0114-KDIP1-2.4012.22.2017.1.RM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2017 r. (data wpływu 9 marca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz dokumentowania świadczonych usług jest:

• prawidłowe w zakresie pytania nr 1 i 2 oraz
• nieprawidłowe w zakresie pytania nr 3 i 4.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz dokumentowania świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z tłumaczeniami.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest także zarejestrowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. został mu nadany nr VAT (podatek od towarów i usług) UE.

Wnioskodawca świadczy usługi tłumaczenia na rzecz podmiotów posiadających siedzibę w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Podmioty te są podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej jako „Kontrahenci”).

Zdarza się, że Kontrahenci ci nie są zarejestrowanymi podatnikami podatku od wartości dodanej. W konsekwencji Kontrahenci ci nie figurują w systemie VIES (VAT Information Exchange System), który pozwala na weryfikację i potwierdzenie faktu zarejestrowania podatników dla potrzeb podatku od wartości dodanej w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Wnioskodawca świadcząc usługi tłumaczenia na rzecz takich Kontrahentów, wystawia faktury VAT bez naliczenia kwot podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w deklaracji VAT-7 obrót z tytułu przedmiotowych usług wykazuje w poz. 11 deklaracji (dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju), natomiast nie wykazuje go w poz. 12 deklaracji (świadczenie usług o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Wnioskodawca ma zamiar nawiązać współpracę z podmiotami, które nie prowadzą działalności. Podmiotem takim ma być stowarzyszenie z Niemiec, które nie prowadzi działalności gospodarczej. Stowarzyszenie zajmuje się tylko działalnością statutową. Stowarzyszenie nie jest zarejestrowane do celów VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług tłumaczenia na rzecz Kontrahentów prowadzących działalność gospodarczą, posiadających siedzibę w państwach członkowskich Unii Europejskiej, ale niezarejestrowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej, miejscem świadczenia ww. usług jest państwo siedziby nabywcy usługi?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług tłumaczenia na rzecz Kontrahentów prowadzących działalność gospodarczą, posiadających siedzibę w państwach członkowskich Unii Europejskiej, ale niezarejestrowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej, Wnioskodawca na wystawianych fakturach VAT nie powinien wykazywać kwot podatku od towarów i usług?
3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, w przypadku świadczenia usług tłumaczenia na rzecz Kontrahentów prowadzących działalność gospodarczą, posiadających siedzibę w państwach członkowskich Unii Europejskiej, ale niezarejestrowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej, obrót z tego tytułu Wnioskodawca powinien wykazywać w składanej deklaracji VAT-7 w poz. 11, ale nie w poz. 12 deklaracji?
4. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług tłumaczenia na rzecz Kontrahentów (stowarzyszenie) nieprowadzących działalności gospodarczej, posiadających siedzibę w państwach członkowskich Unii Europejskiej i niezarejestrowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej, obrót z tego tytułu Wnioskodawca powinien wykazywać w składanej deklaracji VAT-7 w poz. 11, ale nie w poz. 12 deklaracji?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku świadczenia usług tłumaczenia na rzecz Kontrahentów prowadzących działalność mających siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, niezarejestrowanych jednak dla potrzeb podatku od wartości dodanej, miejscem świadczenia ww. usług zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi jest państwo siedziby nabywcy usługi.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku świadczenia usług tłumaczenia, na rzecz Kontrahentów prowadzących działalność mających siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, ale niezarejestrowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej, Wnioskodawca na wystawianych fakturach VAT nie powinien wykazywać kwot podatku od towarów i usług.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku świadczenia usług tłumaczenia na rzecz Kontrahentów prowadzących działalność mających siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, ale niezarejestrowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej, obrót z tego tytułu Wnioskodawca powinien wykazywać w składanej deklaracji VAT-7 w poz. 11, ale nie w poz. 12 deklaracji.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku świadczenia usług tłumaczenia na rzecz Kontrahentów nieprowadzących działalności mających siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, ale niezarejestrowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej, obrót z tego tytułu Wnioskodawca powinien wykazywać w składanej deklaracji VAT-7 obrót w poz. 11, ale nie w poz. 12 deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie pytania nr 1 i 2 oraz jest nieprawidłowe w zakresie pytania nr 3 i 4.

Zgodnie z art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju:
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz jest zarejestrowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi tłumaczenia na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, które posiadają siedzibę w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Kontrahenci). Zdarza się jednak, że Kontrahenci nie są zarejestrowanymi podatnikami podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca planuje nawiązać współpracę ze stowarzyszeniem z Niemiec, które nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowane do celów VAT. Stowarzyszenie zajmuje się tylko działalnością statutową.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia miejsca świadczenia oraz dokumentowania wykonywanych usług tłumaczenia.

Należy wskazać, że w przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy bowiem, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Przy tym określając miejsce świadczenia istotnym jest czy dana usługa świadczona jest na rzecz podmiotu będącego podatnikiem czy też podmiotu niebędącego podatnikiem.

Zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału 3 w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to podatek nakładany na terytorium państwa członkowskiego z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Powołany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Przy czym, ustawodawca wskazując na działalność gospodarczą odnosi się do jej definicji ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Za podatników, w świetle powołanego powyżej przepisu, uznawane są również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Wnioskodawca wskazał, że świadczy usługi tłumaczenia na rzecz Kontrahentów, którzy prowadzą działalność gospodarczą oraz planuje podjąć współpracę ze Stowarzyszeniem, które co prawda nie prowadzi działalności gospodarczej, które jednak realizuje cele statutowe.

Jak wcześniej wskazano, przepis art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza odrębną definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Istotą tego przepisu jest odróżnienie podmiotów znajdujących się w sferze aktywności gospodarczej od konsumentów.

Należy podkreślić, że działalność gospodarcza, w rozumieniu ustawy o VAT, nie musi być – co do zasady – prowadzona w celu uzyskania zysku. W ramach działalności gospodarczej podatnik VAT może dążyć do osiągnięcia celów inne niż zarobkowe. Tym samym, podatnikami VAT mogą być również podmioty typu „non profit”, realizujące np. zadania charytatywne. Bez znaczenia także dla uzyskania statusu podatnika VAT jest efekt prowadzonej działalności, w szczególności, czy jest to działalność dochodowa, czy też przynosząca straty. Jak bowiem wynika z powołanego art. 28a pkt 1 lit. a ustawy, podatnikami są podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat tej działalności, co oznacza, że brak charakteru zarobkowego czynności wykonywanych przez Stowarzyszenie nie może stanowić przesłanki wyłączającej ten podmiot z definicji podatnika określonej w powyższym przepisie. W świetle powyższych uwag należy zatem stwierdzić, że w analizowanej sprawie Stowarzyszenie realizujące działania statutowe mieści się wśród podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 2 ustawy i wpisuje się w hipotezę art. 28a pkt 1 lit. a ustawy, tym samym należy uznać je za podatnika.

Zatem zarówno Kontrahenci Wnioskodawcy prowadzący działalność gospodarczą jak również Stowarzyszenie realizujące cele statutowe są podatnikami w rozumieniu art. 28a pkt 1 lit. a ustawy.

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatników w rozumieniu art. 28a ustawy została określona w art. 28b ust. 1 ustawy. W oparciu o ten przepis, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, dla których ustawodawca nie przewidział szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Przy czym, dla określenia miejsca świadczenia wykonywanych czynności nie ma znaczenia, czy usługobiorca jest zarejestrowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych lecz czy jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy.

Należy wskazać, że dla usług tłumaczenia ustawodawca nie przewidział szczególnych zasad określania miejsca świadczenia, a zatem przy określaniu miejsca świadczenia dla ww. usług znajdzie zastosowanie zasada ogólna, zgodnie z którą miejsce świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi, powiązane jest z miejscem odbioru tej usługi.

Odnosząc zatem wyżej cytowane przepisy do przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro podmioty na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługi tłumaczenia (Kontrahenci i Stowarzyszenie) są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy posiadającymi siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium kraju, to tym samym miejscem świadczenia i opodatkowania tych usług, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, będzie terytorium państw, w których ww. usługobiorcy Wnioskodawcy mają siedziby działalności gospodarczej (państwa członkowskie Unii Europejskiej).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług tłumaczenia na rzecz Kontrahentów miejscem świadczenia usług jest państwo siedziby nabywcy usługi należy uznać za prawidłowe.

W pytaniu 2 wątpliwości dotyczą kwestii czy w przypadku świadczenia usług tłumaczenia na rzecz Kontrahentów Wnioskodawca na wystawianych fakturach VAT nie powinien wykazywać kwot podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 106a pkt 2 lit. a ustawy przepisy rozdziału „Faktury” stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik obowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 12 – 14 wymieniono:

• stawkę podatku (pkt 12),
• sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),
• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14).

Jednocześnie w art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy wskazano, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Natomiast zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a - danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14.

Zatem w analizowanej sprawie faktura wystawiona przez Wnioskodawcę może nie zawierać stawki i kwoty podatku oraz sumy wartości sprzedaży netto, natomiast powinna zawierać adnotację „odwrotne obciążenie”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, zgodnie z którym na wystawianych na rzecz Kontrahentów fakturach nie powinien wykazywać kwot podatku od towarów i usług należy uznać za prawidłowe.

W pytaniu 3 i 4 wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii wykazywania świadczonych usług w deklaracji VAT.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, że w załączniku nr 3 do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 2273), zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K).

Zgodnie z tymi objaśnieniami, w poz. 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju oraz świadczonych usług rozliczanych w ramach procedury szczególnej dotyczącej usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych.

Jak wynika z przyjętego w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcia miejscem świadczenia i opodatkowania usług tłumaczenia realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahentów oraz Stowarzyszenia jest – stosownie do treści art. 28b ustawy – miejsce, w którym usługobiorcy Wnioskodawcy posiadają siedzibę działalności gospodarczej, tj. państwa Unii Europejskiej. Należy więc zgodzić się z Wnioskodawcą, że przedmiotowe usługi tłumaczenia świadczone zarówno na rzecz Kontrahentów jak również na rzecz Stowarzyszenia należy wykazywać w pozycji 11 deklaracji VAT-7, o ile w stosunku do tych transakcji przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.

Z kolei zgodnie z ww. objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów wynika, że w poz. 12 wykazuje się świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, tj. usług, do których stosuje się art. 28b ustawy, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca - zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Stosownie art. 100 ust. 3 ustawy informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne za pomocą środków komunikacji elektronicznej w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1.

Informacja podsumowująca powinna zawierać właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej (art. 100 ust. 8 pkt 2 ustawy).

Jak stwierdzono w niniejszej interpretacji dla usług tłumaczenia świadczonych przez Wnioskodawcę znajduje zastosowanie art. 28b ustawy. Niemniej jednak jak wskazał Wnioskodawca jego Kontrahenci oraz Stowarzyszenie, dla których Wnioskodawca świadczy/zamierza świadczyć usługi tłumaczenia nie są zarejestrowanymi podatnikami podatku od wartości dodanej. Zatem w przedstawionej sytuacji, z uwagi na brak numeru VAT usługobiorców przedmiotowych usług nie należy wykazywać w informacji podsumowującej bowiem złożenie informacji podsumowującej, która nie zawiera numeru VAT usługobiorcy jest niemożliwe. Niemniej jednak Wnioskodawca świadcząc usługi tłumaczenia, dla których miejsce świadczenia jest określone poza terytorium kraju winien wykazać podstawę opodatkowania z tytułu świadczenia przedmiotowych usług w poz. 12 deklaracji VAT-7 i jednocześnie odrębnie wyjaśnić rozbieżności pomiędzy danymi zawartymi w złożonej deklaracji i informacji podsumowującej.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca uważa, że w przypadku świadczenia usług tłumaczenia na rzecz Kontrahentów prowadzących działalność gospodarczą oraz na rzecz Stowarzyszenia, mających siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, niezarejestrowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej, obrót z tego tytułu Wnioskodawca powinien wykazywać w składanej deklaracji VAT-7 w poz. 11, ale nie wykazywać w poz. 12 deklaracji to oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 i 4 należy uznać je za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.