0114-KDIP1-1.4012.390.2017.1.LM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2017 r. (data wpływu 1 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) od realizacji zadania inwestycyjnego pn. „Przebudowa drogi gminnej”. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT od realizacji zadania inwestycyjnego pn. „Przebudowa drogi gminnej”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która jako wspólnota samorządowa, na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.) swoim zasięgiem działania obejmuje wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Wnioskodawca posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Do podstawowych zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty - art. 2 ust. 1 oraz art. 6 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Gmina znajduje się w końcowej fazie realizacji zadania inwestycyjnego w ramach operacji pn. „Przebudowa drogi gminnej” zgodnie z Umową o przyznanie pomocy z dnia 27 lipca 2016 r. współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii”. Poziom dofinansowania z PROW na lata 2014-2020 wynosi 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowanych, pozostały koszt stanowi wkład własny Gminy. Właścicielem powstałej infrastruktury będzie Gmina.

Celem inwestycji jest poprawa dostępności komunikacyjnej mającej na celu ogólna poprawę życia mieszkańców na terenie planowanej inwestycji. Likwidacja utrudnień komunikacyjnych zapewni dostęp do usług publicznych, przyczyni się do rozwoju lokalnego. Nastąpi skrócenie czasu podróży użytkowników drogi poprzez budowę infrastruktury drogowej podnoszącej standard i bezpieczeństwo.

Faktury VAT związane z realizacją projektu wystawione będą na Gminę. Pozyskana w ramach projektu infrastruktura służyć będzie wszystkim użytkownikom drogi gminnej.

W ramach realizacji projektu Gmina nie osiągnie przychodów. Przebudowa drogi nie posłuży wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak również nie zostanie ona wykorzystana do czynności zwolnionych z tego podatku. Realizowany projekt należy do zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Obejmuje on wyłącznie działania nie podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina jako beneficjent projektu zobowiązana jest zgodnie z umową o przyznanie pomocy, do przedłożenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT uznanego w przedmiotowym projekcie za wydatek kwalifikowany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina posiada możliwość odzyskania podatku VAT od realizacji zadania inwestycyjnego / operacji pn. „Przebudowa drogi gminnej” ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Realizując zadanie inwestycyjne / operację pn. „Przebudowa drogi gminnej” Gmina nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT według art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wobec tego powinna otrzymać dofinansowanie w kwocie brutto.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Gmina realizując przedmiotowe zadanie inwestycyjne / operację, wykonuje zadania własne zapisane w ustawie o samorządzie gminnym. Warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT nie zostanie spełniony, gdyż efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

1. podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
2. podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która jako wspólnota samorządowa, na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym (Dz. u. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.) swoim zasięgiem działania obejmuje wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Wnioskodawca posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Do podstawowych zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty – art. 2 ust. 1 oraz art. 6 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorzadzie gminnym.

Gmina znajduje się w końcowej fazie realizacji zadania inwestycyjnego w ramach operacji pn. „Przebudowa drogi gminnej zgodnie z Umową o przyznanie pomocy z dnia 27 lipca 2016 r. współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014 – 2020 w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudowa wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii”. Poziom dofinansowania PROW na lata 2014 – 2020 wynosi 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowanych, pozostały koszt stanowi wkład własny Gminy. Właścicielem powstałej infrastruktury będzie Gmina.

Celem inwestycji jest poprawa dostępności komunikacyjnej mającej na celu ogólną poprawę życia mieszkańców na terenie planowanej inwestycji. Likwidacja utrudnień komunikacyjnych zapewni dostęp do usług publicznych, przyczyni się do rozwoju lokalnego. Nastąpi skrócenie czasu podróży użytkowników drogi poprzez budowę infrastruktury drogowej podnoszącej standard i bezpieczeństwo.

Faktury VAT związane z realizacją projektu wystawione będą na Gminę. Pozyskana w ramach projektu infrastruktura służyć będzie wszystkim użytkownikom drogi gminnej. W ramach realizacji projektu Gmina nie osiągnie przychodów. Przebudowa drogi nie posłuży wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak również nie zostanie ona wykorzystana do czynności zwolnionych z tego podatku. Realizowany projekt należy do zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Obejmuje on wyłącznie działania nie podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina jako beneficjent projektu zobowiązana jest zgodnie z umowa o przyznanie pomocy, do przedłożenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT uznanego w przedmiotowym projekcie za wydatek kwalifikowany.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt czy Gmina posiada możliwość odliczenia podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadania inwestycyjnego pn. „Przebudowa drogi gminnej”.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy w kontekście rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca realizując projekt polegający na przebudowie drogi, nie działa i nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, pomimo że jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Powyższe wynika z faktu, że Gmina ww. zadanie inwestycyjne realizuje i będzie realizowała w ramach zadań własnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym.

Ponadto – jak wskazał Wnioskodawca – efekt realizacji zadania nie będzie generował po stronie Gminy jakichkolwiek dochodów, bowiem przebudowana droga będzie ogólnodostępna.

Uwzględniając zatem powołany wyżej art. 86 ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia na podstawie tego przepisu nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisane zadane inwestycyjne nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji przedmiotowego zadania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, Gmina nie ma i nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „Przebudowa drogi gminnej”, jak również do zwrotu podatku w trybie art. 87 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.