Interpretacja dotyczy zastosowania preferencyjnej stawki VAT w wysokości 8% do dostawy i budowy domu mieszkalnego na działce, która w decyzji o warunkach zabudowy została określona jako "zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna o rekreacyjnym sposobie użytkowania - obiekt rekreacji indywidualnej". Organ podatkowy wskazał, że aby zastosować stawkę 8% VAT, należy spełnić dwie przesłanki: 1) zakres czynności musi obejmować budowę, przebudowę, remont, modernizację, termomodernizację budynków lub ich dostawę, 2) budynki lub ich części muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Organ uznał, że dom, który spełnia warunki społecznego programu mieszkaniowego (powierzchnia poniżej 300 m2, przeznaczony do całorocznego zamieszkania), może korzystać z preferencyjnej stawki 8% VAT, mimo że działka została określona jako "obiekt rekreacji indywidualnej".
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2017 r. (data wpływu 27 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy i budowy domu mieszkalnego – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy i budowy domu mieszkalnego.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
XXX Sp. z o.o. Sp.k jest Firmą zajmującą się produkcją, sprzedażą i montażem drewnianych domów letniskowych i mieszkalnych (PKOB 111). Firma realizuje inwestycję od samego początku, od projektu, jego dostosowania do indywidualnych potrzeb klienta, poprzez przygotowanie fundamentów, postawienie domu, prace wykończeniowe. W celu realizacji inwestycji klient ma obowiązek posiadać warunki zabudowy obowiązujące na danej działce budowlanej. W zdecydowanej większości są to warunki zabudowy, ewentualnie wypis z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, określające działkę przeznaczoną do zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Spółka buduje domy mieszczące się w ramach ustalonych przez społeczny program mieszkaniowy i korzysta z preferencyjnej stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 8% na wszystkie domy stawiane na działce, których warunki zabudowy określają działkę jako działkę przeznaczoną do zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.
Obecnie Spółka przygotowuje klientowi umowę na realizację budowy domu całorocznego na działce, która w decyzji o warunkach zabudowy zawiera zapis: „zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna o rekreacyjnym sposobie użytkowania – obiekt rekreacji indywidualnej”.
Dom spełnia warunki społecznego programu mieszkaniowego, jego powierzchnia całkowita jest mniejsza niż 300m2, posiada ocieplenie, wszystkie instalacje, w tym grzewczą, jest przeznaczony do całorocznego zamieszkania. W tym przypadku Spółka również zamierza zastosować preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8%.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy sprzedaż i montaż domu mieszkalnego usadowionego na działce o statusie działka rekreacyjna, lub na działce o statusie – obiekt rekreacji indywidualnej, spełniający warunki ustalone przez społeczny program mieszkaniowy pozwala zastosować preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8%?
Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa i montaż domu realizowane na działce o warunkach zabudowy „zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna o rekreacyjnym sposobie użytkowania – obiekt rekreacji indywidualnej”, lub na działce o statusie „rekreacyjna”, również pozwalają na zastosowanie stawki preferencyjnej w wysokości 8%. Przemawia za tym fakt, że domy posiadają wszelkie instalacje, takie jak elektryczna, wodno-kanalizacyjna, grzewcza, są przystosowane do całorocznego użytkowania, a klienci deklarują chęć zamieszkania w nich. Spółka opiera się na treści ustawy o VAT oraz na indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 sierpnia 2007 r. (ITPB1/415-5/07/AW: „Decydujące znaczenie dla kwalifikacji danego obiektu budowlanego jako budynku mieszkalnego jest przeznaczenie budynku. Nie jest istotna klasyfikacja statystyczna danego obiektu budowlanego. Charakteru budynku nie determinuje także treść miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, czy też treść decyzji o warunkach zabudowy lub o pozwoleniu na budowę. Istotne znaczenie ma tylko to, czy dany obiekt został wzniesiony w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i czy potrzeby takie może zaspokajać. Potrzeby mieszkaniowe są zaspokajane przez wybudowanie budynku, w którym Podatnik będzie mieszkał. Przy czym nie musi to być miejsce stałego zamieszkania. Powinna natomiast mieć miejsce pewna stałość lub częstotliwość pobytu”.
Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka stoi na stanowisku, że zastosowanie stawki preferencyjnej, 8% jest właściwe.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 cyt. ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustaw, w tym również:
Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.
I tak, stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.
Przy czym stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f
Na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się – stosownie do zapisu art. 41 ust. 12a ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.
Zgodnie z treścią art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:
W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c).
Jak wynika z art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.
Zatem do dnia 31 grudnia 2018 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych.
Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług przy klasyfikowaniu obiektów, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, wydanej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.
Zgodnie z objaśnieniami wstępnymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.
Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.
Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy budynków:
Ponadto, zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.
Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji budynku mieszkalnego jednorodzinnego, jak również pojęcia budowa i roboty budowlane, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332). Zatem, przez budynek mieszkalny jednorodzinny, na podstawie art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
Zgodnie z art. 3 pkt 6 ww. ustawy, przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.
Natomiast przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7 ww. artykułu).
Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, przebudowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Powołane w niniejszej interpretacji przepisy jednoznacznie wskazują, co należy rozumieć przez budowę oraz na czym są roboty budowlane, zatem wszelkie inne czynności które nimi nie są nie mogą być uznane za takie.
Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.
Z powołanych przepisów nie wynika natomiast, aby zastosowanie preferencyjnej stawki podatku było uzależnione od charakteru/przeznaczenia nieruchomości określonego w decyzji o warunkach zabudowy lub w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Spółka zajmuje się produkcją, sprzedażą i montażem drewnianych domów letniskowych i mieszkalnych (PKOB 111). Firma realizuje inwestycję od samego początku, od projektu, jego dostosowania do indywidualnych potrzeb klienta, poprzez przygotowanie fundamentów, postawienie domu, prace wykończeniowe. Obecnie Spółka przygotowuje klientowi umowę na realizacje budowy domu całorocznego na działce, która w decyzji o warunkach zabudowy zawiera zapis: „zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna o rekreacyjnym sposobie użytkowania – obiekt rekreacji indywidualnej”. Jak wskazano we wniosku – „dom spełnia warunki społecznego programu mieszkaniowego, jego powierzchnia całkowita jest mniejsza niż 300m2”, posiada ocieplenie, wszystkie instalacje, w tym grzewczą, jest przeznaczony do całorocznego zamieszkania.
Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, jak również powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że o ile budynek, który Spółka zamierza wybudować mieści się w PKOB w dziale 11 i spełnia warunki obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to czynności, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy, (tj. w niniejszej sprawie dostawy, budowy/montażu) będą objęte preferencyjną stawką podatku w wysokości 8%, bez względu na fakt, że decyzja o warunkach zabudowy zawiera zapis: „zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna o rekreacyjnym sposobie użytkowania – obiekt rekreacji indywidualnej”.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Należy wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii będącej przedmiotem zapytania, tj. sposobu opodatkowania dostawy i budowy/montażu domu mieszkalnego, nie rozstrzyga natomiast innych kwestii zawartych w opisie zdarzenia przyszłego, w tym w szczególności ewentualnego uznania usług w zakresie projektowania jako element kompleksowej usługi budowlanej.
Jednocześnie zauważyć należy, iż przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę w treści złożonego wniosku.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Końcowo należy wskazać, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili