyczy przedmiotowa inwestycja – Gminnego Ośrodka Sportu?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad 1
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Taka sytuacja zachodzi w przypadku realizacji projektu pn. „Budowa systemu wentylacji wraz z odzyskaniem ciepła (rekuperacja) w budynku krytej pływalni”.
Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupu związanych z realizacją inwestycji, gdyż zarządca obiektu – Gminny Ośrodek Sportu prowadzi sprzedaż opodatkowaną, tj. świadczenie usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, związaną z przedmiotowym budynkiem.
Ad 2
Gmina powinna zastosować współczynnik i prewspółczynnik obliczony dla jednostki organizacyjnej – Gminnego Ośrodka Sportu, ponieważ inwestycja dotyczy budynku tejże jednostki.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
- nabycia towarów i usług,
- dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Ponadto należy zauważyć, że stosownie do treści art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
W myśl art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
- zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
- obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:
- średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
- średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
- roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
- średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
Przepis art. 86 ust. 2d ustawy stanowi, że w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.
Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.
Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.
Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.
Z kolei w myśl art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.
Jednak i w takich przypadkach możliwe będzie stosowanie przez podatników innego sposobu określenia tzw. „prewspółczynnika”. Wynika to z art. 86 ust. 2h ustawy, który stanowi, że w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.
Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.
Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem od towarów i usług. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.
Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach, następuje obowiązek naliczenia VAT.
Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).
W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od tego podatku, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy.
Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
I tak, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).
Należy wskazać, że stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i przystąpi do realizacji projektu pn. „Budowa systemu wentylacji wraz z odzyskaniem ciepła (rekuperacja) w budynku krytej pływalni ”. Inwestycja będzie prowadzona na rzecz Gminy przez jednostkę organizacyjną – Urząd Gminy. Objęte ww. projektem zadania, należą do zadań własnych Gminy (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym.). Po zrealizowaniu inwestycji nakłady majątkowe zostaną przekazane jednostce organizacyjnej – Gminnemu Ośrodkowi Sportu (GOS), którego budynku przedmiotowa inwestycja dotyczy. Każda jednostka organizacyjna podległa Gminie posiada swój własny wyliczony współczynnik i prewspółczynnik. Głównym celem niniejszego projektu jest poprawa efektywności energetycznej w sektorze publicznym, poprzez kompleksową termomodernizację w budynku krytej pływalni. Ww. obiektem zarządza jednostka organizacyjna Gminy, tj. GOS, bowiem budynek krytej pływalni został oddany tejże jednostce w trwały zarząd. Obiekt służy zarówno działalności statutowej (niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) jak i gospodarczej (opodatkowanej tym podatkiem). Nabytych w związku z wykonywaniem zadań w zakresie ww. projektu towarów i usług, Wnioskodawca nie będzie w stanie bezpośrednio, w całości przypisać do celów wykonywanej działalności gospodarczej, gdyż budynek krytej pływalni wykorzystywany jest zarówno do działalności statutowej, jak i działalności opodatkowanej (sprzedaż biletów, wynajem powierzchni). Ponoszone w ramach realizacji ww. projektu wydatki będą dokumentowane fakturami wystawionymi na Gminę.
Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Budowa systemu wentylacji wraz z odzyskaniem ciepła (rekuperacja) w budynku krytej pływalni”, a także kwestii dotyczącej, której jednostki, tj. Urzędu Gminy, czy GOS współczynnik i prewspółczynnik ma zastosować do obliczenia podatku naliczonego.
Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nabywane towary i usługi dotyczące przedmiotowego projektu będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Natomiast z okoliczności sprawy nie wynika, żeby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT.
Należy zatem wskazać, że z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie przyporządkowanie poniesionych wydatków do poszczególnych działalności nie jest możliwe, czyli nabyte towary i usługi będą służyły zarówno do wykonywania działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (zdarzenia pozostające poza zakresem VAT), Wnioskodawca będzie zobowiązany – na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy – do obliczenia podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.
Podsumowując, w związku z realizacją projektu pn. „Budowa systemu wentylacji wraz z odzyskaniem ciepła (rekuperacja) w budynku krytej pływalni” Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupu związanych z realizacją ww. projektu, w zakresie w jakim ww. zakupy będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Zatem Gmina dokonując obliczenia podatku naliczonego, którego odliczenie będzie jej przysługiwało zastosuje prewspółczynnik wyliczony zgodnie z art. 86 ust. 2a-2h ustawy dla jednostki faktycznie wykorzystującej zakupione towary i usługi, tj. dla Gminnego Ośrodka Sportu.
W związku z powyższym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym:
- wywodzi on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy,
- powinien w sytuacji, gdy GOS nie wykorzystuje zakupionych towarów i usług do czynności zwolnionych od podatku zastosować współczynnik i prewspółczynnik Gminnego Ośrodka Sportu, należało uznać je za nieprawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.