0115-KDIT1-1.4012.327.2017.1.JP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2017 r. (data wpływu 9 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2017 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 19xx roku prowadził Pan działalność gospodarczą, polegającą na handlu artykułami meblowymi. Do 30 kwietnia 20xx roku, tj. do dnia zakończenia działalności gospodarczej był Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu 9 marca 20xx roku wraz z żoną nabył Pan od osoby fizycznej zabudowaną budynkiem mieszkalnym nieruchomość. Przy nabyciu ww. nieruchomości nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia VAT (podatek od towarów i usług). Istniejący na tej działce budynek mieszkalny został rozebrany, a w miejsce jego został wybudowany budynek handlowo-usługowy o pow. 196 m2 powierzchni użytkowej. W okresie budowy tego budynku odliczał Pan podatek naliczony zawarty w fakturach VAT dokumentujących zakup materiałów budowlanych oraz usług związanych z tą budową. W roku 2005 budynek został ukończony oraz wpisany do ewidencji środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Przez cały okres użytkowania (od 2005 roku do dnia zakończenia działalności gospodarczej, tj. 30 kwietnia 2017 r.) budynek nie był modernizowany, czy też ulepszany. W związku z likwidacją działalności gospodarczej zamierza Pan sprzedać (wraz z żoną) ww. nieruchomość tj. grunty wraz z wybudowanym na nim w roku 2005 budynkiem handlowo-usługowym.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie.

Czy w świetle powyższych okoliczności będzie Panu przysługiwało - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług - prawo do zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży opisanej wyżej nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Sprzedaż opisanej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków z wyjątkiem, gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres krótszy niż 2 lata. Rozpatrując pojęcie pierwszego zasiedlenia, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2014 roku (sygn. akt 1 FSK 382/14) wskazał, że pojęcie to należy rozumieć jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sam sposób powinna być odczytywana definicja pojęcia przewidziana w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W ocenie NSA, w świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, należy przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek i spełnia warunek korzystania z budynku przez wymagany czas, to do sprzedaży tego budynku zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w wyżej cytowanym przepisie ustawy o VAT. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji wydanej dnia 14 kwietnia 2016 roku nr IPPP3/4512-873/15-3/S/RD.

Tym samym w odniesieniu do opisanej nieruchomości (budynek i grunt będą sprzedawane na tych samych zasadach), która była wykorzystywana w związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą, do pierwszego zasiedlenia doszło w roku 2005. Ponieważ pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku minie okres dłuższy niż 2 lata, dostawa opisanej nieruchomości będzie korzystać, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 wyżej cytowanej ustawy, ze zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.