1061-IPTPP3.4512.364.2016.2.JM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2016 r. (data wpływu 24 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia 20 lipca 2016 r. (data wpływu 26 lipca 2016 r.) i z dnia 10 sierpnia 2016 r. (data wpływu 10 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami z dnia 20 lipca 2016 r. (data wpływu 26 lipca 2016 r.) o wskazanie adresu elektronicznego w systemie e-PUAP oraz z dnia 10 sierpnia 2016 r. (data wpływu 10 sierpnia 2016 r.) o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Nieruchomość gruntowa przeznaczona do sprzedaży w drodze przetargu nieograniczonego stanowi własność Gminy …. na podstawie Decyzji Wojewody ….. znak: ….. z dnia 23.03.2012 r.

W ww. decyzji stwierdzono, że Gmina ….. z dniem 27 maja 1990 r. z mocy prawa, nieodpłatnie nabyła na własność nieruchomość gruntową oznaczoną numerami ewidencyjnymi 154/1 (pow. 0,3346 ha), 154/2 (pow. 0,0763 ha), 154/3 (pow. 2,7622 ha) o łącznej powierzchni 3,1731 ha, położoną w obrębie geodezyjnym …., gmina …., powiat …., województwo …..

W rejestrze gruntów obrębu …. …. nieruchomość 154/1, 154/2 oraz 154/3 stanowi grunt rolny klasy VI. Dla obszaru, w którym położona jest przedmiotowa nieruchomość – działki nr 154/1, 154/2 oraz 154/3, obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego sołectwa …. na terenie Gminy …., zatwierdzony Uchwałą nr 6/2007 Rady Gminy …. z dnia 26 lutego 2007 r., zgodnie z którym nieruchomość ta została oznaczona symbolem WZ – tereny urządzeń zapatrzenia w wodę. Dla terenów oznaczonych symbolem WZ – tereny urządzeń zapatrzenia w wodę, ustalono jako przeznaczenie podstawowe: ujęcia wód podziemnych, obiekty i urządzenia związane z zaopatrzeniem w wodę, natomiast jako przeznaczenie dopuszczalne: obiekty administracyjne, gospodarcze związane z zaopatrzeniem w wodę oraz zieleń urządzoną i nieurządzoną. Powołany powyżej plan zagospodarowania przestrzennego określił zasady zabudowy i zagospodarowania terenów związanych z zaopatrzeniem w wodę, a mianowicie: 1) zakaz prowadzenia wszelkich działań, które mogą zagrażać zanieczyszczeniom wód lub powodować obniżenie wydajności ujęć 2) wszelkie działania muszą być zgodne z przepisami szczególnymi regulującymi ochronę źródeł i ujęć wody.

Przedmiotowa nieruchomość gruntowa zabudowana jest obiektami budowlanymi, związanymi z uzdatnianiem wody, które przekazane zostały nieodpłatnie Związkowi Komunalnemu Wodociągów i Kanalizacji …. na mocy decyzji Wojewody …. z dnia 14 kwietnia 1992 r. znak: …… jako składniki majątkowe wchodzące w dniu 27 maja 1990 r. w skład majątku państwowego będącego w dyspozycji Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji …`(...)`

Gmina ….. (dalej: „Gmina”) jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy z dn. 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym oraz zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 3 marca 2005 r.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu zawarte w wezwaniu z dnia 4 sierpnia 2016 r.: „Jakie obiekty budowlane związane z uzdatnianiem wody, znajdują się na działkach, mających być przedmiotem sprzedaży?”, Wnioskodawca wskazał, że na działce nr 154/1 (obręb geodezyjny ….) oraz 154/2 (obręb geodezyjny ….) znajdują się obiekty liniowe, tj. wodociąg W-800, kanalizacja deszczowa kd-300 oraz kable energetyczne wysokiego napięcia eWN. Na działce nr 154/3 (obręb geodezyjny ….) znajdują się: budynek przepompowni głównej oraz biuro, rozdzielnia 6 KV, rozdzielnia 15 KV, budynek agregatowo-prądotwórczy, czerpnia wiejska, budynek socjalno-usługowy wraz z kotłownią, magazyn, chlorownia, magazyn środków chemicznych, magazyn wraz z garażem, zbiornik przeciwuderzeniowy, rozdzielnia Zakładu Energetycznego, ujęcie wody, budynek techniczny, obiekty liniowe – sieci kanalizacji deszczowej, sanitarnej, wodociągowej i energetycznej o różnych średnicach, wielkości i mocy.

Obiekty budowlane związane z uzdatnianiem wody, położone na działkach nr 154/1, 154/2 oraz 154/3 – nie są własnością Gminy …., stanowią one własność Międzygminnego Związku Wodociągów i Kanalizacji …`(...)`

Obiekty budowlane związane z uzdatnianiem wody, znajdujące się na działkach nr 154/1, 154/2 oraz 154/3 nie będą przedmiotem sprzedaży.

Obiekty budowlane związane z uzdatnianiem wody, położone na działkach nr ewidencyjny 154/1 oraz 154/2 są obiektami liniowymi. Ujęcie wody oraz zbiornik przeciwuderzeniowy, znajdujące się na działce nr 154/3 są budowlami, pozostałe obiekty na działce nr 154/3 są budynkami w świetle przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm.).

Wszystkie obiekty położone na działkach nr ewidencyjny 154/1,154/2 oraz 154/3 są trwale z gruntem związane.

Gminie ….. (Wnioskodawcy) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem działek nr ewidencyjny 154/1, 154/2 oraz 154/3.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu zawarte w wezwaniu z dnia 4 sierpnia 2016 r.: „Do jakich czynności Wnioskodawca wykorzystywał działki, które mają być przedmiotem sprzedaży:

• opodatkowanych podatkiem od towarów i usług;

• zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług;

• niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?”,

Wnioskodawca wskazał, że Gmina ….. nie wykorzystywała działek będących przedmiotem sprzedaży – nr ew. 154/1, 154/2 oraz 154/3 do jakichkolwiek czynności.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu zawarte w wezwaniu z dnia 4 sierpnia 2016 r.: „Czy Wnioskodawca wykorzystywał działki, które mają być przedmiotem sprzedaży wyłącznie do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?”, Wnioskodawca wskazał, że Gmina ….. nie wykorzystywała działek będących przedmiotem sprzedaży – nr ew. 154/1, 154/2 oraz 154/3 do jakichkolwiek czynności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku VAT (podatek od towarów i usług) zastosować przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości gruntowej zabudowanej obiektami związanymi z uzdatnianiem wody będącymi własnością Związku Komunalnego Wodociągów i Kanalizacji …..?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwanej dalej: ustawą o VAT), opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, że przez dostawę należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zatem sprzedaż nieruchomości przez podatnika stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT ).

Z kolei, w myśl art. 48 Kodeksu cywilnego, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane (tzw. zasada superficies solo cedit).

Natomiast z treści art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej.

Tym samym, zbycie gruntu zabudowanego cudzą budowlą należy traktować jako dostawę nieruchomości zabudowanej.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi co do zasady, obecnie 23%.

Przy czym ustawodawca przewidział również stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 cytowanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zatem opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane.

Pozostałe natomiast grunty, nieprzeznaczone pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT. Ponadto ustawa o VAT w art. 2 pkt 33 zawiera definicję terenów budowlanych, przez które rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Nieruchomość gruntowa przeznaczona do sprzedaży przez Gminę w drodze przetargu nieograniczonego, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego sołectwa …., zatwierdzonego Uchwałą nr 6/2007 Rady Gminy …. z dnia 26.02.2007 r., stanowi tereny urządzeń zaopatrzenia w wodę (WZ), dla których przeznaczeniem podstawowym są ujęcia wód podziemnych oraz obiekty i urządzenia związane z zaopatrzeniem w wodę. Ponadto w planie określono zasady zabudowy i zagospodarowania terenów związanych z zaopatrzeniem w wodę, a mianowicie: zakaz prowadzenia wszelkich działań, które mogą zagrażać zanieczyszczeniom wód lub powodować obniżenie wydajności ujęć oraz działania te muszą być zgodne z przepisami szczególnymi regulującymi ochronę źródeł i ujęć wody.

W związku z powyższym sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – stawka podatku 23%, gdyż zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowi grunt pod zabudowę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Należy zatem stwierdzić, że z uwagi na fakt, że sprzedaż nieruchomości będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Gmina będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W odniesieniu do nieruchomości zabudowanych należy rozpatrywać zastosowanie zwolnienia w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku budynku, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina z dniem 27 maja 1990 r. z mocy prawa, nieodpłatnie nabyła na własność nieruchomość gruntową oznaczoną numerami ewidencyjnymi 154/1 (pow. 0,3346 ha), 154/2 (pow. 0,0763 ha), 154/3 (pow. 2,7622 ha) o łącznej powierzchni 3,1731 ha. Nieruchomość gruntowa przeznaczona do sprzedaży w drodze przetargu nieograniczonego stanowi własność Gminy. Przedmiotowa nieruchomość gruntowa zabudowana jest obiektami budowlanymi, związanymi z uzdatnianiem wody. Na działce nr 154/1 oraz 154/2 znajdują się obiekty liniowe, tj. wodociąg W-800, kanalizacja deszczowa kd-300 oraz kable energetyczne wysokiego napięcia eWN. Na działce nr 154/3 znajdują się: budynek przepompowni głównej oraz biuro, rozdzielnia 6 KV, rozdzielnia 15 KV, budynek agregatowo-prądotwórczy, czerpnia wiejska, budynek socjalno-usługowy wraz z kotłownią, magazyn, chlorownia, magazyn środków chemicznych, magazyn wraz z garażem, zbiornik przeciwuderzeniowy, rozdzielnia Zakładu Energetycznego, ujęcie wody, budynek techniczny, obiekty liniowe – sieci kanalizacji deszczowej, sanitarnej, wodociągowej i energetycznej o różnych średnicach, wielkości i mocy. Obiekty budowlane związane z uzdatnianiem wody, położone na działkach nr 154/1, 154/2 oraz 154/3 – nie są własnością Gminy, stanowią one własność Międzygminnego Związku Wodociągów i Kanalizacji. Obiekty budowlane związane z uzdatnianiem wody, znajdujące się na działkach nr 154/1, 154/2 oraz 154/3 nie będą przedmiotem sprzedaży.

Zgodnie z art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Jak stanowi § 2 cyt. przepisu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Stosownie do art. 49 k.c., urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania wody, pary, gazu, prądu elektrycznego oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych gruntu lub budynku, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa lub zakładu.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż z uwagi na fakt, że znajdujące się na działkach obiekty budowlane, związane z uzdatnianiem wody nie stanowią własności Wnioskodawcy, nie można ich traktować jako części składowej nieruchomości, która ma być przedmiotem zbycia przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.

Przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem malej architektury jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolnostojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolnostojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową – art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

W myśl natomiast art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane – przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Jakkolwiek na działkach znajdują się obiekty budowlane, związane z uzdatnianiem wody, to nie stanowią one własności Gminy. W rezultacie ww. obiektów nie będzie można traktować jako części składowej nieruchomości będącej przedmiotem zbycia przez Gminę.

Transakcja sprzedaży działek nie będzie objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, bowiem są to grunty zabudowane, a więc nie stanowią terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane. Dostawa działek nie będzie również korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem z okoliczności sprawy nie wynika, aby ww. grunty był wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku – w opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że Gmina nie wykorzystywała działek będących przedmiotem sprzedaży do jakichkolwiek czynności.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż działek nie będzie mogła korzystać ze zwolnień wynikających art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy. Zatem sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podatku VAT w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

W związku z tym, że Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny w zakresie zastosowania stawki 23% dla dostawy przedmiotowej nieruchomości, to pomimo wskazania we własnym stanowisku, iż przedmiotem dostawy będzie grunt przeznaczony pod zabudowę, a nie jak wskazano w niniejszej interpretacji grunt zabudowany, to oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie się pokrywał z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.