1112-KDIL1-3.4012.178.2017.1.JN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2017 r. (data wpływu 12 kwietnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 maja 2017 r. (data wpływu 2 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 maja 2017 r. (data wpływu 2 czerwca 2017 r.) o brakujący podpis, doprecyzowanie opisu sprawy oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca świadczy usługi budowlane na terenie Belgii oraz Niemiec. Zarejestrował się on dla potrzeb VAT (podatek od towarów i usług) w Belgii. Dla Wnioskodawcy usługi budowlane poza granicami kraju w ww. państwach będą świadczyć firmy polskie stosując stawkę VAT „odwrotne obciążenie”. Wnioskodawca dokonuje zakupów na potrzeby w Belgii na terenie tego kraju.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy wskazując, że:

1. Przy zakupie towarów podaje Wnioskodawca numer belgijski działalności a nie numer przyznany na terytorium Polski.
2. Towary zakupione na terenie Belgii nie są przemieszczane z Belgii do innego państwa członkowskiego, wykorzystywane są do robót na terenie Belgii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zakupy towarów na terenie Belgii Wnioskodawca może odliczyć od podatku w Belgii, czy potraktować jako nabycie wewnątrzwspólnotowe i ująć w deklaracji VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zakupy powinien traktować on jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i ujmować w deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a– z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;
• po drugie, w wyniku dokonanej dostawy, towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki – transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Powyższe znajduje odzwierciedlenie we wnioskach płynących z wyroku TSUE w sprawie C-84/09, zgodnie z którym „do wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru dochodzi – i znajduje zastosowanie zwolnienie od podatku dostawy wewnątrzwspólnotowej – tylko wtedy, gdy prawo do rozporządzania towarem jak właściciel zostało przeniesione na nabywcę i gdy dostawca wykaże, że towar ten został wysłany lub przetransportowany do innego państwa członkowskiego i że w wyniku wysyłki lub transportu towar ten fizycznie opuścił terytorium państwa członkowskiego dostawy. (`(...)`) uznanie danej dostawy lub danego nabycia za wewnątrzwspólnotowe musi być dokonywane na podstawie obiektywnych czynników, takich jak fizyczne przemieszczenie towarów pomiędzy państwami członkowskimi (`(...)`)”.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi budowlane na terytorium Belgii oraz Niemiec. Zarejestrował się on dla potrzeb VAT w Belgii. Dla Wnioskodawcy usługi budowlane poza granicami kraju w ww. państwach będą świadczyć firmy polskie. Wnioskodawca dokonuje zakupów na potrzeby świadczonych usług na terytorium Belgii. Przy zakupie towarów podaje numer belgijski działalności. Wnioskodawca wskazał, że towary zakupione na terytorium Belgii nie są przemieszczane z terytorium tego państwa do innego państwa członkowskiego, tylko są tam wykorzystywane do świadczonych usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że nie będzie spełniony jeden z wyżej opisanych warunków, aby zakup towarów uznać się wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. W przedmiotowej sprawie nie dojdzie bowiem do przemieszczenia towarów z terytorium Belgii na terytorium innego państwa członkowskiego.

W myśl art. 99 ust. 14 ustawy – minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

W załączniku nr 1 do mającego zastosowanie w sprawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 2273) został zawarty wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, natomiast w załączniku nr 4 do tego rozporządzenia, zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K).

Zgodnie z tymi objaśnieniami, wartość wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów wykazuje się na druku VAT-7 (17) – w poz. 23 oraz w poz. 24.

Podsumowując, zakupy towarów na terytorium Belgii wykorzystanych do świadczenia usług na terytorium tego kraju, w związku z tym, że nie są one przemieszczane z terytorium Belgii na terytorium innego państwa członkowskiego Wnioskodawca nie będzie mógł potraktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i wykazywać ich w deklaracji VAT-7.

Natomiast o możliwości odliczenia podatku od zakupionych towarów na terytorium Belgii, przesądzać będą przepisy obowiązujące na terytorium tego kraju.

Tutejszy organ informuje, że wniosek w części dotyczącej wykazania w deklaracji VAT-7 świadczonych usług został rozpatrzony w interpretacji indywidualnej z dnia 22 czerwca 2017 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.177.2017.1.JN, natomiast w części dotyczącej prawidłowości wystawiania faktur przez podwykonawców Wnioskodawcy został rozpatrzony w postanowieniu z dnia 22 czerwca 2017 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.87.2017.2.JN.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej ‒ przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.