INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2017 r. (data wpływu 19 kwietnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2017 r. (data wpływu 17 maja 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 9 maja 2017 r. (skutecznie doręczone 10 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2017 r. (data wpływu 17 maja 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 9 maja 2017 r. (skutecznie doręczone 10 maja 2017 r.) dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zamierza dokonać sprzedaży na rzecz Spółki pod firmą D. Spółka Akcyjna, która również jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prawa własności niezabudowanej nieruchomości, stanowiącej działki gruntu o numerach ewidencyjnych 180/15 i 181/3 z obrębu 0028, o łącznym obszarze 0,1985 oraz wynoszący 15/100 części udział we współwłasności niezabudowanej nieruchomości, stanowiącej działki gruntu o numerach ewidencyjnych 180/19 i 180/20.
W/w nieruchomości zostały nabyte aktem notarialnym 27 grudnia 2013 roku. Z tytułu zakupu w/w nieruchomości Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego gdyż czynność ta zwolniona była od podatku od towarów i usług.
Opisane wyżej działki gruntu o numerach ewidencyjnych 180/15, 181/3, 180/19 i 180/20:
- nie znajdują się na terenie objętym ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
- nie znajdują się na obszarze rewitalizacji wyznaczonym uchwałą Rady Miejskiej z dnia 28 października 2016 roku w sprawie wyznaczenia obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji dla gminy,
- nie są objęte uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją wydaną na podstawie inwentaryzacji stanu lasu, o której mowa w art. 19 ust 3 ustawy z dnia 28 września 1991 roku o lasach,
- nie są zabudowane budynkami i budowlami.
Dla w/w działek nie była wydawana decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.
W dniu 28 listopada 2016 roku, na wniosek D. Spółka Akcyjna, została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowo-usługowego (powierzchnia sprzedaży 400 m2) oraz bilbordu reklamowego, na terenie działki nr ewid. 181/3 oraz działki 180/15.
Dla działek o nr ewid. 180/19 oraz 180/20 brak decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Nieruchomość stanowiąca działki gruntu o numerach ewidencyjnych 180/15 i 181/3 ma zapewniony dostęp do drogi publicznej poprzez nieruchomość stanowiącą działki gruntu o numerach ewidencyjnych 180/19 i 180/20 - na których planowana jest budowa drogi wewnętrznej.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że działki o nr ewid. 181/3 i 180/15 były wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej. Dla działek o nr ewid. 180/19 oraz 180/20 brak jest decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, przy czym w dniu 7 kwietnia 2014 roku została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowego (powierzchnia sprzedaży 800 m2), na terenie działek nr ewid. 180/19 i nr ewid. 180/20 w obrębie 28 miasta P., jednak w dniu 13 lipca 2016 roku została wydana decyzja uchylająca, za zgodą stron, decyzję o warunkach zabudowy, wydaną w dniu 07.04.2014 r dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowego (powierzchnia sprzedaży 800,00 m2) na terenie działek oznaczonych nr ewid. 180/19 i nr ewid. 180/20.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy dostawa/sprzedaż niezabudowanych działek o numerach ewidencyjnych 180/15 i 181/3 o łącznym obszarze 0,1985, powinna nastąpić w trybie art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług tj. opodatkowanie podatkiem od towarów i usług w stawce 23%?
- Czy dostawa/sprzedaż udziału we współwłasności niezabudowanej nieruchomości działki gruntu o numerach ewidencyjnych 180/19 i 180/20, powinna nastąpić w trybie art. art. 43 ust 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług tj. korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług?
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (tekst jednolity, Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 w/w ustawy.
Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Jak zaś stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016, poz. 380, z późn. zm.) rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.
Należy wskazać, że przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy, a te z kolei dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome.
Na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Tak więc grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług).
W myśl art. 41 ust. 1 ustawy wynika, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczeniu usług zostały określone, między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy.
W myśl przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Z kolei tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (o czym stanowi art. 2 pkt 33 ustawy).
Zatem o przeznaczeniu danego terenu pod zabudowę decydują w pierwszej kolejności zapisy zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy. Natomiast dostawa terenu niezabudowanego, nieobjętego ani planem zagospodarowania przestrzennego, ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, podlega zwolnieniu od podatku.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego Wnioskodawca uważa, iż jeżeli:
- dla niezabudowanych działek o numerach ewidencyjnych 180/15 i 181/3 o łącznym obszarze 0,1985, została wydana decyzja Nr 165/2016 o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowo-usługowego (powierzchnia sprzedaży 400 m2) oraz bilbordu reklamowego, to ich dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, bowiem nie zostaną spełnione warunki określone w tym przepisie. Zatem sprzedaż niezabudowanych działek budowlanych o numerach ewidencyjnych 180/15 i 181/3 o łącznym obszarze 0,1985, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawką 23%,
- dla niezabudowanych działek o numerach ewidencyjnych 180/19 i 180/20, nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, to ich dostawa będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, bowiem zostaną spełnione warunki określone w tym przepisie. Zatem sprzedaż udziału we współwłasności niezabudowanej nieruchomości działki gruntu o numerach ewidencyjnych 180/19 i 181/20 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawką 23%, a będzie zwolniona od podatku od towarów i usług w związku z art. 43 ust. 1 pkt 9 podatku od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają - odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Z powołanych uregulowań wynika zatem, że nieruchomości gruntowe spełniają definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż traktowana jest jako dostawa towaru.
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459), zwaną dalej kodeksem. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195).
Jak stanowi art. 196 § 1 kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2).
W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.
Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 kodeksu). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa własności niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działki gruntu o numerach ewidencyjnych 180/15 i 181/3 oraz wynoszący 15/100 części udział we współwłasności niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działki gruntu o numerach ewidencyjnych 180/19 i 180/20.
W/w nieruchomości zostały nabyte aktem notarialnym 27 grudnia 2013 roku. Z tytułu zakupu w/w nieruchomości Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego gdyż czynność ta zwolniona była od podatku od towarów i usług.
Działki nie są objęte ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W dniu 28 listopada 2016 roku, na wniosek Kupującego, została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowo-usługowego oraz bilbordu reklamowego, na terenie działki nr ewid. 181/3 oraz działki 180/15.
Dla działek o nr ewid. 180/19 oraz 180/20 brak decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wnioskodawca wskazał, że działki o nr ewid. 181/3 i 180/15 były wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej.
Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą uznania, czy sprzedaż nieruchomości gruntowej oraz udziału we współwłasności takiej nieruchomości, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Należy wyjaśnić, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 kodeksu, jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 kodeksu, stanowi odpłatną dostawę towarów.
Zatem sprzedaż nieruchomości, jak również sprzedaż udziału we własności nieruchomości zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestr zennym.
Analiza powyższych regulacji dowodzi, że opodatkowane są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane - są zwolnione od podatku.
W przedstawionej sytuacji, dla wskazanych działek nr ewid. 181/3 i 180/15 uzyskano decyzję o warunkach zabudowy. Zatem działki te spełniają definicję terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy, a tym samym ich dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Natomiast wskazane działki o nr ewid. 180/19 i 180/20 nie są objęte ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, również nie została dla nich wydana decyzja o warunkach zabudowy. Zatem działki te nie spełniają definicji terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy, a tym samym ich dostawa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Ponieważ w analizowanej sprawie dla działek o nr ewid. 181/3 i 180/15 nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Jednym z warunków zastosowania zwolnienia z podatku VAT jest brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) towarów, będących przedmiotem dostawy.
Kolejnym warunkiem zastosowania zwolnienia z podatku VAT jest konieczność wykorzystywania towarów, będących przedmiotem dostawy przez podatnika, wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT. Warunek wykorzystania wyłącznie na cele działalności zwolnionej oznacza, że od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie takiej działalności, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania.
Z uwagi na powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
- brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Wnioskodawca wskazał, że działki o nr ewid. 181/3 i 180/15 były wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej.
Zatem dla działek nr ewid. 181/3 i 180/15 nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ nie zostanie spełniony jeden z warunków przedstawionych w tym przepisie.
W konsekwencji, dostawa wskazanych działek nr ewid. 181/3 i 180/15 powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy. Z kolei dostawa udziału we współwłasności działek nr ewid. 180/19 i 180/20 będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust.1 pkt 9 ustawy.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe w pełnym zakresie.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.