0112-KDIL1-2.4012.116.2017.2.NF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 25 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismami z dnia 13 czerwca 2017 r. (data wpływu 14 czerwca 2017 r.) oraz z dnia 23 czerwca 2017 r. (data wpływu 27 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zmniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Modernizacja pracowni do praktycznej nauki zawodu (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zmniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Modernizacja pracowni do praktycznej nauki zawodu (…)”.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 czerwca 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz przeformułowanie zadanego pytania oraz pismem z dnia 23 czerwca 2017 r. o stosowne pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto (dalej: Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług).

Aktualnie Wnioskodawca realizuje projekt pn. „Modernizacja pracowni do praktycznej nauki zawodu (…)”. Projekt realizowany jest w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, oś priorytetowa XII Infrastruktura edukacyjna, Działanie 12.2 Infrastruktura kształcenia zawodowego, Poddziałanie 12.2.1 Infrastruktura kształcenia zawodowego – ZIT.

Projekt jest realizowany w okresie od dnia 17 lutego 2016 r. do dnia 31 grudnia 2017 r.

Całkowita wartość projektu wynosi 2.278.767,27 PLN z czego 1.511.742,57 PLN stanowi dofinansowanie ze środków UE oraz 266.661,38 PLN stanowi wkład własny Wnioskodawcy. Produktem i głównym celem projektu jest zwiększenie kompetencji uczniów poprzez inwestycje w infrastrukturę służącą zwiększeniu szans na lokalnym i regionalnym rynku pracy, podniesienie jakości kształcenia zawodowego poprzez rozwój bazy i oferty dydaktycznej, ukierunkowanie szkoły na kształcenie umiejętności zgodnych z zapotrzebowaniem nowoczesnego rynku pracy, ułatwianie uczniom praktycznej nauki zawodu, poprawa sytuacji absolwentów na rynku pracy, wzrost atrakcyjności szkoły w regionie oraz popularyzacja szkolnictwa zawodowego. Z tytułu realizacji niniejszego projektu, Miasto nie będzie osiągało żadnych przychodów. Rozliczanie projektu będzie odbywało się bezpośrednio z Instytucją Zarządzającą, tj. Urzędem Marszałkowskim Województwa.

Wnioskodawca wykonuje zadania własne przypisane ustawami o samorządzie gminnym i samorządzie powiatowym oraz innymi ustawami, niezastrzeżonymi dla innych podmiotów. Przedmiotowy projekt będzie wypełniał ten obowiązek przede wszystkim poprzez realizację zadań własnych z zakresu szkolnictwa i edukacji.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 13 czerwca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że: majątek wytworzony w ramach realizowanego projektu będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności poza działalnością gospodarczą, tj. szkolnictwo i edukacja publiczna, dlatego też towary i usługi nabyte w ramach realizowanego projektu będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności poza działalnością gospodarczą.

Ponoszone w ramach realizacji przedmiotowego projektu wydatki będą dokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 13 czerwca 2017 r.).

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do zmniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z realizacją projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od poniesionych nakładów inwestycyjnych w ramach realizowanego projektu, gdyż przedmiotowe zadanie inwestycyjne nie służy działalności opodatkowanej Wnioskodawcy.

Nie można zatem zastosować art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, i uznać, że Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach związanych z realizacją powołanego zadania inwestycyjnego.

W związku z realizacją projektu Wnioskodawca będzie otrzymywał faktury VAT, dokumentujące nabycie towarów i usług. Niniejszy fakt wynika ze specyfiki projektu, a zadania takie jak opracowywanie dokumentacji technicznych, roboty budowlane przy realizacji inwestycji, dostawa sprzętów do pracowni nauki zawodu to główne usługi i roboty wykonywane w ramach projektu. Na przedmiotowych fakturach VAT Wnioskodawca będzie widniał jako nabywca. Towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę w trakcie i dla realizacji projektu nie będą w żadnym zakresie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W efekcie realizacji projektu zostaną zmodernizowane pracownie do nauki zawodu zgodnie z najnowszymi trendami i rozwiązaniami technologicznymi.

Ponadto, w piśmie będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług dokonywanych w ramach projektu pn. „Modernizacja pracowni do praktycznej nauki zawodu (…)”, ponieważ wytworzony majątek ma na celu realizację zadań własnych gminy w zakresie edukacji publicznej, a w związku z użytkowaniem powstałego w ramach projektu majątku, Wnioskodawca nie będzie pobierał żadnych opłat i nie będzie wykonywał żadnych czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powołany wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują m.in. edukację publiczną (art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym).

Natomiast, stosownie do ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 814, z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie edukacji publicznej (art. 4 ust. 1 pkt 1).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, czynny podatnik podatku VAT, realizuje projekt pn. „Modernizacja pracowni do praktycznej nauki zawodu (…)”. Projekt realizowany jest w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Produktem i głównym celem projektu jest zwiększenie kompetencji uczniów poprzez inwestycje w infrastrukturę służącą zwiększeniu szans na lokalnym i regionalnym rynku pracy, podniesienie jakości kształcenia zawodowego poprzez rozwój bazy i oferty dydaktycznej, ukierunkowanie szkoły na kształcenie umiejętności zgodnych z zapotrzebowaniem nowoczesnego rynku pracy, ułatwianie uczniom praktycznej nauki zawodu, poprawa sytuacji absolwentów na rynku pracy, wzrost atrakcyjności szkoły w regionie oraz popularyzacja szkolnictwa zawodowego.

Z tytułu realizacji niniejszego projektu, Miasto nie będzie osiągało żadnych przychodów.

Wnioskodawca wykonuje zadania własne przypisane ustawami o samorządzie gminnym i samorządzie powiatowym oraz innymi ustawami, niezastrzeżonymi dla innych podmiotów. Przedmiotowy projekt będzie wypełniał ten obowiązek przede wszystkim poprzez realizację zadań własnych z zakresu szkolnictwa i edukacji.

Majątek wytworzony w ramach realizowanego projektu będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności poza działalnością gospodarczą, tj. szkolnictwo i edukacja publiczna.

Ponoszone w ramach realizacji przedmiotowego projektu wydatki będą dokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości w kwestii prawa do zmniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku należnego w związku z realizacją projektu pn. „Modernizacja pracowni do praktycznej nauki zawodu (…)”.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony, ponieważ opisany we wniosku projekt pn. „Modernizacja pracowni do praktycznej nauki zawodu (…)” będzie związany z realizacją przez Wnioskodawcę jego zadań własnych z zakresu szkolnictwa i edukacji. Tym samym – jak wskazał Wnioskodawca – towary i usługi nabyte w ramach realizacji przedmiotowego zadania będą wykorzystywane wyłącznie do czynności poza działalnością gospodarczą

Uwzględniając zatem powołany wyżej art. 86 ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia na podstawie tego przepisu nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisaną inwestycję nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a nabyte towary i usługi w ramach realizacji przedmiotowej inwestycji będą wykorzystywane do wykonywania wyłącznie czynności poza działalnością gospodarczą.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do zmniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku należnego w związku z realizacją projektu pn. „Modernizacja pracowni do praktycznej nauki zawodu (…)”.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.