Wnioskodawca nabył wraz z rodziną działkę nr 817/1, na której znajdują się trzy garaże, oraz dwie działki nr 636/12 i 636/13, również zabudowane garażami. Początkowo planowali na działce nr 817/1 wybudować przedszkole lub żłobek, a następnie budynek mieszkalny wielorodzinny z usługami, jednak ostatecznie zrezygnowali z tych zamierzeń. W 2016 roku Wnioskodawca sprzedał udziały w działce nr 817/1 oraz działkach nr 636/12 i 636/13 wraz z garażami. Organ uznał, że Wnioskodawca działał jako podatnik VAT przy tej sprzedaży, jednak dostawa garaży korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W związku z tym dostawa działek nr 817/1, 636/12 i 636/13 również jest zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. Organ zaakceptował stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2017 r. (data wpływu 28 marca 2017 r.), uzupełnionego pismem z 8 czerwca 2017 r. uzupełnionym pismem z 8 czerwca 2017 r. (data wpływu 14 czerwca 2017 r.) oraz pismem z 28 czerwca 2017 r. (data wpływu 4 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
UZASADNIENIE
W dniu 28 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy udziału w działce nr 817/1, oraz działek nr 636,12 i 636/13 zabudowanych garażami. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 6 czerwca 2017 r. (data wpływu 14 czerwca 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 31 maja 2017 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.96.2017.1.AL oraz pismem z 28 czerwca 2017 r.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismami z 8 czerwca 2017 r. oraz z 28 czerwca 2017 r.):
Wnioskodawca wraz z żoną 28 lutego 2008 roku kupili działkę zabudowaną trzema garażami (dz. nr 817/1). Działka była zakupiona do celów prywatnych, aby przekazać jej część dzieciom. Działkę Wnioskodawca nabył od osoby fizycznej.
Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu, a ponadto Wnioskodawca nie miał informacji czy osoba sprzedająca grunt jest podatnikiem podatku VAT. Zakup działki został udokumentowany aktem notarialnym. W roku 2009 Wnioskodawca wraz z żoną dokonali darowizny 2/3 części działki dla dwójki dzieci: córki i syna. Wnioskodawca nie dokonał podziału działki lecz dzieci otrzymały udziały w całości gruntu.
Na działce były osadzone blaszane wiaty (garaże) trwale związane z gruntem wylewkami betonowymi, dlatego kwalifikują się do PKOB 1242. Wnioskodawca nie ma informacji kiedy i przez kogo zostały posadowione na działce garaże, a także kiedy zostały oddane do użytku. Garaże Wnioskodawca zaczął użytkować od momentu zakupu działki. W garażach zamierzał przechowywać prywatne rzeczy. Żona i córka Wnioskodawcy wykorzystywały garaże również do przechowywania prywatnych rzeczy. Jedynie syn Wnioskodawcy sezonowo w garażach świadczył usługi wulkanizacyjne. Użytkował je do celów działalności do końca 2014 roku. Jego przychody ze świadczenia w nich działalności stanowiły następujące kwoty: rok 2010 – kwota 2598,25 zł netto, rok 2011 – kwota 602,61zł netto, rok 2012 - kwota 4607,57zł, rok 2013 – kwota 2251,38zł, rok 2014 – kwota 509,39 zł. Żadne z współwłaścicieli działki nie podejmowało działań w celu zwiększenia wartości działki lub garaży. Wiaty garażowe nie były też przedmiotem najmu, dzierżawy ani żadnych umów o podobnym charakterze.
Na działce Wnioskodawca z rodziną postanowili zrealizować rodzinną inwestycję w postaci przedszkola lub żłobka. Nie były wtedy jeszcze doprecyzowane zasady prowadzenia przedszkola czy żłobka. Wnioskodawca wraz z rodziną uzależnili realizację pomysłu od uzyskania dotacji na inwestycję. W 2013 roku Wnioskodawca wraz z rodziną zakupili w tym celu projekt budowlany budynku. Wnioskodawca wraz z dziećmi wystąpili z wnioskiem o uzyskanie pozwolenia na budowę budynku usługowo-biurowego, w którym miał powstać żłobek ewentualnie przedszkole. Pozwolenie na budowę budynku Wnioskodawca wraz z dziećmi otrzymali w dniu 20 grudnia 2013. Inwestorami byli: J.D., A.D., R.D. Z kolei o dotację występował Wnioskodawca. Ostatecznie miał powstać żłobek. Jednak decyzja w sprawie dotacji była odmowna, w związku z nie spełnieniem kryterium wykonalności i trwałości finansowej. W związku z odmowną decyzją w sprawie dotacji Wnioskodawca wraz z rodzinę zrezygnowali z tego planu. W zamian postanowili wybudować budynek usługowo-mieszkalny do użytku dla całej rodziny.
Korzystając z oferty sprzedaży działek przylegających do posiadanego przez Wnioskodawcę i jego rodzinę gruntu w 2014 roku Wnioskodawca zakupił dodatkowo dwie działki (dz. Nr 636/12 nabyta 4 lutego 2014 r., dz. nr 636/13 nabyta 4 lutego 2014 r.) aby poszerzyć teren pod budowę domu, w związku z tym, że działka 817/1 była dosyć wąska. Na zakupionych działkach również znajdowały się budynki garażowe, po jednym garażu na każdej działce, trwale związane z gruntem wylewkami betonowymi (PKOB 1242). Przy kupnie tych działek również nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca nie miał informacji czy poprzedni właściciele działek byli podatnikami VAT. Zakup działek udokumentowany był również aktem notarialnym.
Budynek, który Wnioskodawca wraz z rodziną postanowili wybudować, miał zostać podzielony po równo. Wnioskodawca wraz z dziećmi chciał w nim zamieszkać. W przyszłości miał zostać przeznaczony dla wnuków Wnioskodawcy do celów mieszkaniowych. W lokalach usługowych Wnioskodawca wraz dziećmi mieli prowadzić własną działalność gospodarczą. Lokale mieszkalne miały początkowo zostać wynajmowane.
Wnioskodawca wraz z rodziną poczynili w tym celu następujące działania: złożyli wniosek o wydanie warunków zabudowy na budynek mieszkalny wielorodzinny z usługami na parterze.
Decyzja o warunkach zabudowy została wydana 25 kwietnia 2014 dla R.D., A.D., J.D. Wnioskodawca wraz z rodziną zakupili projekt budowlany, który został utworzony na podstawie zawartej umowy o dzieło z architektem. Ostatecznie Wnioskodawca wraz z rodziną zapłacili za projekt budowlany w dniu 15 września 2016 r. Wnioskodawca wraz z rodziną złożyli wniosek o pozwolenie na budowę budynku wielorodzinnego wraz z pozwoleniem na rozbiórkę istniejących garaży. Pozwolenie na budowę wydano 30 sierpnia 2016 r. Projekt budowlany przewidywał 9 mieszkań z możliwością łączenia i 1 lokal z możliwością podziału. Budynek miał być dzielony po równo miedzy trzech współwłaścicieli, nie było konkretnego podziału na tym etapie. Początkowo wszystkie mieszkania miały być wynajmowane prywatnie. Lokal użytkowy miał być wykorzystywany przez Wnioskodawcę i dzieci jako biuro do prowadzonych przez nich działalności gospodarczych. Wszyscy zrezygnowali z budowy tego budynku w momencie otrzymania kalkulacji finansowej, która przerosła możliwości finansowe Wnioskodawcy i jego dzieci co do realizacji tej inwestycji.
Ostatecznie, korzystając z usług pośrednika nieruchomości, Wnioskodawca wraz z rodziną sprzedali działkę stanowiącą współwłasność Wnioskodawcy, żony i dwójki dzieci wraz z zakupionym projektem budowlanym. Jednocześnie z powodu niekorzystnych wymiarów pozostałych przyległych działek 636/12 i 636/13 (szerokość działek wynosiła 3 metry i 4 metry), Wnioskodawca zdecydował się na ich sprzedaż w tym samym czasie. Działki te nie zostały scalone. Sprzedaż nie miała cech spekulacyjnych, a jedynie wynikała ze świadomości braku ich użyteczności. Działki były nabywane jedynie w celach prywatnych. W momencie sprzedaży na działkach nadal znajdowały się garaże. Nie dokonano rozbiórki garaży w związku z rezygnacją z budowy budynku wielorodzinnego, w wyniku braku środków finansowych.
W dniu 26 września 2016 r. Wnioskodawca sprzedał udziały w działce 817/1 zabudowanej garażami wraz z projektem budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami na parterze budynku na rzecz firmy: S. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w Z. NIP xxx. Nie był naliczony podatek VAT od tej transakcji, co jest tematem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji. Ceny sprzedaży poszczególnych nieruchomości (wraz z budynkami) zostały określone bez wyszczególnienia wartości garaży. Środki uzyskane ze sprzedaży działki nie zostały jeszcze na nic przeznaczone.
Wnioskodawca dokonał wcześniej sprzedaży dwóch nieruchomości:
Z tytułu sprzedaży Wnioskodawca nie odprowadzał podatku VAT. Środki ze sprzedaży powyższych nieruchomości Wnioskodawca przeznaczył na spłatę kredytu bankowego i wykończenie budowanego domu rodzinnego.
Do 2014 roku Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą, lecz nie związaną z obrotem nieruchomościami. Obecnie Wnioskodawca prowadzi jedynie prywatny wynajem lokalu. Wnioskodawca nie był podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie wykorzystywał również posiadanych gruntów do działalności gospodarczej.
Okoliczności sprzedaży działek nie wskazują na wykonywanie czynności w sposób częstotliwy ani nie są związane z działalnością gospodarczą. Zaangażowanie środków finansowych na zakup projektu budowlanego i dokupienie działek przylegających miało cel jedynie prywatny, nie zmierzający do podniesienia wartości gruntu. Wnioskodawca nie podejmował również żadnych aktywnych działań marketingowych. W zakresie obrotu nieruchomościami, poza zleceniem ogłoszenia w biurze nieruchomości, które było jedynie formą skuteczniejszego dokonania sprzedaży. Sprzedaż działek miała charakter jednorazowy, Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać innych posiadanych działek.
W uzupełnieniu wniosku z 8 czerwca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, iż cyt.:
Na pytanie nr 1 zawarte w wezwaniu cyt: „Czy Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?” Wnioskodawca wskazał cyt: „Nie”
Na pytanie nr 2 zawarte w wezwaniu cyt: „W jakim okresie Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą i co było przedmiotem tej działalności?”, Wnioskodawca wskazał cyt: „Do 31 maja 2014 r. – usługi budowlane.”
Na pytanie nr 3 zawarte w wezwaniu cyt: „Czy Wnioskodawca prowadzi obecnie działalność gospodarczą, jeżeli tak, to co jest przedmiotem tej działalności?”, Wnioskodawca wskazał cyt: „Nie.”
Na pytanie nr 4 zawarte w wezwaniu cyt: „Czy dostawa przedmiotowych działek na rzecz Wnioskodawcy była czynnością podlegającą opodatkowaniu (chociażby zwolnioną z VAT) czy też była to czynność niepodlegająca opodatkowaniu? Czy była udokumentowana faktura VAT (Proszę wskazać odrębnie dla każdej z działek).”, Wnioskodawca wskazał cyt: „Działka 817/1 nie podlegała, nie było faktury. Działka 636/13 nie podlegała, nie było faktury. Działka 636/12 nie podlegała, nie było faktury.”
Na pytanie nr 5 zawarte w wezwaniu cyt: „Ile budynków garażowych (należy je np. ponumerować) znajdowało się na działce nr 817/1 w momencie zakupu?”, Wnioskodawca wskazał cyt: „3 szt. oznaczone 1, 2, 3.”
Na pytanie nr 6 zawarte w wezwaniu cyt: „W jaki sposób działki nr 636/12 i 636/13 i garaże lub ich części, należące do Wnioskodawcy były przez niego wykorzystywane od momentu wejścia w posiadanie do chwili dostawy? (proszę podać odrębnie dla każdej działki i obiektu lub ich części).” Wnioskodawca wskazał, iż cyt.: „Wejście w posiadanie było równoczesne z chwilą dostawy.”
Na pytanie nr 7 zawarte w wezwaniu cyt: „Czy przedmiotowe działki nr 636/12 i 636/13 i garaże były wykorzystywane przez Wnioskodawcę na cele prywatne (osobiste), jeśli tak to jakie konkretnie cele prywatne zaspokajały i w jakim okresie? (proszę podać odrębnie dla każdej z działek i każdego obiektu).” Wnioskodawca wskazał, iż cyt: „Były użytkowane na składowanie osobistych rzeczy Wnioskodawcy i jego Żony, w okresie od nabycia do sprzedaży.”
Na pytanie nr 8 zawarte w wezwaniu cyt.: „Jeśli działki nr 636/12 i 636/13 i garaże lub ich części były przedmiotem najmu, dzierżawy, to w jakim okresie (proszę o wskazanie daty zawarcia pierwszej umowy w stosunku do każdego obiektu budowlanego lub jego części – czy od daty jej zawarcia upłynęło więcej niż 2 lata)?” Wnioskodawca wskazał cyt: „Nie były.”
Na pytanie nr 9 zawarte w wezwaniu cyt: „W jaki sposób i do jakich czynności były przez Wnioskodawcę wykorzystywane mające być przedmiotem sprzedaży wszystkie garaże lub ich części w całym okresie ich posiadania tj.:
(proszę podać odrębnie dla każdego obiektu lub jego części).” Wnioskodawca wskazał cyt.: „Wszystkie działki i blaszaki były wykorzystywane na cele osobiste od chwili zakupu do chwili sprzedaży.”
Na pytanie nr 10 zawarte w wezwaniu cyt: „Czy Wnioskodawca ponosili wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były równe lub wyższe niż 30% wartości początkowej każdego z garaży, jeśli tak to kiedy? (proszę podać odrębnie dla każdego z obiektów posadowionych na poszczególnych działkach).” Wnioskodawca wskazał, iż cyt: „Nie.”
Na pytanie nr 11 organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy Wnioskodawcy lub poprzedniemu właścicielowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków i czy z tego prawa skorzystał? (proszę podać odrębnie dla każdego z obiektów).” Wnioskodawca wskazał cyt: „Nie dotyczy.”
Na pytanie nr 12 zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy po ewentualnym ulepszeniu stanowiącym co najmniej 30% wartości początkowej danego garażu były one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat? (proszę podać odrębnie dla każdego z obiektów).” Wnioskodawca wskazał cyt.: „Nie dotyczy.”
Na pytanie nr 13 zawarte w wezwaniu cyt: „Kiedy proszę podać daty Wnioskodawca sprzedał działki nr 636/12 i 636/13? (proszę podać odrębnie dla każdej z działek).” Wnioskodawca wskazał cyt: „26 września 2016 r. – jednocześnie dz. 636/12 i 636/13.”
Na pytanie nr 14 zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy w stosunku do działek objętych wnioskiem Wnioskodawca podjął jakiekolwiek czynności w celu ich uatrakcyjnienia np. uzbrojenie terenu, wydzielenie lub budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp., jeśli tak to jakie i w jakim celu? (proszę podać odrębnie dla każdej z działek).” Wnioskodawca wskazał cyt: „Nie”.
Na pytanie nr 15 zawarte w wezwaniu cyt: „Czy w stosunku do działek objętych wnioskiem Wnioskodawca podejmował działania jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, zmiana przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) lub inne podobne działania, jeśli tak to jakie i w jakim celu?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt: „Pozwolenie na budowę budynku mieszkalno-biurowego wraz z dz. 817/1, pozwolenie wydano 30 sierpnia 2016 r.”
Na pytanie nr 16 zawarte w wezwaniu cyt: „Czy Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości przeznaczone do sprzedaży?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt: „Nie”.
Na pytanie nr 17 zawarte w wezwaniu cyt: „Czy Wnioskodawca dokonywał już wcześniej sprzedaży innych nieruchomości, jeśli tak to należy zatem podać:
Wnioskodawca wskazał, iż cyt: „Tak
Natomiast w uzupełnieniu z 28 czerwca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, iż działki 636/12 i 636/13 zabudowane garażami sprzedał w dniu 26 września 2016 r. Firmie S. Sp. z o.o. Sp. komandytowa.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy z tytułu sprzedaży działek 636/12, 636/13 i 817/1 Wnioskodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)?
Jeśli tak, to czy ma zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na podstawę art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ww. ustawy?
Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko uzupełnione pismem z 28 czerwca 2017 r.) z tytułu sprzedaży 1/3 działki 817/1, działki 636/12 oraz działki 636/13 nie występuje w charakterze podatnika VAT, ponieważ czynność ta nie mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT). Sprzedaż działek nie miała charakteru zarobkowego ani częstotliwego.
Sprzedaż działek stanowiącej majątek osobisty podatnika nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Działkę zakupioną przez Wnioskodawcę i jego żonę Wnioskodawca sprzedał w charakterze prywatnym, wykonując jedynie czynności związane z prawem własności. W trakcie użytkowania działek Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów w celu zwiększenia wartości nieruchomości.
Wnioskodawca uważa, że przy sprzedaży działek zabudowanych garażami nie ma zastosowania zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10 a ustawy o VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:
Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku zabudowanych działek, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykonana przez podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.
Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Skutkiem powyższego, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.
Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Podkreślić także należy, iż w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.
Należy także zauważyć, iż Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi prywatny wynajem lokalu. Wnioskodawca 28 lutego 2008 r. dokonał zakupu działki nr 817/1 zabudowanej trzema garażami w celu przekazania jej części swoim dzieciom. Zakup był udokumentowany aktem notarialnym. W 2009 r. Wnioskodawca dokonał darowizny udziału w działce synowi i córce. W konsekwencji posiada 1/3 udziału w ww. działce. Na działce Wnioskodawca wraz z dziećmi postanowił zrealizować rodzinną inwestycję w postaci przedszkola lub żłobka, dlatego w tym celu w 2013 r. Wnioskodawca wraz dziećmi dokonał zakupu projektu budowlanego budynku. Ponadto Wnioskodawca wraz z dziećmi wystąpili z wnioskiem o uzyskanie pozwolenia na budowę budynku usługowo-biurowego, w którym miał powstać żłobek (przedszkole). Pozwolenie otrzymali 20 grudnia 2013 r. Ponadto Wnioskodawca występował o dotację na ww. inwestycję, jednakże decyzja w sprawie dotacji była odmowna. W związku z odmowną decyzją w sprawie dotacji zrezygnowano z planu budowy przedszkola/żłobka. W zamian Wnioskodawca wraz z dziećmi postanowili wybudować budynek usługowo-mieszkalny do użytku dla całej rodziny Wnioskodawcy. Korzystając z oferty sprzedaży działek przylegających do posiadanego już gruntu Wnioskodawca 4 lutego 2014 r. dokupił dodatkowo dwie działki nr 636/12 i nr 636/13, na których znajdowały się budynki garażowe po jednym na każdej z działek. Zakup ww. działek był poczyniony pod budowę domu, gdyż działka nr 817/1 była zbyt wąska. W związku z tym Wnioskodawca (wraz z dziećmi) złożyli wniosek o wydanie warunków zabudowy na budynek mieszkalny wielorodzinny z usługami na parterze, która to decyzja o warunkach zabudowy została wydana 25 kwietnia 2014 r. Ponadto Wnioskodawca wspólnie z dziećmi wystąpili z wnioskiem o uzyskanie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami na parterze wraz z pozwoleniem na rozbiórkę istniejących garaży, które to pozwolenie zostało wydane w dniu 30 sierpnia 2016 r. Ponadto Wnioskodawca i pozostali zainteresowani kupili projekt budowlany domu wielorodzinnego, za który ostatecznie zapłacono 15 września 2016 r. W projekcie budowlanym budynku wielorodzinnego było przewidzianych 9 mieszkań z możliwością łączenia i 1 lokal z możliwością podziału. Budynek miał być podzielony po równo. W przyszłości miał być przeznaczony dla wnuków Wnioskodawcy do celów mieszkaniowych. Początkowo wszystkie mieszkania miały być wynajmowane prywatnie, natomiast lokal użytkowy miał być wykorzystywany przez Wnioskodawcę i jego dzieci jako biuro do prowadzonych przez ww. działalności gospodarczych. W momencie otrzymania kalkulacji finansowej, która przerosła możliwości finansowe Wnioskodawcy i jego dzieci, zrezygnowano z budowy budynku. Nie dokonano rozbiórki garaży (PKOB 1242 trwale z gruntem związanych) znajdujących się na działkach. Garaże nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Wszystkie garaże były wykorzystywane przez Wnioskodawcę od momentu ich nabycia wyłącznie do celów osobistych tj. przechowywano w nich osobiste rzeczy. W dniu 26 września 2016 r. Wnioskodawca sprzedał udziały w działkach zabudowanej garażami wraz z projektem budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami w parterze Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca dokonywał w 2009 r sprzedaży mieszkania spółdzielczego, w 2007 r. i w 2009 r. udziału w działkach. Wnioskodawca powziął wątpliwość czy z tytułu dokonanej dostawy działki zabudowanej garażami stał się podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.
Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że znaczenie dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości ma całokształt działań jakie Wnioskodawca podejmuje w odniesieniu do niej przez cały okres jej posiadania.
Trzeba mieć także na uwadze, że przez termin „zamiar” należy pojmować nie wolę wewnętrzną, lecz wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych możliwych do stwierdzenia okoliczności. Przy ustaleniu zamiaru nie można poprzestać tylko na oświadczeniach zainteresowanej osoby, lecz muszą istnieć obiektywne dowody potwierdzające przeznaczenie danej nieruchomości wyłącznie do celów prywatnych.
W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że udział w działce nr 817/1, oraz działki nr 636/12 i 636/13 miały posłużyć Wnioskodawcy w działalności gospodarczej przez wybudowanie na działce nr 817/1 budynku z przeznaczeniem na przedszkole/żłobek, a gdy ten projekt nie doszedł do skutku, przez wybudowanie na działce nr 817/1 oraz dokupionych działkach nr 636/12 i 636/13 budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami w parterze, w którym wszystkie lokale mieszkalne miały być początkowo wynajmowane, a lokal usługowy miał być przeznaczony przez Wnioskodawcę na prowadzenie własnej działalności. Fakt, iż Wnioskodawca nie wybudował ww. nieruchomości na przedmiotowych działkach pozostaje bez znaczenia dla sprawy, bowiem Wnioskodawca urzeczywistnił zamiar związania z działalnością gospodarczą przez staranie się i uzyskanie stosownej dokumentacji koniecznej do wybudowania budynków, które miały być wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia wyżej wymienionej działalności gospodarczej.
Wnioskodawca wskazał wprawdzie, że przedmiotowy udział w działce stanowi osobisty majątek Wnioskodawcy, jednakże z wniosku nie wynika, żeby działka ta od chwili nabycia do momentu dostawy była faktycznie wykorzystana i przeznaczenia wyłącznie do celów osobistych Wnioskodawcy.
Podkreślenia wymaga, że wprawdzie pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.
Zaznaczyć należy również, iż nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego. Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych.
W tej sprawie Wnioskodawca nie wykorzystał posiadanego udziału w działce nr 817/1 oraz działek nr 636/12 i 636/13 do potrzeb osobistych, a wykazał zamiar wykorzystania ich w działalności gospodarczej bądź uzyskując pozwolenia na budowę budynku usługowo-biurowego z przeznaczeniem na przedszkole/żłobek, a gdy ten projekt nie doszedł do skutku pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami w parterze (z przeznaczeniem tego budynku na wynajem oraz prowadzenie własnej działalności gospodarczej).
Z orzecznictwa TSUE wynika, że sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, potwierdzony obiektywnymi dowodami, przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika. Za podatnika, zgodnie z orzecznictwem TSUE, należy bowiem uznać również osobę, która zadeklarowała prowadzenie działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, a nawet jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta (wyrok Trybunału w sprawie C-268/83, podobnie w sprawie C-110/94, C-97/90, czy też C- 400/98). Tak więc brak ostatecznego rozpoczęcia działalności gospodarczej na działce w zakresie przedszkola/żłobka, czy wynajmu lokali mieszkalnych nie ma znaczenia w sprawie, albowiem sam zamiar prowadzenia działalności na tej działce spowodował, że planowana dostawa (sprzedaż działki wchodzącej w skład majątku związanego z działalnością gospodarczą) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W ocenie Organu w przedmiotowej sprawie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że nabycie i sprzedaż ww. udziału w działce nr 817/1 oraz działek nr 636/12 i 636/13 zabudowanych garażami wypełniają przesłanki działalności gospodarczej tj. zamiar wybudowania na działkach budynku usługowo-biurowego z przeznaczeniem na przedszkole (żłobek), zakup projektu budowlanego, starania o dotację, uzyskanie pozwolenia na budowę budynku usługowo-biurowego, chęć wybudowania budynku usługowo-mieszkalnego i zakup projektu budowlanego dla tego budynku, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy na budynek mieszkalny wielorodzinny z usługami w parterze, uzyskanie decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę posadowionych na działce garaży, jak również zakup w 2014 r. dwóch działek nr 636/12 i 636/13 celem poszerzenia terenu pod budowę domu.
Wymienione wyżej czynności wskazują, że sprzedaż udziału w działce nr 817/1 i działek nr 636/12 i 636/13 realizowana była w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Sprzedaż przedmiotowych nieruchomości gruntowych wypełnia więc przesłanki działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, zatem Wnioskodawca działał dla tej transakcji w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy i sprzedaż działek gruntowych była czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że z tytułu sprzedaży wymienionej we wniosku działki nie jest on podatnikiem podatku od towarów i usług, jest nieprawidłowe.
Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy także sytuacji możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT dostawy działek zabudowanych garażami.
Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.
Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
W tym miejscu należy jednak zauważyć, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.
W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.
Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
Należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a, warunku o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.
Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług”.
Z powyższego orzeczenia NSA wynika zatem, że definicję „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).
Analiza treści wniosku oraz powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że dokonana sprzedaż garaży, położonych na działkach nr 817/1, 636/12, 636/13, nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – garaże te zostały już zasiedlone, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą garaży nie upłynie okres krótszy niż 2 lata. Wnioskodawca zakupił bowiem już zabudowaną garażami działkę w 2008 r. Od momentu nabycia do momentu sprzedaży wykorzystywał wszystkie garaże wyłącznie do przechowywania prywatnych rzeczy swoich i żony, a następnie rozpoczął działania mające na celu realizację inwestycji rodzinnej, którą planował wykorzystać w działalności gospodarczej. Garaże lub ich części nie były przedmiotem najmu, dzierżawy. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym przedmiotowych garaży.
Zatem dostawa garaży (udziału w garażach) może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z uwagi na spełnienie warunków wynikających z tego przepisu.
Skoro ww. dostawa udziału w trzech garażach oraz dostawa dwóch garaży objęta jest zwolnieniem od podatku, również dostawa udziału w działce nr 817/1 oraz dostawa działek nr 636/12 i 636/13, z którymi te garaże były trwale związane, podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że dla sprzedaży udziału w działce nr 817/1 zabudowanej trzema garażami trwale związanymi z gruntem oraz dla sprzedaży działek nr 636/12 i 636/13 zabudowanych garażami nie ma zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, jest nieprawidłowe.
Natomiast za prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że ww. dostawa nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, bowiem zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT może podlegać jedynie dostawa budynków, która nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jeśli zatem dostawa ww. garaży korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili