0112-KDIL1-1.4012.295.12017.1.AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2017 r. (data wpływu 25 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Przebudowa budynku hotelu na mieszkania socjalne” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku realizacją projektu pn. „Przebudowa budynku hotelu na mieszkania socjalne”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie pt. „Przebudowa budynku hotelu na mieszkania socjalne” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego) i w dniu 07.09.2016 r. podpisała umowę z Instytucją Zarządzającą (Urząd Marszałkowski).

Projekt polega na przebudowie istniejącego budynku hotelu robotniczego na potrzeby utworzenia mieszkań socjalnych w Gminie. Przedsięwzięcie będzie realizowane w terminie lipiec-listopad 2017 r. W ramach projektu zostanie zapewniony nadzór inwestorski, obsługa geodezyjna oraz promocja projektu.

Celem głównym projektu jest: poprawa dostępu do usług społecznych dla osób wykluczonych lub zagrożonych wykluczeniem na terenie Gminy poprzez przebudowę zdegradowanego budynku byłego hotelu robotniczego i utworzenie mieszkań socjalnych. Projekt zakłada przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu poprzez stworzenie warunków mających na celu zmniejszenie zagrożenia marginalizacją osób stanowiących grupę docelową. Cel ten będzie zrealizowany poprzez kompleksową pomoc dla osób będących w trudnej sytuacji życiowej - poprzez zapewnienie mieszkania i jednocześnie umożliwienie zdobycia źródeł utrzymania rodziny i mieszkania.

Inwestycja zakłada zmianę sposobu użytkowania budynku dawnego hotelu na mieszkania socjalne wraz z mediami. W budynku będzie rozmieszczonych 6 mieszkań dla rodzin, 3 mieszkania dla osób samotnych, komunikacja, wiatrołap, świetlica oraz węzeł sanitarny. W ramach przedsięwzięcia nie nastąpi ingerencja w główną konstrukcję budynku. Adaptacja obiektu zostanie wykonana w istniejącej konstrukcji murowanej w technologii tradycyjnej.

Zakres prac realizowanej przebudowy obejmuje:

1. wykonanie nowego przyłącza kanalizacji sanitarnej do sieci miejskiej oraz rozprowadzenie wewnętrznej sieci w budynku,
2. rozbiórkę części ścianek działowych i wykonanie nowych,
3. rozbiórkę posadzek i wykonanie nowych wraz z wykonaniem izolacji p. wilgociowej, ociepleniowej i wykonanie nowych posadzek,
4. demontaż starych instalacji wod-kan i elektrycznej oraz wykonanie nowych instalacji wod-kan, elektrycznej, ciepłej wody, c.o.,
5. wymianę drzwi wewnętrznych i zewnętrznych,
6. roboty wykończeniowe takie jak uzupełnienie i położenie nowego tynku wraz z powłokami malarskimi, rozłożenie nowej instalacji oświetleniowej,
7. wykonanie nowych schodów zewnętrznych z podjazdem dla osób niepełnosprawnych z kostki brukowej i galanterii betonowej – palisady.

Projekt jest wykonalny pod względem technicznym/technologiczym - zgodnie z prawodawstwem i normami. Wybór technologii oraz zastosowane rozwiązania techniczne uznano z optymalne ze względu na: efektywność kosztowną w stosunku do zakładanych produktów, trwałość materiałową, wykonalność oraz funkcjonalność. Zastosowane rozwiązania technologiczne są zgodne z najlepszą praktyką w tej dziedzinie, są zoptymalizowane pod względem rzeczywistych potrzeb użytkowników, zaspokajając ich popyt. Zastosowano udogodnienia dla osób niepełnosprawnych. Projekt jest efektywny energetycznie ze względu na element prac termomodernizacyjnych.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Projekt realizowany będzie w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę zadań własnych zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 446, ze zm.) wskazanych w art. 7 ust. 1, tj. zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnych określonych szczegółowo w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu Cywilnego (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 1610, ze zm.) przez zapewnienie lokali socjalnych i zamieszkałych.

Wydatki oraz efekty realizowanego projektu Gmina będzie wykorzystywać wyłącznie do zadań własnych określonych w ustawie o samorządzie gminnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do wymienionego projektu istnieje możliwość odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) w całości lub w części?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT jest kosztem kwalifikowanym: - Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca nie jest uznawany za podatnika w zakresie, w jakim realizuje zadania projektowe. Towary i usługi określone w projekcie, z których z nabyciem podatek zostanie naliczony, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a między nimi nie istnieje udokumentowany związek, o którym mowa w art. 86 ww. ustawy. W kontekście orzecznictwa ETS oraz sądów administracyjnych nie zachodzą przesłanki wykonywania przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektu działań konkurencyjnych w stosunku do działań wykonywanych przez zwykłych uczestników rynku.

W związku z realizacją projektu „Przebudowa budynku hotelu na mieszkania socjalne” Beneficjent - Gmina nie przekazał w użytkowanie (zarządzanie) infrastruktury będącej przedmiotem projektu swojej jednostce budżetowej/zakładowi budżetowemu.

Za utrzymanie celów i trwałości projektu odpowiedzialny będzie Beneficjent, który będzie zarządcą infrastruktury powstałej w ramach inwestycji. Nie wyklucza się przekazania obiektu w celu jego zarządzania - w imieniu Beneficjenta (np. w formie użyczenia) gminnej jednostce organizacyjnej lub zakładowi budżetowemu.

Beneficjent Gmina nie ma możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT, którego wysokość została określona w kategorii wydatki kwalifikowane we wniosku o dofinansowanie.

Infrastruktura stanowiąca przedmiot projektu nie będzie wykorzystywana przez Beneficjenta do czynności opodatkowanych w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku towarów i usług (Dz. U. 2016, poz. 710, z późn. zm.).

Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części w odniesieniu do przedmiotowego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.), nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454, z późn. zm.), jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi, najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Stosownie do art. 4 ww. ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Zatem centralizacja rozliczeń dotyczy wszystkich jednostek organizacyjnych Gminy oraz wszystkich transakcji dokonywanych przez Gminę i jej jednostki organizacyjne.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., Nr 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty określonych szczegółowo w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu Cywilnego (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1610, z późn. zm.) przez zapewnienie lokali socjalnych i zamieszkałych.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy, tworzenie warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej należy do zadań własnych gminy. Gmina, na zasadach i w wypadkach przewidzianych w ustawie, zapewnia lokale socjalne i lokale zamienne, a także zaspokaja potrzeby mieszkaniowe gospodarstw domowych o niskich dochodach (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jako czynny, zarejestrowany podatnikiem podatku od towarów i usług złożyła wniosek o dofinansowanie pt. „Przebudowa budynku hotelu na mieszkania socjalne” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Projekt polega na przebudowie istniejącego budynku hotelu robotniczego na potrzeby utworzenia mieszkań socjalnych w Gminie. Przedsięwzięcie będzie realizowane w terminie lipiec-listopad 2017 r. W ramach projektu zostanie zapewniony nadzór inwestorski, obsługa geodezyjna oraz promocja projektu. Celem głównym projektu jest: poprawa dostępu do usług społecznych dla osób wykluczonych lub zagrożonych wykluczeniem na terenie Gminy poprzez przebudowę zdegradowanego budynku byłego hotelu robotniczego i utworzenie mieszkań socjalnych. Inwestycja zakłada zmianę sposobu użytkowania budynku dawnego hotelu na mieszkania socjalne wraz z mediami. W budynku będzie rozmieszczonych 6 mieszkań dla rodzin, 3 mieszkania dla osób samotnych, komunikacja, wiatrołap, świetlica oraz węzeł sanitarny. Wydatki oraz efekty realizowanego projektu Gmina będzie wykorzystywać wyłącznie do zadań własnych określonych w ustawie o samorządzie gminnym. Infrastruktura stanowiąca przedmiot projektu nie będzie wykorzystywana przez Beneficjenta do czynności opodatkowanych.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z zakupionymi towarami i usługami wynika, że Gmina nie nabywa ich w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym dokonując zakupów nie działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało (w całości lub w części) prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu „Przebudowa budynku hotelu na mieszkania socjalne”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.