3063-ILPP3.4512.89.2016.2.NK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2016 r. (data wpływu 3 października 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia 12 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.) oraz z dnia 10 listopada 2016 r. (data wpływu 17 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Termomodernizacja budynku Przedszkola (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Termomodernizacja budynku Przedszkola (…)”. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 12 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.) o informację dotyczącą adresu teleinformatycznego w systemie ePUAP i wskazanie sposobu doręczenia korespondencji oraz z dnia 10 listopada 2016 r. (data wpływu 17 listopada 2016 r.) o przeformułowanie pytania i własnego stanowiska Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, działającą na podstawie ustawy o samorządzie gminnym oraz statutu. Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług tylko w zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.). W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z ustawą mieszkańcy gminy tworzą wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium. Do zadań własnych gminy należy zaspakajanie potrzeb wspólnoty, a w szczególności jednym z zadań są sprawy edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy).

Gmina aplikuje o środki finansowe Unii Europejskiej i w roku 2018 zamierza przystąpić do realizacji projektu pn. „Termomodernizacja budynku Przedszkola (…)” współfinansowanego przez Unię Europejską z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (RPO 2014-2020), w ramach Osi priorytetowej III, Gospodarka niskoemisyjna, poddziałania 3.2.2 Efektywność energetyczna w budynkach publicznych Aglomeracji, koszt około 2.000.000,00 PLN (brutto). Projekt jest zadaniem realizowanym w zakresie zadań własnych Gminy – edukacji publicznej. W ramach projektu w budynku Przedszkola Publicznego zostanie dokonana przebudowa instalacji ogrzewania, wentylacji, pompy ciepła, węzła ciepła, instalacji elektrycznej oraz architektury. Projekt realizowany będzie przez wykonawcę wyłonionego w trybie prawa zamówień publicznych, który ma prawo i możliwości odliczania podatku od towarów i usług. Przedszkole działa jako jednostka budżetowa i zakres jego działalności określa statut. Przedszkole użytkuje pomieszczenia wyłącznie do celów statutowych. Ponadto dla zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju dzieci, prowadzi stołówkę. Stołówka działa wyłącznie na potrzeby wychowanków przedszkola, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, ale stanowi integralną część placówki. Celem stołówki nie jest świadczenie usług gastronomicznych, ale pełnienie funkcji socjalno-bytowych polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez placówkę funkcji opiekuńczych.

Opłaty za wyżywienie są skalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków.

Gmina jako właściciel budynku nie prowadzi i nie będzie prowadziła czynności opodatkowanych podatkiem VAT (podatek od towarów i usług), a tym samym nie będzie czerpała zysków z przedmiotowej inwestycji. Również nie dokonywała i nie dokonuje odliczeń podatku naliczonego, ponieważ zakupy towarów i usług związane z działalnością placówki oświatowej nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 10 listopada 2016 r.).

Czy Gminie w świetle zaistniałych faktów przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług sfinansowanych w ramach projektu pn. „Termomodernizacja budynku Przedszkola (…)” z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie wyrażonym w piśmie z dnia 10 listopada 2016 r.), w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta ze zwolnienia w zakresie czynności związanych z wykonaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami. Zakupy towarów i usług, związane z realizacją projektu pn. „Termomodernizacja budynku Przedszkola (…)” ze środków unijnych w opisanym stanie faktycznym, nie służą czynnościom opodatkowanym. Po zrealizowaniu projektu – nie zostaną oddane na podstawie umów cywilnoprawnych (dzierżawy, najmu) żadne pomieszczenia. Tym samym Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystywanych w ramach opisanego projektu, gdyż będzie on związany z wykonywaniem czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Natomiast, w świetle unormowań prawa wspólnotowego, w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy) oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 tej ustawy).

Ponadto w tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r., poz. 2156, z późn. zm.), zgodnie z którym, zakładanie i prowadzenie publicznych przedszkoli, w tym z oddziałami integracyjnymi, przedszkoli specjalnych oraz innych form wychowania przedszkolnego, o których mowa w art. 14a ust. 1a, szkół podstawowych oraz gimnazjów, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół artystycznych oraz szkół przy zakładach karnych, zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, należy do zadań własnych gmin.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, działającą na podstawie ustawy o samorządzie gminnym oraz statutu. Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług tylko w zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z ustawą mieszkańcy gminy tworzą wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium. Do zadań własnych gminy należy zaspakajanie potrzeb wspólnoty, a w szczególności jednym z zadań są sprawy edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy). Gmina aplikuje o środki finansowe Unii Europejskiej i w roku 2018 zamierza przystąpić do realizacji projektu pn. „Termomodernizacja budynku Przedszkola (…)” współfinansowanego przez Unię Europejską z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (RPO 2014-2020), w ramach Osi priorytetowej III, Gospodarka niskoemisyjna, poddziałania 3.2.2 Efektywność energetyczna w budynkach publicznych Aglomeracji, koszt około 2.000.000,00 PLN (brutto). Projekt jest zadaniem realizowanym w zakresie zadań własnych Gminy – edukacji publicznej. W ramach projektu w budynku Przedszkola Publicznego (…) zostanie dokonana przebudowa instalacji ogrzewania, wentylacji, pompy ciepła, węzła ciepła, instalacji elektrycznej oraz architektury. Projekt realizowany będzie przez wykonawcę wyłonionego w trybie prawa zamówień publicznych, który ma prawo i możliwości odliczania podatku od towarów i usług. Przedszkole działa jako jednostka budżetowa i zakres jego działalności określa statut. Przedszkole użytkuje pomieszczenia wyłącznie do celów statutowych. Ponadto dla zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju dzieci, prowadzi stołówkę. Stołówka działa wyłącznie na potrzeby wychowanków przedszkola, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, ale stanowi integralną część placówki. Celem stołówki nie jest świadczenie usług gastronomicznych, ale pełnienie funkcji socjalno-bytowych polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez placówkę funkcji opiekuńczych. Opłaty za wyżywienie są skalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Gmina jako właściciel budynku nie prowadzi i nie będzie prowadziła czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a tym samym nie będzie czerpała zysków z przedmiotowej inwestycji. Również nie dokonywała i nie dokonuje odliczeń podatku naliczonego, ponieważ zakupy towarów i usług związane z działalnością placówki oświatowej nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy w świetle zaistniałych faktów Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług sfinansowanych w ramach projektu pn. „Termomodernizacja budynku Przedszkola (…)” z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Z powyższego przepisu wynika, że zwolnienie od podatku dla usług związanych z opieką nad dziećmi i młodzieżą zostało ograniczone i przysługuje jedynie podmiotom, których działanie odbywa się w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty. Nie każdy więc podmiot sprawujący opiekę nad dziećmi i młodzieżą może ze zwolnienia od podatku VAT korzystać. Inaczej jest w przypadku sprawowania opieki nad dziećmi w wieku do 3 lat. Zwolnienie od podatku, w takiej sytuacji, przysługuje każdemu podmiotowi.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Prace związane z realizacją inwestycji polegającej na termomodernizacji budynku Przedszkola odbywać się będą w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie działać będzie jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Jak wynika bowiem z wniosku, Gmina jako właściciel budynku nie prowadzi i nie będzie prowadziła czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a tym samym nie będzie czerpała zysków z przedmiotowej inwestycji. Również nie dokonywała i nie dokonuje odliczeń podatku naliczonego, ponieważ zakupy towarów i usług związane z działalnością placówki oświatowej nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione i Zainteresowany nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją wskazanego projektu.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności analizowanej sprawy, należy stwierdzić, że w świetle zaistniałych faktów, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług sfinansowanych w ramach projektu pn. „Termomodernizacja budynku Przedszkola (…)” z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Y na lata 2014-2020. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją ww. projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.