2461-IBPP2.4512.141.2017.1.RSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 lutego 2017 r. (data wpływu 10 lutego 2017 r.), uzupełnionym pismem z 1 marca 2017 r. znak: … (data wpływu 7 marca 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia VAT (podatek od towarów i usług) z tytułu faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowej Inwestycji pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 1 marca 2017 r. znak: … (data wpływu 7 marca 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia VAT z tytułu faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowej Inwestycji pn. „…”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina O. (dalej: „Gmina”, „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Do zadań własnych Gminy określonych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 446 ze zm. - dalej: „USG”) należą m. in. sprawy dotyczące gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Gmina może wykonywać także zadania z zakresu właściwości powiatu oraz zadania z zakresu właściwości województwa na podstawie porozumień z tymi jednostkami samorządu terytorialnego (art. 8 ust. 2a USG).

Gmina zamierza przystąpić do realizacji projektu pn. „Przebudowa drogi powiatowej wraz z budową chodnika, odwodnienia, przebudową zjazdów w ciągu drogi powiatowej …” (dalej jako „Inwestycja”).

Przedmiotowa Inwestycja będzie realizowana na podstawie porozumienia administracyjnego zawartego przez Gminę z Powiatem (dalej: „Powiat”), o którym mowa w art. 8 ust. 2a USG w zw. z art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1440 ze zm.). Na jego podstawie Gmina przejmie zarząd nad w/w odcinkiem drogi powiatowej na okres obejmujący złożenie wniosku o dofinansowanie zadania z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014 - 2020 (dalej: „PROW”), wykonanie zadania oraz 5 lat od dnia dokonania płatności końcowej w celu realizacji zadanie własnego Powiatu w zakresie przebudowy drogi powiatowej. Dodatkowo, w ramach porozumienia Gmina otrzyma od Powiatu odpowiednie dofinansowanie na realizację Inwestycji.

Po upływie okresu trwałości projektu obowiązek zarządu drogą powiatową i wszystkie zadania z nim związane przejdą z powrotem na rzecz Powiatu.

W związku z realizacją Inwestycji Gmina podpisała z Województwem M., reprezentowanym przez Zarząd Województwa M., umowę o dofinansowanie realizacji Inwestycji ze środków Europejskiego Funduszu na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW. Kwota dofinansowania obejmie podatek VAT (VAT jest wydatkiem kwalifikowanym).

Wydatki inwestycyjne będą dokumentowane przy pomocy faktur z podaniem danych Gminy.

Wnioskodawca podkreślił, że droga jest i będzie ogólnodostępna dla wszystkich zainteresowanych użytkowników, a działalność Gminy polegająca na realizacji Inwestycji nie ma charakteru komercyjnego, tj. nie ma na celu osiągania zysku, i Gmina nie będzie osiągać żadnych przychodów związanych z wykorzystaniem Inwestycji.

Wnioskodawca w ww. piśmie z 1 marca 2017r., znak: … uzupełnił wniosek o następujące informacje:

1. Inwestycja nie jest i nie będzie w przyszłości przeznaczona do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT.
2. Nabywane podczas realizacji Inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
3. Przebudowana droga powiatowa będzie stanowiła ogólnie dostępną drogę publiczną, bezpłatnie udostępnianą wszystkim użytkownikom.
4. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z drogi publicznej.
5. Powstała w ramach projektu infrastruktura nie jest i nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
6. W trakcie realizacji przedmiotowego projektu zarządcą drogi będzie Gmina.
7. Infrastruktura powstała w wyniku realizacji projektu zostanie przekazana na rzecz Powiatu bezpłatnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowej Inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowej Inwestycji.

Uzasadnienie

1. Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Natomiast kluczowym przepisem dot. prawa do odliczenia VAT jest art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

1. zostały nabyte przez podatnika tego podatku (przesłanka podmiotowa) oraz
2. pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi (przesłanka przedmiotowa).

2. Gmina jako organ władzy publicznej

Jak już zostało wskazane, art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jeżeli zatem dana czynność ma miejsce w ramach wykonywania zadań nałożonych na gminę odrębnymi przepisami prawa i nie ma formy umowy cywilnoprawnej - nie znajdzie zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o VAT ze względu na brak pojawienia się przesłanki podmiotowej.

W art. 8 ust. 2a USG ustawodawca wskazuje, iż zadania zlecone z zakresu właściwości powiatu oraz zadania z zakresu właściwości województwa gmina może wykonywać na podstawie porozumień z tymi jednostkami samorządu terytorialnego. Tożsama regulacja została zawarta w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 814 ze zm. - dalej: „USP”), która umożliwia powiatowi zawarcie porozumienia w sprawie powierzenia prowadzenia zadań publicznych z jednostkami lokalnego samorządu terytorialnego, a także z województwem, na którego obszarze znajduje się terytorium powiatu.

Ponadto, art. 8 USG określa również sposób finansowania zadań zleconych na podstawie porozumień oraz metody rozwiązywania powstałych na tym tle sporów, a mianowicie według tych przepisów:

• gmina otrzymuje środki finansowe w wysokości koniecznej do wykonania zadań zleconych;
• szczegółowe zasady i terminy przekazywania środków finansowych określają zawarte porozumienia;
• w przypadku niedotrzymania terminów, o których mowa powyżej, gminie przysługują odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych;
• spory majątkowe wynikłe z porozumień rozpatruje sąd powszechny.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. USP powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m. in. transportu zbiorowego i dróg publicznych. Wśród tych zadań znajduje się m.in. pełnienie roli zarządcy dróg powiatowych, którego zakres obowiązków wyznacza ustawa o drogach publicznych. Ogólnie rzecz biorąc do zadań własnych powiatu należy utrzymanie dróg powiatowych w należytym stanie, w tym utrzymanie nawierzchni drogi oraz wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających. Jednakże, zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o drogach publicznych, zarządzanie drogami publicznymi, w tym drogami powiatowymi, może być przekazywane między zarządcami w trybie porozumienia, regulującego w szczególności wzajemne rozliczenia finansowe.

Powyższe oznacza, że w świetle przepisów ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy o drogach publicznych sprawowanie zarządu nad drogą powiatową, w tym przebudowa drogi powiatowej przez Gminę, na podstawie porozumienia administracyjnego zawartego z Powiatem stanowi ponad wszelką wątpliwość zadanie zlecone Gminy.

Wnioskodawca zwrócił uwagę na charakter prawny zawartego porozumienia administracyjnego pomiędzy Gminą, a Powiatem na podstawie art. 8 ust. 2a USG w zw. z art. 19 ust. 4 ustawy o drogach publicznych. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym oraz w doktrynie podkreśla się odrębność prawną takiego porozumienia od umowy cywilnoprawnej.

Porozumienie, o którym mowa w art. 8 ust. 2a USG, nie jest umową prawa cywilnego, w szczególności nie jest umową zbliżoną do umowy o świadczenie usług ani umową zlecenia. Porozumienie to nie rodzi praw i obowiązków o charakterze cywilnym, jego istotą jest przekazanie kompetencji (właściwości) do wykonywania zadań publicznych, które mocą ustaw są zastrzeżone dla właściwości konkretnego organu administracji publicznej (komentarz pod redakcją Kazimierza Bandarzewskiego do ustawy o samorządzie gminnym). Zawarcie porozumienia skutkuje przeniesieniem obowiązku realizacji zadań publicznych z jednej jednostki samorządu terytorialnego na inną. Przeniesienie tych obowiązków przewiduje ustawa i nie zmienia tego fakt, że źródłem porozumienia jest dobrowolność stron. Przedmiotem porozumienia, może być wyłącznie przekazanie jednostkom samorządu terytorialnego zadań z zakresu właściwości powiatu określone na podstawie przepisów prawa materialnego. Przedmiotem porozumienia mogą być tylko te zadania, do których wykonywania kompetencję ma organ będący stroną porozumienia i zarazem przekazujący kompetencje.

W wyroku z dnia 13 marca 2007 r., sygn. IV SA/Gl 53/07, WSA w Gliwicach stwierdził, iż „porozumienie administracyjne stanowi instytucję normowaną przez ustawę o samorządzie gminnym. Jest to jedna z form działania administracji mająca charakter publicznoprawny, mimo że wiąże równorzędne podmioty i nie jest oparta na władztwie administracyjnym, lecz na dobrowolności uczestników. O publicznoprawnym charakterze porozumienia decydują podmioty publiczne, wyłącznie uprawnione do jego zawarcia oraz podstawa prawna mieszcząca się w prawie administracyjnym. Mimo pewnego podobieństw a do umów cywilnoprawnych, stosuje się tu reguły wykładni właściwe praw u administracyjnemu.”

Tym samym, w odniesieniu do realizacji przez Gminę zadania własnego Powiatu w zakresie przebudowy drogi powiatowej w ramach zawartego porozumienia administracyjnego, a nie umowy cywilnoprawnej, Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT.

Podkreślenia wymaga, że w przypadku gmin wykonywanie zadań z zakresu dróg publicznych ma charakter publicznoprawny, a gminy zostały powołane do realizacji tych zadań bądź to w ramach zadań własnych bądź zadań zleconych, w tym na podstawie porozumień z innymi jednostkami samorządu terytorialnego.

Co więcej, w odniesieniu do realizacji tych zadań Wnioskodawca nie działa jako podmiot profesjonalny biorący udział w obrocie gospodarczym. Sprawowanie zarządu nad drogami powiatowymi, w tym obowiązek przebudowy przedmiotowej drogi powiatowej, stanowi zadanie zlecone Gminy nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji którego została powołana. Obowiązki Gminy w tym zakresie wynikają z przepisów prawa, które określają sposób i zakres ich wykonywania.

W konsekwencji, realizując Inwestycję polegającą na przebudowie drogi powiatowej, Gmina nie działa jako podatnik VAT.

3. Brak związku pomiędzy wydatkami a działalnością opodatkowaną

Z literalnej interpretacji art. 86 ust. 1 ustawy o VAT bezpośrednio wynika, że odliczyć można podatek naliczony związany z transakcjami, których następstwem jest określenie podatku należnego. Tym samym, zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku w Dyrektywie VAT. Przepisy Rozdziału 1-4 Tytułu X Dyrektywy VAT (art. 167 i nast.) wprowadzają podstawową regułę wspólnego systemu podatku VAT, zgodnie z którą podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, natomiast prawo takie nie przysługuje w przypadku dokonywania transakcji zwolnionych lub nieopodatkowanych.

Gmina wskazuje, iż realizowana Inwestycja nie będzie związana z czynnościami opodatkowanymi Gminy, a jedynie związek z takimi czynnościami mógłby skutkować istnieniem prawa do odliczenia. Przebudowana droga powiatowa będzie stanowiła ogólnodostępną drogę publiczną, bezpłatnie udostępnianą wszystkim użytkownikom. Przedmiotowa Inwestycja nie będzie w przyszłości przeznaczona do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W związku z tym ponoszone wydatki związane z zamierzoną Inwestycją w zakresie przebudowy drogi powiatowej przez Gminę nie będą pozostawać w związku z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi, które będą generować podatek należny.

W omawianych okolicznościach, zdaniem Gminy, nie wystąpi zatem związek przyczynowo- skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku związanego z wydatkami dotyczącymi realizacji Inwestycji.

W rezultacie, w ocenie Gminy nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu faktur dokumentujących posinione wydatki inwestycyjne.

Podobne stanowisko zdaje się również potwierdzać jednolita linia orzecznicza organów skarbowych w niniejszym zakresie. Tytułem przykładu Gmina pragnie przywołać następujące interpretacje:

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 30 grudnia 2016 r., sygn. 2461-IBPP4.4512.141.2016.1.PZ: „Gmina realizując to zadanie będzie działa na podstawie zawartego z Powiatem porozumienia, zgodnie z którym to Gmina zarządza drogą powiatową nr [`(...)`] Stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, należy stwierdzić, że Gmina będąc inwestorem przedmiotowego projektu nabywając towary i usługi w celu realizacji przedsięwzięcia, nie będzie nabywała ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT. Gmina jednoznacznie wskazała, że towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT”.
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 czerwca 2016 r., sygn. IPPP3/4512-435/16-2/KP: „W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca towary i usługi zakupione w celu realizacji operacji obejmującej przebudowę drogi powiatowej nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem, skoro efekty przedmiotowej operacji nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją rozbudowy drogi powiatowej na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.”
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 maja 2015 r., sygn. IBPP3/4512-129/15/ASz: „W ocenie Organu Miasto zawierając na podstawie odpowiednich przepisów prawa stosowne porozumienia w celu wybudowania obwodnicy realizuje zadania publiczne dotyczące organizacji ruchu drogowego. Zatem przekazywane przez zarządców środki stanowią partycypację we wspólnym przedsięwzięciu, które ma charakter publiczny. Zatem należy uznać, że Wnioskodawca realizując przedstawione we wniosku zadania inwestycyjne w zakresie budowy nie działa w charakterze podatnika VAT, a nabywanych towarów i usług niezbędnych do zrealizowania inwestycji celu publicznego nie będzie wykorzystywał do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko w tym zakresie bowiem ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 446, ze zm.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym – ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.

W art. 8 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wskazano, że ustawy mogą nakładać na gminę obowiązek wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji rządowej, a także z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzenia wyborów powszechnych oraz referendów.

Na mocy art. 8 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym – zadania z zakresu administracji rządowej gmina może wykonywać również na podstawie porozumienia z organami tej administracji.

Gmina może wykonywać zadania z zakresu właściwości powiatu oraz zadania z zakresu właściwości województwa na podstawie porozumień z tymi jednostkami samorządu terytorialnego (art. 8 ust. 2a ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 11a ustawy o samorządzie gminnym – organami gminy są:

1. rada gminy,
2. wójt (burmistrz, prezydent miasta).

W art. 18 ust. 2 pkt 11 ustawy o samorządzie gminnym wskazano, że do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawie przyjęcia zadań, o których mowa w art. 8 ust. 2 i 2a.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 814, ze zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie powiatowym, Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m. in. transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1440, ze zm.) – drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy o drogach publicznych – drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1. drogi krajowe;
2. drogi wojewódzkie;
3. drogi powiatowe;
4. drogi gminne.

Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii co te drogi.

Przepis art. 2a ust. 2 ustawy o drogach publicznych wskazuje, że drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych – organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Jak wynika z art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych – zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:

1. krajowych – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2. wojewódzkich – zarząd województwa;
3. powiatowych – zarząd powiatu;
4. gminnych – wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Zgodnie z art. 20 ustawy o drogach publicznych, do zarządcy drogi należy w szczególności pełnienie funkcji inwestora (pkt 3), utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2 (pkt 4), wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających (pkt 11).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zamierza przystąpić do realizacji projektu pn. „…”. Przedmiotowa Inwestycja będzie realizowana na podstawie porozumienia administracyjnego zawartego przez Gminę z Powiatem. Na jego podstawie Gmina przejmie zarząd nad w/w odcinkiem drogi powiatowej na okres obejmujący złożenie wniosku o dofinansowanie zadania z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014 - 2020, wykonanie zadania oraz 5 lat od dnia dokonania płatności końcowej w celu realizacji zadanie własnego Powiatu w zakresie przebudowy drogi powiatowej. Dodatkowo, w ramach porozumienia Gmina otrzyma od Powiatu odpowiednie dofinansowanie na realizację Inwestycji. Po upływie okresu trwałości projektu obowiązek zarządu drogą powiatową i wszystkie zadania z nim związane przejdą z powrotem na rzecz Powiatu. W trakcie realizacji przedmiotowego projektu zarządcą drogi będzie Gmina. Wydatki inwestycyjne będą dokumentowane przy pomocy faktur z podaniem danych Gminy. Inwestycja nie jest i nie będzie w przyszłości przeznaczona do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT. Infrastruktura powstała w wyniku realizacji projektu zostanie przekazana na rzecz Powiatu bezpłatnie.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowej Inwestycji.

Jak już wskazano podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W przedmiotowej sprawie Gmina będzie wykonywać zadania publiczne z zakresu właściwości powiatu polegające na przebudowie drogi, do których jest zobowiązana na mocy art. 8 ust. 2a ustawy o samorządzie gminnym. Oznacza to, że w odniesieniu do tych czynności Gmina będzie występować jako organ władzy publicznej i nie będzie uznawana za podatnika stosownie do powołanego wyżej art. 15 ust. 6 ustawy.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z realizacją przedmiotowego zadania wynika, że nabycie towarów i usług nie będzie miało związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że nabywane podczas realizacji Inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przebudowana droga powiatowa będzie stanowiła ogólnie dostępną drogę publiczną, bezpłatnie udostępnianą wszystkim użytkownikom. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z drogi publicznej. Powstała w ramach projektu infrastruktura nie jest i nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn.: „…”, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca nie będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko podatku VAT natomiast organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Pojęcie to należy rozumieć zgodnie z przepisami regulującymi zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji indywidualnej mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT może być kosztem kwalifikowanym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.