1061-IPTPP3.4512.35.2016.2.MWj

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2016 r. (data wpływu 1 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 marca 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) z faktur dokumentujących zakup produktów przeznaczonych do prowadzenia bloga – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup produktów przeznaczonych do prowadzenia bloga

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 marca 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz uiszczenie brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Obecnie Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z doradztwem w zakresie informatyki. Współpracuje z firmą telekomunikacyjną. Jest czynnym płatnikiem VAT.

Wnioskodawca planuje rozszerzyć swoją działalność o prowadzenie bloga/strony internetowej związanej z tematyką kulinarną oraz sprzątaniem.

W ramach tego bloga/strony internetowej planuje przygotowywać różnego rodzaju potrawy i umieszczać przepisy, instrukcje oraz filmy instruktażowe na tej stronie. Planuje również testować, porównywać i oceniać różnego rodzaju środki spożywcze i chemiczne, a także inne produkty związane z gotowaniem (przyprawy, naczynia, patelnie, kuchnie itp.) oraz sprzątaniem (mopy, odplamiacze, ściereczki).

Dodatkowo na prowadzonym blogu planuje promować swoją podstawową działalność (doradztwo związane z inf.) oraz umieszczać reklamy i artykuły sponsorowane co potencjalnie przyniesie Wnioskodawcy dochód. Uzyskany dochód zależny jest od ilości wejść na przygotowaną stronę internetową/blog. Spodziewa się niewielkiego (przychodu) w pierwszym roku działalności, a dopiero w drugim/trzecim roku okaże się czy działalność ta przyniesie zyski i czy będzie ją kontynuował. Spodziewa się, że początkowo koszty przewyższą przychody. Aby móc rozpocząć prowadzenie tej strony planuje zakupić, ewentualnie przekazać z użytkowania (majątku) prywatnego na potrzeby prowadzonej działalności sprzęt AGD (kuchnia, lodówka, piekarnik, kuchenka mikrofalowa, zmywarka itp). Sprzęt ten będzie wykorzystywał do przygotowywania potraw i testów środków czystości, które to testy będzie umieszczał na prowadzonej stronie.

Planuje również kupować różnego rodzaju środki spożywcze, które będzie wykorzystywał do przygotowania potraw których przepisy będzie umieszczał na stronie internetowej.

Wnioskodawca ma nadzieje, że umieszczane na stronie internetowej artykuły zainteresują czytelników, co spowoduje dużą ilość wejść na stronę, a co za tym idzie przychód od potencjalnych reklamodawców.

W piśmie z dnia 14 marca 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano, że Wnioskodawca jest czynnym płatnikiem podatku VAT, przy czym płacony podatek dotyczy usług informatycznych, które świadczy. Faktury będą wystawiane na prowadzoną przez Wnioskodawcę firmę „……”.

Na pytanie: Czy towary i usługi objęte zakresem pytania będą służyły Wnioskodawcy wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku?, Wnioskodawca odpowiedział: Tak, zakupione artykuły spożywcze/chemiczne posłużą do przygotowania artykułów, instrukcji, przepisów i filmów instruktażowych dotyczących sprzątania/gotowania, które zostaną umieszczone na stronie internetowej. Publikacje te mają zainteresować czytelników i sprawić, że będą odwiedzać prowadzoną przez Wnioskodawcę stronę internetową. Od ilości czytelników (wejść na stronę) będzie zależał potencjalny dochód z jej prowadzenia. Dodatkowo na tej stronie Wnioskodawca będzie promował swoją podstawową działalność i być może uda mu się zdobyć kolejnych kontrahentów.

W odpowiedzi na pytanie: Do wykonywania jakich czynności będą służyły Wnioskodawcy nabywane towary i usługi związane z prowadzeniem bloga (strony internetowej), tj. do czynności: opodatkowanych podatkiem VAT, czy zwolnionych od podatku od towarów i usług, czy niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?, Wnioskodawca wskazał, że osiągany dochód będzie opodatkowany – Wnioskodawca będzie wystawiał faktury VAT 23%, przy czym na początku nie spodziewa się uzyskać zbyt wielkiego przychodu - wszystko zależy od tego czy uda mu się zainteresować czytelników. Dochody Wnioskodawca planuje osiągać z:

• Reklam wyświetlanych na stronie

• Wpisów sponsorowanych

• Programów partnerskich.

Natomiast na pytanie: Czy towary i usługi objęte zakresem pytania będą wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej wyłącznie do czynności opodatkowanych?, Wnioskodawca odpowiedział: tak, osiągany przychód będzie opodatkowany. Przy czym tak jak Wnioskodawca pisał we wniosku – początkowo nie spodziewa się zbyt dużego przychodu z tytułu prowadzonej strony internetowej. Koszty prowadzenia serwisu, Wnioskodawca chce potraktować jako inwestycję, którą sfinansuje z prowadzonej przez siebie działalności podstawowej, z nadzieję na zyski w dłuższym horyzoncie czasowym.

Reasumując, zakupione towary Wnioskodawca będzie wykorzystywał do przygotowania artykułów, instrukcji, przepisów i filmów instruktażowych dotyczących sprzątania/gotowania, które zostaną umieszczone na stronie internetowej. Publikacje te mają zainteresować czytelników i sprawić, że będą odwiedzać prowadzoną przez Wnioskodawcę stronę internetową. Od ilości czytelników (wejść na stronę) będzie zależał potencjalny dochód z jej prowadzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może odliczyć VAT od zakupywanych produktów?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku), uważa, że może odliczyć podatek VAT od zakupionych przedmiotów. Wnioskodawca uważa, że może zaliczać w koszty i odliczać VAT od zakupionych towarów, które posłużą mu do przygotowania publikacji, co może spowodować przychód z prowadzonej strony/serwisu internetowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z ww. przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Powyższą zasadę potwierdzają również przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

Do fundamentalnych cech podatku od wartości dodanej, wynikających z postanowień art. 1 Dyrektywy należy zaliczyć zasadę neutralności podatku dla podatników. Cechą podatku od wartości dodanej, wskazaną w art. 1 ust. 2 Dyrektywy, jest faktyczne obciążenie ciężarem podatku od wartości dodanej jedynie konsumpcji towarów i usług. Z treści tego przepisu należy wnioskować, że podatek ten nie powinien obciążać podmiotów biorących udział w obrocie towarami i usługami, niebędących ich ostatecznymi odbiorcami. Należy jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z postanowieniami art. 1, podatek powinien być naliczany na wszystkich stadiach obrotu, z etapem sprzedaży detalicznej włącznie. Mechanizmem zapewniającym obciążenie podatkiem wyłącznie ostatecznych odbiorców towarów i usług, przy jednoczesnym naliczaniu podatku na każdym etapie obrotu, jest wskazane w ust. 2 prawo do odliczenia od podatku należnego podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług. Ograniczenie prawa do odliczenia podatku przez podatnika, podobnie jak wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania, powinny mieć charakter wyjątkowy i mogą być wprowadzane jedynie na podstawie wyraźnych przepisów prawa. Szczegółowe zasady realizacji prawa do odliczenia podatku zawierają przepisy Tytułu X Dyrektywy, które należą bez wątpienia do najistotniejszych regulacji Dyrektywy VAT. Neutralność podatku od wartości dodanej dla podatnika wyraża się m.in. dążeniem do poszukiwania, wdrażania i ochrony rozwiązań legislacyjnych zapewniających stan prawny, w którym wartość podatku zapłaconego przez podatnika w cenie zakupywanych przez niego towarów i usług wykorzystywanych do celów działalności opodatkowanej nie będzie stanowić dla podatnika ostatecznego kosztu. Podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością opodatkowaną. Wszelkie korzystne dla podatnika konsekwencje wynikające z koncepcji neutralności podatku są traktowane w doktrynie wspólnego systemu VAT jako fundamentalne prawo podatnika, nie zaś jako jego przywilej.

Zgodnie z art. 168 Dyrektywy, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić:

1. VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika;
2. VAT należnego od transakcji uznanych za dostawy towarów i świadczenie usług zgodnie z art. 18 lit. a) i art. 27;
3. VAT należnego od wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b) pkt (i);
4. VAT należnego od transakcji uznanych za wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów zgodnie z art. 21 i 22;
5. VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów na terytorium tego państwa członkowskiego.

Ponadto z orzecznictwa TSUE wynika, że właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zatem dla określenia czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z wydatków poniesionych na zakup sprzętu AGD (kuchnia, lodówka, piekarnik, kuchenka mikrofalowa, zmywarka) oraz środków spożywczych i chemicznych, a także innych produktów związanych z gotowaniem (przyprawy, naczynia, patelnie, kuchnie) oraz sprzątaniem (mopy, odplamiacze, ściereczki), niezwykle istotny jest charakter związku występującego między zakupami, a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Związek ten może mieć charakter bezpośredni (np. zakup materiałów do wytworzenia produktu podlegającego odsprzedaży) lub pośredni (koszty ogólne).

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością opodatkowaną można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży, ponieważ bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast ze związkiem pośrednim mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością opodatkowaną, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z doradztwem w zakresie informatyki. Współpracuje z firmą telekomunikacyjną. Jest czynnym płatnikiem VAT. Wnioskodawca planuje rozszerzyć swoją działalność o prowadzenie bloga/strony internetowej związanej z tematyką kulinarną oraz sprzątaniem.

W ramach tego bloga/strony internetowej planuje przygotowywać różnego rodzaju potrawy i umieszczać przepisy, instrukcje oraz filmy instruktażowe na tej stronie. Planuje również testować, porównywać i oceniać różnego rodzaju środki spożywcze i chemiczne, a także inne produkty związane z gotowaniem (przyprawy, naczynia, patelnie, kuchnie itp.) oraz sprzątaniem (mopy, odplamiacze, ściereczki).

Dodatkowo na prowadzonym blogu planuje promować swoją podstawową działalność (doradztwo związane z inf.) oraz umieszczać reklamy i artykuły sponsorowane co potencjalnie przyniesie Wnioskodawcy dochód. Aby móc rozpocząć prowadzenie tej strony planuje zakupić, ewentualnie przekazać z użytkowania (majątku) prywatnego na potrzeby prowadzonej działalności sprzęt AGD (kuchnia, lodówka, piekarnik, kuchenka mikrofalowa, zmywarka itp.). Sprzęt ten będzie wykorzystywał do przygotowywania potraw i testów środków czystości, które to testy będzie umieszczał na prowadzonej stronie

Planuje również kupować różnego rodzaju środki spożywcze, które będzie wykorzystywał do przygotowania potraw których przepisy będzie umieszczał na stronie internetowej.

Faktury będą wystawiane na prowadzoną przez Wnioskodawcę firmę „……”.

Towary i usługi objęte zakresem pytania będą służyły Wnioskodawcy wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku.

Osiągany dochód będzie opodatkowany – Wnioskodawca będzie wystawiał faktury VAT 23%. Wnioskodawca dochody planuje osiągać z: reklam wyświetlanych na stronie, wpisów sponsorowanych, programów partnerskich.

Osiągany przychód będzie opodatkowany. Koszty prowadzenia serwisu, Wnioskodawca chce potraktować jako inwestycję, którą sfinansuje z prowadzonej przez siebie działalności podstawowej, z nadzieją na zyski w dłuższym horyzoncie czasowym.

Analiza powołanych przepisów prawa w kontekście opisanego stanu sprawy pozwala na uznanie, iż zakup sprzętu AGD (kuchnia, lodówka, piekarnik, kuchenka mikrofalowa, zmywarka) oraz środków spożywczych i chemicznych, a także innych produktów związanych z gotowaniem (przyprawy, naczynia, patelnie, kuchnie) oraz sprzątaniem (mopy, odplamiacze, ściereczki) mają związek z przyszłą sprzedażą opodatkowaną Wnioskodawcy, bowiem będą miały wpływ na potencjalny dochód z prowadzonego bloga/strony internetowej.

W związku z powyższym, zostaje spełniona podstawowa przesłanka o charakterze przyczynowo-skutkowym decydująca o prawie Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie zakupu sprzętu AGD (kuchnia, lodówka, piekarnik, kuchenka mikrofalowa, zmywarka) oraz środków spożywczych i chemicznych, a także innych produktów związanych z gotowaniem (przyprawy, naczynia, patelnie, kuchnie) oraz sprzątaniem (mopy, odplamiacze, ściereczki) w związku z wykorzystaniem artykułów, instrukcji, przepisów i filmów instruktażowych dotyczących sprzątania/gotowania, które zostaną umieszczone na stronie internetowej (blog). Publikacje te mają zainteresować czytelników i sprawić, że będą odwiedzać prowadzonego przez Wnioskodawcę bloga/stronę internetową. Od ilości czytelników (wejść na bloga/stronę) będzie zależał potencjalny dochód z jego prowadzenia. Dodatkowo na tym blogu/stronie Wnioskodawca będzie promował swoją podstawową działalność i być może uda mu się zdobyć kolejnych kontrahentów.

Nabywane produkty mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca będzie wystawiał faktury VAT ze stawką podstawową 23%.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup sprzętu AGD (kuchnia, lodówka, piekarnik, kuchenka mikrofalowa, zmywarka) oraz środków spożywczych i chemicznych, a także innych produktów związanych z gotowaniem (przyprawy, naczynia, patelnie, kuchnie) oraz sprzątaniem (mopy, odplamiacze, ściereczki), zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca –wydatki będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Należy jednak wskazać, że użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy wypełnia przesłankę odpłatnego świadczenia usług. Zatem w sytuacji kiedy Wnioskodawca użyje towarów zakupionych w ramach prowadzonego bloga/strony do celów osobistych, użycie to będzie podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.