0461-ITPP2.4512.37.2017.AJ
📋 Podsumowanie interpretacji
Gmina M. zamierza sprzedać część swojego majątku, na którym funkcjonuje Całoroczny Ośrodek Sportu. Gmina twierdzi, że ta transakcja powinna być uznana za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co skutkowałoby jej wyłączeniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jednak organ podatkowy ocenił, że planowana dostawa części majątku Gminy nie będzie korzystać z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Organ zauważył, że z przedstawionego opisu sprawy nie wynika, aby przedmiotem zbycia był zespół składników materialnych, który byłby wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w ramach istniejącego przedsiębiorstwa Gminy. Dodatkowo, nabywca nie zamierza kontynuować działalności prowadzonej przez Gminę na podstawie tego majątku. W związku z tym, planowana sprzedaż przez Gminę będzie traktowana jako sprzedaż poszczególnych składników majątku, a nie jako zorganizowana część przedsiębiorstwa.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2017 r. (data wpływu 16 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania dostawy części majątku Gminy – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania dostawy części majątku Gminy.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Gmina M. (dalej Gmina) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 2006 r. Wcześniej, od 1996 r. do końca 2011 r., jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny zarejestrowany był Urząd Gminy.
Gmina planuje dokonać sprzedaży części swojego majątku. Są to dwie nieruchomości zabudowane graniczące ze sobą, tworzące Całoroczny Ośrodek Sportu. Gmina chce dokonać sprzedaży tych nieruchomości wraz z towarzyszącą infrastrukturą budowlaną i niebudowlaną jedną transakcją jako sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jest to podyktowane ekonomicznym i gospodarczym znaczeniem nieruchomości i infrastruktury towarzyszącej oraz racjonalnością transakcji. Nieruchomości objęte są jedną księgą wieczystą.
Jedna działka, o nr …, obręb P., powstała w 2016 r. w wyniku scalenia trzech działek o nr …/13, …/25 i …/26. Druga działka, o nr 445/1, obręb P., powstała z podziału działki o nr … również w 2016 r. Przed podziałem i scaleniem działek były i są one objęte jedną księgą wieczystą. Na trzech działkach tworzących obecnie jedną działkę o nr … jest posadowiony budynek hotelowo-restauracyjny i przebiegające przez te działki wyciągi narciarskie z budowlami obsługi technicznej, których Gmina jest właścicielem. Na działce …/1 są pozostałości po dawnym wyciągu narciarskim i budynek dawnej obsługi. „Ze sporządzonego operatu szacunkowego łączna wartość rynkowa gruntów działek …/1 i … określona została na kwotę 5.758.000,00 zł”. Wartość rynkowa budynku hotelowo-restauracyjnego (posadowiony na działce nr 475, dawniej na działce …/25) została określona w wysokości 2.728.000,00 zł, natomiast wyposażenia sportowego i ruchomości na kwotę 1.667.000,00 zł. Łączna wartość zorganizowanej części przedsiębiorstwa kształtuje się na poziomie 10.143.000,00 zł.
Wymienione budynki i budowle Gmina wybudowała od 3 września 2004 r. do 14 grudnia 2007 r. w trzech etapach.
Pierwszy etap przebiegał w okresie czasu od 3 września 2004 r. do 10 grudnia 2004 r. Etap ten obejmował następujące inwestycje:
- wyciągi narciarskie,
- naśnieżanie - instalacja wodna i powietrzna,
- linia kablowa,
- sieci wodociągowe o średnicy 225 mm i 110 mm,
- stacja podwyższania ciśnienia,
- oświetlenie zewnętrzne,
- lance, ratraki, tyczki, materace, skuter śnieżny.
Drugi etap przebiegał w okresie czasu od 6 października 2005 r. do 26 października 2006 r. Etap ten obejmował następujące inwestycje:
- sieci wodociągowe o średnicach 90 mm, 110 mm, 63 mm,
- sieci kanalizacji sanitarnych o średnicach 160 mm i 110 mm,
- powierzchnia nawierzchni drogowej typu „Jomb”,
- stróżówka, czytniki elektroniczne, powierzchnie nawierzchni parkingów.
Trzeci etap przebiegał w okresie czasu od 16 listopada 2006 r. do 30 listopada 2007 r. Etap ten obejmował następujące inwestycje:
- budynek hotelowo-restauracyjny,
- tor saneczkowy (nie jest budynkiem czy budowlą - jest to wydrążony rów o szerokości 3,3 metrów przebiegający przez działki, wtedy część 445 a obecnie 445/1 i część 276/26 a obecnie 475), Snow-park, sztuczna nawierzchnia z igielitu,
- trasa rowerowo-piesza, trasa rowerów górskich, trasa piesza,
- wyciąg narciarski dla dzieci, armatura do naśnieżania,
- plaża i lodowisko.
Na każdym etapie wartość inwestycji przekraczała wysokość 15.000,00 zł.
Gmina zrealizowała ww. inwestycje ze środków własnych i zewnętrznych. Nie odliczano podatku naliczonego VAT zawartego w fakturach zakupów towarów i usług z tytułu wytworzenia ww. inwestycji. Gmina była przekonana, że nie ma prawa do odliczenia tego podatku w związku z pozyskaniem środków zewnętrznych i kwalifikowalnością podatku naliczonego. Brak odliczenia podatku naliczonego był warunkiem koniecznym do spełnienia kryteriów kwalifikowalności podatku VAT.
Po zakończeniu pierwszego etapu, tj. od grudnia 2004 r. do sierpnia 2005 r. grunty wraz z wyposażeniem były użytkowane przez Urząd Gminy (czyli przez Gminę) i była prowadzona działalność opodatkowana podatkiem od towarów i usług, m.in.: usługi wstępu na obiekty sportowe, wypożyczanie sprzętu sportowego itp. Podatek należny od tej sprzedaży był rejestrowany w ewidencjach sprzedaży VAT i w deklaracjach VAT-7 Urzędu Gminy.
Po zakończeniu 3 etapu Gmina wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej w zakresie możliwości skorzystania z prawa do odliczenie podatku VAT z tego etapu. Interpretacja indywidualna … została wydana w dniu 14 marca 2008 r. przez Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy. W interpretacji tej stwierdzono, że Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego z inwestycji dokonanej w trzecim etapie. Zaznaczyć należy, że na tym etapie powstał budynek hotelowo- restauracyjny.
Po zakończeniu trzeciego etapu powstał Całoroczny Ośrodek Sportu. W powstałym Ośrodku mogła być prowadzona odrębna działalność gospodarcza.
Cały kompleks składa się z zespołu składników materialnych. Ta część przedsiębiorstwa mogłaby mieć zobowiązania. Mógłby i może być też przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych. Mogłaby być wyodrębniona jednostka zarówno organizacyjnie i finansowo w istniejącym w ramach danego przedsiębiorstwa (Gminy). Cały kompleks sportowy może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze, które realizuje w ramach przedsiębiorstwa.
Uchwałą Rady Gminy z dnia 3 czerwca 2005 r. utworzono zakład budżetowy pod nazwą „Gminne Centrum Sporu i Rekreacji” zwane dalej Centrum. Z zapisów uchwały wynika, że przedmiotem działalności Centrum była organizacja zajęć sportowych i rekreacyjnych, zawodów i imprez sportowo-rekreacyjnych, popularyzacja rekreacji ruchowej i turystyki, a także eksploatacja i zarządzanie bazą sportowo-rekreacyjną gminy M. Uchwała weszła w życie 1 września 2005 r.
Decyzją z dnia 31 października 2005 r. Wójt Gminy przekazał w trwały zarząd nieruchomości wraz z infrastrukturą wybudowaną do tego czasu. Trwałym zarządem objęte były nieruchomości …/13, …/25, …/26 (obecnie te trzy scalone działki to działka …), … i …. Wszystkie te działki zapisane były w jednej księdze wieczystej. Działka …/1 (wtedy …) nie była objęta decyzją. Centrum jednak korzystało z tej działki bezumownie, ponieważ przebiegał przez nią tor saneczkowy. Centrum było czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadziło działalność opodatkowaną podatkiem VAT na tym obszarze. W międzyczasie Centrum wydzierżawiło część działki …/26 (na której później posadowiono budynek hotelowo-restauracyjny) wtedy niezabudowanej na działalność gastronomiczną obcemu podmiotowi (usługi gastronomiczne). Dzierżawa trwała od 15 listopada 2005 r. do 15 kwietnia 2006 r. Działalność Centrum została zakończona z dniem jego likwidacji, tj. 1 kwietnia 2008 r.
Następnie na działkach …/13, …/25, …/26 (obecnie scalone w jedną działkę …) i część działki … (obecnie 445/1) od dnia 1 listopada 2008 r. działalność rozpoczęła „XXXX Sp. Z o.o. (dalej zwana również XXX). Spółka ta została utworzona w 2002 r. XXX jest spółką ze 100% udziałem Gminy. Od jej założenia do dnia 1 listopada 2008 r. nie prowadziła fizycznie żadnej działalności. Istniała tylko formalnie. Od dnia 1 listopada 2008 r. XXX podpisała z Gminą umowę bezpłatnego użytkowania działek obecnie … i …/1. Bezpłatnym użytkowaniem objęte były grunty i infrastruktura na nich posadowiona. XXX również korzystała bezumownie z innych składników majątkowych będących własnością Gminy. XXX w tym czasie była i jest podatnikiem VAT czynnym i na użytkowanej infrastrukturze prowadziła i prowadzi działalność gospodarczą na własny rachunek opodatkowaną podatkiem VAT. Umowa obowiązywała na okres trzech lat i była przedłużana co trzy lata z zachowaniem nieprzerwanej ciągłości. Ciągłość ta została przerwana 1 marca 2016 r. Umowa została rozwiązana. Od 1 marca 2016 r. środki trwałe „ujęte i nieujęte umową nieodpłatnego użytkowania” zostały objęte odpłatną umową dzierżawy opodatkowaną stawką VAT 23%.
Gmina przygotowuje się do likwidacji XXX. Z znanej Gminie sytuacji majątkowej XXX wiadomym jest, że XXX nie przystąpi do przetargu na sprzedaż opisanej wcześniej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Na działce …/1 posadowiony jest budynek obsługi technicznej i pozostałości po wyciągu narciarskim. Grunt wraz z budynkiem i wyciągiem Gmina nabyła nieodpłatnie w wyniku komunalizacji mienia państwowego w 1990 r. Nieruchomości te nigdy nie były modernizowane czy ulepszane. Przy nabyciu nie przysługiwało Gminie prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Budynki i budowle posadowione na działce … nie były modernizowane czy ulepszane. Przy tych budynkach i budowlach wykonywane były zwykłe prace podtrzymujące ich zdolność eksploatacyjną.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy sprzedaż majątku Gminy opisanego wyżej będzie podlegała przepisom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.)?
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż wyżej opisanego majątku nie będzie podlegała przepisom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, ze zm. - dalej zwana również: „ustawa o vat”), ponieważ należy tę transakcję potraktować jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Art. 2 pkt 27e ustawy o vat definiuje zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Natomiast art. 6 pkt 1 ustawy o vat stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Na przedmiotowym majątku może być prowadzona odrębna działalność gospodarcza. Część budynku hotelowo-restauracyjnego może pełnić rolę biurową i służyć do wykonywania też stricte działalności gospodarczej (noclegi, restauracja). Składniki majątkowe wymienione w opisie sprawy mogą służyć do wykonywania określonych zadań gospodarczych. Ta część przedsiębiorstwa (Gminy) jest zdolna do samodzielnego prowadzenia określonych zadań gospodarczych w zakresie działalności sportowo-rekreacyjnej. Świadczy o tym wcześniejsze prowadzenie działalności opodatkowanej VAT przez Centrum, a obecnie XXX.
Z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że najistotniejszym dla określenia, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest ustalenie, czy są spełnione warunki wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a więc przesądzające o wydzieleniu zespołu składników majątkowych w istniejącym przedsiębiorstwie. Z tych warunków najistotniejszy jest ostatni z nich - przesądzenie czy dany zespół składników majątkowych może stanowić niezależne przedsiębiorstwo - decyduje o tym, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przyjmuje się, że zorganizowana część przedsiębiorstwa to określony zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności odpowiadającej definicji przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że strony mają swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, jednak zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo. Wynika z tego, że o transakcji zbycia przedsiębiorstwa można mówić wtedy, gdy zespół składników wchodzących w jego skład musi stanowić niezbędne minimum, bez którego dane przedsiębiorstwo nie mogłoby realizować swoich zadań gospodarczych, co oznacza, że nie wszystkie elementy wskazane w art. 551 kodeksu cywilnego muszą wystąpić łącznie, aby uznać je za przedsiębiorstwo.
Na wyżej opisanym majątku nie może być prowadzona inna działalność, jak tylko: noclegi, restauracja i sportowo-rekreacyjna. Specyfika i wyposażenie terenu uniemożliwiają prowadzenie innej działalności. Nakłady jakie trzeba byłoby ponieść do przekształcenia profilu działalności będą duże zważywszy na wartość sprzedawanego majątku. W aktualnym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego sprzedawany teren przeznaczony jest pod działalność sportowo-rekreacyjną.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Przepis art. 6 ustawy, wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.
Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży.
Ponadto, stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.
Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tą część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.
Zatem, aby w rozumieniu przepisów prawa podatkowego, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.
Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.
Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim całość wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie).
Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:
- istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
- zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
- składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
- zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m. in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.
Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r., w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG Dz. Urz. UE z dnia 13 czerwca 1977 r. L 145 s.1, z póżn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.
Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.
Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.
Z przywołanych orzeczeń wynika, że wyodrębnienie organizacyjne i finansowe (wskazane przepisami ustawy) nie musi mieć charakteru bardzo sformalizowanego. Bardziej istotne jest wyodrębnienie stricte funkcjonalne, które pozwala na dalsze funkcjonowanie części przedsiębiorstwa w sposób niezależny po oddzieleniu jego od reszty przedsiębiorstwa.
Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego oraz powołanego orzecznictwa prowadzi do stwierdzenia, że planowana dostawa części majątku Gminy, o którym mowa we wniosku – wbrew jej twierdzeniom – nie będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ale będzie podlegała przepisom tej ustawy. Należy bowiem zauważyć, że z przedstawionego opisu sprawy nie wynika, że przedmiotem zbycia ma być zespół składników materialnych, który jest wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie Gminy. Gmina wskazała jedynie, że cały kompleks „Mógłby i może być też przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych. Mogłaby być wyodrębniona jednostka zarówno organizacyjnie i finansowo w istniejącym w ramach danego przedsiębiorstwa (Gminy).” Ponadto, co wymaga podkreślenia, przedmiot planowanej dostawy – jak wynika z treści wniosku – jest wykorzystywany przez Gminę do świadczenia usług dzierżawy, natomiast nabywca, którym nie będzie aktualny dzierżawca, będzie wykorzystywał kupiony majątek do działalności hotelowej i restauracyjnej, a więc nie będzie kontynuował prowadzonej na bazie tego majątku działalności prowadzonej przez Gminę. Okoliczności te powodują, że ww. części majątku Gminy nie można uznać za zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. W efekcie, planowana przez Gminę sprzedaż będzie stanowiła sprzedaż poszczególnych składników majątku, o których mowa we wniosku.
Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii sposobu opodatkowania poszczególnych składników majątku Gminy, ponieważ w tym zakresie nie przedstawiono własnego stanowiska i nie zadano pytania.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili