2461-IBPP3.4512.149.2017.3.AL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2017 r. (data wpływu 15 lutego 2017 r.) uzupełnionym pismem, które wpłynęło do organu 20 kwietnia 2017 r. oraz pismem, które wpłynęło do organu 23 maja 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek niezabudowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek niezabudowanych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu 20 kwietnia 2017 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 7 kwietnia 2017 r. znak: 2461-IBPP3.4512.149.2017.1.AL oraz pismem, które wpłynęło do tut. organu 23 maja 2017 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 9 maja 2017 r. znak: 2461-IBPP3.4512.149.2017.2.AL.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W roku 1964 ojciec zapisał w formie darowizny Wnioskodawcy działki rolne o powierzchni 0,73 ar 32 m2. Grunt ten wykorzystywany był przez obdarowanego i rodzinę w celach rolnych. W latach siedemdziesiątych Urząd Gminy podjął akcję przekształcania wybranych terenów rolnych na obrzeżach miasta na tereny budowlane. Tak stało się ze wspomnianą działką 5226/1-5227/7 w K. przy ul. B. Urząd wyznaczał takie tereny i nie liczył się ze zdaniem właściciela. Wiadomo tylko, że sporządzano nawet listę kolejkową na działki na tej parceli. Oczywiście ceny były sterowane administracyjnie, dlatego były atrakcyjne. Jednak przy uporze stanowczym właściciela (Wnioskodawcy) nie doszło do sprzedaży. Działki budowlane narzucone przez Urząd Miasta i Gminy były małe miały ok. 5 arów każda. W takim oto stanie przetrwały do okresu zmian ustrojowych i przestały być atrakcyjne i celowe ze względów nowego budownictwa. Efektem tego administracyjnego podziału była strata dla właściciela, ponieważ, praktycznie nie można się budować na takiej działce. Właściciel (Wnioskodawca) w pewnym okresie liczył się z tym, że na swojej działce wybuduje dom, a na pozostałej powierzchni powstaną domy dwóch córek. W tym celu na wniosek właściciela (Wnioskodawcy) podzielono grunt z 15 działek na 7 działek spełniających wymogi budownictwa lat dziewięćdziesiątych. Z biegiem lat zaniechano tego planu i kolejne prawie dwadzieścia lat działki leżały niewykorzystywane w żaden sposób, koszono jedynie na nich trawę. Obecnie na wiek właściciela powstał pomysł ich sprzedaży. W związku z powyższymi faktami Wnioskodawca pragnie dowieść, że na wymienionych działkach nie dokonywano żadnych inwestycji, ani działań polepszających ich stan. Jedynym krokiem, w ramach zarządu prywatnym mieniem, było podzielenie działek na nowo, które poprzednio niefortunnie i administracyjnie podzielił UMiG. Po jednej stronie działki biegnie droga gminna i wodociąg, właściciel (Wnioskodawca) nie dokonywał przyłącza, z drugiej strony dochodzi linia z gazem, także nie podejmowano żadnych działań podłączających gaz. To samo dotyczy elektryczności. Media te są w z zasięgu działki, ale doprowadzane były w jej pobliże dla potrzeb sąsiednich budynków. Wzdłuż drogi wykonała Gmina chodnik, ale to też działania nie podejmowane przez właściciela (Wnioskodawcę). Te działki jakby „wrosły” w nową rzeczywistość bez żadnych zmian właściciela.

Wobec powyższego Wnioskodawca pragnie dowieść, że właściciel sprzedając swoją własność nabytą w wiele lat temu, jako majątek rodzinny, nie będzie płatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Aby działać jak przedsiębiorca z zamiarem dokonania transakcji należy towar nabyć, aby go potem sprzedać, w analogii do podatku dochodowego, podatek płaci się od nieruchomości zbywanych przed okresem 5 lat od nabycia. Bo ustawodawca już tutaj widział różnicę między handlem, a zbywaniem prywatnym nieruchomości. Wnioskodawca zacytuje: Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy:

„Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.” Zatem, jeżeli Wnioskodawca sprzedaje swoją własność od pokoleń, to co można robić częstotliwie, jeżeli to jest określona ilość działek. Maksymalnie 7 razy to można zrobić, a na pewno bez zamiaru częstotliwości poza ten grunt. Nie można mówić o celach zarobkowych z tego samego powodu. Bo na własnym rodzinnym gruncie nie da się wygenerować zysku, bo tu nie ma nabycia i dochodu w sensie podatkowym.

Wnioskodawca nie zgadza się z interpretacjami, które rozszerzają bezpodstawnie pojęcie działalności na wszelkie działania na gruntach budowlanych. Wnioskodawca pragnie podeprzeć swoją tezę stanowiskiem sądów:

„(`(...)`) jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Analiza okoliczności sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że mimo, że grunty spełniają definicję towarów zawartą z art. 2 pkt 6 ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, że dokonując zbycia ww. działek gruntu, będzie Pan działał w charakterze handlowca. Co prawda dokonał Pan podziału nabytego gruntu na dwie działki, wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy oraz zamieścił ogłoszenia o sprzedaży ww. działek, jednak - jak wskazał Pan we wniosku - nie nabył tego gruntu w celu odprzedaży, lecz na cele osobiste (budowa domu na jednej działce oraz przekazanie drugiej działki synowi). Z uwagi jednak na zmianę planów życiowych podjął Pan decyzję o sprzedaży tego gruntu. Poza ww. czynnościami nie podejmował Pan innych zorganizowanych czynności charakterystycznych dla handlowca, mających na celu przygotowanie ww. działek do zbycia (np. wykonanie przyłączy wodnych, kanalizacyjnych, energetycznych), zatem do ich zbycia przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. W konsekwencji, zbywając grunty, o których mowa we wniosku, będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Taka czynność będzie oznaczała działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Wobec powyższych okoliczności należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że czynność zbycia przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.”

W przywołanej powyżej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej powołuje się na szereg wyroków sądów administracyjnych, są to m.in. NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSAz dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11),

Zdaniem Dyrektora Izby w Bydgoszczy:

(`(...)`) Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie wystąpił zbiór tych zorganizowanych działań - planowane zbycie działek gruntu nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem

Uważam, że w przedstawionym stanie rzeczy, oraz wobec argumentów prawnych z zakresu prawa materialnego i orzecznictwa właściciel w tym zdarzeniu przyszłym nie powinien odprowadzać podatku od sprzedaży działki w całości, czy też pojedynczo. Proszę o zajęcie stanowiska w tej sprawie. 

W uzupełnieniu pisma Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.
2. Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.
3. Na pytanie tut. organu cyt. „W jaki sposób Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać działki rolne nabyte w formie darowizny od ojca?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „Działki wykorzystywane były jako pastwisko i koszono trawę.”
4. Na pytanie tut. organu cyt. „W jakich konkretnie celach rolnych grunt był wykorzystywany przez obdarowanego – Wnioskodawcę?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „Jako źródło paszy.”
5. Na pytanie tut. organu cyt. „Czy Wnioskodawca dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z ww. nieruchomości, jeśli tak to jakich i kiedy, jeśli nie, to dlaczego i w jaki inny sposób Wnioskodawca wykorzystywał ewentualne płody rolne (np. sianem pozyskiwanym w związku z koszeniem łąki karmił zwierzęta będące przedmiotem sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług)?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych. Siano zabierała osoba kosząca trawę.”
6. Wnioskodawca nie był rolnikiem ryczałtowym, nie sprzedawał produktów rolnych i nie była żadna sprzedaż opodatkowana VAT. Wnioskodawca wyjechał do USA w 1975 r.
7. Na pytanie tut. organu cyt. „Ile konkretnie działek rolnych nabył Wnioskodawca w 1964 r., proszę wskazać ich numery?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt.: „Jedną działkę nabył Wnioskodawca. Brak dokumentów z lat 60-tych.”
8. Były to w momencie nabycia grunty niezabudowane.
9. Na pytanie tut. organu cyt. „Kiedy konkretnie (proszę wskazać datę) działki rolne Wnioskodawcy zostały przekształcone przez Gminę w działki budowlane?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „ Brak dokumentów z lat 70-tych i trudno po tylu latach o tak szczegółowe dane.”
10. Na pytanie tut. organu cyt. „Co oznacza stwierdzenie, iż cyt.: „Działki budowlane narzucone przez Urząd Miasta i Gminy”? Czy przekształcenie przez Gminę działek rolnych na budowlane związane było z jednoczesnym podziałem otrzymanych przez Wnioskodawcę działek? Jeżeli tak, to ile działek budowlanych powstało w wyniku podziału i przekształcenia działek rolnych (otrzymanych przez Wnioskodawcę w darowiźnie)?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „ w poprzednim systemie ustrojowym takie przekształcenia administracyjne były częste. Wnioskodawca nie jest historykiem prawa. UM podzielił grunt na 15 działek w tym budowlane i drogowe.”
11. Na pytanie tut. organu cyt. „Na czym polegało przekształcenie przez Gminę działek rolnych w działki budowlane? Jakie działania podjęła Gmina w celu ich przekształcenia? Czy przekształcenie wynikało z uchwalenia nowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy, określającego budowlany charakter działek, czy wynikało z wydanych decyzji o warunkach zabudowy dla działek, jeżeli tak to kto, kiedy, w jakim celu wystąpił z wnioskiem o ich wydanie oraz jakiej zabudowy decyzje dotyczyły? Czy też Gmina podjęła inne działania mające na celu przekształcenie działek rolnych w budowlane, jeżeli tak to jakie?” Wnioskodawca wskazał, że cyt. „W czasie przekształcenia działek Wnioskodawca przebywał za granicą i nie jest w stanie opisać procedur prawnych z lat 70-tych. Dodatkowe wyjaśnienia: jak wynika z analizy faktów i dokumentów oraz przepisów prawa przekształcenie odbyło się w następujący sposób: Wydział Geodezji i Gospodarki Gruntami zawiadamia, że Rada Narodowa podjęła uchwałę w sprawie określenia gruntów pod budownictwo jednorodzinne. Informuje się, że działka Wnioskodawcy zostaje objęta ta uchwałą. Dalej „Geodezja” przy UM dzieli działki według własnego uznania i wykupuje je od Wnioskodawcy. Zapłatę za grunt UM nazywa odszkodowaniem, co wiele sugeruje. Koryguję informację, że przekształcenie miało miejsce w latach 70-tych. Właściwą datą jest styczeń 1987 r. Stąd UM nie zdążył z cała procedurą, bo nastąpiły zmiany ustrojowe.
12. Na pytanie tut. organu cyt. „Kiedy konkretnie Wnioskodawca podjął decyzję o wybudowaniu domu dla siebie i dwóch domów dla córek? Ile działek miało być w do tych celów przeznaczonych, czy wszystkie, czy tylko część z nich? Jeżeli nie wszystkie, to dlaczego?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „Kiedy córki Wnioskodawcy uczęszczały do szkoły już planowano powrót do Polski i budowę domów na własnym terenie i infrastruktury gospodarczej. Jednak kiedy wyszły za mąż w USA plan rodzinny upadł i nie było dalszych planów.”
13. Na pytanie tut. organu cyt. „Kiedy i do kogo Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o podział 15 działek na 7 działek? W wyniku jakich konkretnie działań nastąpiło powstanie ww. 7 działek? Czy w wyniku uchwalenia nowego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy, w wyniku innych działań, jeżeli tak to jakich konkretnie? Kiedy nastąpił podział 15 działek na 7 działek (proszę wskazać datę)?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „Wnioskodawca wystąpił do UM o pozwolenie na nowy podział gdyż poprzedni podział działek w nowej rzeczywistości i ilości był absurdalny. Były to działki 4,5 ara do 5 arów. Nowego podziału dokonano w 2002 r.”
14. Na pytanie tut. organu cyt. „Czy w stosunku do działek Wnioskodawca podejmował działania jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, zmiana przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, lub inne podobne działania, jeśli tak to jakie i w jakim celu i kiedy? (Należy wskazać odrębnie dla każdej działki).” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „Żadnych działań nie podejmowałem oprócz tych z punktu 13.”
15. Czy w odniesieniu do działek Wnioskodawca poczynił jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości nieruchomości, uatrakcyjnienia nieruchomości (np. wydzielenie, podział, budowa drogi, uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp.), jeśli tak to jakie, kiedy i w jakim celu?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „Żadnych działań oprócz tych z punktu 13.”
16. Na pytanie tut. organu cyt. „Czy przedmiotowe działki, przez cały okres posiadania ich przez Wnioskodawcę, były wykorzystywane tylko przez Wnioskodawcę czy również przez inny podmiot? Czy działki były przedmiotem najmu/dzierżawy/nieodpłatnego użyczenia (lub innej czynności), jeżeli tak to w jakich okresach i komu (jakiemu podmiotowi) Wnioskodawca wynajmował/wydzierżawiał/użyczał przedmiotowy grunt? (Należy wskazać odrębnie dla każdej działki).” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „Działki były wykorzystywane jedynie przez Wnioskodawcę, jedynie pełnomocnicy dokonywali prac porządkowych i administracyjnych.”
17. Na pytanie tut. organu cyt. „Czy Wnioskodawca wykorzystywał działki: 1. do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jeżeli tak to w jakich okresach i do jakich czynności?, 2. do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT, jeżeli tak to w jakich okresach i do jakich czynności? 3. do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli tak to w jakich okresach i do jakich czynności?(Należy wskazać odrębnie dla każdej działki).” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „Nie wykorzystywał działek w sposób zadany w pytaniu.”
18. Na pytanie tut. organu cyt. „Czy na moment sprzedaży dla działek będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy, jeżeli tak to jakie będzie na moment sprzedaży przeznaczenie każdej z działek zgodnie z tym planem? Czy będą to grunty budowlane (przeznaczone pod zabudowę), jeżeli tak to jakiej zabudowy będą dotyczyły? (Należy wskazać odrębnie dla każdej działki).” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „ Tak. Będzie obowiązywał plan miejscowy zagospodarowania przestrzennego. To są tereny pod budownictwo mieszkaniowe.”
19. Czy na moment sprzedaży dla działek będą wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu na podstawie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym? Jeśli tak proszę wskazać jakie przeznaczenie działek wynika z tych decyzji? (Należy wskazać odrębnie dla każdej działki).” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „Nie będą wydawane decyzje, gdyż mamy informacje o charakterze zabudowy.”
20. W momencie sprzedaży będzie to grunt niezabudowany.
21. Przyczyną sprzedaży jest podeszły wiek Wnioskodawcy i brak dalszych planów wobec działek.
22. Na pytanie tut. organu cyt. „Jakie działania marketingowe Wnioskodawca podjął/zamierza podjąć w celu sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „Wnioskodawca nie podejmował i nie podejmuje żadnych działań marketingowych.”
23. Na pytanie tut. organu cyt. „W jaki sposób Wnioskodawca pozyskał/pozyska nabywcę/nabywców na przedmiotowe działki będące przedmiotem wniosku np. ogłoszenia w prasie, internet, inny – jaki?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „ Wbito na paliku tabliczkę z napisem „Działki sprzedam i nr telefonu.”
24. Na pytanie tut. organu cyt. „Czy Wnioskodawca zamierza sprzedać wszystkie działki jednemu nabywcy czy też różnym nabywcom?” Wnioskodawca wskazał, iż cyt. „Nie da się na to pytanie odpowiedzieć, gdyż pytają ludzie o jedna działkę, o dwie i o cały teren.”
25. Kwota ze sprzedaży zostanie ulokowana na lokacie w banku jako zabezpieczenie dla rodziny.
26. Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej dostawy zadanych innych nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zatem właściciel tego gruntu w zdarzeniu przyszłym, jakim jest sprzedaż, będzie podatnikiem podatku VAT sprzedając jedną, kilka lub wszystkie działki jednemu nabywcy?

Innymi słowy, czy Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika VAT z tytułu sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że z tytułu sprzedaży wymienionych we wniosku działek nie podlega obowiązkowi VAT. Innymi słowy nie będzie podatnikiem VAT na podstawie art. 15 ustawy o VAT. Wynika to z opisanego stanu faktycznego i prawnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Podkreślenia wymaga, że wprawdzie pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy również, że nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W tym miejscu należy się także odnieść do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydanego w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanego orzeczenia wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy nie wskazują aby Wnioskodawca w celu sprzedaży działek podejmował aktywność porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w 1964 r. nabył w drodze darowizny od ojca działkę rolną nr 5226/1-5227/7. W momencie nabycia działka stanowiła grunt niezabudowany. Działka ta w wyniku bezpośrednich działań administracyjnych Urzędu Miasta i Gminy, podjętych w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku, została podzielona na 15 pięcioarowych działek budowlanych. Przedmiotowe działania Urząd podjął nie licząc się ze zdaniem właściciela. W konsekwencji działań administracyjnych działki miały być wykupione przez organ od Wnioskodawcy za odszkodowaniem, jednakże z uwagi na zmiany ustrojowe, Urząd Miasta nie zdążył z całą procedurą. W związku z faktem, iż działki powstałe w wyniku dokonanego przez organ podziału gruntu, były zbyt małe Wnioskodawca wystąpił do Urzędu z wnioskiem o ponowne ich podzielenie. Nowego podziału na 7 działek dokonano w 2002 r. Wnioskodawca miał bowiem zamiar wrócić do Polski ze Stanów Zjednoczonych (do których wyjechał w 1975 r.) i na działkach wybudować dom dla siebie i dla córek, jednakże z uwagi na zmiany planów życiowych córek, zaniechano powrotu do Polski. Działki wykorzystywane były przez Wnioskodawcę jako pastwisko i koszono na nich trawę, która stanowiła źródło paszy. Jednakże Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych. Nie był rolnikiem ryczałtowym, nie sprzedawał produktów rolnych i nie dokonywał w związku z tym żadnej sprzedaży opodatkowanej. Wnioskodawca wskazał, iż działki były wykorzystywane wyłącznie przez niego. Nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, nieodpłatnego użyczenia. Jedynie pełnomocnicy dokonywali prac porządkowych i administracyjnych. W odniesieniu do działek Wnioskodawca nie podejmował działań jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, zmiana przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, lub inne podobne działania. Wnioskodawca nie poczynił jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości - działek, uatrakcyjnienia nieruchomości (np. wydzielenie, podział, budowa drogi, uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp.). Wnioskodawca wskazał, iż media są w zasięgu działek, ale doprowadzone zostały dla potrzeb sąsiadujących budynków. Wnioskodawca nie podejmował i nie podejmuje żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek, a jedynym działaniem informującym o sprzedaży, jest umieszczenie na tabliczce, wbitej w ziemię, informacji o chęci sprzedaży z podanym numerem telefonu. Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży żadnych nieruchomości. Uzyskane ze sprzedaży środki ma zamiar przeznaczyć na zabezpieczenie bytu rodziny. W momencie sprzedaży działki stanowić będą grunt niezabudowany przeznaczony zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy pod budownictwo mieszkaniowe.

Dokonując analizy przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Jedyne czynności, jakich dokonał Wnioskodawca w odniesieniu do przedmiotowych działek, dotyczyły zawnioskowania o ponowny podział 15 działek na 7 działek, które powstały w wyniku niezależnych od Wnioskodawcy działań administracyjnych Urzędu Miasta i Gminy.

Powyższa czynność dotycząca ponownego podziału działek, jest pojedynczą czynnością, o której mowa w orzeczeniach TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10, zatem nie stanowi ciągu wskazanych tam okoliczności.

Wnioskodawca w celu sprzedaży działek nie ma zamiaru podejmować żadnych innych działań. Zatem Wnioskodawca, dokonując sprzedaży siedmiu działek niezabudowanych, przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe (powstałych z otrzymanej od ojca w 1964 r. w darowiźnie działki nr 5226/1-5227/7) korzystać będzie z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego uznać należy, że planowana sprzedaż siedmiu działek nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego – charakteru takiej działalności). To wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym niemającymi cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym nie można uznać sprzedaży przedmiotowych działek przez Wnioskodawcę za przejaw jego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji stwierdzić należy, że sprzedaż ww. siedmiu działek, powstałych z działki otrzymanej w darowiźnie od ojca, nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie z tytułu tej sprzedaży Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika VAT.

Należy nadmienić, iż bez znaczenia pozostaje fakt dokonania sprzedaży wszystkich działek jednorazowo (np. jednemu nabywcy), bądź też dokonania pojedynczych transakcji sprzedaży (np. różnym nabywcom).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Ponadto tut. Organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony opis sprawy. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.