2461-IBPP3.4512.878.2016.1.ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 1 grudnia 2016 r. (data wpływu 5 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczania podatku naliczonego w całości lub w części w odniesieniu do projektu pn. „…” w przedmiocie:

• możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy dokonane do 31 grudnia 2016 r. w ramach pierwszej części projektu – jest nieprawidłowe,
• możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy dokonane od 1 stycznia 2017 r. w ramach pierwszej części projektu oraz braku możliwości odliczenia podatku naliczonego ramach drugiej części projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczania podatku naliczonego w całości lub w części w odniesieniu do projektu pn. „…”.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Miasto B. – Urząd Miejski w B. jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) i składa deklaracje VAT-7. Miasto realizuje projekt pn. „…”, dofinansowany ze środków UE w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Chcąc ubiegać się o dofinansowanie przedsięwzięcia, niezbędne jest określenie, czy beneficjent jest płatnikiem podatku VAT oraz czy istnieje możliwość odzyskania podatku VAT w ramach przedmiotowego projektu.

Przedmiotem projektu jest:

1. Zakup 50 sztuk niskoemisyjnych autobusów wraz z wyposażeniem w urządzenia do ITS oraz urządzenia do obecnie użytkowanych autobusów (część projektu realizowana przez Miejski Zakład Komunikacyjny).
2. Wdrożenie Inteligentnego Systemu Transportowego (w tym Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej) etap I (część projektu realizowana przez Miejski Zarząd Dróg).

Głównym celem projektu jest zwiększenie atrakcyjności transportu publicznego dla pasażerów na terenie Miasta.

Przygotowanie i realizacja projektu przebiega w okresie 30 czerwca 2014 r. – 30 grudnia 2017 r.

Właścicielem majątku powstałego w ramach projektu będzie Miasto B. Realizatorami projektu, na których wystawiane są faktury VAT jest Miejski Zakład Komunikacyjny w B. (zakład budżetowy miasta B., który jest czynnym podatnikiem VAT) oraz Miejski Zarząd Dróg w B. (jednostka budżetowa miasta B., która również jest czynnym podatnikiem VAT).

Na mocy art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskich lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz.U. 2016, poz. 1454), z dniem 1 stycznia 2017 r. Miasto B. będzie rozliczać podatek VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi. Z dniem podjęcia wspólnego rozliczenia, Miejski Zakład Komunikacyjny w B. oraz Miejski Zarząd Dróg w B. zostaną wykreślone z rejestru, jako podatnicy podatku VAT.

29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi. Konsekwencją ww. wyroku jest obowiązkowa centralizacja rozliczeń podatku VAT w samorządach, która w przypadku Miasta B. nastąpi z dniem 1 stycznia 2017 r.

Pierwsza część projektu (realizowana przez Miejski Zakład Komunikacyjny w B.) będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. do świadczenia usług komunikacji publicznej. Produkty projektu (tabor autobusowy oraz urządzenia do Inteligentnego Systemu Transportowego montowane w autobusach), będą przyczyniać się do osiągania przychodów opodatkowanych podatkiem VAT (wpływy ze sprzedaży biletów). W ramach tego komponentu poniesiono również wydatek na studium wykonalności projektu oraz przewiduje się wydatki na promocję projektu.

Druga część projektu (realizowana przez Miejski Zarząd Dróg w B.), nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Planowany system ITS będzie ogólnodostępny dla wszystkich użytkowników dróg i nie będą pobierane opłaty za korzystanie z tego systemu.

Budowa systemu ITS polegać będzie na zakupie i wdrożeniu odpowiedniego sprzętu i oprogramowania. W ramach tej części projektu przewiduje się wydatki na: system zarządzania ruchem, podsystem sterowania ruchem wraz priorytetem na sygnalizacjach, podsystem monitoringu wizyjnego, modernizację sygnalizacji świetlnych, budowę niezbędnych połączeń światłowodowych, wyposażenie centrum zarządzania ruchem (instalacje, serwerownia, stacje operatorskie), podsystem zarządzania transportem wraz z dynamiczną informacją pasażerską (oprogramowanie, tablice informacyjne na przystankach). W ramach tego komponentu poniesiono również wydatki na dokumentację techniczną, model ruchu dla miasta B. (oprogramowanie) oraz przewiduje się wydatki na promocję projektu oraz inżyniera kontraktu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu, o którym mowa w pkt 80 (opis stanu faktycznego oraz przyszłego) istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub częściowo?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Realizacja projektu wynika z zadań własnych Gminy.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym) oraz sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Miasto będzie mieć możliwość odliczenia podatku VAT w części pierwszej projektu, realizowanej przez Miejski Zakład Komunikacyjny, dotyczącej zakupu taboru autobusowego oraz urządzeń do Inteligentnego Systemu Transportowego, montowanych w nowym oraz obecnym taborze autobusowym, ponieważ produkty te będą wykorzystywane do osiągania przychodów opodatkowanych podatkiem VAT (wpływy ze sprzedaży biletów autobusowych). Możliwość odliczenia podatku VAT będzie również dotyczyć usług związanych z promocją projektu dotyczącą taboru autobusowego wraz z urządzeniami do ITS (naklejki i tablica informacyjna) oraz wykonaniem studium wykonalności projektu. Możliwość odliczenia podatku VAT od ww. towarów i usług wynika z faktu, iż będą one wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika VAT (Miasto B.) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zatem spełnione są przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W przypadku drugiej części projektu (realizowanej przez Miejski Zarząd Dróg w B.), Miasto nie będzie mieć możliwości odliczenia podatku VAT, ponieważ produkty i usługi tej części projektu (oprogramowanie ITS, sprzęt do ITS, dokumentacja techniczna, promocja projektu dot. ITS, usługi inżyniera kontraktu), nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy dokonane do 31 grudnia 2016 r. w ramach pierwszej części projektu oraz
• prawidłowe w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy dokonane od 1 stycznia 2017 r. w ramach pierwszej części projektu oraz braku możliwości odliczenia podatku naliczonego ramach drugiej części projektu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy wskazać, że z odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

• powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,
• doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,
• podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2016 r., poz. 446, ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zadania własne obejmują m.in. sprawy w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

W tym miejscu zauważyć należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Ponadto na tle obecnej ustawy o podatku od towarów i usług w dniu 26 października 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów (sygn. akt I FSP 4/15) wskazał, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, gdyż nie jest on wystarczająco samodzielny. NSA wskazał również na orzeczenie TSUE z 29 września 2015r. w sprawie C-276/14 i podkreślił, że w wyroku tym TSUE udzielił bardzo szczegółowych wskazówek dotyczących warunków, jakie muszą spełniać publiczne jednostki organizacyjne, aby mogły one być uznane za podatników VAT czynnych, tj. działanie we własnym imieniu i na własny rachunek, ponoszenie ryzyka gospodarczego, brak hierarchicznego podporządkowania itp. NSA zwrócił uwagę na fakt, że dla oceny, czy samorządowy zakład budżetowy jest podmiotem samodzielnym należy zbadać to, czy ten zakład przy realizacji swoich zadań jest podporządkowany gminie.

Aby zapewnić samorządom czas na przygotowanie się do nowego modelu rozliczeń w dniu 29 września 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało komunikat w sprawie objętej wyrokiem TSUE, w którym wskazano, że stosowany model rozliczeń może być kontynuowany do połowy 2016 r. W dniu 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wprowadziło zmianę do komunikatu polegającą na przedłużeniu terminu ostatecznej centralizacji na dzień 1 stycznia 2017 r.

Rozstrzygając niniejszą sprawę, wskazać należy, iż w dniu 1 października 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454),. zwana dalej „ustawą z dnia 5 września 2016 r.”

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. Należy przy tym zaznaczyć, że zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r. jako jednostki organizacyjne traktowane są zarówno utworzone przez jednostki samorządu terytorialnego samorządowe jednostki budżetowe, jak i samorządowe zakłady budżetowe.

Jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych (art. 4 cyt. ustawy z dnia 5 września 2016 r.).

Natomiast w myśl art. 5 ust. 1 ww. ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, która podejmuje rozliczanie podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi, jest obowiązana złożyć przed dniem podjęcia tego rozliczania do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na adres jej siedziby informację, w której wskazuje dzień podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi, według wzoru określonego w załączniku nr 1 do ustawy. Dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi może być wyłącznie pierwszy dzień miesiąca.

Do informacji, o której mowa w ust. 1, jednostka samorządu terytorialnego załącza wykaz wszystkich jednostek organizacyjnych, z podaniem ich nazwy, adresu siedziby oraz numeru identyfikacji podatkowej. Na podstawie informacji, o której mowa w ust. 1, naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na adres siedziby jednostki organizacyjnej wykreśla ją, z urzędu, z rejestru jako podatnika podatku, z dniem podjęcia wspólnego rozliczania podatku z jednostką samorządu terytorialnego, powiadamiając o wykreśleniu jednostkę samorządu terytorialnego (ust. 2 i 3 omawianego artykułu).

Jak stanowi art. 10 ww. ustawy z dnia 5 września 2016 r. w zakresie, w jakim nastąpiła zmiana kwalifikowalności podatku w części dotyczącej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług finansowanej ze środków przeznaczonych na realizację projektów w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości, jednostce samorządu terytorialnego nie przysługuje prawo do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o tę kwotę podatku naliczonego, również w ramach korekty, o której mowa w art. 86 ust. 13 i 13a ustawy o podatku od towarów i usług, oraz w trybie art. 91 ust. 7-8 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli przed dniem wejścia w życie ustawy nie dokonano zwrotu środków przeznaczonych na realizację projektów w części związanej ze zmianą kwalifikowalności podatku.

Z art. 11 ust. 1 pkt 1 i 2 omawianej ustawy z dnia 5 września 2016 r., wynika, iż jednostka samorządu terytorialnego od dnia podjęcia wspólnego rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi może dokonać, z zastrzeżeniem art. 10, korekt rozliczeń podatku za okresy rozliczeniowe upływające przed dniem podjęcia przez nią rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi na zasadach przewidzianych w ustawie o podatku od towarów i usług, ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), zwanej dalej „Ordynacją podatkową”, oraz ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 720 i 1165), zwanych dalej „korektami deklaracji podatkowych”, w odniesieniu do rozliczeń:

1. poszczególnych jednostek organizacyjnych, jeżeli korekty deklaracji podatkowych nie są związane z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości, pod warunkiem złożenia informacji, że korekty deklaracji podatkowych nie są składane w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości

2. łącznie wszystkich jednostek organizacyjnych i jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli korekty deklaracji podatkowych są związane z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości, pod warunkiem:

3. złożenia informacji według wzoru określonego w załączniku nr 2 do ustawy, że korekty deklaracji podatkowych są składane w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości oraz czy obejmują one kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług finansowane ze środków przeznaczonych na realizację projektów, w odniesieniu do których jednostka samorządu terytorialnego nie była obowiązana, na podstawie art. 17, do zwrotu środków przeznaczonych na realizację projektów,

4. złożenia wykazu wszystkich jednostek organizacyjnych, których rozliczenia podatku są objęte korektami deklaracji podatkowych, z podaniem ich nazwy, adresu siedziby oraz numeru identyfikacji podatkowej,

5. złożenia korekt deklaracji podatkowych za wszystkie okresy rozliczeniowe, w których jednostki organizacyjne rozliczały odrębnie podatek, licząc od najwcześniejszego okresu rozliczeniowego, za jaki została złożona korekta deklaracji podatkowej,

6. uwzględnienia w składanych korektach deklaracji podatkowych rozliczeń podatku wszystkich jednostek organizacyjnych w odniesieniu do dokonywanych przez nie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem.

Natomiast w myśl ust. 2 art. 11 ww. ustawy z dnia 5 września 2016 r., warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c, uznaje się za spełniony również w przypadku złożenia korekt deklaracji podatkowych jedynie za okresy rozliczeniowe roku podatkowego, w którym przypada okres rozliczeniowy objęty pierwszą korektą, pod warunkiem że jednostka samorządu terytorialnego w informacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, wskaże termin, z uwzględnieniem okresu przedawnienia, do którego złoży pozostałe korekty deklaracji podatkowych.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 5 września 2016 r. korekty deklaracji podatkowych niespełniające powyższych warunków będą bezskuteczne.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy, wskazać należy, że od dnia centralizacji Gmina jest zobowiązana do wystawiania faktur na zasadach ogólnych, zamieszczając na nich w szczególności numer, pod którym jest zidentyfikowana na potrzeby VAT oraz swój adres rejestracyjny (adres siedziby urzędu obsługującego Gminę). Nie ma przeszkód aby faktury zawierały dodatkowo dane jednostki organizacyjnej (np. określenie nazwy i formy jednostki oraz jej adresu), która faktycznie dokonuje tej czynności udokumentowanej fakturą. Tak wystawiona faktura będzie stanowiła podstawę do odpowiedniego przyporządkowania księgowego w dokumentacji prowadzonej przez jednostkę organizacyjną. Podobne zasady obowiązują przy fakturach wystawianych na rzecz Gminy (lub jej jednostek organizacyjnych). Zatem faktury powinny być wystawiane na Gminę, z ewentualnym wyszczególnieniem danych jednostki organizacyjnej, której nabycie udokumentowane daną fakturą dotyczy.

W przedmiotowej sprawie Gmina i jej jednostki organizacyjne (MZK i MZD) – do momentu, kiedy dokonają centralizacji – będą miały uzasadnione podstawy do tego, aby przyjmować faktury, w których jako nabywcy wymienione będą te jednostki. Miasto będzie rozliczać podatek VAT ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi od 1 stycznia 2017 r. Od tego dnia Gmina musi dołożyć wszelkiej staranności, aby faktury zawierały prawidłowe dane podatnika (w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy), czyli Gminy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i składa deklaracje VAT-7. Miasto w okresie od 30 czerwca 2014 r. do 31 grudnia 2017 r. realizuje projekt pn. „…”. Pierwsza części projektu (realizowana przez Miejski Zakład Komunikacyjny w B.) będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. do świadczenia usług komunikacji publicznej. Produkty projektu (tabor autobusowy oraz urządzenia do Inteligentnego Systemu Transportowego montowane w autobusach), będą przyczyniać się do osiągania przychodów opodatkowanych podatkiem VAT (wpływy ze sprzedaży biletów). Realizatorem projektu, na którego wystawiane są faktury VAT jest Miejski Zakład Komunikacyjny (zakład budżetowy Miasta B.), który jest czynnym podatnikiem VAT). Z dniem 1 stycznia 2017 r. Miasto B. będzie rozliczać podatek VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi. Z dniem podjęcia wspólnego rozliczenia, Miejski Zakład Komunikacyjny zostanie wykreślony z rejestru, jako podatnik podatku VAT.

Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług.

Mając na uwadze wskazane wyżej przepisy w tym art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie od dnia dokonania centralizacji rozliczeń w zakresie podatku VAT (od 1 stycznia 2017 r.) Wnioskodawcę spełnia podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur otrzymanych przez Wnioskodawcę z tytułu nabycia przez towarów i usług w ramach pierwszej części projektu. Miasto jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, a zakupione towary będą przez nie wykorzystywane do wykonywania czynności generujących podatek należny.

Zatem Miastu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do realizacji części projektu dotyczącego zakupu 50 sztuk niskoemisyjnych autobusów wraz z wyposażeniem w urządzenia do ITS oraz urządzenia do obecnie używanych autobusów z faktur dokumentujących nabywane towary wystawionych od dnia 1 stycznia 2017 r. Prawo to przysługuje z uwzględnieniem regulacji zawartych w art. 86a oraz art. 88 ustawy.

Natomiast Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do realizacji części projektu dotyczącego zakupu 50 sztuk niskoemisyjnych autobusów wraz z wyposażeniem w urządzenia do ITS z faktur wystawionych w okresie od 30 czerwca 2014 r. do 31 grudnia 2016 r., w których jako nabywca wskazany był Miejski Zakład Komunikacyjny – odrębny od Wnioskodawcy podatnik podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do części projektu dotyczącej zakupu 50 sztuk niskoemisyjnych autobusów wraz z wyposażeniem w urządzenia do ITS oraz urządzenia do obecnie użytkowanych autobusów z faktur dokumentujących zakupy dokonane do 31 stycznia 2016 r., jest nieprawidłowe.

Ponadto z wniosku wynika, że druga część projektu realizowana przez Miejski Zarząd Dróg, na który wystawione są faktury do dnia 31 grudnia 2016 r., nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Planowany system ITS będzie ogólnodostępny dla wszystkich użytkowników dróg i nie będą pobierane opłaty za korzystanie z systemu.

Mając zatem na uwadze wskazane wyżej przepisy w tym art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących nabywane towary i usługi. Zakupione przez Wnioskodawcę towary i usługi nie będą przez niego wykorzystywane do wykonywania czynności generujących podatek należny.

Ponadto, skoro Wnioskodawca nie posiada faktur dokumentujących nabycia towarów i usług dokonane w ramach projektu w okresie od 30 czerwca 2014 r. do 31 grudnia 2016 r., w których wskazany jest jako nabywca, to nie ma on możliwości odliczenia podatku VAT z tej części wydatków projektu.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakupione towary i usługi w ramach realizowania drugiej części projektu (wdrożenie ITS), ponieważ Wnioskodawca nie posiada faktur dokumentujących nabycie towarów i usług dokonanych do 31 grudnia 2016 r. i system nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do części projektu dotyczącej wdrożenia Inteligentnego Systemu Transportowego (w tym Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej) etap I, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku. Interpretacja ta nie rozstrzyga o zastosowaniu ograniczeń wynikających z art. 86a ustawy o VAT, bowiem przedstawione w opisie sprawy okoliczności, jak również przedstawione pytanie i stanowisko wskazują, ze intencją złożonego wniosku jest uzyskanie interpretacji w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu na podstawie art. 86 ust. ustawy o VAT.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.