0115-KDIT1-3.4012.323.2017.1.EB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2017 r. (data wpływu 9 czerwca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 4 sierpnia 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu działek gruntu niezabudowanego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 4 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu działek gruntu niezabudowanego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka (Wnioskodawca) w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) z tytułu świadczonych usług jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Podstawowa działalność Wnioskodawcy opiera się na:

1. umowie z 23 grudnia 2008 r. na świadczenie usług przewozowych w komunikacji miejskiej w miejscowości G. w latach 2009-2030 zawartej z Zarządem Transportu Miejskiego. W świetle zawartej Umowy, Wnioskodawca świadczy usługi przewozu regularnego, w trakcji tramwajowej, wykonywanego pojazdami będącymi jego własnością, w ramach lokalnego transportu zbiorowego organizowanego przez Zamawiającego w granicach administracyjnych Miasta.
2. umowie z 30 grudnia 2016 r. na świadczenie usług w zakresie autobusowego lokalnego transportu zbiorowego na terenie Gminy Miasta w latach 2017-2026 zawartej z Zarządem Transportu Miejskiego. W świetle Umowy Wnioskodawca świadczy usługi o charakterze użyteczności publicznej, mające za cel bieżące i nieprzerwalne zaspakajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych w zakresie autobusowego lokalnego transportu zbiorowego na obszarze Gminy Miasta, z możliwością świadczenia usług na terenie innych gmin.

Poza podstawową działalnością Wnioskodawca prowadzi m.in. działalność gospodarczą w zakresie pozaszkolnych form edukacji z zakresu nauki jazdy i pilotażu (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 85.53.11.0 szkolenia na prawo jazdy kategorii D oraz 85.59.13.2 szkolenia osób ubiegających się o uzyskanie uprawnienia do kierowania tramwajem).

Wnioskodawca prowadzi tą działalność poprzez Ośrodek Szkolenia Kierowców i Motorniczych, który organizuje szkolenia kierowców w zakresie prawa jazdy kategorii D oraz szkolenia osób ubiegających się o uzyskanie uprawnienia do kierowania tramwajem. Ośrodek działa na podstawie:

1. wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących ośrodek szkolenia kierowców w zakresie prawa jazdy kategorii D w Rejestrze prowadzonym przez Wydział Spraw Obywatelskich Urzędu Malejskiego (art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 1 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami) oraz,
2. wpisu do rejestru przedsiębiorstw prowadzących ośrodek szkolenia kierowców – podmiot wykonujący przewozy tramwajem w zakresie uzyskania uprawnienia do kierowania tramwajem w ewidencji Wydziału Spraw Obywatelskich Urzędu Miejskiego (art. 30 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami). Działalność ta korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Wnioskodawca planuje nabyć nieruchomości gruntowe położone w miejscowości G. w rejonie ulic W., J., A., K., na terenie obrębu geodezyjnego U. – składające się z działek o numerze 6/5, 6/7, 6/15 oraz działki o numerze 6/9 położonej jak ww. działki.

Charakter każdej z działek:

• działka nr 6/5 – grunty orne – R IIIa – 0,1435 m2, R llla – 0,4000 m2, R IVa – 0,9371 m2, R VI – 0,546 m2, pastwiska trwałe – Ps IV – 0,5516 m2, grunty pod wodami – W – 0,0085 m2,
• działka nr 6/7 – grunty orne – R IIIb – 0,3884 m2, grunty orne – Ps VI – 0,0911 m2,
• działka nr 6/15 – grunty orne – R IIIa - 0,0558 m2, grunty orne – R lllb – 0,7696, pastwiska trwałe – Ps IV – 0,3742 m2
• działka numer 6/9 – grunty orne – R IIIa – 0,5532 m2, grunty orne – R lllb – 0,6703 m2, pastwiska trwałe – Lz VI – 0,0198 m2.

Ww. działki są niezabudowane, bez uzbrojenia. Objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta z 4 grudnia 2003 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ww. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktualny. Grunty przeznaczone są pod zabudowę.

W strefie funkcyjnej 33 – usługi z wyłączeniem:

1. rzemiosła produkcyjnego,
2. stacji paliw,
3. warsztatów samochodowych , blacharskich i lakierniczych,
4. stacji obsługi samochodów ciężarowych i autobusów.

Dopuszcza się:

1. parkingi i garaże dla samochodów osobowych,
2. salony samochodowe (z serwisem),
3. małe hurtownie do 2000 m2 powierzchni,
4. budynki zamieszkania zbiorowego,
5. mieszkania integralne związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W strefie funkcyjnej 53 – urządzenia źródłowe i sieciowe infrastruktury technicznej (poza transportem) i gospodarki komunalnej, np. elektrociepłownie, główne punkty zasilania elektroenergetycznego, stacje redukcyjne gazu wysokiego ciśnienia, ujęcia wody, zbiorniki wodociągowe, pompownie wodociągowe, oczyszczalnie ścieków, przepompownie ścieków, przepompownie melioracyjne, składowiska odpadów, korytarze infrastruktury technicznej, zajezdnie tramwajowe i autobusowe, wolno stojące stacje przekaźnikowe i nadawcze wykorzystujące fale elektromagnetyczne, schroniska dla zwierząt, cmentarze, grabowiska zwierząt, zbiorniki retencyjne, przeciwpowodziowe, wały i inne urządzenia przeciwpowodziowe.

Wnioskodawca na zakupionych nieruchomościach gruntowych będzie prowadził podstawową działalność, w świetle której jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ustawy.

Ponadto Wnioskodawca planuje postawienie na ww. nieruchomościach gruntowych banerów reklamowych do wynajęcia, z których czerpał będzie korzyści finansowe i jednocześnie występował z tego tytułu jako podatnik podatku od towarów i usług.

Na przedmiotowych nieruchomościach nie będzie prowadził działalności gospodarczej w zakresie pozaszkolnych form edukacji z zakresu nauki jazdy i pilotażu, które korzystają ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Wnioskodawca będzie prowadził tę działalność poprzez Ośrodek Szkolenia Kierowców i Motorniczych, który organizuje szkolenia kierowców w zakresie prawa jazdy kategorii D oraz szkolenia osób ubiegających się o uzyskanie uprawnienia do kierowania tramwajem, w innym miejscu swojej działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa ww. nieruchomości gruntowych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem w wysokości 23%, co będzie uprawniało Wnioskodawcę do skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w 100%?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym we wniosku i jego uzupełnieniu, sprzedaż ww. nieruchomości gruntowych będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego (tj. przeznaczenie określonego gruntu ocenić należy wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości). Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego dla ww. nieruchomości gruntowych nie została wydana. Jak wynika z opisu stanu faktycznego, ww. nieruchomości gruntowe, są niezabudowane i są ujęte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem ww. nieruchomości gruntowe w momencie dostawy będą stanowiły teren budowlany. W związku z powyższym, dostawa ww. nieruchomości gruntowych będzie podlegała opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku w wysokości 23%, stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego, zawartego w fakturze VAT (podatek od towarów i usług) z tytułu zakupu ww. nieruchomości gruntowych. Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, z których wynika, że przedmiotowe grunty będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celnoskarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.