0115-KDIT1-3.4012.339.2017.2

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2017 r. (data wpływu 21 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina P. jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług rozliczającym się z podatku z tytułu umów cywilno-prawnych, umów najmu, dzierżawy.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, wykonującą zadania wynikające z odrębnych przepisów prawa, dla realizacji których została powołana. W związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r., w sprawie C-276/14 Gmina P. dokonała scentralizowania rozliczeń podatku od towarów i usług wraz z gminnymi jednostkami organizacyjnymi.

Począwszy od 1 stycznia 2017 r. Gmina P. stanowi jednego podatnika VAT (podatek od towarów i usług) wraz z jednostkami budżetowymi i zakładem budżetowym. Na terenie Gminy funkcjonują publiczne przedszkola i placówki oświatowe. W 2017 r. Gmina będzie realizowała dwa projekty, w związku z którymi koniecznością jest dołączenie do wniosku o płatność (refundację poniesionych kosztów) interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości bądź braku możliwości odzyskania poniesionego podatku VAT, zainteresowany jest zobligowany do uzyskania takiej interpretacji dotyczącej m.in. poniższego projektu pn. „…”.

Przedmiotem operacji pn. „…” jest budowa ogólnodostępnej infrastruktury rekreacyjnej, w tym placu zabaw, w skład której wchodzą 4 elementy:

1. budowa ogrodzenia, w tym budowa ogrodzenia (panele systemowe), wbudowanie bramy dwuskrzydłowej oraz furtek,
2. utwardzenie terenu, w tym budowa chodników oraz miejsc postojowych, położenie nawierzchni bezpiecznej piaskowej,
3. tereny zieleni, w tym wykonanie trawników dywanowych, sadzenie krzewów żywopłotowych, posadzenie drzew liściastych, montaż ławek parkowych (3szt.), koszy na śmieci (4 szt.), stojaków na rowery (3szt.),
4. urządzenia zabawowe, w tym huśtawki, bujaki .pomost rurowy, lokomotywa z wagonikiem, domek, tablica ze sklepem, piaskownica z zadaszeniem, zjeżdżalnia, auto.

Efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie przewiduje, aby efekty projektu mogły wpływać w jakikolwiek sposób na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie P. przysługiwać będzie pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z zagospodarowaniem przestrzeni publicznej w infrastrukturę rekreacyjną przy Przedszkolu w P.?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odliczenia podatku VAT ani w całości ani w części w odniesieniu do realizowanego projektu, ponieważ ogólnodostępna infrastruktura rekreacyjna nie będzie wykorzystywana przez Gminę do czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż jak wskazano we wniosku towary i usługi nabywane przez Gminę nie posłużą sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji przedmiotowego projektu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.