0461-ITPP3.4512.81.2017.1.PB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016, poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2017 r. (data wpływu 26 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z projektem pn. „XXX” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z projektem pn. „XXX”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na realizację inwestycji pn. „XXX” Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, Poddziałanie: „XXX”, typ operacji: „XXX”.

Celem realizacji inwestycji jest poprawa infrastruktury drogowej poprzez przebudowę ulic J. i S. w miejscowości K. na odcinku 598,88 m, prowadzących do budynku zaplecza obsługi plaży miejskiej nad jeziorem M. (budynek użyteczności publicznej).

W ramach zadania wykonane zostaną m.in. roboty pomiarowe, wykopy, pobocza, parkingi dla samochodów osobowych, chodnik, odwodnienie, nowa nawierzchnia, urządzenia bezpieczeństwa ruchu. Teren wykorzystany pod inwestycję jest własnością Gminy (droga gminna). Zarówno budowa, przebudowa, remont, utrzymanie, ochrona i oznakowanie tej drogi należy do obowiązków Gminy, jako zarządcy i właściciela terenu.

Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizowaną inwestycją będą wystawiane na Gminę (nabywca) przez wykonawcę robót budowlanych, wybranego w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych. Infrastruktura powstała/ulepszona wskutek realizacji inwestycji pozostanie własnością Gminy. Majątek wytworzony w ramach zadania będzie ogólnodostępny i nie będzie generował po stronie Gminy jakichkolwiek przychodów, w szczególności Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat za przejazd drogą, nie będzie dzierżawiła przedmiotowej infrastruktury, etc. Może się jednak zdarzyć, że na podstawie decyzji administracyjnej będzie pobierana opłata za zajęcie pasa drogi publicznej (działania Gminy jako zarządcy dróg gminnych, które mieszczą się z w zakresie czynności o charakterze publicznoprawnym i wynikają z wykonywania władztwa publicznoprawnego).

W dniu 25 maja 2016 r. Gmina zawarła z Samorządem Województwa umowę o przyznaniu pomocy na przedmiotową inwestycję. Obowiązkowym załącznikiem do wniosku o płatność w sprawie przedmiotowej inwestycji będzie interpretacja indywidualna dotycząca podatku od towarów i usług, ponieważ Gmina jako beneficjent pomocy chce zaliczyć koszty VAT (podatek od towarów i usług) realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu i tym samym otrzymać refundację poniesionych wydatków od wartości brutto kosztów kwalifikowalnych. Tym samym musi wykazać, że podatek VAT nie będzie mógł być odzyskany w całości lub w części zarówno podczas realizowania inwestycji ani po jej zakończeniu. Tylko w takiej sytuacji może zaliczyć podatek od towarów i usług poniesiony na realizację inwestycji jako wydatek kwalifikowalny projektu.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 446, 1579), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy). Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług .

Gmina realizując projekt będzie realizowała zadania własne nałożone na JST (jednostka samorządu terytorialnego) przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, a tym samym nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT towarów ani usług związanych z realizowaną inwestycją. Gmina nie będzie mogła więc odzyskać w całości ani w części podatku VAT poniesionego na realizowaną inwestycję szczególnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), art. 15 ust. 6.

W związku z powyższym opisem, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie.

Czy Gmina będzie miała możliwość odzyskania naliczonego VAT z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne na przebudowę infrastruktury drogowej w związku z realizacją przedmiotowego projektu w całości lub w części, zarówno w trakcie realizowania inwestycji jak i po jej zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowaną inwestycją nie będzie możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na inwestycję jak i po jej zakończeniu, ponieważ Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem inwestycji.

Przebudowana droga nie będzie służyła działalności gospodarczej Gminy opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Tym samym Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej VAT towarów ani usług związanych z realizowaną inwestycją, w szczególności nie będzie pobierała opłat za korzystanie z przebudowanych ulic (dróg gminnych) ani nie będzie osiągała z tego tytułu innych dochodów podlegających opodatkowaniu VAT.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług oraz jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną i obowiązaną do realizowania zadań nałożonych przez ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, czyli tzw. zadań własnych Gminy, w zakresie których Gmina nie jest uznawana za podatnika VAT oraz inne czynności wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych - w zakresie których Gmina jest podatnikiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane - na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko w tym zakresie bowiem ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Gmina nie będzie wykorzystywała nabywanych towarów i usług niezbędnych do zrealizowania tej inwestycji do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, opodatkowanej podatkiem VAT. Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Gminie nie będzie zatem przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego - zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na inwestycję, jak i po jej zakończeniu. Gmina nie będzie również miała prawa do zwrotu kwoty różnicy tego podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy. Nie zostanie bowiem spełniony warunek uprawniający do odliczenia lub zwrotu podatku VAT, tj. wykorzystywanie towarów i usług nabywanych w związku z realizowaną inwestycją do wykonywania czynności opodatkowanych. Przebudowana droga będzie służyła społeczeństwu – będzie ogólnodostępna a Gmina nie pobiera/nie będzie pobierać od użytkowników drogi opłat z tytułu korzystania z niej.

Po zrealizowaniu inwestycji Gmina złoży wniosek o płatność do Urzędu Marszałkowskiego, aby otrzymać pomoc w formie refundacji w wysokości 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowanych inwestycji (w tym podatku VAT). Faktury za realizację inwestycji wystawione będą na Gminę (NIP Gminy). Inwestycja będzie realizowana w ramach działalności statutowej Gminy, jest ona zadaniem publicznym nałożonym odrębnymi przepisami, wykonywanym w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez Gminę i nie będzie stanowić przedmiotu działalności gospodarczej. Inwestycja po zrealizowaniu służyć będzie społeczności lokalnej, a za korzystanie z niej nie będą pobierane opłaty. Przebudowane ulice (drogi gminne) będą w dalszym ciągu stanowić własność Gminy i nie zostaną przekazane żadnemu innemu podmiotowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656, z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ wydatki w ramach projektu nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi. Gminie nie będzie przysługiwał również zwrot podatku, gdyż środki, z których realizowany będzie projekt wymieniony we wniosku, nie są środkami wskazanymi w powołanym rozporządzeniu.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.