0115-KDIT1-3.4012.149.2017.1

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2017 r. (data wpływu 18 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 17 maja 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „R…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2017 r. został złożony ww. wniosek, uzupełnionym w dniu 17 maja 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „R…”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) czynnym. W 2017 r. i 2018 r. planuje realizować zadanie inwestycyjne pn. „R…” w ramach Lokalnej Strategii Rozwoju Lokalnego Grupy Działania Stowarzyszenia – Cel 2 – Wzmocnienie standardu życia mieszkańców, Cel szczegółowy: Rewitalizacja wybranych obiektów … na rzecz funkcji społecznej, gospodarczej i edukacyjnej oraz estetyki miejscowości. Jest to przedsięwzięcie 2.2.2. Poprawa Estetyki Miejscowości, operacja z zakresu Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Typ projektu Nr 9 (rewitalizacja małej skali) Oś. VIII: Infrastruktura dla usług użyteczności publicznej, Działanie 8.6. Inwestycje na rzecz rozwoju lokalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Zakres projektu obejmuje:

1. Roboty rozbiórkowe – mechaniczne rozebranie nawierzchni, rozebranie krawężników betonowych, rozebranie chodników, rozebranie obrzeży,
2. Roboty ziemne – usługa geodezyjna inwestycji polegająca na wytrasowaniu z udziałem uprawnionego geodety placu, mechaniczne wykonanie koryta na całej szerokości jezdni i chodników – 5.000 m2,
3. Obrzeża i krawężniki – ława betonowa pod krawężniki z oporem, krawężniki betonowe o wym. 15x30 na podsypce cementowo piaskowej – 282 mb,
4. Podbudowa – warstwa odcinająca, warstwa dolna z kruszyw naturalnych gr. 25 cm – 1.459 m2, warstwa górna podbudowy z kruszyw naturalnych gr. 10 cm – 3.541 m2,
5. Konstrukcja nawierzchni – ciągi jezdne z kostki brukowej betonowej gr. 8 cm – 1.459 m2, ciągi piesze z kostki brukowej betonowej gr. 6 cm – 3.541 m2.
6. Roboty elektryczne – wykonanie zasilania do kiosku informacyjnego,
7. Elementy małej architektury – zakup i ustawianie ławek (12 szt.), zakup i ustawienie koszy na śmieci (12 szt.), zakup i montaż tablic informacyjnych (6 szt.), zakup i montaż solarnych lamp parkowych (8 szt.), zakup i montaż infokiosku wraz z oprogramowaniem (1 szt.), zakup i montaż donic (35 szt.), zakup i ustawienie stojaków na rowery (1 szt.).

Gmina poniesie koszty ogólne przy realizacji ww. inwestycji związane z wykonaniem dokumentacji projektowej, nadzorem budowlanym, promowaniem projektu oraz sporządzeniem załączników do wniosku o dofinansowanie. Utworzone miejsca postojowe w ramach niniejszej inwestycji będą wykorzystywane na postój samochodów osobowych. Nie przewiduje się pobierania żadnych opłat, ani uzyskania jakichkolwiek dochodów związanych z użytkowaniem ww. rynku. Szacowany koszt inwestycji wynosi 756.794,55 zł.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 i 17 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446) Gmina odpowiada m.in. za zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie gminnych dróg i placów oraz wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej. Towary i usługi, które Gmina nabędzie w ramach realizacji ww. inwestycji, jak i po jej zakończeniu, nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat, ani czerpała dochodów związanych z użytkowaniem utwardzonego placu i wybudowanej infrastruktury. Projekt związany będzie głównie z podniesieniem estetyki miejscowości oraz wsparciem integracji lokalnej społeczności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina realizując projekt polegający na rewitalizacji Rynku będzie mogła odliczyć podatek naliczony z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne i ogólne związane z ww. zadaniem?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miał prawa do odzyskania (odliczenia) podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki, ponieważ towary i usługi związane z zagospodarowaniem centrum Miasta nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z uwagi na fakt realizacji zadań publicznych polegających na zaspokajaniu potrzeb społeczności lokalnych nałożonych na Gminę odrębnymi przepisami i braku realizacji czynności mających charakter cywilnoprawny.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Jak wynika z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych,

Treść art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in.: gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy) oraz wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej (art. 7 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.