Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 17 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji
indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa
do ulgi mieszkaniowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Uzupełniła Pani wniosek pismem z 19 marca 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Na podstawie umowy darowizny małżonkowie (rodzice) podarują synowi i synowej (Pani)
działkę gruntu zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Nabycie budynku mieszkalnego
przez synową (Panią) będzie spełniało warunki do zastosowania ulgi mieszkaniowej – art.
16 ustawy o podatku od spadów i darowizn. Na dzień sporządzenia umowy darowizny
obdarowani nie będą właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu
mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego
prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu
jednorodzinnego albo udziału w takim prawie oraz nie będą najemcami lokalu lub
budynku. Obdarowani zobowiążą się do zamieszkiwania – będąc zameldowanymi na
pobyt stały w nabytym budynku – i nie dokonają jego zbycia przez okres 5 lat.
W okresie następnych 5 lat od daty sporządzenia ww. umowy darowizny obdarowani
staną się właścicielami innej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, lecz
nie zmienią swojego miejsca zamieszkania ani zameldowania na adres nowo nabytej
nieruchomości – nadal będą zamieszkiwać w nieruchomości nabytej w drodze darowizny,
co do której synowa (Pani) skorzystała z ulgi mieszkaniowej opisanej w art. 16 ustawy o
podatku od spadków i darowizn.
Pytanie
Czy sam fakt nabycia przez obdarowanych kolejnej nieruchomości zabudowanej
budynkiem mieszkalnym w okresie spełniania warunku ulgi mieszkaniowej tj.
zamieszkiwania i bycia zameldowanym przez okres 5 lat na nabytej nieruchomości w
drodze darowizny, co do której Pani jako synowa skorzystała z ulgi opisanej w art. 16
ustawy o podatku od spadków i darowizn, spowoduje utratę tej ulgi i będzie musiała Pani
– jako obdarowana zapłacić podatek jaki wystąpiłby na dzień nabycia darowizny, obliczony
bez zastosowania ulgi z art. 16?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, sam fakt nabycia przez obdarowanych kolejnej nieruchomości
zabudowanej budynkiem mieszkalnym w okresie spełniania warunku ulgi mieszkaniowej
tj. zamieszkiwania i bycia zameldowanym przez okres 5 lat na nabytej nieruchomości w
drodze darowizny, co do której Pani, jako synowa, skorzystała z ulgi opisanej w art. 16
ustawy o podatku od spadków i darowizn nie spowoduje utraty tej ulgi i zobowiązanie
podatkowe nie powstanie. Przepisy zawarte w art. 16 ustawy o podatku od spadków i
darowizn nie wskazują, aby osoby, które skorzystały z przedmiotowej ulgi mieszkaniowej
w okresie kolejnych 5 lat nie mogły nabyć innej nieruchomości mieszkalnej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od
spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie
przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.
Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do
odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.
Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z
2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na
rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia
majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra
majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter
nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia
w zamian za uczynioną darowiznę.
Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne
oświadczenie złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku
dopiero z chwilą złożenia oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.
Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje: przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą
złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie
zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia
przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy
wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy
powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.
Stosownie do art. 9 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw
majątkowych o czystej wartości przekraczającej 36 120 zł − jeżeli nabywcą jest osoba
zaliczona do I grupy podatkowej.
Na podstawie art. 14 ust. 1 i 2 ww. ustawy:
Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony
jest nabywca.
Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do
osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
Zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy:
Do grupy I zalicza się − małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową,
rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.
Jak wynika z przywołanych przepisów darowizna podlega co do zasady opodatkowaniu
podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w
zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
W przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu
mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego
prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do
domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie – w drodze dziedziczenia,
zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu, polecenia
testamentowego, darowizny lub polecenia darczyńcy przez osoby zaliczane do I
grupy podatkowej – nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości
2do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m powierzchni użytkowej budynku lub
lokalu. W przypadku nabycia części (udziału) budynku mieszkalnego lub lokalu albo
udziału w spółdzielczym prawie do budynku mieszkalnego lub lokalu ulga
przysługuje stosownie do wielkości udziału.
Stosownie do art. 16 ust. 2 ww. ustawy:
Ulga, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobom, które łącznie spełniają
następujące warunki:
1) spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4;
2) nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego
stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność
budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy w terminie 6
miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy
darowizny w formie aktu notarialnego;
3) nie przysługuje im spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego,
spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z
przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub
prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi
prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie
6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy
darowizny w formie aktu notarialnego;
4) nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu w
terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia
umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
5) będą zamieszkiwać będąc zameldowanymi na pobyt stały w nabytym lokalu lub
budynku i nie dokonają jego zbycia przez okres 5 lat:
a) od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w
formie aktu notarialnego – jeżeli w chwili złożenia zeznania lub zawarcia
umowy darowizny nabywca mieszka i jest zameldowany na pobyt stały w
nabytym lokalu lub budynku,
b) od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w
nabytym lokalu lub budynku – jeżeli nabywca zamieszka i dokona
zameldowania na pobyt stały w ciągu roku od dnia złożenia zeznania
podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.
Z przedstawionego zdarzenia wynika, że na podstawie umowy darowizny małżonkowie
(rodzice) podarują synowi i Pani – jako synowej – działkę gruntu zabudowaną budynkiem
mieszkalnym. Nabycie budynku mieszkalnego przez Panią będzie spełniało warunki do
zastosowania ulgi mieszkaniowej – art. 16 ustawy o podatku od spadów i darowizn. Na
dzień sporządzenia umowy darowizny obdarowani nie będą właścicielami innego budynku
mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie oraz nie
będą najemcami lokalu lub budynku. Obdarowani zobowiążą się do zamieszkiwania –
będąc zameldowanymi na pobyt stały w nabytym budynku – i nie dokonają jego zbycia
przez okres 5 lat. Po otrzymaniu darowizny planuje Pani z mężem nabycie innej
nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Nie zamierzają Państwo zmieniać
swojego miejsca zamieszkania ani zameldowania na adres nowo nabytej nieruchomości.
Ma Pani wątpliwość czy zakup kolejnej nieruchomości zabudowanej budynkiem
mieszkalnym wpłynie na Pani prawo do skorzystania z ulgi mieszkaniowej w stosunku do
nabytej w drodze darowizny nieruchomości.
Celem norm zawartych w treści ww. art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest
nieobciążanie osób najbliższych darczyńcy oraz bliskich i najbliższych spadkodawcy
skutkami podatkowymi z tytułu przyrostu majątkowego w postaci nieruchomości bądź
lokalu, gdy nie dysponują budynkiem lub lokalem mieszkalnym i zamierzają zamieszkiwać
w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat.
Należy zauważyć, że spełnienie warunków do skorzystania z ulgi wynikającej z art. 16
ustawy o podatku od spadków i darowizn należy oceniać na chwilę nabycia, czyli dzień
dokonania darowizny.
Istotne więc jest, czy na dzień otrzymania darowizny, obdarowany był właścicielem innego
budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość,
dysponował spółdzielczym lokatorskim lub własnościowym prawem do lokalu, prawem do
domu jednorodzinnego lub do lokalu w małym domu mieszkalnym, bądź był najemcą
lokalu lub budynku.
Warunek ten nie dotyczy natomiast tych lokali lub budynków, które zostały przez
korzystającego z ulgi nabyte w późniejszym czasie.
Skoro na dzień otrzymania w drodze darowizny udziału w nieruchomości zabudowanej
budynkiem mieszkalnym, nie będzie posiadała Pani innego lokalu lub budynku oraz – jak
wynika z opisu zdarzenia – spełni Pani wszystkie pozostałe warunki określone w art. 16
ust. 2 pkt 2-5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, to będzie Pani mogła skorzystać z
ulgi mieszkaniowej.
Na prawo to nie będzie miało wpływu nabycie w późniejszym czasie innej nieruchomości
zabudowanej budynkiem mieszkalnym, bez względu na to czy nabędzie go Pani na
własność, czy na współwłasność z mężem.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego,
który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem zdarzenia i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.