Wnioskodawca, jako gmina, realizuje projekt budowy sieci kanalizacji sanitarnej oraz wodociągowej, mający na celu uzupełnienie niedoborów w gospodarce wodno-ściekowej na swoim terenie. Po zakończeniu inwestycji, wybudowana infrastruktura zostanie nieodpłatnie przekazana do eksploatacji miejskim przedsiębiorstwom komunalnym. Gmina zapytała, czy ma prawo do odzyskania podatku VAT naliczonego w związku z tą inwestycją. Organ podatkowy uznał, że gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT, ponieważ inwestycja jest realizowana w ramach zadań własnych gminy, a nie działalności gospodarczej. Przekazanie infrastruktury do eksploatacji miejskim przedsiębiorstwom komunalnym nie stanowi czynności opodatkowanej VAT. W związku z tym gmina nie będzie mogła odzyskać naliczonego podatku VAT związane z realizacją tej inwestycji.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Miasto i Gmina jako JST (jednostka samorządu terytorialnego) składa wniosek o przyznanie pomocy ze środków Unii Europejskiej na operacje typu „Gospodarka wodno-ściekowa” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Wniosek dotyczy projektu pn. „Uzupełnienie niedoborów w zakresie gospodarki wodno-ściekowej w Gminie , poprzez budowę kanalizacji sanitarnej oraz sieci wodociągowej w miejscowości.”
Załącznikiem do wniosku jest interpretacja indywidualna dotycząca podatku od towarów i usług VAT (podatek od towarów i usług). Miasto i Gmina jako Wnioskodawca chciałaby zaliczyć koszty podatku VAT realizowanej inwestycji w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej do kosztów kwalifikowanych projektu i tym samym otrzymać do nich dofinansowanie, ponieważ zdaniem Gminy, podatek VAT nie będzie mógł być przez Wnioskodawcę odzyskany w całości lub w części zarówno podczas realizowania inwestycji jak i po jej zakończeniu.
Przedmiotem projektu jest budowa sieci kanalizacji sanitarnej oraz sieci wodociągowej z przyłączami w następującym zakresie:
Celem poszczególnych zadań inwestycyjnych planowanych jest budowa sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami, która przeznaczona będzie do odprowadzania ścieków socjalno-bytowych z budynków jednorodzinnych tam zlokalizowanych oraz planowanych do wzniesienia. Po zrealizowaniu tych zadań, ścieki sanitarne zostaną odprowadzone do systemu kanalizacji sanitarnej Jeziora .
Podmiotem odpowiedzialnym za wdrożenie inwestycji jest Miasto i Gmina . Natomiast eksploatacją infrastruktury, która powstanie w wyniku realizacji operacji na terenie Gminy zajmie się odpowiednio: Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji - dla wybudowanej sieci kanalizacji sanitarnej oraz Miejsko-Gminny Zakład Wodociągowy w u - dla wybudowanej sieci wodociągowej.
Eksploatacją infrastruktury kanalizacyjnej na terenie Gminy zajmie się Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Spółka Akcyjna, które realizuje zadania w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy na podstawie § 1 Porozumienia Międzygminnego w sprawie przejęcia przez miasto od gmin: zadań w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków (Dz. Urz. Woj. Maz. z 2005 r. Nr 183, poz. 5899). Dlatego też, choć Miasto i Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizowaną inwestycją będą wystawiane na Miasto i Gminę , to nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami nie będą służyły Miastu i Gminie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Miasto i Gmina w związku z przekazaniem infrastruktury kanalizacji sanitarnej do MPWiK, nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT towarów ani usług związanych z realizowaną inwestycją.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w odniesieniu do planowanej inwestycji (w części dot. zadań z zakresu budowy sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami) Miasto i Gmina będzie miała możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części zarówno w trakcie realizowania inwestycji jak i po jej zakończeniu?
Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 710 z póź. zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych. Faktury dokumentujące zakup towarów i usług w celu realizacji projektu wystawiane będą na Miasto i Gminę . Miasto i Gmina realizuje projekt pn. „Uzupełnienie niedoborów w zakresie gospodarki wodno-ściekowej w Gminie , poprzez budowę kanalizacji sanitarnej oraz sieci wodociągowej w miejscowości , ” Nie uzyska żadnych dochodów z tej inwestycji, która dotyczy kanalizacji sanitarnej bowiem nie będzie ona wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, jako że przekazana do eksploatacji do MPWiK. W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie możliwe obniżenie kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją projektu w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnika ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca składa wniosek o przyznanie pomocy ze środków Unii Europejskiej na operacje typu „Gospodarka wodno-ściekowa” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Wniosek dotyczy projektu pn. „Uzupełnienie niedoborów w zakresie gospodarki wodno-ściekowej w Gminie , poprzez budowę kanalizacji sanitarnej oraz sieci wodociągowej w miejscowości .”
Przedmiotem projektu jest budowa sieci kanalizacji sanitarnej oraz sieci wodociągowej z przyłączami.
Celem zadania inwestycyjnego planowanego w Jadwisinie jest budowa sieci wodociągowej na terenie ogólnodostępnym, w liniach rozgraniczających ulic dla zaopatrzenia w wodę z gminnej sieci wodociągowej istniejących budynków mieszkalnych zlokalizowanych wzdłuż tych ulic. Wybudowanie tego odcinka umożliwi dalszą rozbudowę sieci w ulicach dojazdowych do ulicy A i S . Spięcie sieci wodociągowej istniejącej i projektowanej w układ pierścieniowy zapewni prawidłową eksploatację w tym rejonie gminy. W rezultacie zadania inwestycyjnego planowanego z kolei w u powstaną odcinki sieci wodociągowej w ulicach, w których brak jest wodociągu oraz nastąpi spięcie istniejących odcinków wodociągów z planowanymi w układ pierścieniowy dla zapewnienia prawidłowej eksploatacji sieci i odpowiedniej jakości wody pitnej.
Celem poszczególnych zadań inwestycyjnych planowanych w Wierzbicy i w Stasim Lesie jest budowa sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami, która przeznaczona będzie do odprowadzania ścieków socjalno-bytowych z budynków jednorodzinnych tam zlokalizowanych oraz planowanych do wzniesienia. Po zrealizowaniu tych zadań, ścieki sanitarne zostaną odprowadzone do systemu kanalizacji sanitarnej Jeziora .
Podmiotem odpowiedzialnym za wdrożenie inwestycji jest Miasto i Gmina . Natomiast eksploatacją infrastruktury, która powstanie w wyniku realizacji operacji na terenie Gminy zajmie się odpowiednio: Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji - dla wybudowanej sieci kanalizacji sanitarnej oraz Miejsko-Gminny Zakład Wodociągowy- dla wybudowanej sieci wodociągowej.
Eksploatacją infrastruktury kanalizacyjnej na terenie Gminy zajmie się Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Spółka Akcyjna, które realizuje zadania w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy na podstawie § 1 Porozumienia Międzygminnego w sprawie przejęcia przez miasto od gmin: zadań w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków (Dz. Urz. Woj. Maz. z 2005 r. Nr 183, poz. 5899). Dlatego też, choć Miasto i Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizowaną inwestycją będą wystawiane na Miasto i Gminę , to nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przyłączami nie będą służyły Miastu i Gminie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Miasto i Gmina w związku z przekazaniem infrastruktury kanalizacji sanitarnej do MPWiK, nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT towarów ani usług związanych z realizowaną inwestycją.
W związku z tak przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W opisie sprawy wskazano, że przedmiot zrealizowanej inwestycji zostanie nieodpłatnie przekazany Spółce, w celu jej eksploatacji.
Aby zatem wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy ustalić, czy w związku z czynnością nieodpłatnego przekazania Gmina działa w charakterze podatnika i konsekwentnie, czy czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, ze ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawa towarów.
Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicje odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również niektóre czynności nieodpłatne, w szczególności:
Zatem opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objecie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.
Zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.
Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 oraz art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z pózn. zm.) dalej: „Dyrektywa 2006/112/WE” – zgodnie z którym – krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, która podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności,opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego, takie jak np. powiaty, gminy, są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z pózn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własna odpowiedzialność.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energie elektryczna i cieplna oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.
W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tut. Organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.
Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.
W odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy należy zauważyć, że świadczenie polegające na nieodpłatnym przekazaniu w użytkowanie – wybudowanej kanalizacji sanitarnej i wodociągowej, realizowane w ramach wykonywania zadań własnych gminy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych (`(...)`), zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, niewątpliwie stanowi sprawę publiczną, należącą do sfery działalności jednostki samorządowej.
Zatem, z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że wykonywane przez Wnioskodawcę ww. czynności, tj. nieodpłatne przekazanie w użytkowanie wybudowanej kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej, realizowane są poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.
Jak wskazano powyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z zakupionymi usługami służącymi do budowy sieci kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej wynika, że Gmina nie nabywa ich w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym dokonując zakupów nie działa w charakterze podatnika podatku VAT.
Zatem w rozpatrywanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca w związku z budową sieci kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej, nie działa w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tej inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem usług służących budowie sieci kanalizacji i sieci wodociągowej.
Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z zakupem usług służących budowie sieci kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, gdyż w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem, Wnioskodawca nie będzie miał również prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją wskazanej inwestycji, stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy.
W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w analizowanym zakresie należało uznać za prawidłowe.
Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie kwestie będącą przedmiotem zapytania. Natomiast inne kwestie nie objęte pytaniem, nie były przedmiotem merytorycznej analizy.
Dodatkowo należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili