Wnioskodawca, będący spółką kapitałową, prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której na dachu budynku zainstalowano ogniwa fotowoltaiczne. Nadwyżka wyprodukowanej energii elektrycznej będzie odsprzedawana przedsiębiorstwu energetycznemu. Wnioskodawca zapytał, czy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje w momencie wystawienia faktury, nie później niż w ustawowym terminie jej wystawienia, oraz czy fakturę dokumentującą dostawę energii należy wystawić z upływem terminu płatności. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Obowiązek podatkowy w VAT z tytułu dostawy energii elektrycznej powstaje w momencie wystawienia faktury, jednak nie później niż w dniu upływu terminu płatności. Fakturę dokumentującą tę dostawę należy wystawić najpóźniej w dniu upływu terminu płatności.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2016 r. (data wpływu 5 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży energii elektrycznej oraz określenia terminu wystawienia faktury VAT (podatek od towarów i usług) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży energii elektrycznej oraz określenia terminu wystawienia faktury VAT.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa handlowego prowadzącą działalność gospodarczą. Na skutek realizacji inwestycji na dachu budynku stanowiącego siedzibę spółki zainstalowane zostały ogniwa fotowoltaiczne, za pomocą których budynek zasilany będzie w energię elektryczną. Nadwyżka wyprodukowanej energii elektrycznej oraz energia wyprodukowana w dni wolne od pracy będzie odsprzedawana przedsiębiorstwu energetycznemu posiadającemu koncesję na przesyłanie i obrót energią elektryczną.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Sprzedaż energii elektrycznej co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o ile dokonywana jest w warunkach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu.
Energia elektryczna jest towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 uptu, który za towary uznaje rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Sprzedaż energii elektrycznej stanowić zatem będzie dostawę towarów w rozumieniu art. 7 uptu.
Co do zasady obowiązek podatkowy powstaje w podatku VAT z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi (art. 19a ust. 1 uptu). Zasada ta doznaje jednak wyjątku w przypadku sprzedaży energii elektrycznej. Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego. Jeżeli podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności (art. 19a ust. 7 uptu).
Zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 4 uptu, fakturę wystawia się z upływem terminu płatności – w przypadku, o którym mowa w art. l9a ust. 5 pkt 4 ustawy, a zatem także w przypadku dostawy energii elektrycznej.
Należy jednak pamiętać, iż każdorazowo obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania zapłaty poprzedzającej dokonanie dostawy, stosownie do art. 19a ust. 8 uptu. W takim wypadku obowiązek podatkowy powstanie wcześniej niż wynikałoby to z art. 19a ust. 5 ustawy. W razie otrzymania wcześniejszej zapłaty obowiązek podatkowy odrywa się od momentu wystawienia faktury, którą należy wówczas wystawić w terminie nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy (art. 106i ust. 2 uptu).
Ustawa dopuszcza także wcześniejsze wystawienie faktury, jednak nie może ono nastąpić wcześniej niż 30. dnia przed:
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Przez sprzedaż z kolei rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Sprzedaż energii elektrycznej stanowić zatem będzie dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.
Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.
Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.
Wskazana powyżej regulacja jest zgodna z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.
W tym miejscu zauważyć należy, że w art. 19a ust. 5 ustawy ustawodawca w sposób szczególny uregulował powstanie obowiązku podatkowego dla niektórych usług.
I tak, stosownie do ww. art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu:
W związku z ww. artykułem 19a ust. 5 pkt 4 lit. a, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego.
W przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności (art. 19a ust. 7 ustawy).
Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4 (art. 19a ust. 8 ustawy).
Przepis art. 2 pkt 31 ustawy, wprowadza definicję faktury, przez którą rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
W myśl art. 106a pkt 1 ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.
Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 oraz jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.
Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy, faktura powinna zawierać:
W myśl art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności – w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4.
Na podstawie art. 106i ust. 7 ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:
Natomiast jak stanowi art. 106i ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa handlowego prowadzącą działalność gospodarczą. Na skutek realizacji inwestycji na dachu budynku stanowiącego siedzibę spółki zainstalowane zostały ogniwa fotowoltaiczne, za pomocą których budynek zasilany będzie w energię elektryczną. Nadwyżka wyprodukowanej energii elektrycznej oraz energia wyprodukowana w dni wolne od pracy będzie odsprzedawana przedsiębiorstwu energetycznemu posiadającemu koncesję na przesyłanie i obrót energią elektryczną.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy obowiązek podatkowy z tytułu dostawy energii elektrycznej powstaje z chwilą wystawienia faktur jednak nie później niż z chwilą nadejścia ustawowego terminu jej wystawienia oraz czy fakturę dokumentującą dostawę energii wystawia się z upływem terminu płatności.
Łączna analiza przywołanych powyżej norm prawnych – dotyczących zarówno obowiązku podatkowego jak też określenia terminu wystawienia faktury – prowadzi do wniosku, że w związku z dostawą energii elektrycznej, zastosowanie znajdzie art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy, tj. obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury. Jednak powtórzyć należy, że na podstawie art. 19a ust. 7 ustawy, w sytuacji, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności. Natomiast na podstawie art. 106i ust. 3 pkt 4 fakturę dokumentującą ww. dostawę Wnioskodawca powinien wystawić nie później niż z upływem terminu jej płatności.
Innymi słowy, o tym kiedy ma być rozliczony podatek należny z tytułu dostaw dokonywanych przez Spółkę decyduje moment wystawienia faktury, jednak nieprzekraczalnym momentem jest termin płatności ustalony pomiędzy stronami. Ustawodawca w omawianym przypadku nie wymaga udokumentowania fakturą wpłat należności (np. zaliczki, przedpłaty) lub dokonania dostawy.
Z powyższych regulacji wynika, że w przypadku dostaw energii elektrycznej na rzecz innego podatnika podatku VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, jednakże faktura taka powinna być wystawiona najpóźniej z chwilą upływu terminu płatności. W sytuacji, gdy podatnik nie wystawił w tym terminie faktury lub wystawił ją z opóźnieniem – obowiązek podkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawianie, tj. z chwilą upływu terminu płatności.
Reasumując, w związku z dostawą energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, jednak nie później niż z chwilą upływu ustawowego terminu jej wystawienia, a fakturę dokumentującą ww. czynność Wnioskodawca powinien wystawić najpóźniej z upływem terminu płatności.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili