Wnioskodawczyni złożyła wniosek o interpretację indywidualną w dniu 18 marca 2025 r., dotyczącą skutków podatkowych przelewów środków pieniężnych z rachunków wspólnych małżonków na jej indywidualny rachunek, dokonanych przed śmiercią męża. Wnioskodawczyni miała wątpliwości, czy te przelewy należy zgłosić do Urzędu Skarbowego jako darowiznę. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko wnioskodawczyni jest prawidłowe, stwierdzając, że transfer środków pieniężnych pomiędzy rachunkami w ramach majątku wspólnego małżonków nie skutkuje nabyciem majątku tytułem darowizny, a zatem nie podlega opodatkowaniu. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko wnioskodawczyni.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.
18 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 18 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych dokonania przed śmiercią Pani męża przelewów środków pieniężnych z rachunków wspólnych małżonków na Pani rachunek indywidualny. Uzupełniła go Pani
pismem z 9 kwietnia 2025 r. (wpływ 9 kwietnia 2025 r.), pismem z 29 kwietnia 2025 r. (wpływ 29 kwietnia 2025 r.) oraz - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 22 kwietnia 2025 r. (wpływ 22 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawczyni ma wątpliwości czy musi osobno zgłosić do Urzędu Skarbowego fakt dokonania przelewów z kont wspólnych z małżonkiem Wnioskodawczyni w pełnej wspólnocie majątkowej, na konto indywidualne Wnioskodawczyni. Mąż Wnioskodawczyni w momencie dokonania tej czynności żył ((...) 2024 r.), jednakże zmarł w (...) 2025. Na korekcie formularza SD-Z2 po poradzie prawnika Wnioskodawczyni zgłosiła jako masę spadkową połowę wszystkich środków zgromadzonych na kontach wspólnych (Wnioskodawczyni i jej męża) i indywidualnych Wnioskodawczyni, traktując je jako wspólnotę majątkową. Mąż Wnioskodawczyni - A. K. - zachorował w (...) 2024 r. na (...). Choroba posuwała się, wobec czego w (...) 2024 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zadecydowali otworzyć Wnioskodawczyni konta osobiste i przelać na te konta większą część pieniędzy ze wspólnych kont w Banku (...) i w Banku (...) w celu uzyskania lepszej dyspozycyjności gotówki, w razie nagłej potrzeby intensywnego leczenia, nawet poza granicami Polski (mąż Wnioskodawczyni w tym czasie miał (...), przelewów dokonała Wnioskodawczyni w bankowości internetowej). Niestety mąż Wnioskodawczyni umarł (...) 2025 r. W dniu (...) 2025 r. Wnioskodawczyni udała się wraz z jedyną córką - Al. K.- do notariusza w celu sporządzenia notarialnego aktu poświadczenia dziedziczenia (Repertorium (...)), po czym (...) (...) 2025 r. Wnioskodawczyni wraz z córką złożyły zeznanie spadkowe na formularzu SD-Z2 , w którym uwzględniły: 2- wartość mieszkania (...) m na ul. (...) (po ¼); - kwoty pieniężne pozostałe na wspólnych (tzn. męża Wnioskodawczyni i Wnioskodawczyni) kontach w Banku (...), Banku (...) i w (...) Banku (po ¼). Przy składaniu formularza SD-Z2 w Urzędzie Skarbowym Wnioskodawczyni zapytała, jak należy potraktować utworzenie kont osobistych w (...) 2024 r., na które Wnioskodawczyni przelała pieniądze (Bank (...), Bank (...)). Poinformowano Wnioskodawczynię, że musi to zgłosić w Urzędzie Skarbowym, co zaskoczyło Wnioskodawczynię, ponieważ wcześniej dzwoniła do Krajowej Informacji Skarbowej i zapewniano ją kilkukrotnie, że - skoro przelewa pieniądze ze wspólnego konta na własne (przy czym zawsze Wnioskodawczyni i jej mąż mieli wszystkie konta wspólne i nigdy nie mieli żadnej rozdzielności majątkowej) - to Wnioskodawczyni nie musi tego zgłaszać do Urzędu Skarbowego. Wobec powyższych informacji Wnioskodawczyni udała się do prawnika, który poradził jej, żeby wszystkie pieniądze na wszystkich kontach potraktować jako wspólne i połowę uznać za masę spadkową po mężu Wnioskodawczyni. W związku z tym Wnioskodawczyni wraz ze swoją córką dokonały korekty ((...) 2025 r.) zeznania spadkowego na formularzu SD-Z2, biorąc pod uwagę wszystkie zgromadzone pieniądze na wszystkich (tzn. na wspólnych - śp. męża Wnioskodawczyni i Wnioskodawczyni, a także na osobistych Wnioskodawczyni) kontach. Połowa wszystkich środków została zgłoszona jako masa spadkowa po mężu Wnioskodawczyni. Również połowa wartości mieszkania - tu zostało wszystko bez zmian, w stosunku do pierwszego zeznania z (...) 2025 r. W piśmie z 9 kwietnia 2025 r. Wnioskodawczyni wskazała, że: Wnioskodawczyni pozostawała w związku małżeńskim aż do śmierci męża w (...) 2025 r. Przez cały okres trwania małżeństwa pomiędzy małżonkami obowiązywała wspólność majątkowa - strony nie zawierały umowy majątkowej małżeńskiej ani nie wyłączały poszczególnych składników z majątku wspólnego. Wspólny majątek małżonków obejmował m.in. środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych - prowadzonych jako wspólne. Środki te pochodziły przede wszystkim z wynagrodzenia uzyskiwanego przez męża Wnioskodawczyni z tytułu umów o pracę oraz umów o dzieło, a w ostatnim okresie - z emerytury. Wnioskodawczyni nie uzyskiwała dochodów z pracy ani innej działalności zarobkowej. Małżonkowie nie posiadali również majątków odrębnych. W (...) 2024 r., w związku z poważnym pogorszeniem się stanu zdrowia męża (...), małżonkowie podjęli wspólnie decyzję o przelaniu znacznych kwot pieniężnych z rachunków wspólnych na nowo otwarte przez Wnioskodawczynię rachunki indywidualne. Celem tych działań było zapewnienie Wnioskodawczyni pełnej i szybkiej dostępności do środków finansowych, które mogłyby zostać w razie potrzeby przeznaczone na leczenie, zarówno w Polsce, jak i za granicą. Przelewy zostały zatytułowane ogólnie jako „przelew środków” - bez wskazania celu darowizny ani żadnego innego tytułu nieodpłatnego przysporzenia. Po dokonaniu tych przelewów Wnioskodawczyni korzystała z tych środków w ograniczonym zakresie - wyłącznie na potrzeby bieżących wydatków, w tym m.in. na pokrycie kosztów pogrzebu męża. Środki te nie zostały w żaden sposób wydzielone jako majątek odrębny i pozostały częścią wspólnego majątku małżonków. W (...) 2025 r. mąż Wnioskodawczyni zmarł. W (...) 2025 r. przed notariuszem sporządzony został akt poświadczenia dziedziczenia, zgodnie z którym spadek po zmarłym przypadł Wnioskodawczyni oraz ich jedynej córce - każdej po ½ udziału. W skład masy spadkowej wchodziła połowa wartości lokalu mieszkalnego, którego małżonkowie byli współwłaścicielami w ramach majątku wspólnego, a także środki pieniężne znajdujące się na rachunkach bankowych. Wnioskodawczyni złożyła zgłoszenie SD-Z2, uwzględniając jako składnik masy spadkowej połowę łącznej wartości wszystkich środków pieniężnych - zarówno tych, które znajdowały się na rachunkach wspólnych, jak i tych, które na podstawie wspólnej decyzji małżonków zostały przelane na indywidualne konta Wnioskodawczyni. W zgłoszeniu tym udziały spadkowe zostały określone w wysokości po ¼ dla każdej z uprawnionych - tj. dla Wnioskodawczyni i jej córki. Wnioskodawczyni podkreśliła, że Urząd Skarbowy wydał zaświadczenie potwierdzające, iż nabycie przez Wnioskodawczynię udziałów w spadku korzysta ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z 9 kwietnia 2025 r.) Czy dokonane w (...) 2024 r., tj. przed śmiercią męża, przelewy środków pieniężnych z rachunków wspólnych małżonków na rachunek indywidualny Wnioskodawczyni mogą zostać uznane za darowiznę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn? Pani stanowisko w sprawie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 9 kwietnia 2025 r.) Zdaniem Wnioskodawczyni, dokonane w (...) 2024 r., tj. przed śmiercią męża, przelewy środków pieniężnych z rachunków wspólnych małżonków na rachunek indywidualny Wnioskodawczyni nie mogą zostać uznane za darowiznę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem darowizny, polecenia darczyńcy. Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji darowizny, w związku z tym należy odwołać się do odpowiednich przepisów uregulowanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 z późn. zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 tej ustawy, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Stosownie do treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści art. 889 ustawy. W przedmiotowej sprawie w ocenie Wnioskodawczyni nie doszło jednak do zawarcia umowy darowizny między małżonkami, ani do faktycznego przysporzenia majątkowego. Przelew środków pieniężnych z rachunków wspólnych na rachunki indywidualne Wnioskodawczyni miał charakter wyłącznie techniczny i służył zapewnieniu bieżącego dostępu do środków w związku z pogarszającym się stanem zdrowia męża. Środki te nadal stanowiły składnik majątku wspólnego i były wykorzystywane na potrzeby rodziny, w tym m.in. na pokrycie kosztów pogrzebu. Kwestie stosunków majątkowych małżeńskich reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Z § 2 ww. artykułu wynika, że do majątku wspólnego należą w szczególności: 1) pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków, 2) dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków, 3) środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków. Środki zgromadzone na rachunkach bankowych - niezależnie od tego, na kogo formalnie zarejestrowany jest rachunek - stanowią zatem co do zasady majątek wspólny, o ile nie zostały wyłączone na mocy umowy majątkowej (co w niniejszej sprawie nie miało miejsca). Dodatkowo należy podkreślić, że środki pieniężne przelane na rachunki indywidualne Wnioskodawczyni zostały objęte zgłoszeniem SD-Z2 jako składnik masy spadkowej po zmarłym małżonku. Wnioskodawczyni oraz jej córka zadeklarowały jako podlegające dziedziczeniu łącznie połowę wszystkich środków pieniężnych – zarówno tych, które znajdowały się na rachunkach wspólnych, jak i tych przelanych uprzednio na rachunki indywidualne. Powyższe jednoznacznie potwierdza, że środki te były traktowane jako część majątku wspólnego, a nie jako odrębny majątek Wnioskodawczyni nabyty w drodze darowizny. W związku z powyższym, przesunięcie środków pieniężnych wewnątrz majątku wspólnego małżonków nie może być kwalifikowane jako nabycie majątku tytułem darowizny. W szczególności nie wystąpił tu element nieodpłatnego przysporzenia kosztem majątku drugiego małżonka, a sama czynność nie została dokonana w wykonaniu oświadczenia darczyńcy z zamiarem dokonania darowizny. W świetle powyższego nie sposób przyjąć, że transfer środków pieniężnych pomiędzy rachunkami w ramach majątku wspólnego małżonków skutkuje nabyciem majątku przez jednego z nich w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn, a zatem czynność ta nie uznaje się za czynność opodatkowaną w myśl przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili