0115-KDIT1-1.4012.523.2017.1.BS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2017 r. (data wpływu 31 lipca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 20 lipca 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji zadania inwestycyjnego pn. „P.” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 lipca 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji zadania inwestycyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie braku możliwości odzyskania podatku VAT (podatek od towarów i usług) odnośnie inwestycji p.n.: „P.”, dla której ubiega się o współfinansowanie przez Unię Europejską w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, celem zaliczenia naliczonego podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu przepisów regulujących zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy.

Z uwagi na to, że kwestia dotyczyć będzie umowy zawartej po dniu 1 maja 2004 r., nie zachodzi możliwość zwrotu podatku VAT dla Gminy przez Urząd Skarbowy.

Gmina jest „płatnikiem podatku VAT” od sprzedaży gruntów przeznaczonych pod zabudowę, od dzierżawy gruntów pod lokalami użytkowymi, od czynszu za najem lokali przeznaczonych pod podstawową opiekę zdrowotną.

Ponadto poinformowano, że inwestycja zostanie przekazana do użytkowania i administracji Zakładowi Usług Komunalnych (samorządowy zakład budżetowy). Gmina nie będzie czerpała żadnych dochodów ze zrealizowanej inwestycji.

Na mocy art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług odliczenie naliczonego podatku VAT od podatku należnego jest możliwe wówczas, gdy nabywanie towary lub usługi będą służyły czynnością opodatkowanym.

Jeżeli nabywane towary lub usługi związane są z czynnościami nie podlegającymi opodatkowaniu, wówczas prawo do odliczenia podatku VAT nie przysługuje. Związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi winien mieć bezpośredni charakter. Ponadto wskazano, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją inwestycji pn. „P.” Gmina ma prawo do odzyskania podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odzyskania podatku VAT (odliczenie, zwrot) przy realizacji ww. inwestycji, gdyż naliczony podatek VAT nie jest związany z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że skoro – jak wynika z wniosku – inwestycja pn. „P.” nie będzie służyła sprzedaży opodatkowanej, to w świetle brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Z wniosku wynika ponadto, że środki, które Gmina otrzymała na dofinansowanie zakupów nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w powołanym rozporządzeniu. Zatem Gminie nie przysługuje również zwrot podatku naliczonego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy ocenić jako prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.