0115-KDIT1-2.4012.22.2017.1.KN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2017 r. (data wpływu 8 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków na realizację projektu pn. „…” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków na realizację projektu pn. „…”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Stowarzyszenie ubiega się o przyznanie pomocy na operację w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich pn. „…”.

Operacja pn. „…” polega na zagospodarowaniu przestrzeni publicznej w miejscowości K. w ogólnodostępną i niekomercyjną infrastrukturę rekreacyjną. Wnioskodawcą projektu jest lokalna organizacja pozarządowa odpowiedzialna za prowadzenie działalności społecznej na rzecz zaspakajania potrzeb lokalnej społeczności. Projekt ma na celu udostępnienie mieszkańcom wsi kompleksowej i nowoczesnej infrastruktury rekreacyjno-wypoczynkowej poprzez stworzenie wiejskiej strefy aktywności. W ramach prac inwestycyjnych zaplanowano takie zadania jak: roboty ziemne przygotowawcze, plac zabaw, stół z ławkami z oparciem, ogrodzenie drewniane oraz kosz na śmieci. Głównymi odbiorcami projektu są dzieci i najmłodsi oraz kobiety, ponieważ infrastruktura rekreacyjna w postaci bezpiecznego, kompleksowego oraz nowoczesnego placu zabaw stanowi bezpośrednią odpowiedź na potrzebę ich aktywności fizycznej oraz organizowanie ich prawidłowego rozwoju, a zabawa na placu zabaw pod opieką rodziców główny i stały element każdego dnia. Udostępnianie takiego rodzaju miejsc sprzyja aktywizacji i integracji społecznej poprzez wspólne spotkania w miejscach zabaw i ruchu opiekunów, w tym głównie kobiet, dzieci i najmłodszych. Publiczne place zabaw sprzyjają wspólnemu spędzaniu czasu przez rodziców i opiekunów, w tym głównie kobiet z dziećmi, przez co umożliwiają również udział w życiu społecznym poprzez jego aktywne kreowanie i uczestniczenie. Ponadto operacja wpłynie na rozwój niewykorzystanej i zaniedbanej przestrzeni publicznej zlokalizowanej w miejscowości K. Rodzaj zadania oraz jego cel pokrywa się z celami oraz założeniami statutowymi działalności społecznej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Realizacja projektu nie generuje żadnych „dochodów”. W związku z realizacją zadania Stowarzyszenie nie będzie pobierać żadnych opłat z tytułu wykorzystywania wybudowanej infrastruktury rekreacyjno-wypoczynkowej, gdyż będzie ona ogólnodostępna dla ogółu społeczeństwa, mieszkańców Gminy a przede wszystkim zaplanowanych odbiorców docelowych. Ponadto nie będą również zawierane żadnego rodzaju umowy cywilnoprawne dotyczące dzierżawy, wynajmu, itp. zagospodarowanego terenu. Powstała infrastruktura stanowić będzie własność Stowarzyszenia.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W związku z powyższym Stowarzyszenie uważa, że nie przysługuje prawo do zmniejszenia podatku należnego o podatek naliczony który zostanie zawarty w fakturach wystawionych przez wykonawcę świadczącego usługi w postaci prac budowlanych związanych z realizacją zadania. Ponadto Stowarzyszenie pragnie nadmienić, iż nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług) i nie ma możliwości dokonania odliczenia podatku, który został naliczony.

Stowarzyszenie stwierdza, iż podatek, który zostanie naliczony i ujęty w dokumentach potwierdzających realizację zadania, nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Stowarzyszenie ma prawo do zmniejszenia podatku należnego o podatek, który zostanie naliczony i zawarty w fakturach wystawionych przez wykonawcę świadczącego usługi w postaci prac budowlanych związanych z realizacją zadania pn. „…”?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek naliczony przez potencjalnego wykonawcę wyżej wymienionej operacji stanowi koszt projektu. Jednocześnie Stowarzyszenie jest zdania, iż nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym zarejestrowanym podatnikom podatku od towarów i usług oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że Stowarzyszeniu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków w ramach realizacji przedmiotowego zadania, ponieważ – jak wskazano w treści wniosku – nie jest zarejestrowane jako podatnik VAT czynny, a nabyte towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.