0111-KDIB2-3.4015.51.2025.2.JKU

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 7 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie otrzymania środków pieniężnych ze zbiórki. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 22 marca 2025 r. (wpływ – 31 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Posiada Pani zbiórkę na leczenie na portalu (...) (link do zbiórki: (...)). Jest Pani osobą fizyczną/prywatną a wpłaty przekazywane w ramach zbiórek prowadzonych na (...) stanowią darowizny. Pomimo najlepszych chęci nie jest Pani w stanie sama sprawdzić czy którykolwiek z darczyńców przekroczył próg 5.733 zł, dlatego prosi Pani o pomoc. W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że zwracał się Pani z prośbą do operatora zbiórki (portalu (...)) o udostępnienie danych darczyńców. Otrzymała Pani odpowiedź, że „serwis (...) nie przeprowadza (...) szczegółowej identyfikacji darczyńców. Brak jest zarówno możliwości technologicznych jak i podstawy prawnej do pozyskania, gromadzenia, a tym bardziej udostępniania organizatorom zbiórek tego typu danych osobowych użytkowników serwisu. Dysponentem potrzebnych urzędowi skarbowemu danych osobowych darczyńców nie jest serwis (...), lecz bank prowadzący rachunek dla darczyńcy oraz zewnętrzny operator płatności internetowych, obsługujący proces płatności internetowych. Dane te są dostępne dla urzędu skarbowego, który może je uzyskać we właściwym trybie. W zaistniałej sytuacji najlepiej skontaktować się ze swoim urzędem skarbowym i poprosić o pomoc w rozliczeniu zbiórki”. Skontaktowała się Pani z urzędem skarbowym i poprosiła Pani o pomoc w rozliczeniu zbiórki. Otrzymała Pani odpowiedź, że urząd skarbowy nie jest w stanie pomóc Pani w tej sprawie i poproszono Panią o złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, co Pani zrobiła. W ogóle nie dysponuje Pani danymi darczyńców. Pytanie przeformułowane w uzupełnieniu wniosku 1. Czy musi Pani zapłacić podatek od zebranej na Pani zbiórce kwoty? 2. Jeśli tak, to czy może Pani prosić o wskazanie prawidłowego sposobu obliczenia podstawy opodatkowania? Pani przeformułowane stanowisko w sprawie Stoi Pani na stanowisku, że nie musi Pani płacić podatku od zebranej na Pani zbiórce kwoty. Jeśli jednak Pani musi to uważa Pani, że Krajowa Informacja Skarbowa powinna Pani wskazać prawidłowy sposób obliczenia podstawy opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837): Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy. Ustawa nie definiuje pojęcia darowizny, w związku z tym należy sięgnąć do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że: Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Jak stanowi art. 890 § 1 cyt. Kodeksu: Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Stosownie do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn: Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Art. 6 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 4 ww. ustawy stanowi, że: Obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń. Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia. Jak wynika z art. 7 ust. 1 tej ustawy: Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru. W myśl art. 8 ust. 1 omawianej ustawy: Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych wkładów.

Art. 9 ust. 1 oraz 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi natomiast, że: Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej: 1) 36 120 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej; 2) 27 090 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej; 3) 5733 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej. Jeżeli nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych od tego samego zbywcy następuje więcej niż jeden raz, do czystej wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się czystą wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych dotychczas od tego samego zbywcy w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie. Zgodnie z art. 14 ust. 1-3 tej ustawy: Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się: 1) do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów; 2) do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych; 3) do grupy III - innych nabywców. Stosownie do treści art. 17a ust. 1 cyt. ustawy: Podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania. Jak wynika z opisu stanu faktycznego, posiada Pani zbiórkę na leczenie na portalu (...). Wskazała Pani, że wpłaty przekazywane w ramach zbiórek prowadzonych na (...) stanowią darowizny. Pomimo najlepszych chęci nie jest Pani w stanie sama sprawdzić czy którykolwiek z darczyńców przekroczył próg 5.733 zł. Zwracał się Pani z prośbą do operatora zbiórki (portalu (...)) o udostępnienie danych darczyńców. Otrzymała Pani odpowiedź, że serwis (...) nie przeprowadza szczegółowej identyfikacji darczyńców. Brak jest zarówno możliwości technologicznych jak i podstawy prawnej do pozyskania, gromadzenia, a tym bardziej udostępniania organizatorom zbiórek tego typu danych osobowych użytkowników serwisu. W ogóle nie dysponuje Pani danymi darczyńców. Stoi Pani na stanowisku, że nie musi Pani zapłacić podatku od zebranej na Pani zbiórce kwoty. Z takim stanowiskiem należy się zgodzić. Aby wpłata mogła zostać uznana za darowiznę w celu prawidłowego zgłoszenia do opodatkowania, koniecznym jest, aby darczyńca był możliwy do zidentyfikowania przynajmniej z imienia i nazwiska, czy też – w przypadku, gdy darczyńcą nie jest osoba fizyczna – innych danych szczegółowych, według których można zidentyfikować ten podmiot. Treścią umowy darowizny jest zobowiązanie darczyńcy do bezpłatnego spełnienia świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Tak określone essentialia negotii umowy darowizny pozwalają zaliczyć ją do umów jednostronnie zobowiązujących – w których to darczyńca jest stroną, która się zobowiązuje do określonego świadczenia. Przy anonimowych wpłatach nie można mówić o wskazaniu konkretnego darczyńcy. Wszystkie zatem wpłaty od anonimowych darczyńców, lub których nie można zidentyfikować nie mogą zostać uznane za darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego, gdyż nie jest możliwe wskazanie, kto w danej sprawie w istocie jest darczyńcą. Zatem wpłaty, które otrzymała Pani w ramach opisanej zbiórki w ogóle nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wobec powyższego, nie jest Pani zobowiązana do złożenia zgłoszenia SD-3 w związku z nabyciem środków pieniężnych w drodze opisanych wpłat. Z uwagi na powyższe, odstępuję od analizy przedstawionego zdarzenia w zakresie pytania nr 2, gdyż – ze względu na rozstrzygnięcie w zakresie pytania 1 – jest ona bezprzedmiotowa.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Ta interpretacja indywidualna została – zgodnie z wnioskiem – wydana wyłącznie na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn, zatem nie rozstrzyga o ewentualnych skutkach podatkowych jakie ww. czynność mogła wywołać na gruncie innych podatków, w szczególności na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163). Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.