INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2016 r. (data wpływu 30 września 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia 8 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.) i z dnia 24 listopada 2016 r. (data wpływu 1 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania za dostawę towarów wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę i przekazania ich nieodpłatnie wspólnikom, którzy będą je wynajmować w ramach tzw. najmu prywatnego – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania za dostawę towarów wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę i przekazania ich nieodpłatnie wspólnikom, którzy będą je wynajmować w ramach tzw. najmu prywatnego.
Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 8 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.) o wskazanie adresu elektronicznego ePUAP i z dnia 24 listopada 2016 r. (data wpływu 1 grudnia 2016 r.) o przeformułowanie pytania.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca, spółka Przedsiębiorstwo Produkcyjno - Handlowe „…” …, … Spółka jawna z siedzibą Przeds w … przy ul. …., wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla … w … XX Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) … prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej niewyspecjalizowanej oraz sprzedaży maszyn, urządzeń, wyrobów metalowanych itp. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług). Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym kilku nieruchomości gruntowych oraz właścicielem budynku. Znaczna część z opisanych powyżej nieruchomości została przekazana Spółce przez wspólników tytułem wkładów w dniu 31 stycznia 2008 r. Część nieruchomości została w późniejszym okresie zakupiona bezpośrednio przez Spółkę. Nieruchomości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i podlegały odpisom amortyzacyjnym. Nieruchomości podlegały wielokrotnym ulepszeniom. Od wartości początkowych nieruchomości oraz poniesionych kosztów ulepszenia Spółka odliczyła podatek VAT w całości. Wszystkie nieruchomości były wykorzystywane przez Spółkę na cele związane z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.
Wspólnicy zamierzają przekształcić Spółkę w spółkę komandytową. Przed dokonaniem przekształcenia wyżej wymienione nieruchomości Wnioskodawca zamierza przekazać Wspólnikom, którzy jako podatnicy podatku VAT prowadzić będą najem prywatny rzeczonych nieruchomości, który będzie nadal czynnością opodatkowaną VAT. Pomimo, że Wnioskodawca zamierza wycofać nieruchomości z działalności gospodarczej, wspólnicy którzy otrzymają nieruchomości nadal będą je w całości wynajmować w ramach tzw. najmu prywatnego, będą wystawiać faktury i opodatkowywać ten najem podatkiem VAT - działalność opodatkowana. Zatem w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku nieruchomości niewątpliwie są i będą wykorzystywane przez wspólników Wnioskodawcy cały czas do działalności gospodarczej w postaci najmu, nie będą natomiast w żaden sposób wykorzystywane do celów prywatnych.
W niniejszej sytuacji istotne jest zatem przeznaczenie nieruchomości na wynajem prywatny, który będzie nadal czynnością opodatkowaną i ustalenie, czy to przekazanie na cele prywatne spowoduje czy też nie konieczność wykazania VAT należnego.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 24 listopada 2016 r.).
Czy wycofanie z działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę w formie spółki jawnej nieruchomości i przekazanie ich nieodpłatnie wspólnikom tejże Spółki, którzy wykorzystywać będą przedmiotowe nieruchomości wyłącznie w celach związanych z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT, tj. wspólnicy którzy je otrzymają nadal będą wynajmować nieruchomości w ramach tzw. najmu prywatnego, będzie stanowić dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 a co za tym idzie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Jak wynika z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności: 1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia. 2) wszelkie inne darowizny jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy zdefiniowano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy te czynności są wykonywane odpłatnie.
Należy zauważyć, że w świetle regulacji art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r, poz. 121, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony określone przepisami obowiązki. Tak więc oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie tej rzeczy przez jego najemcę.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Zgodnie natomiast z treścią art. 28 Kodeksu spółek handlowych majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.
W świetle powyższych przepisów majątek spółki jawnej jest prawnie wydzielony, ale nieodpłatne przekazanie środka trwałego na potrzeby własne wspólników spółki nie stanowi zbycia tego środka. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, zdarzenie należy rozpatrywać w kontekście regulacji dotyczących zbycia składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Mając na względzie powyższe fakt, że Wnioskodawca zamierza wycofać nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazać je nieodpłatnie wspólnikom, którzy będą je wynajmować w ramach najmu prywatnego jako dalszej czynności opodatkowanej VAT jest dopuszczalny przez obowiązujące przepisy prawa podatkowego. Skoro jednak dla celów VAT najem jest uznawany za prowadzenie działalności gospodarczej, tego „wycofania” nie można traktować jako przekazania nieruchomości na cele prywatne - nadal nieruchomości będą bowiem służyły działalności gospodarczej (świadczeniu usług najmu). Nie znajdzie zatem tu zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, który nakazuje w określonych okolicznościach wykazać VAT należny od przekazania towaru (składnika firmowego majątku) na cele prywatne.
Zgodnie z tym przepisem przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności: przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że w rozpoznawanej sprawie w odniesieniu do składnika majątku - nieruchomości, które Wnioskodawca ma zamiar wycofać i przekazać wspólnikom, którzy będą opisane nieruchomości wynajmować, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy. Przedmiotowe nieruchomości bowiem - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - nie będą przekazane do majątku osobistego wspólników Wnioskodawcy i nie będą wykorzystywane na cele prywatne, lecz w związku z przeznaczeniem ich do wynajmu, będą nadal przez wspólników wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Zatem przeznaczenie nieruchomości na wynajem nie spowoduje konieczności wykazania VAT należnego. W związku z tym, że nieruchomości staną się nieruchomościami prywatnymi, ale nadal będą wynajmowane innym przedsiębiorcom, to nadal będą mieć związek ze sprzedażą opodatkowaną.
Powyższe oznacza, że nie trzeba będzie również dokonać korekty podatku odliczonego od wydatków na modernizację nieruchomości w oparciu o art. 91 ustawy o VAT. Podatnik nie musi korygować podatku naliczonego. Powyższe przepisy nie nakładają na Wnioskodawcę obowiązku dokonania korekty albowiem: wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego wspólników w wyłącznym celu ich wynajmu nie stanowi odpłatnej dostawy, nieruchomości nadal będą bowiem przez wspólników wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie nastąpi dostawa towaru w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, bowiem nie nastąpi przekazanie budynku na cele osobiste. Przedmiotowy budynek jako towar będzie wykorzystywany przez wspólników Wnioskodawcy w sposób ciągły do celów zarobkowych, o czym świadczy planowany wynajem nieruchomości w ramach tzw. najmu prywatnego.
Zatem wspólnicy Wnioskodawcy będą nadal prowadzić w oparciu o otrzymany majątek działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
W konsekwencji, czynność polegająca na przekazaniu nieruchomości wspólnikom - w sytuacji, gdy nieruchomości będą w dalszym ciągu wykorzystywane do działalności gospodarczej – nie będzie skutkowała opodatkowaniem podatkiem VAT przedmiotowej transakcji, gdyż w istocie nie będzie to przekazanie na cele prywatne w rozumieniu ustawy o VAT.
Wnioskodawca oparł własne stanowisko przedstawione w niniejszym wniosku na przepisach ustawy o podatku VAT oraz interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy skarbowe w zakresie podobnego zdarzenia przyszłego: IPPP1/4512-461/15-2/AŻ interpretacja indywidualna - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie 2 lipca 2015 r.; IPPP1/443-843/10-2/AW interpretacja indywidualna - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie 13 września 2010 r.; IPTPP4/443-284/13-4/UNR interpretacja indywidualna z 26 lipca 2013 r. - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi: ILPP1/443-995/14-4/MK interpretacja indywidualna - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu 27 stycznia 2015 r.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W świetle art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.
Z kolei, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
- przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
- wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że Wspólnicy zamierzają przekształcić Spółkę w spółkę komandytową. Przed dokonaniem przekształcenia Wnioskodawca zamierza przekazać nieruchomości Wspólnikom, którzy jako podatnicy podatku VAT prowadzić będą najem prywatny tych nieruchomości.
W rozpatrywanej sprawie, w odniesieniu do nieruchomości wycofanych z działalności gospodarczej i przekazanych nieodpłatnie wspólnikom, którzy będą dalej je wynajmować w ramach najmu prywatnego, istotnym jest, że wynajmującym nieruchomości nie będzie Wnioskodawca – Spółka, wynajmującymi będą wspólnicy Wnioskodawcy.
Odnosząc powyższe do treści art. 7 ust. 2 ustawy należy stwierdzić, że skoro – jak wskazano we wniosku – od wartości początkowych nieruchomości oraz poniesionych kosztów ulepszenia Spółka odliczyła podatek VAT w całości, to nieodpłatne przekazanie nieruchomości wspólnikom stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, która zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy oraz art. 5 ust. 1 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej Wnioskodawcy i nieodpłatne przekazanie ich wspólnikom Wnioskodawcy, będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a co za tym idzie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
Przy czym należy zauważyć, że na powyższe rozstrzygnięcie nie będzie miał wpływu sposób w jaki wspólnicy Wnioskodawcy będą wykorzystywać nieruchomości.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę, we własnym stanowisku, interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Niezależenie od powyższego należy wskazać, iż powołane interpretacje dotyczą odmiennego stanu faktycznego od stanu w niniejszej sprawie.
Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.
Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.