0112-KDIL2-2.4012.38.2017.2.AO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2017 r. (data wpływu 7 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z 28 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania transakcji wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania transakcji wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa. Wniosek uzupełniono pismem z 28 kwietnia 2017 r. o dokument pełnomocnictwa oraz wskazanie adresu do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną zarejestrowaną jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny. Zainteresowany prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w kilku różnych obszarach na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej („CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej)”). Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja elementów plastikowych (profile PCV, elementy termoformowane z ABSu) przeznaczonych głównie do samochodów. W związku z rozwojem i znaczną skalą prowadzonej działalności Wnioskodawca planuje zreorganizować strukturę swoich przedsięwzięć w ten sposób, że jedno z nich – produkcja elementów plastikowych – będzie prowadzone w formie spółki komandytowej, a prowadzenie drugiego – polegającego na zarządzaniu nieruchomościami i wynajmie/dzierżawie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych – przejmie żona Wnioskodawcy. Przedmiotem niniejszego wniosku jest wniesienie do spółki komandytowej tytułem wkładu niepieniężnego działalności polegającej na produkcji elementów plastikowych („Biznes”), a więc przedsięwzięcia obejmującego główny zakres działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Spółka będzie kontynuować działalność prowadzoną obecnie przez Wnioskodawcę. Transakcja będąca przedmiotem złożonego wniosku będzie drugą (ostatnią) w kolejności (wcześniej na żonę Wnioskodawcy zostanie przeniesiona działalność związana z zarządzaniem nieruchomościami i środkami trwałymi). W istocie więc transakcja będąca przedmiotem niniejszego wniosku będzie obejmować wszelkie składniki majątkowe związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę na moment transakcji. Przedmiotem wkładu będą wszystkie elementy składające się na Biznes, w szczególności:

• nazwa przedsiębiorstwa,
• środki trwałe związane z działalnością Biznesu,
• wyposażenie biura, w którym mieści się siedziba Biznesu,
• środki pieniężne potrzebne do finansowania bieżącej działalności Biznesu,
• należności i zobowiązania związane z działalnością Biznesu,
• umowy najmu i/lub dzierżawy, na podstawie których Wnioskodawca korzysta z (1) nieruchomości, na której znajduje się siedziba Biznesu, jak również (2) środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych związanych z produkcją elementów plastikowych,
• pozostałe umowy związane z działalnością Biznesu (umowy z dostawcami, kontrahentami),
• wszelkie dokumenty (w tym rachunkowe) związane z działalnością Biznesu.

Ponadto w związku z wkładem na spółkę przejdzie zakład pracy Wnioskodawcy w rozumieniu art. 23(1) § 1 Kodeksu pracy. Umowa o pracę pracownika (pracowników) związanych z Biznesem będzie uwzględniać fakt, że zajmuje się on produkcją elementów plastikowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do przeniesienia Biznesu na spółkę komandytową w drodze wkładu niepieniężnego znajdą zastosowanie przepisy ustawy o VAT, mając na uwadze art. 6 pkt 1 tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, do przeniesienia Biznesu w drodze wkładu niepieniężnego na spółkę komandytową przepisy ustawy o VAT nie znajdą zastosowania ze względu na fakt, że Biznes będzie stanowił przedsiębiorstwo.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa. Termin ten nie jest jednak zdefiniowany w ustawie o VAT. Definicja przedsiębiorstwa znajduje się jednak w ustawie Kodeks cywilny. W myśl art. 55(1) tego kodeksu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot aportu będzie należało zakwalifikować jako przedsiębiorstwo. Przedmiotem aportu będą bowiem składniki majątkowe (materialne i niematerialne), a także zobowiązania, powiązane ze sobą funkcjonalnie w ten sposób, że służą prowadzeniu działalności gospodarczej polegającej na produkcji elementów plastikowych. Na moment wkładu będą to wszelkie składniki majątkowe wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, tj. Wnioskodawca nie zatrzyma żadnych składników majątkowych służących prowadzeniu działalności w zakresie produkcji elementów plastikowych.

W oparciu o przedstawione powyżej argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT co do zasady podlega dostawa towarów lub świadczenie usług.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy – przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższy przepis wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zaznaczyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.) – zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego – przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

W myśl art. 552 Kodeksu cywilnego – czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy jednak, że w przypadku osób fizycznych termin „przedsiębiorstwo” odnosi się do całego zakresu prowadzonej przez nie działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w kilku różnych obszarach. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja elementów plastikowych (profile PCV, elementy termoformowane z ABSu) przeznaczonych głównie do samochodów. W związku z rozwojem i znaczną skalą prowadzonej działalności Wnioskodawca planuje zreorganizować strukturę swoich przedsięwzięć. Planuje on wniesienie do spółki komandytowej tytułem wkładu niepieniężnego działalności polegającej na produkcji elementów plastikowych („Biznes”), a więc przedsięwzięcia obejmującego główny zakres działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Spółka będzie kontynuować działalność prowadzoną obecnie przez Wnioskodawcę. Przedmiotowa transakcja będzie drugą (ostatnią) w kolejności (wcześniej na żonę Wnioskodawcy zostanie przeniesiona działalność związana z zarządzaniem nieruchomościami i środkami trwałymi), będzie więc ona obejmować wszelkie składniki majątkowe związane z działalności gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę na moment transakcji. Przedmiotem wkładu będą wszystkie elementy składające się na Biznes, w szczególności: nazwa przedsiębiorstwa, środki trwałe związane z działalnością Biznesu, wyposażenie biura, w którym mieści się siedziba Biznesu, środki pieniężne potrzebne do finansowania bieżącej działalności Biznesu, należności i zobowiązania związane z działalnością Biznesu, umowy najmu i/lub dzierżawy, na podstawie których Wnioskodawca korzysta z (1) nieruchomości, na której znajduje się siedziba Biznesu, jak również (2) środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych związanych z produkcją elementów plastikowych, pozostałe umowy związane z działalnością Biznesu (umowy z dostawcami, kontrahentami), wszelkie dokumenty (w tym rachunkowe) związane z działalnością Biznesu. Ponadto, w związku z wkładem na spółkę przejdzie zakład pracy Wnioskodawcy. Umowa o pracę pracownika (pracowników) związanych z Biznesem będzie uwzględniać fakt, że zajmuje się on produkcją elementów plastikowych. Z wniosku wynika również, że przedmiotem aportu będą składniki majątkowe (materialne i niematerialne), a także zobowiązania, powiązane ze sobą funkcjonalnie w ten sposób, że służą prowadzeniu działalności gospodarczej polegającej na produkcji elementów plastikowych. Na moment aportu będą to wszelkie składniki majątkowe wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii wyłączenia od opodatkowania przedsiębiorstwa w drodze aportu do spółki komandytowej.

Jak wyjaśniono wyżej, w przypadku uznania, że przedmiotem zbycia będzie przedsiębiorstwo, istotne znaczenie ma ocena, że stanowi ono całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Zatem wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe muszą być ze sobą powiązane funkcjonalnie w celu realizacji określonych zadań gospodarczych danego podmiotu, poprzez kontynuację określonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie będziemy mieli do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, zatem transakcja wniesienia w formie aportu przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do spółki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Uwzględniając powyższe, czynność zbycia całego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego w postaci wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki komandytowej – stanowić będzie czynność, która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym, że przedmiotem zbycia będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, ww. czynność nie będzie opodatkowana na gruncie podatku od towarów i usług. Tym samym, w przypadku wniesienia przez Wnioskodawcę całego przedsiębiorstwa do spółki komandytowej nie wystąpi obowiązek podatkowy dla tej transakcji.

Podsumowując, w sytuacji przeniesienia Biznesu, tj. przedsiębiorstwa na spółkę komandytową w drodze wkładu niepieniężnego nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, § 2 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

W konsekwencji stwierdzić należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.