Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, która polega na świadczeniu usług przewozu osób w komunikacji publicznej. W ramach akcji promocyjnych Wnioskodawca nieodpłatnie wydaje klientom kupony rabatowe, umożliwiające zakup biletów. Wnioskodawca zapytał, czy nieodpłatne wydanie kuponów rabatowych stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz podatkiem od towarów i usług. Organ podatkowy uznał, że nieodpłatne wydanie kuponów rabatowych w ramach akcji promocyjnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ wpisuje się w cel działalności gospodarczej Wnioskodawcy, służąc promocji firmy oraz zwiększeniu sprzedaży usług. W odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2017 r. (data wpływu 20 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2017 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego wydania kuponu rabatowego – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego wydania kuponu rabatowego.
Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 kwietnia 2017 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, pytania oraz własnego stanowiska.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m. in. na świadczeniu usług polegających na przewozie osób na liniach regularnych – komunikacja publiczna.
Forma działalności – jednoosobowa działalność gospodarcza. Przedsiębiorca jest płatnikiem podatku dochodowego oraz podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług).
Przewóz osób odbywa się na podstawie biletu. Przedsiębiorca posiada również podpisaną z Marszałkiem Województwa … umowę o dopłaty do biletów w ramach usług ustawowych (uczeń, student, osoba niesamodzielna).
Ulga ustawowa dla studenta to 51%.
Przedsiębiorca prowadzi także akcje promocyjne w różnym miejscu i czasie dla różnych grup docelowych. Jedna z promocji to wydanie kuponu rabatowego o określonej wartości np. 2 zł lub 5 zł. Kupon taki nie podlega wymianie na gotówkę ani zwrotowi. Zgodnie z regulaminem promocji nie są dopuszczalne zwroty różnicy pomiędzy wartością kuponu/bonu i ceną wybranego biletu.
Zdarzenie przyszłe:
W miesiącu czerwcu 2017 r. przedsiębiorca sprzedał pasażerowi bilet miesięczny na ten miesiąc z ulgą podstawową „student” (na podstawie legitymacji studenckiej – aktualnej), relacja …. Za bilet student zapłacił z zastosowaniem ulgi kwoty 46,12 zł. Wraz z biletem student otrzymał 10 kuponów rabatowych z których każdy był o wartości 5 zł, co w sumie dało wartość rabatu do wykorzystania w przyszłości – 50 zł. Za bilet na miesiąc czerwiec 2017 (ww.) płatność nastąpiła gotówką. Transakcja została zafiskalizowana, student otrzymał paragon. Przedsiębiorca zapłacił podatek VAT i dochodowy od sprzedanej usługi.
W miesiącu lipcu 2017 r. ten sam przedsiębiorca, temu samemu studentowi, na tej samej relacji linii komunikacyjnej, za tę samą kwotę sprzedał taki sam bilet tyle, że na kolejny miesiąc tj. lipiec 2017 r.
W tym jednak przypadku ów student zamiast zapłacić gotówką, w całości kwotę zapłaty uregulował otrzymanymi wcześniej kuponami rabatowymi o wartości 50 zł, co jest zgodne z warunkami promocji. Pomimo zapłaty kuponami przedsiębiorca zafiskalizował transakcję na kasie fiskalnej w pełnej wysokości, podobnie jak przy płatności gotówką. Podobnie jak poprzednio student otrzymał paragon a przedsiębiorca odprowadził podatek VAT i podatek dochodowy.
W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychody z działalności opodatkowane są na zasadach ogólnych. Ze względu na wysokość obrotów prowadzone są księgi rachunkowe zgodnie z ustawą o rachunkowości (Dz. U. z 2002 nr 76 poz. 694 z późn. zmianami).
Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wydanie kuponu rabatowego następuje nieodpłatnie.
W odpowiedzi na pytanie: „Czy wydanie kuponu rabatowego o określonej wartości w ramach akcji promocyjnej następuje odpłatnie czy nieodpłatnie?”, Wnioskodawca odpowiedział, iż akcje promocyjne (w przedstawionym stanie faktycznym) prowadzone są w celu takiego oddziaływania na odbiorców usług firmy Wnioskodawcy by ci korzystali z usług tej właśnie firmy (a nie przykładowo firm konkurencyjnych). Nieodpłatne wydanie kuponu rabatowego o określonej wartości w ramach akcji promocyjnej wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej.
Klienci otrzymujący kupony rabatowe nie świadczą na rzecz Wnioskodawcy jakichkolwiek usług.
W odpowiedzi na pytanie: „Jaki jest cel wydania kuponu rabatowego klientowi?”, Wnioskodawca wskazał, iż wydanie kuponu/kuponów rabatowych ma na celu takie oddziaływanie na odbiorców usług firmy Wnioskodawcy by ci korzystali z usług tej właśnie firmy (a nie przykładowo firm konkurencyjnych).
Wydanie kuponu rabatowego uzależnione jest od spełnienia wymogu bycia członkiem grupy do której skierowana jest promocja (uczeń student nauczyciel) a także w przedstawionym stanie faktycznym od zakupu biletu miesięcznego w całości za gotówkę w miesiącu kalendarzowym poprzedzającym miesiąc kalendarzowy na który płatność za bilet następuje kuponami rabatowymi w całości lub części (w pozostałej części za gotówkę).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Czy zakup biletu miesięcznego za który płatność nastąpiła otrzymanymi wcześniej nieodpłatnie kuponami rabatowymi stanowi przychód po stronie przedsiębiorcy (Wnioskodawcy) i czy wymagane jest odprowadzenie podatku od towarów i usług od kwoty stanowiącej równowartość kuponu/kuponów rabatowych? (w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. - gdyż podatnik jest płatnikiem podatku VAT)
Zdaniem Wnioskodawcy, zakup biletu przy płatności kuponami rabatowymi stanowi przychód w rozumieniu art. 14.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a więc także od kwoty stanowiącej równowartość kuponów rabatowych podobnie jak od całości kwoty zapłaconej gotówką należy odprowadzić podatek. Przedstawiony stan faktyczny nie podlega wyłączeniu wymienionemu w art. 14.1 gdyż kupon rabatowy nie stanowi formy bonifikaty. Bonifikata (źródło: słownik języka polskiego) to zmniejszenie ustalonej ceny lub usługi. W opisanym stanie faktycznym nie mamy do czynienia ze zmniejszeniem ceny usługi, gdyż cena usług, pozostaje bez zmian. Bilet zostaje sprzedany zgodnie z ustalonym (zgłoszonym cennikiem/cena na paragonie jest taka sama jak przy płatności gotówką). Nie ma możliwości zmiany ceny i sprzedaży w cenie innej (przyp. pomniejszonej) niż w zgłoszonym do zezwolenia cenniku. Inna jest jedynie forma płatności. Tak więc promocja nie jest synonimem bonifikaty a co za tym idzie stanowi przychód Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest płatnikiem podatku VAT. Powstały przychód podlega więc opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jak i podatkiem od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z powyższych przepisów wynika, że definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Należy wskazać, że w przypadku gdy świadczenie usług ma charakter nieodpłatny to, co do zasady, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednak w pewnych, ściśle określonych przypadkach wymienionych w treści art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu.
W myśl bowiem art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
Z powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu, muszą być spełnione określone warunki:
w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia – w całości lub w części – podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Analizując treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu, nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.
Podkreślić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.
Przez usługi świadczone do celów działalności, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot. A zatem jeśli podjęte przez podmiot działania przynoszą korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, albo służą realizacji zadań na niego nałożonych, tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 ustawy, świadczone są do celów działalności gospodarczej podatnika. Cel ten może być zrealizowany w wyniku różnych działań, których efektem (nawet potencjalnym) jest „wykreowanie” sprzedaży opodatkowanej, nawet jeśli środkiem do osiągnięcia tego celu jest wykonanie czynności niepodlegającej opodatkowaniu.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów usług, prowadzi działalność gospodarczą polegającą m. in. na świadczeniu usług polegających na przewozie osób na liniach regularnych – komunikacja publiczna. Przedsiębiorca prowadzi także akcje promocyjne w różnym miejscu i czasie dla różnych grup docelowych. Jedna z promocji to wydanie kuponu rabatowego o określonej wartości np. 2 zł lub 5 zł. Kupon taki nie podlega wymianie na gotówkę ani zwrotowi. Wydanie kuponu rabatowego następuje nieodpłatnie. Akcje promocyjne prowadzone są w celu takiego oddziaływania na odbiorców usług firmy Wnioskodawcy by ci korzystali z usług tej właśnie firmy, a nie przykładowo firm konkurencyjnych. Nieodpłatne wydanie kuponu rabatowego o określonej wartości w ramach akcji promocyjnej wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej. Klienci otrzymujący kupony rabatowe nie świadczą na rzecz Wnioskodawcy jakichkolwiek usług.
Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, iż nieodpłatnie świadczenie usług, które mają na celu promocję firmy Wnioskodawcy oraz oferowanych usług i zwiększenie w przyszłości ich sprzedaży jest świadczeniem dla celów działalności gospodarczej.
Zatem, czynność nieodpłatnego wydania pasażerowi kuponów rabatowych na przejazd komunikacją, jako nieodpłatne świadczenie usług niespełniające dyspozycji art. 8 ust. 2 ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z czym, za zakup biletów miesięcznych za które płatność nastąpiła kuponami rabatowymi, Wnioskodawca nie powinien odprowadzić podatku od towarów i usług od kwoty stanowiącej równowartość tych kuponów.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego od dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji.
Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego wydania kuponu rabatowego. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 – rozpatrzone.
Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili