0115-KDIT1-3.4012.145.2017.1.MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2017 r. (data wpływu 19 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z inwestycją pn. „…”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z ww. inwestycją.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miejska … (dalej jako „Gmina”) zrealizowała projekt pod nazwą „…”.

Przedsięwzięcie dofinansowane było przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Wodnej jako Instytucję Pośredniczącą, ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego … na lata 2007-2013 w ramach osi priorytetowej 6 – „Środowisko przyrodnicze”, działanie 6.1 – „Poprawa i zapobieganie degradacji środowiska poprzez budowę, rozbudowę i modernizację infrastruktury ochrony środowiska”, poddziałanie 6.1.3 – „System odbioru nieczystości z łodzi na jeziorach”.

Dofinansowanie, na podstawie umowy nr … z dnia … 2010 r. Data rozpoczęcia realizacji projektu: … 2010 r. Data rozpoczęcia rzeczowej realizacji projektu: … 2010 r. Data zakończenia rzeczowej realizacji projektu: … 2012 r. Data finansowego zakończenia realizacji projektu (dokonanie ostatecznej płatności): … 2012 r.

W ramach realizacji projektu Gmina poniosła m.in. następujące rodzaje wydatków objętych podatkiem od towarów i usług: 1) wyposażenie budynków; 2) instalacje elektryczne; 3) instalacje sanitarne; 4) audyt zewnętrzny; 5) roboty budowlane; 6) promocja; 7) zagospodarowanie terenu; 8) inżynier kontraktu wraz z nadzorem inwestorskim; 9) promocja projektu; 10) nadzór autorski.

Opisane wydatki kwalifikowane w części zostały sfinansowane z budżetu Gminy, ze środków własnych w wysokości (50%) oraz w części (50%) z EFRR Unii Europejskiej – środki te w rozumieniu § 12 ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r., w sprawie zwolnień od podatków od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. 2015 r., nr 736, z późn. zm.) nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, a zatem nie jest możliwe ubieganie się o zwrot podatku od towarów i usług w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

W trakcie realizacji zadania pod nazwą „…” Gmina wykonała m.in. dwa budynki.

W jednym z budynków umieszczono specjalistyczną instalację służącą do zrzutu nieczystości płynnych z toalet chemicznych, znajdujących się na łodziach uczestników turystyki wodnej oraz innych uczestników korzystających z akwenu. Wykonano również umywalnie z natryskami, zewnętrzny punkt mycia naczyń, pralnie, punkt pierwszej pomocy, podnośnik dla niepełnosprawnych umożliwiający korzystanie z górnej kondygnacji budynku.

W drugim budynku mieści się punkt edukacji ekologicznej prowadzony przez Związek Gmin „…”, który prowadzi szeroko rozumianą edukację ekologiczną i działalność związaną z obsługą żeglugi. W budynkach usytuowane zostały ogólnie dostępne pomieszczenia sanitarne. Wykonano również dwa pomosty, z których jeden – przeznaczony będzie do cumowania – wykonany został z dwóch elementów połączonych w literę „T”. Każdy z odcinków składa się trzech odcinków o długości 12 m i szerokości 3 m. Całość połączona jest z linią brzegową trapem z poręczami o długości 7 m. Drugi, gospodarczy pomost, wykonany został z jednej sekcji o długości prawie 12 m.

W efekcie powstało: 155 m2 powierzchni użytkowej, 725 m2 ciągów pieszych oraz 1.615 m2 terenów zielonych.

Właścicielem powstałego majątku jest Gmina.

Zadanie dotyczy budowy publicznej infrastruktury w celu zaspokojenia potrzeb wspólnoty. Nie zalicza się do generujących dochód z tytułu jej użytkowania. Infrastruktura wybudowana w ramach zadania udostępniona została nieodpłatnie. Zatem wydatek poniesiony na wybudowanie wymienionej infrastruktury nie służy czynnościom opodatkowanym.

W celu realizacji zadań własnych w tym zaspokajania zbiorowych potrzeb własnych w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz zieleni gminnej i zadrzewień (art. 7 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.) Gmina zrealizowała również przedmiotowe zadanie.

Po jego realizacji powstały majątek w całości stanowi własność Gminy.

Gmina nie zwracała się nigdy o zwrot podatku od towarów i usług zapłaconego w ramach realizacji zadania uznając, że nie ma możliwości do jego odliczenia, ze względu na brak bezpośredniego i bezspornego związku zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi przez tego samego podatnika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z opisaną sytuacją Gmina ma możliwość odliczenia podatku od towarów i usług zapłaconego przy ponoszonych wydatkach związanych z realizacją zadania polegającego na: „…”?

Zdaniem Gminy:

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego podatku dokonuje podatnik VAT (podatek od towarów i usług) oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Sytuacja taka ma właśnie miejsce w opisanym zdarzeniu. W związku z tym Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na mocy obowiązującego wówczas rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2013 r., poz. 247 – § 12 ust. 1 pkt 12) – zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, które wykonywane są w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, w myśl postanowień art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnych, w tym m.in. z zakresu ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przy czym w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie natomiast do treści art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina posiada osobowość prawną, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Katalog zadań własnych gminy zawarty został w cytowanej wyżej ustawie o samorządzie gminnym w art. 7 ust. 1.

Artykuł 7 przedmiotowej ustawy mówi, że zaspokajanie potrzeb wspólnoty, należy do zadań własnych gminy.

Zadania własne obejmują w szczególności sprawy:

1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;
2. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;
3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz;
4. zieleni gminnej i zadrzewień.

Z przedstawionych zadań wynika, że realizacja projektu obejmująca „…”, należy w całości do zadań własnych gminy.

Gmina zauważyła, że ustawa nie wylicza szczegółowo zakresu zadań w sprawach kultury fizycznej i turystyki, o terenach rekreacyjnych, o sposobie gospodarowania odpadami, oczyszczania ścieków, o urządzeniach sportowych czy wreszcie zieleni gminnej i zadrzewień. Tak więc, wszystkie te sprawy, związane z realizacją przedmiotowego zadania są zadaniami własnymi i należą do zadań własnych gminy. Wybudowana infrastruktura udostępniona została nieodpłatnie.

Z opisanego zdarzenia wynika, że z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Gmina nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, związanych z realizacją projektu.

Gminie nie przysługuje też prawo do odzyskania tego podatku, gdyż środki otrzymane na realizację projektu nie są środkami, o których mowa w § 12 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. 2015 r., nr 736, z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.