3063-ILPP3.4512.80.2017.2.AR

📋 Podsumowanie interpretacji

Gmina, jako zarejestrowany czynny podatnik VAT, planuje w latach 2017-2018 przeprowadzenie inwestycji pod nazwą "Odnowienie, odtworzenie, zagospodarowanie stawów i oczek wodnych". Celem tej inwestycji jest odnowienie, odtworzenie oraz zagospodarowanie stawów i oczek wodnych na terenach gminnych. Po zakończeniu inwestycji, stawy i oczka wodne będą pełniły różnorodne funkcje, które wpisują się w zadania własne gminy, takie jak edukacja, rekreacja, turystyka oraz ochrona przyrody. Gmina zwróciła się z pytaniem o możliwość odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług związanych z tą inwestycją. Organ podatkowy uznał, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z tą inwestycją. Decyzja ta opiera się na stwierdzeniu, że Gmina realizuje inwestycję w ramach swoich zadań własnych, a rezultaty inwestycji będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. W związku z tym wydatki związane z realizacją inwestycji nie będą ponoszone w ramach działalności gospodarczej Gminy, co oznacza, że nie zostaną spełnione przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

["Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonany w związku z realizacją w latach 2017-2018 inwestycji pn. „Odnowienie, odtworzenie, zagospodarowanie stawów i oczek wodnych"?"]

Stanowisko urzędu

1. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. 2. Jednostki samorządu terytorialnego, w tym gminy, na gruncie podatku od towarów i usług występują w dwoistym charakterze: jako podmioty niebędące podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz jako podatnicy podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. 3. W analizowanym przypadku Gmina będzie realizowała inwestycję "Odnowienie, odtworzenie, zagospodarowanie stawów i oczek wodnych" w ramach swoich zadań własnych, a efekty tej inwestycji będą służyły wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym, wydatki związane z tą inwestycją nie będą ponoszone w ramach prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej. 4. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponieważ w analizowanym przypadku inwestycja nie będzie służyła do wykonywania czynności opodatkowanych, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z tą inwestycją.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 marca 2017 r. (data wpływu 31 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług, dokonany w związku z realizacją w latach 2017-2018 inwestycji pn. „Odnowienie, odtworzenie, zagospodarowanie stawów i oczek wodnych” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług, dokonany w związku z realizacją w latach 2017-2018 inwestycji pn. „Odnowienie, odtworzenie, zagospodarowanie stawów i oczek wodnych”. Wniosek uzupełniono w dniu 31 marca 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz adres ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) od roku 1995. Wnioskodawca zlecił opracowanie dokumentacji i w latach 2017-2018 ma zamiar ubiegać się o środki w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, a następnie przystąpić do realizacji inwestycji pn. „Odnowienie, odtworzenie, zagospodarowanie stawów i oczek wodnych”. Zadania związane będą z odnowieniem, odtworzeniem i zagospodarowaniem stawów i oczek wodnych na nieruchomościach gminy.

Prace będą dotyczyły kilku zbiorników zlokalizowanych na terenie sołectw, a zakres prac będzie zróżnicowany w zależności od istniejącego stanu i funkcji, które ten zbiornik będzie pełnił po dokonanej rewitalizacji. Prace będą dotyczyły m.in.:

  • odmulenia dna stawu,
  • renowacji betonowych murów oporowych,
  • renowacji skarp,
  • renowacji urządzeń wodnych (wlotu rurociągu),
  • rekreacyjnego lub edukacyjnego zagospodarowania terenów przyległych (elementy małej architektury, nasadzenia).

Po dokonanych pracach stawy i oczka wodne będą pełniły różnorodne funkcje wpisujące się w zadania własne gminy:

  • edukacyjne (poprzez zlokalizowanie urządzeń mających charakter edukacyjny),
  • rekreacyjne (urządzenia małej infrastruktury, np. ławki, wyposażenie placu zabaw),
  • turystyczne (ścieżki zdrowia, informacje o miejscowości, regionie),
  • przyrodnicze (nasadzenia) czy melioracyjne.

Nie przewiduje się ograniczenia dostępu do stawów czy urządzeń zlokalizowanych przy zbiornikach, wręcz przeciwnie, mają one być centralnym miejscem spotkań, wypoczynku i edukacji dla mieszkańców sołectw. Ponoszone przez Gminę wydatki inwestycyjne związane z realizacją ww. inwestycji będą dokumentowane przez dostawców/wykonawców wystawionymi na Wnioskodawcę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Ponadto w piśmie z dnia 27 marca 2017 r. Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony we wniosku opis sprawy w następującym zakresie:

  1. efekty planowanej Inwestycji pn. „Odnowienie, odtworzenie, zagospodarowanie stawów i oczek wodnych” będą służyć Gminie tylko i wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu;
  2. realizacja ww. Inwestycji będzie odbywała się w ramach realizacji zadań własnych Gminy o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonany w związku z realizacją w latach 2017-2018 inwestycji pn. „Odnowienie, odtworzenie, zagospodarowanie stawów i oczek wodnych”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonany w związku z realizacją w latach 2017-2018 inwestycji pn. „Odnowienie, odtworzenie, zagospodarowanie stawów i oczek wodnych”.

Uzasadnienie.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.) Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w myśl art. 7 pkt 10 cyt. ustawy należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z tym przepisem nie podlegają opodatkowaniu czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z literalnego brzmienia powyższych przepisów wynika, że gmina w zakresie czynności o charakterze cywilnoprawnym posiada status podatnika podatku od towarów i usług. Zatem gmina jako osoba prawna, w zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina poniesie koszty inwestycji wraz z podatkiem VAT, który będzie ostatecznie poniesiony jako podatek niepodlegający zwrotowi. Podatku tego w żaden dopuszczalny sposób nie można odzyskać, podatek należny nie może być pomniejszony o podatek naliczony. Nie ma możliwości skorzystania z ulgi podatkowej polegającej na odzyskaniu choćby części zapłaconego podatku i nie istnieje prawdopodobieństwo, że zostanie on odzyskany w przyszłości przez podatnika.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 (niemających zastosowania do opisanej sprawy Gminy).

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy towary i usługi z nabyciem których podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stawy i oczka wodne po realizacji inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, przeciwnie, mają one być centralnym miejscem spotkań, wypoczynku i edukacji dla mieszkańców sołectw. Nie będzie prowadzona na nich działalność odpłatna, nie planuje się zawierania przez Gminę odpłatnych umów cywilnoprawnych dotyczących modernizowanych stawów i oczek wodnych.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, po zakończeniu inwestycji stawy i oczka będą pełniły różnorodne funkcje wpisujące się w zadania własne gminy. Zainteresowany nie ma prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących inwestycję pn. „Odnowienie, odtworzenie, zagospodarowanie stawów i oczek wodnych”.

Biorąc pod uwagę przywołane we wniosku przepisy stwierdzić należy, że nie zostanie spełniona przesłanka z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunkująca prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ towary i usługi zakupione w ramach realizacji ww. projektu nie będą wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

  1. podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
  2. podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, jak i sprawy edukacji publicznej oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 8 i pkt 10 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W latach 2017-2018 ma zamiar ubiegać się o środki w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, a następnie przystąpić do realizacji inwestycji pn. „Odnowienie, odtworzenie, zagospodarowanie stawów i oczek wodnych”. Zadania związane będą z odnowieniem, odtworzeniem i zagospodarowaniem stawów i oczek wodnych na nieruchomościach gminy.

Prace będą dotyczyły kilku zbiorników zlokalizowanych na terenie sołectw, a zakres prac będzie zróżnicowany w zależności od istniejącego stanu i funkcji, które ten zbiornik będzie pełnił po dokonanej rewitalizacji. Po dokonanych pracach stawy i oczka wodne będą pełniły różnorodne funkcje wpisujące się w zadania własne gminy tj. edukacyjne, rekreacyjne, turystyczne i przyrodnicze. Mają one być centralnym miejscem spotkań, wypoczynku i edukacji dla mieszkańców sołectw.

Ponoszone przez Gminę wydatki inwestycyjne związane z realizacją ww. inwestycji będą dokumentowane przez dostawców/wykonawców wystawionymi na Wnioskodawcę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Ponadto Zainteresowany zaznaczył, że efekty planowanej Inwestycji będą służyć Gminie tylko i wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu a realizacja ww. Inwestycji będzie odbywała się w ramach realizacji zadań własnych gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonany w związku z realizacją Inwestycji.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W rozpatrywanej sprawie związek taki nie występuje. Z opisu sprawy wynika bowiem, że Gmina będzie realizowała opisaną Inwestycję w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, czyli jak wskazała, efekty planowanej inwestycji będą służyły Gminie tylko i wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu. Tym samym w analizowanym przypadku Wnioskodawca nie będzie ponosił wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary bądź usługi nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem w rozpatrywanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonanych w związku z realizacją w latach 2017-1018 inwestycji pn. „Odnowienie, odtworzenie, zagospodarowanie stawów i oczek wodnych”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją inwestycji nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 cyt. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W świetle powyższego tut. Organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny i projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili