Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, planuje w 2017 roku wycofać część środków trwałych, w tym nieruchomości oraz rzeczy ruchome, z majątku związane z prowadzoną działalnością i przeznaczyć je do najmu prywatnego. Przy nabyciu i wytworzeniu tych środków trwałych miał prawo do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca zapytał, czy wycofanie tych środków z działalności oraz ich dalsze wynajmowanie w ramach najmu prywatnego wymusi naliczenie podatku należnego od wycofanych środków lub korektę wcześniej odliczonego podatku VAT, zważywszy, że najem prywatny pozostaje czynnością opodatkowaną VAT. Organ podatkowy uznał, że wycofanie środków trwałych z działalności gospodarczej oraz ich dalsze wynajmowanie w ramach najmu prywatnego nie pociągnie za sobą żadnych konsekwencji w zakresie podatku od towarów i usług. Wycofanie tych środków nie będzie traktowane jako przekazanie na cele osobiste, lecz jako przeniesienie do majątku prywatnego, przy czym środki te nadal będą służyły działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, tj. czynnościom opodatkowanym. Najem prywatny składników majątku stanowi odpłatne świadczenie usług, które podlega opodatkowaniu VAT. W związku z tym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczania podatku należnego od wycofanych środków ani do korygowania wcześniej odliczonego podatku VAT.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z 24 listopada 2016 r. (data wpływu 5 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wycofania z ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej nieruchomości i rzeczy ruchomych w przypadku przeznaczenia ich do najmu prywatnego oraz korekty odliczonego podatku naliczonego – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wycofania z ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej nieruchomości i rzeczy ruchomych w przypadku przeznaczenia ich do najmu prywatnego oraz korekty odliczonego podatku naliczonego.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest osobą fizyczną i prowadzi działalność gospodarczą od 1995 r. pod nazwą „A”. Przedmiotem działalności jest handel krajowy i zagraniczny oraz usługi. Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług), a wszystkie wykonywane czynności opodatkowane są podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca posiada samochody osobowe, nieruchomości oraz maszyny i urządzenia, związane obecnie z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowiące środki trwałe. W 2017 r. część środków trwałych (nieruchomości i rzeczy ruchome) planuje wycofać z majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Po wycofaniu poszczególnych składników majątku na cele osobiste, Wnioskodawca będzie je wynajmował jako majątek prywatny innym podmiotom gospodarczym i osobom fizycznym na podstawie stosownych umów najmu, zawartych poza prowadzoną działalnością gospodarczą. W tym celu będą wystawiane faktury VAT, a najem będzie opodatkowany podatkiem VAT – działalność opodatkowana. Po wycofaniu składników z ewidencji środków trwałych, nie będą one dalej użytkowane i wykorzystywane do prowadzenia obecnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a docelowo dotychczasowa działalność gospodarcza w 2017 r. ulegnie likwidacji. Wycofanie środków majątkowych z działalności gospodarczej nie będzie stanowiło przekazania na cele osobiste, będzie to wycofanie z dotychczasowej działalności do majątku prywatnego, a wycofane nieruchomości i rzeczy ruchome w dalszym ciągu będą służyły działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Przy nabyciu i wytworzeniu przedmiotowych środków trwałych, podlegających wycofaniu z działalności gospodarczej na cele osobiste, przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości i rzeczy ruchomych (wykreślenie ich z ewidencji środków trwałych), przy nabyciu lub wytworzeniu których Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT, i dalsze ich wynajmowanie w ramach najmu prywatnego spowoduje, że trzeba naliczyć podatek należny od wycofanych środków lub korygować odliczony wcześniej podatek VAT, w sytuacji gdy najem prywatny będzie nadal czynnością opodatkowaną VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy, czynność polegająca na wycofaniu środków trwałych (nieruchomości i rzeczy ruchomych) z ewidencji środków trwałych, w sytuacji kiedy będą one w dalszym ciągu wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, nie będzie rodziła żadnych konsekwencji w podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm. – przyp. tut. Organu), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Ponadto w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednocześnie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy te czynności są wykonywane odpłatnie.
Wycofanie z działalności gospodarczej (wykreślenie z ewidencji środków trwałych) poszczególnych nieruchomości i rzeczy ruchomych nie będzie stanowiło do facto przekazania na cele osobiste, będzie to jedynie wycofania do majątku prywatnego, jednakże środki te w dalszym ciągu będą służyły działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, tj. czynnościom opodatkowanym.
Należy zauważyć, iż najem jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.
Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że najem wypełnia definicję działalności gospodarczej, określoną w art. 15 ust. 2, jeżeli czynności te polegają na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy będą one prowadzone w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu.
W konsekwencji prywatny najem składników majątku stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.
Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że w odniesieniu do składników majątku, które Wnioskodawca ma zamiar wynajmować, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy. Przedmiotowe składniki majątku nie będą przekazane do majątku osobistego i nie będą wykorzystywane na cele prywatne, lecz w związku z przeznaczeniem ich do wynajmu, będą nadal wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Oddając w najem składniki majątku po ich wykreśleniu z ewidencji środków trwałych Zainteresowany nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie, gdyż oddanie przedmiotowych składników majątkowych w najem poza dotychczasową działalność gospodarczą skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności opodatkowanych (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika:
Art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek zastał naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże przepisy te nie nakładają w przedstawionym stanie faktycznym zdarzania przyszłego obowiązku dokonania korekty, gdyż:
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone w wydanej interpretacji.
Zaznacza się również, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili