0115-KDIT1-2.4012.226.2017.1.KK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2017 r. (data wpływu 18 maja 2017 r.), uzupełnionym w dniu 13 lipca 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 13 lipca 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu „…”.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina będzie realizowała projekt pn. „…”, z udziałem środków unijnych w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W ramach projektu zmodernizowana zostanie stacja uzdatniania wody w miejscowości T. w Gminie J..

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach realizowanego projektu Gmina będzie nabywała roboty budowlane, a faktury będą wystawiane na Gminę (nabywca), w imieniu i na rzecz której działa Urząd Miejski w J.. (odbiorca) – zgodnie z zasadami obowiązującymi po scentralizowaniu rozliczeń VAT (podatek od towarów i usług) w Gminie, od 1 stycznia 2017 r. Zmodernizowana stacja uzdatniania wody w T. będzie służyła czynnościom mieszanym. Sprzedaż dokonywana przez operatora sieci – samorządowy zakład budżetowy na rzecz:

• Gminy (urzędu miejskiego) i jednostek budżetowych gminy będzie się odbywała bez opodatkowania podatkiem VAT,
• dla pozostałych odbiorców będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Gmina po wykonaniu inwestycji, przekaże wytworzoną w ramach przedmiotu operacji infrastrukturę zakładowi komunalnemu, który będzie operatorem wytworzonego majątku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy słuszne jest stanowisko Gminy, że przysługuje jej prawo do odzyskania podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych, jednakże nie będzie mogła odliczyć 100% podatku VAT naliczonego z inwestycji, ale kwotę wynikającą z zastosowania prewspółczynnika zgodnie z art. 86 ust. 2a-2h ustawy z dnia 11 marca 2004. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), wyliczonego według wzoru, o którym mowa w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193), i który stosowany jest w rozliczeniach podatku VAT przez samorządowy zakład budżetowy w roku realizowanej inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Powyższe oznacza, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego oznaczającego powstanie zobowiązania podatkowego.

Gmina będzie realizowała projekt polegający na modernizacji stacji uzdatniania wody w T. Projekt ten realizowany będzie z udziałem środków unijnych w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Gmina po wykonaniu inwestycji, przekaże wytworzoną w ramach projektu infrastrukturę samorządowemu zakładowi budżetowemu, który będzie operatorem wytworzonego majątku. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W związku z centralizacją podatku VAT, od 1 stycznia 2017 r. zmodernizowana stacja uzdatniania wody będzie służyła czynnościom mieszanym. Sprzedaż dokonywana przez operatora sieci, tj. samorządowy zakład budżetowy na rzecz Gminy (urzędu miejskiego) i jednostek budżetowych gminy będzie się odbywała bez opodatkowania podatkiem VAT, a dla pozostałych odbiorców będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że skoro modernizacja stacji uzdatniania wody w T. będzie służyła czynnościom mieszanym - sprzedaż dokonywana przez operatora sieci samorządowy zakład budżetowy na rzecz Gminy (urząd miejski) i jednostek budżetowych Gminy będzie się odbywała bez opodatkowania podatkiem VAT, a dla pozostałych odbiorców będzie opodatkowana podatkiem VAT - to wydatki na realizację projektu nie będą służyły w całości do celów prowadzonej działalności gospodarczej, ale również innej działalności, tj. wykonywanej poza zakresem podatku od towarów i usług. Działalność Gminy obejmuje bowiem również zadania publiczne niebędące działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, a zatem niepodlegającą opodatkowaniu tym podatkiem. Gmina wykonuje zadania w ramach władztwa publicznego, które nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższymi okolicznościami przysługujące Gminie prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT nie będzie przysługiwało w 100% w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Wnioskodawca, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie miał prawo do odliczenia podatku w części w jakiej efekty projektu będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W sytuacji, gdy Wnioskodawca nie będzie miał możliwości wyodrębnienia części podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług na realizację projektu, związanej z działalnością gospodarczą, to kwotę podatku naliczonego powinien obliczyć zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Gmina powinna dokonać powyższego wydzielenia w oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, tj. stosując prewspółczynnik w wysokości w jakiej stosowany jest on przez samorządowy zakład budżetowy w roku realizowanej inwestycji. Gdy po zakończonym roku prewspółczynnik zostanie skorygowany w oparciu o faktyczne wielkości sprzedaży, także odliczenia należy skorygować do faktycznego poziomu prewspółczynnika obowiązującego w zakończonym roku.

Reasumując, należy uznać, że dokonując po centralizacji rozliczeń podatku VAT, Gmina dokonując odliczenia podatku VAT od robót budowlanych związanych z modernizacją stacji uzdatniania wody w „L.” będzie zobowiązana do stosowania przepisów o sposobie określenia proporcji (prewspółczynnika) zawartych w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, bowiem modernizacja ta będzie wykorzystywana zarówno do działalności gospodarczej jak i do działalności innej niż działalność gospodarcza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.